بیماری لارنژیت، علائم، علت و روش های درمان التهاب حنجره

حنجره بخشی از دستگاه تنفسی است که در ایجاد صدا و همچنین حفاظت از راه‌های هوایی نقش مهمی ایفا می‌کند. زمانی که تارهای صوتی به دلیل التهاب، تحریک یا عفونت متورم می‌شوند، بیماری لارنژیت ایجاد می‌گردد. این اختلال می‌تواند به‌طور ناگهانی و کوتاه‌مدت (لارنژیت حاد) بروز کند یا به‌صورت پایدار و طولانی‌مدت (لارنژیت مزمن) ادامه یابد. عوامل متعددی مانند عفونت‌های ویروسی و باکتریایی، رفلاکس معده، استعمال دخانیات، مصرف الکل و استفاده بیش‌ازحد از صدا در بروز آن نقش دارند. از دست دادن صدا یا خشونت آن یکی از بارزترین نشانه‌های این بیماری است که می‌تواند کیفیت زندگی فرد را مختل کند. در این مطلب از دکترتو، با لارنژیت آشنا می‌شوید.

بیماری لارنژیت چیست؟

لارنژیت یا التهاب حنجره حالتی است که در آن حنجره و به‌ویژه تارهای صوتی دچار التهاب، تحریک یا عفونت می‌شوند. این بیماری می‌تواند به‌صورت ناگهانی و کوتاه‌مدت (حاد) یا طولانی‌مدت و پایدار (مزمن) بروز کند. در بیشتر موارد، لارنژیت ناشی از عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفلوآنزا است، اما دلایل دیگری مثل آلرژی، قرار گرفتن در معرض دود سیگار یا استفاده بیش‌ازحد از صدا نیز نقش دارند. مهم‌ترین علامت لارنژیت گرفتگی یا خشونت صداست که گاهی همراه با سرفه خشک و احساس گلودرد ظاهر می‌شود.

این بیماری اغلب به مرور در طی چند روز تا دو هفته برطرف می‌شود، اما در صورت تداوم بیش از سه هفته یا همراهی با علائمی مانند خون در خلط، درد شدید یا دشواری تنفس، باید جدی گرفته شود. لارنژیت مزمن معمولاً با مشکلات زمینه‌ای مانند رفلاکس معده، تحریک مداوم ناشی از آلاینده‌ها یا مصرف بیش‌ازحد صدا مرتبط است. اهمیت لارنژیت تنها به تغییر صدا محدود نمی‌شود، بلکه می‌تواند کیفیت زندگی و توانایی ارتباط فرد را تحت‌تأثیر قرار دهد.

دچار گرفتگی صدا و التهاب حنجره شدی؟

برای بررسی علت علائم با متخصص مشورت کن.

دکتر گوش و حلق و بینی

تفاوت لارنژیت و فارنژیت

بیماری فارنژیت مربوط به التهاب در پشت گلو است و معمولا آن را با نام عامیانه گلو درد می‌شناسیم. این بیماری مشکلاتی همچون احساس خارش در ناحیه گلو را هم به همراه دارد. یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌هایی که می‌توان میان لارنژیت و فارنژیت در نظر گرفت، علت بروز آنهاست. در رابطه با علت بروز لارنژیت حاد و مزمن، پیش از این برایتان نوشتیم. علت بروز فارنژیت بیماری‌هایی مانند سرخک، آدنوویروس، آبله مرغان، اکروپ (بیماری تنفسی در کودکان)، استرپتوکوک گروه A و غیره است.

علاوه بر این علائم فارنژیت تا حدود زیادی با بیماری التهاب حنجره تفاوت دارد. علائمی مانند آبریزش بینی، عطسه، لرز، سردرد در بیماری فارنژیت یا التهاب گلو دیده می‌شوند، اما در مبتلایان به لارنژیت چنین علائمی وجود ندارد. با این حال باید اعتراف کنیم که تمایز بین این دو بیماری، صرفا توسط متخصص گوش و حلق و بینی ممکن است و به همین دلیل لازم است که در انتخاب یک پزشک خوب، دقت بالایی داشته باشید.

