انواع سقط جنین شامل تهدید به سقط جنین، سقط اجتناب ناپذیر، سقط ناقص، کامل، سپتیک و سقط از دست رفته است. هر یک از این موارد ممکن است عوارضی به همراه داشته باشند.
سقط جنین، علائم، علل و راه جلوگیری از آن را بشناسید. سقط جنین انواع مختلفی دارد که هر یک به دلیل خاصی اتفاق میافتند. بیماریهایی مانند دیابت، مشکلات تیروئید و مشکلات هورمونی احتمال سقط را افزایش میدهند. در صورت خونریزی یا گرفتگی شکم در بارداری حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
پلاسماتراپی واژن که با نام انگلیسی Vaginal Plasma Therapy شناخته میشود، روشی موثر و ایمن برای بازسازی بافت واژن است. در این روش از انرژی پلاسما استفاده میشود. انرژی پلاسما در پلاسماتراپی واژن سلولهای بافتهای مختلف را تحریک میکند که باعث تولید کلاژن و بهبود وضعیت بافت میشود. این درمان برای افزایش سلامت، جوانسازی و عملکرد بهتر واژن کاربرد دارد. از مزایای آن میتوان به بهبود درمان خشکی و شلشدگی واژن، بهبود خاصیت ارتجاعی و تحریک تولید کلاژن اشاره کرد. عوارض آن در بیشتر افراد بسیار کم و موقتی هستند و شامل قرمزی یا حساسیت خفیف بعد از درمان میشوند.
هایفوتراپی واژن روشی برای استفاده از امواج صوتی متمرکز است که بدون درد و جراحی، داخل واژن ارسال میشوند تا باعث تحریک پوست و عضلات داخل واژن شوند. این کار باعث میشود بدن کلاژن بیشتری تولید کند و واژن سفتتر، مرطوبتر و قویتر شود، بدون اینکه نیازی به عمل جراحی باشد. هایفوتراپی واژن بیشتر برای زنانی مناسب است که به دلیل افزایش سن، زایمان طبیعی یا تغییرات هورمونی دچار شلشدگی، خشکی یا کاهش حس در ناحیه واژن شدهاند. این روش معمولا برای افراد بالای ۳۰ سال توصیه میشود اما در موارد خاص ممکن است افراد جوانتر هم از هایفو واژن استفاده کنند.
دوران پس از زایمان طبیعی مرحلهای گذرا از بازگشت فیزیولوژیک بدن به وضعیت پیش از بارداری است. در این بازه، رحم کوچک میشود، خونریزی از قرمز به قهوهای و سپس زرد یا سفید تغییر میکند و ترمیم پرینه ـ در صورت برش یا پارگی ـ پیگیری میشود. همزمان، نیازهای تغذیهای و مایعات برای شیردهی افزایش مییابد و نوسانات خلقی ممکن است رخ دهد. آگاهی از الگوی دردهای زیرشکم، سیر بهبود بخیه، زمانبندی کاهش خونریزی، و نشانههای هشدار مانند تب، بوی بد ترشحات یا خونریزی شدید، تصویر روشنی از روند نقاهت ارائه میدهد و ارزیابی بهموقع را تسهیل میکند.
زایمان با گاز انتونکس یکی از روشهای ایمن و غیرتهاجمی برای کاهش درد زایمان طبیعی است که در بسیاری از کشورها مورد استفاده قرار میگیرد. در این روش مادر با استنشاق ترکیب اکسیژن و نیتروس اکساید، درد انقباضات رحمی را کاهش داده و احساس آرامش بیشتری پیدا میکند. این گاز سریع اثر میگذارد، بلافاصله پس از قطع مصرف از بدن دفع میشود و هیچ خطری برای جنین ندارد. کنترل مصرف در اختیار مادر است و او میتواند میزان استفاده را متناسب با شدت درد تنظیم کند.
