روان رنجوری چیست و چگونه بر رفتار شما تأثیر می‌گذارد؟

روان رنجوری (Neuroticism) یا روان آزرده گرایی یک تمایل طولانی‌مدت به یک حالت عاطفی منفی یا اضطراب است. روان رنجوری یک بیماری نیست بلکه یک ویژگی شخصیتی است. افراد مبتلا به روان رنجوری تمایل بیشتری به افسردگی دارند. و بیشتر از دیگران احساس گناه، حسادت، عصبانیت و اضطراب می‌کنند.

آن‌ها نسبت به تنش‌های محیطی حساس هستند و ممکن است شرایط روزمره را تهدیدآمیز و مهم تلقی کنند. سرخوردگی‌هایی که ممکن است برای دیگران بی‌اهمیت باشد، می‌تواند برای این افراد مشکل‌ساز شده و منجر به ناامیدی شود.

فرد مبتلا به روان رنجوری ممکن است خودآگاه و خجالتی باشد. آنها ممکن است تمایل به درونی‌سازی فوبیا و سایر ویژگی‌های عصبی مانند اضطراب، وحشت، پرخاشگری، منفی گرایی و افسردگی داشته باشند. روان رنجوری یک حالت عاطفی مداوم است که توسط این واکنش‌ها و احساسات منفی تعریف می‌شود.

با اینکه روان‌رنجوری یک بیماری تلقی نمی‌شود، اما روانشناسان و روانپزشکان گرایش شدید به نارکوتیسم را برای سلامت روان مهم می‌دانند. زیرا این ویژگی می‌تواند مشکلات مختلف روحی و جسمی را تغذیه کند.

مراجعه به روانشناس و استفاده از تکنیک‌های روان‌شناختی و روان‌درمانی می‌تواند به برطرف کردن این وضعیت کمک کند. برای پیدا کردن دکتر روان‌شناس خوب سری به وب‌سایت دکترتو بزنید.

---

نمونه‌هایی از روان رنجوری چیست؟

خطی که انسان نارکوتیک را از یک انسان عادی جدا می‌کند، شدت رفتارهاست. افکار و رفتارهای روان رنجورانه بر اساس تعریف آنقدر افراطی هستند که زندگی شخصی، شغلی و عاشقانه شما را مختل می‌کنند. علاوه بر این، این رفتارها معمولاً پاسخ پیش فرض شما حتی برای مشکلات جزئی هستند. در ادامه در چند مثال رفتار روان رنجورانه را با برخی رفتارهای عادی مقایسه می‌کنیم تا دید بهتری از آن داشته باشید:

رفتار متداول: نگران این هستید که یک پروژه بزرگ را به موقع به پایان برسانید.

 رفتار روان رنجور: شما ناله می‌کنید: من به‌هیچ‌عنوان نمی‌توانم پروژه را سر موقع تمام کنم! حتی اگر ماه‌ها زمان داشته باشید و کارهای دیگری هم برای انجام دادن نداشته باشید.

رفتار متداول: دوست دارید ۲ ساعت قبل از پرواز به فرودگاه برسید.

رفتارهای روانرنجور: شما اصرار دارید ۴ ساعت زودتر به فرودگاه بروید و سپس هر ۱۰ دقیقه یکبار از مأمور گیت می پرسید که آیا خروج به موقع انجام می‌شود یا خیر.

رفتار متداول: همسر سابق شما خیانت نکرده است و شما در مورد روابط جدید محتاط هستید.

رفتارهای روان رنجور: شما دائماً از شریک جدید خود می‌پرسید که آیا به شما خیانت می‌کند یا خیر و سپس خودتان را به خاطر دور کردن او سرزنش می‌کنید.