انواع لارنژیت

بیماری لارنژیت به‌طور کلی به دو دسته اصلی حاد و مزمن تقسیم می‌شود. نوع حاد معمولاً ناگهانی شروع شده و در عرض چند روز تا دو هفته برطرف می‌شود. این نوع بیشتر با عفونت‌های ویروسی یا استفاده بیش‌ازحد از صدا همراه است و اغلب بدون درمان خاصی بهبود می‌یابد. اما در برخی موارد، به‌ویژه اگر علت باکتریایی یا تحریک شدید باشد، نیاز به مراقبت پزشکی خواهد داشت.

لارنژیت مزمن زمانی مطرح می‌شود که التهاب حنجره بیش از سه هفته ادامه یابد. این نوع اغلب با مشکلات زمینه‌ای مانند رفلاکس معده، آلرژی، تماس با دود سیگار یا آلودگی هوا و استفاده شغلی یا مداوم از صدا مرتبط است. لارنژیت مزمن اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا در برخی موارد می‌تواند نشانه بیماری‌های جدی‌تر مانند ضایعات حنجره یا حتی سرطان باشد. در ادامه به بررسی کامل هر کدام از این موارد می‌پردازیم.

لارنژیت حاد

این نوع از لارنژیت معمولا به‌صورت کاملا ناگهانی آغاز می‌شود و بعد از مدتی دیگر حادتر نمی‌شود. دلایل بروز نوع حاد این بیماری در بیشتر مواقع قرار‌گرفتن در معرض عوامل استنشاقی سمی و همین‌طور عواملی عفونی است که با عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی در ارتباط هستند.

علاوه‌بر‌این آلرژی، مجاورت طولانی‌مدت با گرما، ضربه به تارهای صوتی و غیره از دیگر علت‌های بروز لارنژیت حاد هستند. عوامل عفونتی که منجر به بروز لارنژیت حاد می‌شوند معمولا ویروسی و گاهی باکتریال هستند. لازم به ذکر است که اگر لارنژیت حاد بیشتر از ۳ هفته طول بکشد به لارنژیت مزمن تبدیل خواهد شد.

لارنژیت مزمن

این نوع از لارنژیت غالبا در نتیجه‌ی آسیب‌های طولانی‌مدت و مداوم اتفاق می‌افتد، عواملی مانند سینوزیت مزمن، رفلاکس دائمی معده و درگیری مخاط حلق با اسید معده و بروز التهاب در آن، مصرف طولانی‌مدت سیگار و مشروبات الکلی می‌توانند در ایجاد لارنژیت مزمن مؤثر باشد.

طبیعی است که مسیر درمان لارنژیت مزمن طولانی‌تر است و می‌تواند منجر به تغییرات بزرگی در سبک زندگی فرد می‌شود، برای مثال، کسی که سالیان سال سیگار مصرف می‌کرده، حالا مجبور است که سبک زندگی خود را تغییر دهد و در نتیجه، مصرف سیگار را کنترل و یا قطع کند. جالب است بدانید که تغییراتی که در صدای افراد سیگاری ایجاد می‌شود هم نشانه‌ی وجود اثرات دود بر تارهای صوتی است.

لارنژیت رفلاکس

این نوع لارنژیت ناشی از بازگشت اسید معده به حنجره است که باعث تحریک و التهاب مداوم تارهای صوتی می‌شود. افراد مبتلا معمولاً علائمی مانند خشونت صدا در صبح، احساس سوزش در گلو و گلودرد مزمن دارند. رفلاکس معده به‌ویژه در حالت درازکش یا پس از مصرف غذاهای تحریک‌کننده مانند ادویه‌ها و کافئین شدت می‌گیرد.

تشخیص این نوع لارنژیت اغلب بر اساس علائم و بررسی وضعیت رفلاکس معده صورت می‌گیرد. درمان شامل تغییر سبک زندگی، اجتناب از مواد غذایی محرک، بالا نگه داشتن سر هنگام خواب و مصرف داروهای کاهش‌دهنده اسید معده است. در صورت کنترل رفلاکس، علائم لارنژیت نیز بهبود می‌یابند.

لارنژیت کرونا

بیماری کرونا دارای علائم بسیار متفاوتی است که در بسیاری از افراد به شکل منحصربه‌فردی دیده می‌شود. یکی از علائم کرونا در بسیاری از بیماران، لارنژیت است که تارهای صوتر فرد را درگیر کرده و همراه با علائمی مانند گلودرد، تغییر صدا و غیره خود را نشان می‌دهد. ویروس کرونا با حمله به دستگاه تنفسی فرد، تارهای صوتی را هم ملتهب می‌کند. این ویروس سپس دیگر بخش‌های دستگاه تنفسی یعنی بینی، گلو و یا حتی ریه را درگیر می‌کند، بدین صورت دیگر علائم کرونا را هم در فرد شاهد هستیم.