زایمان طبیعی و سزارین دو مسیر اصلی تولد نوزادند که در منطق تصمیمگیری بالینی، بر پایه وضعیت مادر و جنین انتخاب میشوند. زایمان طبیعی روندی فیزیولوژیک بدون برش جراحی است و معمولاً با بستری و نقاهت کوتاهتر و احتمال پایینتر عفونت و خونریزی همراه است. در مقابل، سزارین یک عمل جراحی با برش شکم و رحم محسوب میشود که بیشتر در شرایط پرخطر یا موارد خاص انجام میگیرد و پیامد آن نقاهت طولانیتر و مراقبتهای پس از عمل بیشتر است. تفاوتها در زمان انجام، الگوی درد، اثرات کوتاهمدت بر نوزاد و نیازهای مراقبتی پس از تولد نیز برجستهاند.
فیزیوتراپی در دوران بارداری میتواند به عنوان یک راهکار ایدهآل و بدون عوارض جانبی برای مراقبت از سلامتی مادر و جنین در نظر گرفته شود. فیزیوتراپی برای کاهش علائم ناشی از بارداری مانند درد عضلانی، خستگی، تورم و برای تقویت عضلاتی که در زمان تولید مثل و زایمان کاربرد دارند، مفید است.
زایمان با بیحسی به مجموعه روشهای نوراکسیال مانند اپیدورال، اسپاینال و ترکیبی CSE گفته میشود که با مهار انتقال پیامهای درد از رحم و کانال زایمان به مغز، بیدردی ناحیهای ایجاد میکنند و همزمان هوشیاری مادر را حفظ مینمایند. در این روشها دارو در ناحیه کمر و مجاور اعصاب نخاعی تزریق میشود تا حس درد از کمر به پایین کاهش یابد یا از بین برود و امکان مشارکت مادر در روند تولد باقی بماند. تفاوت این روشها در سرعت آغاز اثر، عمق بلاک و ماندگاری است و انتخاب آنها به مرحله زایمان، وضعیت مادر و جنین و موارد منع بستگی دارد.
زایمان با هیپنوتیزم (Hypnobirthing) روشی مکمل برای زایمان طبیعی است که با آموزش آرامسازی عمیق، تنفس ریتمیک، تلقینهای مثبت و گاهی خودهیپنوتیزمی، هدفش کاهش اضطراب و کمک به کنارآمدن با درد زایمان است. شواهد نشان میدهند این روش میتواند استفاده از مسکنها را کمی کاهش دهد اما اثر روشنی بر نیاز به اپیدورال یا نوع زایمان ندارد. بنابراین جایگزین روشهای پزشکی تسکین درد نیست و بهتر است در کنار مراقبت استاندارد بهکار رود. از نظر ایمنی، برای بیشتر مادران بیخطر تلقی میشود و میتوان آن را در کلاسهای دوران بارداری آموخت.
عمل برداشتن رحم که به زبان پزشکی «هیسترکتومی» نامیده میشود، جراحی برداشتن کامل یا بخشی از رحم است. این عمل برای زنانی انجام میشود که مشکلاتی مانند خونریزی شدید، فیبروم، افتادگی رحم یا سرطان دارند. معمولا هیسترکتومی بین سن ۳۰ تا ۵۵ سال شایع است و برای کسانی که قصد بارداری ندارند مناسب است. افرادی که هنوز نیاز به بارداری دارند یا مشکلات پزشکی خاص دارند نباید این عمل را انجام دهند.
القای زایمان فرآیندی است که در آن پزشک یا ماما زایمان را بهصورت مصنوعی معمولا بین هفتههای ۳۷ تا ۴۲ بارداری، به دلایلی مانند طولانیشدن بارداری، پارگی کیسه آب بدون انقباض، مشکلات سلامت مادر یا جنین آغاز میکند. روشهای القای زایمان شامل پروستاگلاندین، کاتتر بادکنکی، پارگی مصنوعی کیسه آب و اکسیتوسین است. این فرآیند ممکن است ۲۴ ساعت یا بیشتر طول بکشد و گاهی دردناکتر از زایمان طبیعی است. عوارضی مانند انقباضات شدید رحمی یا نیاز به سزارین هم ممکن است در زایمان القایی رخ دهد..