روش اصلی درمان سرطان سینه جراحی است و بسته به شرایط بیمار، میتواند بهتنهایی یا در ترکیب با روشهایی مانند پرتودرمانی، شیمیدرمانی، هورموندرمانی یا درمان هدفمند انجام شود. انتخاب نوع درمان به عواملی مانند اندازه و محل تومور، مرحله پیشرفت سرطان، وضعیت گیرندههای هورمونی و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. در مراحل اولیه، لامپکتومی (برداشتن توده سرطانی با حفظ سینه) همراه با پرتودرمانی، به اندازه ماستکتومی (برداشتن کامل سینه) در پیشگیری از عود سرطان مؤثر است. تصمیمگیری درباره روش درمانی مناسب باید با مشورت تیم پزشکی و در نظر گرفتن ویژگیهای فردی بیمار انجام شود.
تغذیه اهمیت زیادی در کاهش خطر ابتلا به سرطان روده دارد. برای کاهش خطر ابتلا به سرطان روده باید گوشت قرمز و گوشت فرآوریشده کمتری بخورید و الکل کمتر بنوشید. مصرف بیشتر میوه و سبزیجات و مصرف بیشتر آب به سلامت روده کمک زیادی میکند.
تومور استرومال دستگاه گوارش یکی از انواع سرطان در این اندامها بهویژه معده و روده کوچک است. علائمی مانند درد شکم، حالت تهوع و استفراغ و بیمیلی به غذا ایجاد میکند. برای درمان آن معمولا جراحی پیشنهاد میشود. گاهی هم درمان دارویی هدفمند کاربرد دارد.
کارسینوم مجاری شیری درجا نوعی سرطان سینه غیرتهاجمی است که در مراحل اولیه قابل تشخیص است و به بافتهای مجاور پستان سرایت نمیکند. به همین دلیل در صورت تشخیص به موقع، درمان آن موفقیتآمیز است. این بیماری معمولا علامت مشخصی ندارد اما ممکن است با ترشحات خونی از نوک پستان و گاهی درد سینه، مشخص شود. تشخیص زودهنگام و درمان صحیح کارسینوم مجاری شیری درجا بسیار مهم است.
کارسینوم لوبولار درجا (LCIS) یک تغییر غیرتهاجمی در سلولهای غددی تولیدکننده شیر در پستان است. اگرچه LCIS یک سرطان محسوب نمیشود اما خطر ابتلا به سرطان سینه را دستکم ۱۰ برابر افزایش میدهد. این وضعیت در بیشتر افراد بدون علامت است و معمولا در ماموگرافی قابل شناسایی نیست.
درمان سرطان پروستات به مرحله و درجه سرطان بستگی دارد. در مراحل اولیه معمولا نظارت فعال، جراحی یا پرتودرمانی پیشنهاد میشود. اما در مراحل پیشرفته بیماری دیگر روشها مانند هورموندرمانی و شیمیدرمانی بهتر است. درمان این سرطان میتواند روی توانایی جنسی و توانایی باروری تاثیر منفی داشته باشد.
سرطان تیروئید آناپلاستیک نوعی سرطان نادر و بسیار تهاجمی است که در سلولهای تیروئید رخ میدهد. این بیماری بیشتر در افراد بالای ۶۰ سال دیده میشود و رشد بسیار سریع و غیرقابل کنترلی دارد. علت دقیق آن هنوز مشخص نیست اما جهشهای ژنتیکی و سابقه سرطان تیروئید قبلی، ریسک ابتلا را افزایش میدهند. بهدلیل رشد سریع، تودهای بزرگ و سفت در گردن ظاهر میشود که به سرعت پیشرفت میکند. درمان ترکیبی جراحی، پرتو و شیمیدرمانی انجام میشود اما کنترل بیماری چالشبرانگیز است.
درمان سرطان مثانه بسته به نوع و مرحله سرطان، به روشهای مختلفی انجام میشود. این روشها شامل جراحی، شیمیدرمانی، پرتودرمانی، ایمونوتراپی و درمان هدفمند هستند. در جراحی، ممکن است کل مثانه یا بخشی از آن برداشته شود. در برخی موارد، درمانهای کمکی مانند شیمیدرمانی یا پرتودرمانی برای کاهش احتمال عود بیماری استفاده میشود. با این حال، پس از درمان، امکان بازگشت بیماری وجود دارد، بهویژه اگر سرطان به مراحل پیشرفتهتر رسیده باشد. پیگیریهای منظم پزشکی و مراقبتهای پس از درمان برای جلوگیری از عود بیماری و اطمینان از بهبود وضعیت بیمار ضروری است.
سرطان مثانه گرید ۴ پیشرفتهترین مرحله این بیماری است که در آن سلولهای سرطانی به بافتهای اطراف یا اندامهای دوردست گسترش یافتهاند. این مرحله معمولا با علائمی مانند خون در ادرار، درد لگن، کاهش وزن و خستگی همراه است. عوامل خطر اصلی شامل مصرف سیگار، تماس با مواد شیمیایی صنعتی و عفونتهای مزمن مثانه هستند. درمان قطعی در این مرحله دشوار است اما با روشهایی مانند شیمیدرمانی، ایمنیدرمانی، پرتودرمانی و مراقبتهای حمایتی میتوان پیشرفت بیماری را کند کرد.
هپاتوما که به عنوان کارسینوم کبدی (HCC) هم شناخته میشود، شایعترین سرطان اولیه سلولهای کبد است. معمولا بیماریهای مزمنی مانند هپاتیت B و C و سیروز کبدی احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش میدهند و با کاهش وزن، تحرک، واکسینه شدن در مقابل هپاتیت و رابطه جنسی سالم میتوان از این بیماری جلوگیری کرد.
سرطان روده کوچک حدود ۳٪ از موارد ابتلا به سرطانهای گوارشی را تشکیل میدهد. این سرطان معمولا بیعلامت است، درد شکمی، حالت تهوع و استفراغ و اسهال، کاهش وزن، کمخونی، وجود خون در مدفوع از علائم شایع این سرطان است. ابتلا به دیگر بیماریهای روده مانند بیماریهای التهابی روده شانس ابتلا به سرطان روده کوچک را افزایش میدهند.
آترواسکلروز به ضخیم شدن رسوبات در رگها گفته میشود که انسداد یا تنگی رگها یعنی تصلب شرایین را به همراه دارد. سبک زندگی ناسالم، رژیم غذایی پرچرب، ورزش نکردن و چاقی از علل اصلی آترواسکلروز هستند.