شورت یکبار مصرف در جنس‌های پنبه‌ای، کاغذی، پلی‌پروپیلن تهیه می‌شود. این شورت‌ها برای شنا، دوران بارداری و پس از زایمان، هنگام بستری در بیمارستان و برای افرادی که بی‌اختیاری ادرار دارند مناسب است.
آزمایش بتا برای تشخیص بارداری و مشکلاتی مانند حاملگی خارج رحمی یا خطر سقط جنین بدون نیاز به ناشتایی انجام می‌شود. بالا یا پایین بودن عدد بتا می‌تواند اطلاعات مفیدی را در اختیار پزشک قرار دهد.
دیسپلازی دهانه رحم به دلیل ابتلا به ویروس HPV ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا قابل درمان بوده و به ندرت تبدیل به سرطان می‌شود. علائمی ایجاد نمی‌کند و در تست پاپ اسمیر می‌توان آن را تشخیص داد.
نارسایی دهانه رحم معمولا در سه ماهه دوم اتفاق افتاده و به معنای باز شدن و کوتاه شدن دهانه رحم است. این عارضه معمولا علامتی نداشته و باعث زایمان زودرس یا سقط جنین می‌شود. برای درمان آن معمولا از روش سرکلاژ دهانه رحم استفاده می‌کنند.
چسب ضد بارداری حاوی هورمون‌های استروژن و پروژسترون است. این چسب هفته‌ای یک بار باید تعویض شود. باید سه هفته از این چسب استفاده کرده و یک هفته استفاده نکنید.
کلاهک دهانه رحم روش پیشگیری غیر هورمونی است و عوارض روش‌های هورمونی را ندارد. این وسیله روی دهانه رحم قرار گرفته و برای بالا بردن تاثیر آن از اسپرم کش استفاده می‌شود. حداقل ۶ ساعت بعد از رابطه جنسی باید کلاهک داخل واژن بماند.
اسپرم کش ها انواع مختلفی داشته و به شکل ژل، کرم، قرص یا شیاف تولید می‌شوند. معمولا باید ۱۵ دقیقه قبل از رابطه جنسی از آن استفاده کرد. اسپرم کش حدود یک ساعت تاثیر داشته و عوارض جدی ایجاد نمی‌کند.
بستن لوله های رحمی در زنان روش دائمی است و با انجام جراحی معکوس (باز کردن لوله) تنها نیمی از زنان می‌توانند باردار شوند. در هنگام زایمان طبیعی یا سزارین می‌توان این جراحی را انجام داد. احتمال بارداری در این روش کمتر از ۰.۵٪ است.
آمپول ضد بارداری یکی از روش‌های موثر پیشگیری از بارداری است. در این روش نیاز به اقدام روزانه نبوده و درد و خونریزی پریود کمتر می‌شود. ماهی یک بار یا هر سه ماه یک بار باید مجدد تزریق انجام شود.
دیافراگم ضد بارداری روش غیر هورمونی پیشگیری از بارداری است. این وسیله داخل واژن قرار گرفته و از ورود مایع منعی جلوگیری می‌کند. دیافراگم حداقل تا ۶ ساعت بعد از رابطه جنسی باید داخل واژن بماند.
روش اصلی درمان سرطان سینه جراحی است و بسته به شرایط بیمار، می‌تواند به‌تنهایی یا در ترکیب با روش‌هایی مانند پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، هورمون‌درمانی یا درمان هدفمند انجام شود. انتخاب نوع درمان به عواملی مانند اندازه و محل تومور، مرحله پیشرفت سرطان، وضعیت گیرنده‌های هورمونی و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. در مراحل اولیه، لامپکتومی (برداشتن توده سرطانی با حفظ سینه) همراه با پرتودرمانی، به اندازه ماستکتومی (برداشتن کامل سینه) در پیشگیری از عود سرطان مؤثر است. تصمیم‌گیری درباره روش درمانی مناسب باید با مشورت تیم پزشکی و در نظر گرفتن ویژگی‌های فردی بیمار انجام شود.
تنگ کردن واژن با روش‌های جراحی (واژینوپلاستی) و غیرجراحی (لیزر، آر اف، کربوکسی‌تراپی، تمرینات کگل و درمان‌های گیاهی) انجام می‌شود. معمولا این کار پس از زایمان یا با افزایش سن توصیه می‌شود. این روش‌ها به بهبود استحکام عضلات واژن، افزایش لذت جنسی و ارتقای اعتماد به نفس کمک می‌کنند.