علائم لارنژیت مرتبط با کرونا شامل سرفه، تب، گرفتگی صدا و گاهی تنفس صدادار است. شدت علائم در افراد مختلف متفاوت است و معمولاً کودکان زیر پنج سال بیشتر در معرض خطر انسداد راه هوایی قرار دارند. درمان مشابه دیگر انواع لارنژیت حاد است، اما در صورت تشدید علائم، نیاز به مراقبت فوری پزشکی وجود دارد.

علائم التهاب حنجره چیست؟

علائم لارنژیت بسته به نوع بیماری می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. شایع‌ترین علامت آن گرفتگی یا خشونت صداست که ممکن است به‌طور ناگهانی بروز کند. بسیاری از بیماران دچار گلودرد، تحریک گلو، سرفه خشک و احساس خشکی در حلق می‌شوند. در مواردی، کاهش دامنه صدا یا از دست دادن موقت صدا نیز رخ می‌دهد. علائم همراه ممکن است شامل تب خفیف، احساس فشار در گلو و مشکل در بلع باشد.

در کودکان، علائم می‌تواند شدیدتر بوده و همراه با تنفس صدادار و تنگی نفس ظاهر شود. هرگاه علائم بیش از سه هفته ادامه یابد یا با مشکلات تنفسی همراه باشد، نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارد. برخی از مهم‌ترین علائم لارنژیت شامل موارد زیر است:

• گلودرد
• گرفتگی صدا
• تب
• دشواری در بلع
• احساس خستگی.

علائم لارنژیت در کودکان چیست؟

لارنژیت کودکان که با نام خروسک هم شناخته می‌شود از جمله شایع‌ترین بیماری‌های کودکان است. این بیماری با ایجاد عفونت در سیستم تنفسی کودک، معمولا در فصل‌های زمستان و بهار شیوع پیدا می‌کند و بیشتر کودکان زیر ۵ سال را درگیر می‌کند. طبیعی است که ابتلا به لارنژیت در کودکان بالای این گروه سنی دیده می‌شود، اما مشکلات تنفسی و همین‌طور علائم ناشی از آن، به مراتب متفاوت‌تر خواهد بود.

معمولا این اختلال در کودکان با یک سرماخوردگی به مدت ۲ تا ۳ روز آغاز می‌شود. حساسیت موجود در سیستم ایمنی و بدن کودکان و نوزادان، ایجاب می‌کند که در صورت بروز هر گونه علائمی، سریعا به پزشک مراجعه کنید،

• بروز سوت نفسی (خس‌خس‌کردن قفسه سینه در زمان تنفس)
• گرفتگی صدا
• مشکل بلعیدن غذا
• احساس درد در مجرای تنفسی.
• تب شدید
• افزایش سرعت تنفس
• افزایش صدا در زمان تنفس
• علائم ناشی از کمبود و ازدست‌دادن آب بدن همچون خواب‌آلودگی زیاد، کاهش ادرار یا خشکی دهان
• کم‌آوردن نفس
• بی‌قراری و کسالت.

علت التهاب حنجره چیست؟

التهاب حنجره یا لارنژیت می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. در نوع حاد، علت معمولاً عفونت‌های ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی است که خودبه‌خود طی چند روز تا دو هفته برطرف می‌شوند. اما در لارنژیت مزمن، عوامل پایدار و تحریک‌کننده نقش اصلی دارند و نیاز به بررسی دقیق‌تر دارند. شناخت علت زمینه‌ای اهمیت دارد، زیرا مسیر درمان بر اساس آن تعیین می‌شود. شایع‌ترین علت‌های لارنژیت عبارتند از:

• عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا
• عفونت‌های باکتریایی (کمتر شایع)
• استفاده بیش‌ازحد یا نادرست از صدا (مثل خوانندگان یا معلمان)
• رفلاکس معده (بازگشت اسید به حنجره)
• آلرژی‌های فصلی یا محیطی
• قرار گرفتن در معرض دود سیگار و آلودگی هوا
• مصرف الکل یا محرک‌های شیمیایی
• برخی داروها و بیماری‌های خودایمنی.

