فهرست مطالب
آسیبهای انگشت دست میتوانند در فعالیتهای ساده روزمره یا هنگام ورزش بهطور ناگهانی رخ دهند و انجام کارهای عادی را دشوار کنند. در میان این آسیبها، در رفتگی انگشت دست حالتی است که به دلیل جابهجایی استخوانهای مفصل، با درد قابلتوجه و تغییر ظاهر انگشت همراه میشود. این وضعیت اغلب باعث سردرگمی فرد میشود، زیرا در نگاه اول ممکن است با پیچخوردگی یا ضربدیدگی ساده اشتباه گرفته شود. ناآگاهی از ماهیت این آسیب میتواند باعث بیتوجهی یا تأخیر در پیگیری شود. آشنایی اولیه با این مشکل کمک میکند اهمیت آن بهتر درک شود و مسیر بررسی آن روشنتر باشد. در ادامه این مطلب در دکترتو، با جزئیات بیشتری درباره در رفتگی انگشت دست آشنا میشوید.
در رفتگی انگشت دست چیست؟
در رفتگی انگشت دست به حالتی گفته میشود که استخوانهای تشکیلدهنده مفصل انگشت بهطور غیرطبیعی از محل اصلی خود خارج میشوند و همراستایی طبیعی مفصل از بین میرود. این آسیب معمولاً در اثر ضربه مستقیم، افتادن روی دست باز، تصادف یا حرکات ناگهانی و شدید انگشت رخ میدهد و میتواند با درد شدید، تورم، تغییر شکل ظاهری و محدودیت حرکت همراه باشد. در رفتگی ممکن است مفاصل مختلف انگشت از جمله مفصل نزدیک به کف دست یا مفصل میانی را درگیر کند و گاهی با آسیب به رباطها، تاندونها یا اعصاب همراه است. تشخیص سریع و جااندازی صحیح توسط پزشک اهمیت زیادی دارد، زیرا تأخیر در درمان میتواند باعث خشکی مفصل، درد مزمن یا کاهش دائمی دامنه حرکتی انگشت شود.
عکس در رفتگی انگشت دست

دررفتگی انگشت دست زمانی رخ میدهد که استخوانهای انگشت از محل مفصل خود خارج شوند. این وضعیت معمولاً با درد شدید، تورم، و محدودیت حرکتی در انگشت آسیبدیده همراه خواهد بود. یک رادیوگرافی ساده قادر به نشان دادن این شرایط در دست بیمار خواهد بود.
علائم در رفتگی انگشت دست
نشانه های در رفتگی انگشت دست معمولاً بلافاصله پس از ضربه، زمین خوردن یا وارد شدن فشار ناگهانی به انگشت ظاهر میشوند و نشاندهنده جابهجایی استخوانهای مفصل از محل طبیعی خود هستند. شایعترین علائم در رفتگی انگشت دست، درد شدید و ناگهانی است که با حرکت یا لمس تشدید میشود و اغلب با تورم، التهاب و تغییر شکل ظاهری انگشت همراه است. در بسیاری از موارد، انگشت حالت کج یا غیرطبیعی پیدا میکند و فرد قادر به خم یا صاف کردن آن بهطور کامل نیست. کبودی، قرمزی پوست و احساس بیثباتی مفصل نیز از دیگر نشانهها هستند.
علل در رفتگی انگشت دست
مهمترین علت در رفتگی انگشت دست وارد شدن ضربه مستقیم به مفصل است که در ورزشهایی مثل بسکتبال و والیبال شایعتر است. کشیدگی بیش از حد مفصل نیز میتواند باعث دررفتگی شود، بهویژه در کودکان و سالمندان. ضعف در رباطها و بافتهای نگهدارنده مفصل نیز زمینهساز این آسیب است. افرادی با اختلالات بافت همبند یا سابقه دررفتگیهای مکرر بیشتر در معرض خطر قرار دارند. آسیبهای قبلی مانند شکستگی یا پارگی رباط احتمال دررفتگی مجدد را افزایش میدهند. تصادفات رانندگی یا برخورد با جسم سنگین نیز میتوانند باعث این مشکل شوند. در چنین مواردی شدت آسیب ممکن است بیشتر باشد و شکستگی هم رخ دهد.
متن انگلیسی:
healthline
Many dislocated fingers are caused by sports injuries, especially sports played with a ball, such as football, basketball, and volleyball. Falls and accidents are other leading causes.
ترجمه متن:
بیشتر در رفتگی های انگشت به دلیل آسیبهای ورزشی اتفاق میافتند، بهویژه در ورزشهایی که با توپ انجام میشوند، مانند فوتبال، بسکتبال و والیبال. زمین خوردن و حوادث نیز از دلایل شایع دیگر هستند.
