سرطان یکی از بیماری‌های پیچیده و شایعی است که به دلیل رشد کنترل‌نشده‌ی سلول‌ها در بخش‌های مختلف بدن ایجاد میشود. این مقاله به بررسی انواع سرطان، علائم، عوامل خطر، روش‌های تشخیص و درمان آن می‌پردازد. اگر به دنبال آگاهی بیشتر درباره‌ی این بیماری، روش‌های پیشگیری و اهمیت تشخیص زودهنگام هستید، مطالعه‌ی این مقاله می‌تواند اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار دهد.
سندروم شوگرن یک بیماری خود ایمنی است که به دو نوع اولیه و ثانویه تقسیم میشود. این بیماری با خشک‌شدن چشم و دهان مشخص میشود و روش درمان آن استفاده از اشک مصنوعی، داروهای ضد التهابی و داروهای تحریک‌کننده بزاق است. بیماران مبتلا به شوگرن به مدیریت علائم برای مقابله با عوارض جانبی شدید مانند آسیب به ریه و کلیه نیاز دارند.
بیماری گیلن باره یا سندروم گیلن باره شرایطی است که در آن سلول‌های دفاعی شروع به از بین بردن غلاف میلین در سلول‌های عصبی می‌شوند. بنابراین فرد شروع به نشان دادن علائم عصبی می‌کند. درمان این بیماری توسط دکتر داخلی و مغز و اعصاب انجام میشود.
پسوریازیس یا سوریازیس یک بیماری خودایمنی است که می‌تواند در ظاهر شما تاثیر زیادی بگذارد. این بیماری درمان ندارد اما می‌توان آن را علائم کاهش داد.
پردنیزون برای درمان بیماری‌هایی مانند آرتروز، اختلال خونی، مشکلات تنفسی، آلرژی شدید، بیماری‌های پوستی، سرطان، مشکلات چشم و اختلال سیستم ایمنی استفاده میشود. برای پیشگیری از بدتر شدن بیماری‌های خودایمنی حتما از دکتر مشاوره بگیرید.
لوپوس یک اختلال خود ایمنی مزمن است که با التهاب اندام‌های مختلف بدن مشخص میشود. علائم این بیماری شامل خستگی، درد مفاصل و بثورات پوستی هستند و عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد آن نقش دارند. درمان این بیماری معمولا شامل داروهای ضد التهابی، سرکوب‌کننده‌های ایمنی و تغییر سبک زندگی برای مدیریت علائم است.
بیماری سلیاک یک اختلال خود ایمنی است که با خوردن گلوتن (پروتئین موجود در گندم و جو) ایجاد میشود و علائم آن شامل درد شکمی، نفخ، اسهال و خستگی هستند. سلیاک در حال حاضر درمان قطعی ندارد و درمان کمکی آن یک رژیم غذایی سختگیرانه و بدون گلوتن است که علائم را کاهش می‌دهد و به افزایش سلامت فرد کمک می‌کند.
حساسیت یا آلرژی یک واکنش غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن به مواد بی‌ضرری مانند گرده گیاهان، گرد و غبار، موی حیوانات، نیش حشرات، برخی غذاها یا داروها است. این واکنش به دلیل تولید بیش‌ازحد آنتی‌بادی‌های IgE و آزاد شدن موادی مانند هیستامین رخ می‌دهد که باعث ایجاد علائمی همچون عطسه، خارش، کهیر، تورم یا تنگی نفس میشود. در موارد شدید، آلرژی می‌تواند منجر به آنافیلاکسی شود که یک واکنش تهدیدکننده زندگی همراه با افت فشار خون، تورم راه‌های تنفسی و شوک آلرژیک است. تشخیص و مدیریت آلرژی از طریق اجتناب از محرک‌ها، داروهای ضدحساسیت و ایمونوتراپی انجام میشود.
نظر خود را ثبت کنید