التهاب تارهای صوتی یا لارنژیت چطور تشخیص داده می شود؟

تشخیص لارنژیت معمولاً با توجه به علائم و معاینه توسط پزشک انجام می‌شود. متخصص با بررسی صدای بیمار و معاینه فیزیکی حنجره، می‌تواند وجود التهاب را تشخیص دهد. در برخی موارد از ابزارهای تخصصی مانند لارنگوسکوپ استفاده می‌شود تا وضعیت دقیق تارهای صوتی مشاهده شود. روش‌های رایج برای تشخیص لارنژیت شامل موارد زیر هستند:

• بررسی علائم بالینی مانند گرفتگی صدا، سرفه خشک و گلودرد
• معاینه مستقیم حنجره با لارنگوسکوپ برای مشاهده قرمزی و تورم
• انجام آزمایش‌های تکمیلی مثل تصویربرداری یا نمونه‌برداری در موارد مشکوک
• تست رفلاکس معده برای بررسی ارتباط با بازگشت اسید
• بررسی سابقه پزشکی بیمار، از جمله مصرف دخانیات یا استفاده شغلی از صدا.

دنبال بهترین درمان برای لارنژیت هستی؟ همین حالا با متخصص مشورت کن.

دکتر مشکل تار صوتی

درمان لارنژیت چیست؟

انتخاب بهترین درمان برای لارنژیت به علت آن بستگی دارد. درمان لارنژیت حاد که بیشتر به‌علت عفونت‌های ویروسی ایجاد می‌شود، معمولاً حمایتی است و شامل استراحت صوتی، نوشیدن مایعات گرم، استفاده از بخور و پرهیز از محرک‌هایی مانند دود سیگار است. در موارد باکتریایی، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند و شربت‌های ضدسرفه یا اسپری‌های موضعی می‌توانند به کاهش خشونت صدا و تسکین گلودرد کمک کنند. اغلب علائم طی چند روز تا دو هفته بهبود می‌یابند.

درمان لارنژیت مزمن یا ناشی از رفلاکس معده نیازمند رویکردی متفاوت است و بر کنترل علت اصلی متمرکز می‌شود. اصلاح رژیم غذایی، استفاده از داروهای ضداسید و تغییر سبک زندگی نقش مهمی دارند. همچنین در افرادی که بیش‌ازحد از صدای خود استفاده می‌کنند، گفتاردرمانی توصیه می‌شود. در موارد شدید، روش‌هایی مانند تزریق دارو یا جراحی به‌کار می‌رود. پیگیری درمان و اجتناب از عوامل تحریک‌کننده کلید موفقیت در بهبود کامل گرفتگی صدا است. در ادامه جدول روش‌های درمانی لارنژیت را مشاهده می‌کنید.

نوع درمان لارنژیت	اقدامات	توضیح
درمان‌های خانگی	استراحت صوتی، نوشیدن مایعات گرم، بخور و مرطوب‌کننده، پرهیز از دخانیات و غذاهای تند	کاهش التهاب و تسکین علائم در موارد خفیف
درمان دارویی	داروهای ضدالتهاب، آنتی‌بیوتیک (در عفونت باکتریایی)، داروهای ضداسید (برای رفلاکس)، شربت یا اسپری حنجره	تجویز پزشک بر اساس علت اصلی بیماری
درمان‌های تکمیلی	گفتاردرمانی، تغییر سبک زندگی، کنترل رفلاکس معده، در موارد شدید جراحی	برای موارد مزمن یا عدم پاسخ به درمان‌های ساده

درمان خانگی التهاب حنجره

در کنار درمان‌های دارویی و پزشکی، استفاده از روش‌های خانگی می‌تواند به‌طور قابل توجهی به کاهش علائم لارنژیت کمک کند. این روش‌ها ساده و در دسترس هستند و در بسیاری از موارد، روند بهبودی را سرعت می‌بخشند. درمان خانگی التهاب حنجره و گرفتگی صدا به‌ویژه در موارد خفیف بسیار مؤثر است و می‌تواند مکمل درمان دارویی باشد. نکته مهم این است که این روش‌ها جایگزین مراجعه به پزشک در موارد شدید یا طولانی‌مدت نیستند، اما می‌توانند علائم را تسکین دهند و التهاب تارهای صوتی را کاهش دهند. مهم‌ترین روش‌های درمان خانگی لارنژیت عبارتند از:

