بستن لوله‌های رحمی (توبکتومی) یک روش دائمی برای پیشگیری از بارداری است که در آن لوله‌های فالوپ بریده یا مسدود می‌شوند تا از رسیدن اسپرم به تخمک جلوگیری شود. این روش مزایای زیادی دارد از جمله اینکه نیاز به هیچ‌گونه اقدام روزانه یا سالانه ندارد. از معایب آن می‌توان به خطر پشیمانی، بارداری خارج از رحم و عوارض جراحی مانند خونریزی و عفونت اشاره کرد. برای زنانی که مطمئن هستند که دیگر نمی‌خواهند باردار شوند، بستن لوله‌ها یک گزینه مؤثر و دائمی است.
آمپول ضد بارداری یکی از روش‌های هورمونی موثر برای پیشگیری از بارداری است که حاوی هورمون پروژسترون است و با جلوگیری از آزاد شدن تخمک و غلیظ کردن مخاط دهانه رحم از بارداری جلوگیری می‌کند. این آمپول‌ها معمولاً به‌صورت تزریقی در بازو یا باسن انجام می‌شود و به دو نوع اصلی سه ماهه و یک ماهه تقسیم می‌شوند. اثربخشی این روش بالای 94% است و معمولاً تا 12 تا 13 هفته از بارداری جلوگیری می‌کند. استفاده از این آمپول‌ها ممکن است عوارضی مانند تغییرات در دوره‌های قاعدگی، افزایش وزن و برخی مشکلات روحی ایجاد کند. همچنین، در صورتی که تزریق‌ها به‌موقع انجام نشود، ممکن است خطر بارداری افزایش یابد.
دیافراگم ضد بارداری (دیافراگم واژینال) یک روش غیر هورمونی برای پیشگیری از بارداری است که از جنس سیلیکون یا لاتکس ساخته شده و به عنوان یک مانع در داخل واژن قرار می‌گیرد تا دهانه رحم را پوشانده و از ورود اسپرم به رحم جلوگیری کند. برای افزایش اثربخشی، دیافراگم باید با اسپرم‌کش استفاده شود. دیافراگم باید حداقل 6 ساعت پس از رابطه جنسی در واژن باقی بماند، ولی نباید بیشتر از 24 ساعت در آنجا بماند. استفاده نادرست از دیافراگم می‌تواند منجر به بارداری ناخواسته شود.
روش اصلی درمان سرطان سینه جراحی است و بسته به شرایط بیمار، می‌تواند به‌تنهایی یا در ترکیب با روش‌هایی مانند پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، هورمون‌درمانی یا درمان هدفمند انجام شود. انتخاب نوع درمان به عواملی مانند اندازه و محل تومور، مرحله پیشرفت سرطان، وضعیت گیرنده‌های هورمونی و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. در مراحل اولیه، لامپکتومی (برداشتن توده سرطانی با حفظ سینه) همراه با پرتودرمانی، به اندازه ماستکتومی (برداشتن کامل سینه) در پیشگیری از عود سرطان مؤثر است. تصمیم‌گیری درباره روش درمانی مناسب باید با مشورت تیم پزشکی و در نظر گرفتن ویژگی‌های فردی بیمار انجام شود.
تنگ کردن واژن با روش‌های جراحی (واژینوپلاستی) و غیرجراحی (لیزر، آر اف، کربوکسی‌تراپی، تمرینات کگل و درمان‌های گیاهی) انجام می‌شود. معمولا این کار پس از زایمان یا با افزایش سن توصیه می‌شود. این روش‌ها به بهبود استحکام عضلات واژن، افزایش لذت جنسی و ارتقای اعتماد به نفس کمک می‌کنند.
باکتری، قارچ و ویروس از مهمترین عوامل ایجادکننده عفونت رحمی هستند. علائم عفونت رحم معمولاً شامل درد در قسمت تحتانی شکم یا لگن، تب (معمولاً ۱ تا ۳ روز پس از زایمان)، رنگ‌پریدگی، لرز، احساس بیماری و ناراحتی و در موارد شدید سردرد و از دست‌دادن اشتها است. برای جلوگیری از عوارض جانبی و گسترش بیماری، بهتر است در سریع‌ترین زمان به متخصص زنان مراجعه کنید.
