در هفته هفدهم بارداری، بدن مادر هماهنگ‌تر از قبل با تغییرات بارداری عمل می‌کند و سطح انرژی افزایش می‌یابد. رحم رشد کرده و شکم به‌وضوح برجسته‌تر شده است.
در هفته شانزدهم بارداری، مادر وارد میانه ماه چهارم و سه‌ماهه دوم می‌شود؛ دوره‌ای که معمولاً با کاهش تهوع و خستگی و افزایش سطح انرژی همراه است. رحم از لگن بالاتر آمده و برآمدگی شکم واضح‌تر دیده می‌شود.
در هفته پانزدهم بارداری، مادر وارد مرحله‌ای آرام‌تر و متعادل‌تر می‌شود و بسیاری از علائم اولیه مانند تهوع و خستگی کاهش می‌یابند. رحم از لگن خارج شده و شکم به‌تدریج برجسته‌تر می‌شود.
در هفته ۱۴ بارداری، وارد سه‌ماهه دوم بارداری می‌شوید که معمولا راحت‌ترین دوره است. علائم اولیه مانند تهوع و خستگی کم شده، انرژی بیشتر می‌شود و میل جنسی ممکن است افزایش پیدا کند.
در هفته سیزدهم بارداری اندام‌های جنین هنوز در حال رشد و تکامل هستند و هنوز به بلوغ کامل نرسیده‌اند. جنین در این هفته بیشتر شبیه نوزاد است اما ویژگی‌ها همچنان در حال تکامل‌اند.
در هفته دوازدهم بارداری، جنین اندازه یک لیموترش (۵ تا ۶ سانتی‌متر، ۱۴ گرم) است؛ بیشتر اندام‌ها تشکیل شده، قلب با ۱۱۰ تا ۱۶۰ ضربه در دقیقه می‌تپد و حرکات آغاز می‌شود اما مادر ممکن است احساس نکند.
در هفته یازدهم بارداری، چشم‌انداز رشد جنین و تغییرات مادر شفاف‌تر می‌شود.
در هفته دهم بارداری بدن مادر هنوز زیر اثر هورمون‌های بارداری است و تهوع و خستگی در بسیاری از زنان ادامه دارد، هرچند معمولاً از هفته‌های ۱۰ تا ۱۴ رو به کاهش می‌رود.
سرطان واژن توموری بدخیم است که از لایه‌های پوشاننده مجرای واژن آغاز می‌شود و در مراحل اولیه ممکن است بدون علامت باشد.
در هفته نهم بارداری، جنین حدود ۲.۵ سانتی‌متر طول دارد و اندازه‌ای تقریبا برابر با یک انگور بزرگ پیدا کرده است. اعضای بدن او در حال شکل‌گیری نهایی هستند و سر او هنوز از سایر بخش‌های بدن بزرگ‌تر است.
هفته هشتم بارداری مرحله‌ای است که در آن سرعت تکوین به‌طور چشمگیری افزایش می‌یابد و ابعاد جنین حدود ۱٫۵ تا ۲ سانتی‌متر با وزنی نزدیک به ۱ تا ۲ گرم گزارش می‌شود.
در هفته هفتم بارداری، بدن مادر تحت‌تأثیر تغییرات هورمونی قابل‌توجهی قرار می‌گیرد که موجب بروز علائمی مانند تهوع، حساسیت سینه، خستگی و تغییرات پوستی می‌شود.