• نوشیدن مایعات گرم مانند دمنوش بابونه، آویشن یا چای زنجبیل که باعث نرم شدن گلو و کاهش خشونت صدا می‌شود.
• غرغره آب‌نمک ولرم که خاصیت ضدباکتریایی دارد و به کاهش عفونت‌های احتمالی و تسکین التهاب کمک می‌کند.
• استفاده از دستگاه بخور یا مرطوب‌کننده هوا برای جلوگیری از خشکی گلو و بازگرداندن رطوبت طبیعی به تارهای صوتی؛ البته باید دقت شود که دستگاه همیشه تمیز باشد.
• پرهیز از دخانیات، الکل و غذاهای تحریک‌کننده مانند غذاهای پرادویه و اسیدی که می‌توانند التهاب حنجره را تشدید کنند.
• رعایت رژیم غذایی مناسب رفلاکس معده شامل مصرف سبزیجات برگ‌دار، موز و نوشیدنی‌هایی مثل چای زنجبیل؛ همچنین اجتناب از دراز کشیدن بلافاصله بعد از غذا.
• استراحت صوتی کافی با پرهیز از فریاد زدن، زمزمه کردن یا صحبت کردن طولانی‌مدت که فشار بر تارهای صوتی را کاهش می‌دهد.
• استفاده از عسل طبیعی به‌ویژه همراه با آب گرم یا لیمو که خاصیت ضدالتهابی و نرم‌کننده دارد.

بهترین دارو برای درمان لارنژیت

داروها در درمان لارنژیت معمولاً زمانی به‌کار می‌روند که عامل زمینه‌ای مشخص باشد. داروهای ضدالتهابی، مسکن‌های خفیف و داروهای ضداسید برای رفلاکس معده از جمله گزینه‌های رایج هستند. در موارد خاص، پزشک ممکن است داروهای استروئیدی کوتاه‌مدت را برای کاهش التهاب شدید تجویز کند.

بیماران نباید خودسرانه از داروها استفاده کنند، زیرا انتخاب نوع دارو کاملاً وابسته به علت بیماری است. داروها معمولاً همراه با استراحت صوتی و تغییر سبک زندگی مؤثرتر خواهند بود. مشورت با پزشک برای انتخاب داروی مناسب اهمیت زیادی دارد. لیست داروی لارنژیت معمولا شامل موارد زیر است:

1. آنتی‌بیوتیک‌ها: مصرف آنتی‌بیوتیک برای لارنژیت‌هایی که عامل ویروسی ندارند، مؤثر خواهد بود. به همین دلیل اگر پزشک تشخیص دهد که عامل ابتلا به لارنژیت در بیمار، ویروس است، هیچ‌گونه آنتی‌بیوتیکی تجویز نخواهد کرد.
2. کوتیکو استروئیدها: این نوع از داروها در بسیاری از شرایط می‌توانند در کاهش التهاب‌های موجود در تارهای صوتی بیمار مؤثر باشند. با این حال، این درمان، تنها در زمانی انجام می‌گیرد که بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، شرایطی همچون ابتلای نوزاد و کودکان نوپا به لارنژیت.

قرص برای التهاب حنجره

قرص‌های مورد استفاده برای لارنژیت بسته به علت می‌توانند شامل داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی، قرص‌های ضداسید یا داروهای کاهش‌دهنده رفلاکس باشند. در برخی موارد از قرص‌های حاوی استروئید کوتاه‌مدت برای کاهش التهاب شدید استفاده می‌شود. این داروها بیشتر در موارد مزمن یا همراه با مشکلات زمینه‌ای کاربرد دارند. استفاده خودسرانه می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند یا مانع از تشخیص صحیح شود. ترکیب قرص‌های تجویزی با مراقبت‌های حمایتی بهترین نتیجه را به همراه خواهد داشت.