تخمک‌گذاری زمانی رخ می‌دهد که یک تخمک بالغ از تخمدان آزاد می‌شود و آماده لقاح با اسپرم می‌شود. این فرآیند معمولاً در میانه چرخه قاعدگی، به‌طور متوسط در روز چهاردهم، اتفاق می‌افتد. پس از تخمک‌گذاری، زن معمولاً به مدت ۲ تا ۳ روز بارور است. علائم رایج تخمک‌گذاری شامل درد خفیف در ناحیه پایین شکم (که به آن درد تخمک‌گذاری یا "Mittelschmerz" گفته می‌شود)، تغییرات در مخاط دهانه رحم (که رقیق و شفاف می‌شود)، و حساسیت یا درد در سینه‌ها هستند. تشخیص این علائم می‌تواند به زنان کمک کند تا زمان باروری خود را بهتر شناسایی کرده و شانس بارداری خود را افزایش دهند.
درد پریود، بخشی طبیعی از چرخه قاعدگی بسیاری از زنان است که معمولا در ناحیه پایین شکم احساس می‌شود. این درد به دلیل انقباضات عضلانی رحم ایجاد می‌شود که برای دفع پوشش داخلی رحم تلاش می‌کند. شدت درد ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد و گاهی با کمردرد، تهوع یا سردرد همراه شود. در برخی زنان درد پریود پس از زایمان یا با افزایش سن کاهش پیدا می‌کند اما اگر این درد شدید یا ناتوان‌کننده باشد، نیاز به بررسی تخصصی دارد.
دوبار پریود شدن در یک ماه ممکن است ناشی از چرخه قاعدگی کوتاه (پولی‌منوره)، اختلالات هورمونی، استرس شدید، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یا بیماری‌های رحم باشد. گاهی بیماری‌هایی مانند کیست تخمدان یا مشکلات تیروئید نیز دلیل این بی‌نظمی است. درمان دوبار پریود شدن با توجه به علت زمینه‌ای متفاوت است و گاهی نیاز به مداخلات پزشکی یا دارویی دارد.
کیست تخمدان ساختاری کیسه‌مانند و پر از مایع است که ممکن است روی سطح تخمدان یا درون آن ایجاد شود. این عارضه در میان زنان به‌خصوص در سال‌های باروری، بسیار شایع است. بسیاری از کیست‌ها بی‌علامت هستند و به‌صورت طبیعی طی چند ماه بدون نیاز به درمان خاصی از بین می‌روند. با این حال برخی از آنها می‌توانند بزرگ، دردناک یا حتی خطرناک باشند و باعث مشکلاتی مانند درد لگن، اختلال در چرخه قاعدگی یا ناباروری شوند.
کاهش میل جنسی به مواردی گفته می‌شود که در آنها میل جنسی کم است یا اصلا وجود ندارد. کم شدن میل جنسی عموما ریشه هورمونی، عصبی یا روانی دارد.
سرطان دهانه رحم یکی از شایع‌ترین مشکلات در میان زنان است که ارتباط تنگاتنگی با بیماری زگیل تناسلی و عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) دارد. این بیماری در مراحل اولیه معمولاً بدون علائم است، اما با پیشرفت آن، می‌تواند منجر به خونریزی غیرطبیعی، درد لگن و ترشحات غیرمعمول شود. خوشبختانه، با معاینات منظم، تست پاپ اسمیر و آزمایش HPV می‌توان آن را در مراحل اولیه تشخیص داد. همچنین، واکسن HPV یک راهکار مؤثر برای پیشگیری از ابتلا به این سرطان است. تشخیص زودهنگام و درمان به‌موقع می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در کنترل بیماری و افزایش شانس درمان داشته باشد.