انواع در رفتگی انگشت دست
دررفتگی انگشت دست میتواند بسته به محل مفصل درگیر، شدت علائم و نوع آسیب متفاوت باشد و هر نوع آن ویژگیهای بالینی خاص خود را دارد که بر روند درمان و بهبود تأثیر میگذارد. در برخی موارد تغییر شکل انگشت واضح است و در برخی دیگر بیشتر درد و محدودیت حرکت دیده میشود و تشخیص دقیق معمولاً با معاینه و تصویربرداری انجام میشود. انواع در رفتگی انگشت دست عبارتاند از:
- دررفتگی مفصل اینترفالانژیال دیستال که در مفصل انتهایی نزدیک نوک انگشت ایجاد میشود و اغلب بهدنبال ضربه مستقیم دیده میشود
- دررفتگی مفصل متاکارپوفالانژیال که در ناحیه اتصال انگشت به کف دست رخ میدهد و معمولاً با انحراف یا بدشکلی مشخص انگشت همراه است
- دررفتگی مفصل اینترفالانژیال پروگزیمال که شایعترین نوع محسوب میشود و مفصل میانی انگشت را درگیر میکند
| نوع دررفتگی انگشت دست | محل مفصل درگیر | ویژگیهای بالینی شاخص |
|---|---|---|
| دررفتگی مفصل متاکارپوفالانژیال | اتصال انگشت به کف دست | بدشکلی یا انحراف واضح انگشت، درد و تورم قابل توجه |
| دررفتگی مفصل اینترفالانژیال پروگزیمال | مفصل میانی انگشت | شایعترین نوع؛ درد شدید، تورم و محدودیت واضح حرکت |
| دررفتگی مفصل اینترفالانژیال دیستال | مفصل انتهایی نزدیک نوک انگشت | درد موضعی، اختلال در خم یا صاف کردن انگشت، اغلب پس از ضربه مستقیم |
راه های تشخیص در رفتگی انگشت دست
پزشک برای تشخیص در رفتگی انگشت دست ابتدا معاینه فیزیکی انجام میدهد و به مواردی مانند تورم، تغییر شکل و دامنه حرکت توجه میکند. سپس با استفاده از عکسبرداری با اشعه ایکس، وضعیت استخوانها را بررسی کرده و احتمال شکستگی را ارزیابی میکند. در موارد مشکوک به آسیب بافت نرم، MRI یا سونوگرافی برای بررسی تاندونها، رباطها و عروق تجویز میشود. همچنین تستهای عصبی و حرکتی برای ارزیابی عملکرد اعصاب و عروق انجام میگیرد. در نهایت، براساس شدت و نوع آسیب، پزشک درمان مناسب از جمله جا انداختن یا جراحی را تعیین میکند.

درمان در رفتگی انگشت دست
روش های درمان دررفتگی انگشت دست با جا اندازی مفصل توسط پزشک آغاز میشود و این اقدام اصلیترین مرحله درمان است، زیرا قرار گرفتن استخوانها در موقعیت طبیعی از آسیب پایدار به رباطها و مفصل جلوگیری میکند. پس از جااندازی و اطمینان از نبود شکستگی با تصویربرداری، درمان با هدف کاهش درد، کنترل التهاب و بازگرداندن عملکرد طبیعی انگشت ادامه مییابد و در بیشتر موارد نیاز به جراحی وجود ندارد.
- جا اندازی مفصل توسط پزشک برای بازگرداندن استخوانها به محل صحیح و پیشگیری از آسیب دائمی
- بیحرکتسازی انگشت با آتل یا باند مخصوص برای تثبیت مفصل و جلوگیری از دررفتگی مجدد
- استفاده از کمپرس سرد در روزهای اول برای کاهش درد و تورم
- بالا نگه داشتن دست برای کاهش ورم و بهبود جریان خون
- انجام تمرینات حرکتی ملایم پس از کاهش درد برای جلوگیری از خشکی مفصل
متن انگلیسی:
health.harvard
To correct the dislocation, the doctor will press against the displaced bone to dislodge the bone if it is caught against the side of the joint. As the end of the bone is freed, the doctor can pull outward to restore the bone to its correct position. This is called closed reduction.
ترجمه متن:
برای جا انداختن دررفتگی، پزشک روی استخوان جابهجا شده فشار وارد میکند تا اگر استخوان در کنار مفصل گیر کرده، آن را آزاد کند. وقتی انتهای استخوان رها شد، پزشک آن را به سمت بیرون میکشد تا به موقعیت درست خود برگردد. به این روش، «کاهش بسته» یا جااندازی بسته گفته میشود.