آنتی بیوتیک برای درمان لارنژیت

آنتی‌بیوتیک‌ها تنها در مواردی تجویز می‌شوند که علت لارنژیت عفونت باکتریایی باشد. در بیشتر موارد، لارنژیت ناشی از ویروس است و استفاده از آنتی‌بیوتیک فایده‌ای ندارد. مصرف بی‌مورد این داروها می‌تواند منجر به مقاومت آنتی‌بیوتیکی شود که خطر جدی برای سلامت عمومی است. بنابراین، تجویز آنتی‌بیوتیک تنها پس از تشخیص دقیق پزشک امکان‌پذیر است. در صورت لزوم، دوره مصرف باید کامل شود تا از بازگشت عفونت جلوگیری گردد. بیمار نباید به‌طور خودسرانه از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کند.

شربت برای التهاب حنجره

شربت برای لارنژیت، شربت‌های ضدسرفه یا نرم‌کننده گلو می‌توانند به کاهش تحریک و تسکین علائم لارنژیت کمک کنند. این شربت‌ها معمولاً بدون نسخه در دسترس هستند و شامل ترکیبات گیاهی یا ضدسرفه می‌باشند. استفاده از شربت می‌تواند خشکی و خارش گلو را کاهش دهد. با این حال، شربت‌ها درمان اصلی بیماری محسوب نمی‌شوند، بلکه نقش حمایتی دارند. انتخاب نوع شربت باید با توجه به سن، وضعیت سلامتی و توصیه پزشک انجام گیرد. مصرف بیش‌ازحد برخی شربت‌ها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

اسپری برای التهاب حنجره

اسپری‌های حنجره معمولاً برای تسکین موقت درد و التهاب استفاده می‌شوند. این اسپری‌ها می‌توانند حاوی بی‌حس‌کننده موضعی یا مواد ضدالتهابی باشند. استفاده از اسپری به‌ویژه برای کاهش خشونت صدا یا درد هنگام بلع مفید است. با این حال، استفاده مداوم و طولانی‌مدت از اسپری‌ها توصیه نمی‌شود، زیرا ممکن است پوشاندن علائم باعث تأخیر در تشخیص علت اصلی شود. مشورت با پزشک قبل از مصرف اسپری بسیار مهم است.

درمان لارنژیت در طب سنتی

در طب سنتی، لارنژیت معمولاً با روش‌های طبیعی مانند استفاده از عسل، زنجبیل، شیرین‌بیان و بخور گیاهان دارویی درمان می‌شود. این مواد خاصیت ضدالتهابی و آرام‌بخش دارند و می‌توانند علائم را تسکین دهند. نوشیدن دم‌نوش‌های گیاهی گرم مانند بابونه یا آویشن نیز رایج است. اگرچه این روش‌ها می‌توانند به بهبود علائم کمک کنند، اما جایگزین درمان پزشکی نیستند. استفاده از طب سنتی باید همراه با رعایت مراقبت‌های عمومی و در صورت لزوم درمان دارویی باشد.

متن انگلیسی:
In most cases, laryngitis can be managed by resting your voice and staying hydrated. However, if your laryngitis symptoms last longer than two weeks, schedule an appointment with your healthcare provider.
ترجمه متن فارسی:
در بیشتر موارد، لارنژیت با استراحت دادن به صدا و حفظ آب بدن قابل کنترل است. با این حال، اگر علائم لارنژیت بیش از دو هفته ادامه پیدا کند، باید برای معاینه به پزشک مراجعه کنید.

به نقل از: my.clevelandclinic

درمان گیاهی التهاب تارهای صوتی

بسیاری از گیاهان دارویی خاصیت ضدالتهابی و تسکین‌دهنده دارند. عسل، لیمو، زنجبیل، شیرین‌بیان، بابونه و آویشن از پرکاربردترین گزینه‌ها هستند. این گیاهان می‌توانند به کاهش التهاب و بهبود خشونت صدا کمک کنند. مصرف این ترکیبات به‌صورت دم‌نوش یا شربت خانگی متداول است. با این حال، بیماران باید مراقب آلرژی یا تداخل احتمالی با داروهای دیگر باشند. روش‌های درمان گیاهی بیشتر نقش تکمیلی دارد و نباید به‌عنوان درمان اصلی در نظر گرفته شود.

درمان لارنژیت رفلاکس چیست؟

درمان لارنژیت رفلاکس بر کنترل رفلاکس معده متمرکز است. تغییر سبک زندگی شامل اجتناب از غذاهای تند و چرب، کاهش مصرف کافئین و الکل، نخوابیدن بلافاصله پس از غذا و بالا نگه داشتن سر هنگام خواب توصیه می‌شود. داروهای کاهش‌دهنده اسید معده مانند مهارکننده‌های پمپ پروتون نیز بسیار مؤثر هستند. با کنترل رفلاکس، التهاب حنجره به‌تدریج برطرف می‌شود. در صورت عدم پاسخ به درمان‌های اولیه، بررسی‌های تکمیلی و مشاوره با متخصص گوارش ممکن است لازم باشد.

درمان لارنژیت حاد

لارنژیت حاد معمولاً نیاز به درمان دارویی ندارد و در عرض چند روز بهبود می‌یابد. بهترین اقدام استراحت صوتی، مصرف مایعات کافی، مرطوب کردن محیط و اجتناب از تحریک‌کننده‌هاست. غرغره آب‌نمک نیز می‌تواند مفید باشد. در موارد شدید یا همراه با تب بالا، پزشک ممکن است داروهای مسکن یا ضدالتهابی را توصیه کند. در کودکان، به‌ویژه در صورت بروز علائم تنفسی، نیاز به مراقبت فوری وجود دارد.

برای پیشگیری از ابتلا به لارنژیت چه کار کنیم؟

با توجه به علائم و مشکلاتی که التهاب حنجره ایجاد می‌کند، بهترین رویکرد این است که پیش از ابتلا به فکر پیشگیری باشیم. لارنژیت می‌تواند باعث گرفتگی صدا، گلودرد و حتی مشکلات تنفسی شود، بنابراین توجه به سبک زندگی و مراقبت‌های روزانه اهمیت زیادی دارد. خوشبختانه بسیاری از عوامل خطر این بیماری قابل کنترل هستند و با تغییرات کوچک در عادات روزانه می‌توان احتمال ابتلا به آن را به‌طور قابل توجهی کاهش داد. مهم‌ترین روش‌های پیشگیری از لارنژیت عبارتند از:

• نوشیدن آب کافی
• ترک سیگار و پرهیز از دود دست‌ دوم
• کاهش مصرف مشروبات الکلی
• پرهیز از غذاهای تند و محرک مانند فلفل و ادویه‌های تند
• مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه سرشار از ویتامین‌
• حفظ بهداشت دست‌ها و اجتناب از تماس با افراد بیمار
• استفاده صحیح از صدا و استراحت کافی به تارهای صوتی
• کنترل رفلاکس معده با اصلاح رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی.

پزشکان پیشنهادی

۴.۷ (۱۱۱۳ نظر)

دکتر محمدباقر بخشی پور

تخصص گوش و حلق و بینی

نوبت بگیرید

۴.۹ (۸۰۰ نظر)

دکتر اعظم خیرمند پاریزی

تخصص گوش و حلق و بینی

نوبت بگیرید

۴.۴ (۶۲۶ نظر)

دکتر اله کرم اخلاقی

فلوشیپ اتولوژی و نورواتولوژی

نوبت بگیرید

۴.۹ (۵۳۳ نظر)

دکتر علی اکبر دشتله

تخصص گفتاردرمانی

نوبت بگیرید

۴.۴ (۵۲۱ نظر)

دکتر خداکرم آقایی

تخصص گوش و حلق و بینی

نوبت بگیرید

۴.۴ (۴۸۲ نظر)

دکتر هادی اسلامی

تخصص گوش و حلق و بینی

نوبت بگیرید

نتیجه گیری

لارنژیت یکی از بیماری‌های شایع دستگاه تنفسی است که می‌تواند به‌صورت حاد یا مزمن بروز کند. علائم اصلی آن شامل گرفتگی صدا، گلودرد و سرفه خشک است. در اغلب موارد حاد، بیماری خودبه‌خود برطرف می‌شود، اما در صورت مزمن بودن یا همراهی با مشکلات زمینه‌ای نیاز به بررسی پزشکی دارد. تشخیص زودهنگام و انتخاب درمان مناسب، از پیشرفت بیماری لارنژیت جلوگیری می‌کند. اقدامات حمایتی ساده مانند استراحت صوتی و مصرف مایعات گرم می‌توانند بسیار مؤثر باشند. با رعایت توصیه‌های پیشگیرانه و مراجعه به پزشک در موارد مشکوک، می‌توان لارنژیت را به‌خوبی کنترل کرد و از عوارض جدی آن پیشگیری نمود.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!