۱. نحوه جا انداختن در رفتگی انگشت دست
جا انداختن مفصل باید توسط پزشک یا فرد متخصص انجام شود. این کار معمولاً در مطب یا اورژانس و با بیحسی موضعی انجام میشود. پزشک استخوان را به آرامی و با فشار مناسب به جای خود برمیگرداند. پس از جا انداختن، پزشک ممکن است مجدد تصویربرداری کند تا از قرار گرفتن صحیح مفصل مطمئن شود. سپس آتل یا گچ برای تثبیت مفصل استفاده میشود. بیمار باید مدتی از حرکت دادن انگشت پرهیز کند.
۲. بی حرکت سازی انگشت دست
پس از جا اندازی، بیحرکتسازی انگشت با آتل یا باند مخصوص انجام میشود تا مفصل در وضعیت صحیح ثابت بماند و خطر دررفتگی مجدد کاهش یابد. این روش به ترمیم رباطها و بافتهای آسیبدیده کمک میکند و معمولاً برای چند روز تا چند هفته بسته به شدت آسیب ادامه دارد. تثبیت مناسب مفصل نقش مهمی در کاهش درد و جلوگیری از عوارض طولانیمدت دارد.
۳. استفاده از کمپرس سرد
کمپرس سرد یکی از روشهای مؤثر برای کاهش درد و تورم در روزهای ابتدایی پس از دررفتگی انگشت دست است. سرما باعث کاهش التهاب و محدود شدن جریان خون موضعی میشود و به کنترل علائم حاد کمک میکند. این روش معمولاً در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول و بهصورت متناوب استفاده میشود و باید بدون تماس مستقیم یخ با پوست انجام شود.
۴. تمرینات حرکتی و توانبخشی
پس از کاهش درد و تورم، انجام تمرینات حرکتی ملایم برای بازگرداندن دامنه حرکتی طبیعی انگشت ضروری است. این تمرینات به جلوگیری از خشکی مفصل و ضعف عضلات کمک میکنند و معمولاً تحت نظر پزشک یا فیزیوتراپیست توصیه میشوند. شروع بهموقع و تدریجی حرکات نقش مهمی در بهبود کامل عملکرد انگشت دست دارد.
درمان در رفتگی انگشت دست در خانه
برای درمان در رفتگی انگشت دست در خانه، میتوان ابتدا از کمپرس یخ برای کاهش تورم و درد استفاده کرد. بالا نگه داشتن دست به کاهش التهاب کمک میکند و مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن میتواند درد را تسکین دهد. استفاده از آتل و بالا نگه داشتن دست نیز در کاهش تورم مؤثر است. با این حال، این اقدامات تنها تسکینی موقت هستند و مراجعه به پزشک برای جا انداختن مفصل و پیشگیری از آسیبهای بعدی ضروری است.
عوارض در رفتگی انگشت دست
درمان دیرهنگام در رفتگی انگشت میتواند منجر به محدودیت دائمی حرکت و ناپایداری مفصل شود. این وضعیت احتمال دررفتگی مجدد، درد مزمن و التهاب طولانیمدت را افزایش میدهد. آسیب به اعصاب یا رگهای خونی نیز ممکن است باعث بیحسی یا اختلال در خونرسانی شود. خشکی مفصل و تشکیل بافت فیبروزی میتواند عملکرد طبیعی انگشت را مختل کند. در برخی موارد شدید، نیاز به جراحی برای ترمیم مفصل یا رباطها وجود دارد.
راه های پیشگیری از در رفتگی انگشت دست
استفاده از وسایل محافظتی مانند دستکش یا آتل، گرم کردن بدن پیش از ورزش و تمرین منظم برای تقویت عضلات از روشهای مهم پیشگیری از آسیبهای مفصلی هستند. رعایت نکات ایمنی در محیط خانه و کار، بهویژه برای کودکان و سالمندان، اهمیت زیادی دارد. افراد دارای سابقه دررفتگی باید از حرکات پرخطر خودداری کنند و فیزیوتراپی منظم انجام دهند. آگاهی از علائم هشداردهنده و واکنش سریع در برابر آسیبها، از بروز عوارض جدی جلوگیری میکند.
نتیجه گیری
در رفتگی انگشت دست یک آسیب مفصلی مهم است که میتواند عملکرد طبیعی دست را بهطور موقت یا حتی طولانیمدت تحت تأثیر قرار دهد. علائمی مانند درد شدید، تورم و تغییر شکل انگشت نشاندهنده اختلال در مفصل هستند و نیاز به توجه پزشکی دارند. تشخیص صحیح و رسیدگی مناسب به این آسیب نقش مهمی در جلوگیری از عوارضی مانند محدودیت حرکتی، درد مزمن یا ناپایداری مفصل ایفا میکند. درک کلی ماهیت در رفتگی انگشت دست و پیامدهای احتمالی آن باعث میشود این مشکل جدیتر گرفته شود و سلامت و کارایی انگشتان در فعالیتهای روزمره حفظ گردد.
دکترتو مراقب سلامتی شماست!