مشاوره روانشناسی

با برترین روانشناسان ایران از دیدگاه کاربران

مشاوره حضوری و آنلاین۵۰۰+ خدمت

مشاهده همه

تاریخچه روان‌رنجوری

مفهوم روان رنجوری را می‌توان در یونان باستان و مدل بقراط در چهار مزاج اصلی (کولریک، سنگین، بلغمی و مالیخولیک، که بیشترین نزدیکی به روان رنجوری را دارد) جستجو کرد. در مطالعات روان‌سنجی مدرن درباره شخصیت و آسیب‌شناسی روانی، نارکوتیسم به‌عنوان اولین عامل کلی (یعنی متغیری با وسیع ترین قدرت در توضیح تفاوت‌های فردی) شناخته می‌شود. به عنوان مثال، درصد زیادی از تنوع در انواع بیماری‌های روانی که به عنوان «درونی» شناخته می‌شوند (مانند افسردگی، اضطراب، روان رنجوری وسواسی، فوبیا و هیستری) می‌توان با یک بعد کلی از روان رنجوری توضیح داد. به همین دلیل، روان رنجوری تقریباً همیشه در مدل‌های شخصیتی مدرن ظاهر می‌شود.

هرچند، گاهی اوقات با فرمول‌ها یا نام‌های متفاوتی (مانند اضطراب ویژگی، حساسیت به سرکوب، انعطاف‌پذیری نفس و احساسات منفی) عنوان می‌شود. روانشناس آلمانی، هانس آیسنک، اصطلاح نارکوتیسم را در دهه ۱۹۵۰ را به‌عنوان مقیاسی کلیدی در فهرست شخصیت‌های محبوب خود رواج داد. روان به صورت برجسته در مدل پنج مدل شخصیتی بزرگ (مدل پنج عاملی نئو) در نظر گرفته شده است. در تست شخصیت نئو یکی از ۵ عاملی که در شخصیت بررسی می‌شود، روان رنجوری است.

---

روان رنجوری در نظریه پنج عاملی شخصیت (NEO) چیست؟

بسیاری از روانشناسان شخصیت معاصر معتقدند که پنج بعد اساسی شخصیت وجود دارد که اغلب به عنوان ویژگی‌های شخصیتی “NEO” از آنها یاد می‌شود. پنج ویژگی شخصیتی در این مدل شخصیت عبارت‌اند از: موافق بودن، باز بودن، برون گرایی، وظیفه شناسی و روان رنجوری.

در نظریه پنج عاملی شخصیت نئو، فرد نارکوتیک ممکن است بیشتر مستعد ترس، عصبانیت، اضطراب، احساس گناه، افسردگی و سایر احساسات منفی باشد. ممکن است از راه‌های ناامیدکننده‌ای برای برآوردن خواسته‌های خود استفاده کند یا به طور تکانشی عمل کند. علاوه بر این، اگر این فرد با استرس روبرو شود، ممکن است به‌ خوبی به آن پاسخ ندهد. در حالی‌که فردی که کمتر این ویژگی را دارد، ممکن است استرس داشته باشد، اما به احتمال زیاد آن را بهتر کنترل می‌کند.

مانند همه ویژگی‌های شخصیتی، شخصیت نارکوتیک در یک طیفی وجود دارد. اکثر مردم به طور کامل روان رنجور نیستند یا فردی وجود ندارد که اصلا این ویژگی را نداشته باشد. در وسط طیف روانرنجوری، ممکن است فردی پایدار باشد و در عین حال گاهی اوقات احساسات عصبی و روان رنجورانه هم داشته باشد.

بهترین درمان روان رنجوری چیست؟

همین حالا مشاوره بگیرید.

مشاوره آنلاین روانشناسبهترین روانشناس

علائم روان رنجوری

همانطور که قبلا هم اشاره کردیم روان‌‌آزرده‌گرایی یک ویژگی شخصیتی است، نه یک اختلال روانی قابل تشخیص. یک شخصیت نارکوتیک در برابر استرس دارای ضعف است و شرایط روزمره را بسیار بدتر از واقعیت می‌بینید. سپس خود را به خاطر بدبینی و منفی‌گرایی شدید سرزنش می‌کند. یک فرد روان‌رنجور ممکن است دائماً احساس‌های زیر را داشته باشد:

• گرایش کلی به احساسات منفی
• احساس شک به خود
• احساس اضطراب یا تحریک پذیری
• ثبات عاطفی ضعیف
• افسردگی
• ناتوانی در کنترل استرس و ناراحتی
• احساس خود آگاهی یا خجالتی بودن
• تغییرات خلق‌وخو
• عدم انعطاف‌پذیری یا تلاش برای بازگشت پس از سختی‌ها
• نگرانی مزمن در مورد مسائل مختلف
• تمایل به تفسیر موقعیت‌های خنثی به عنوان موقعیت تهدیدکننده
• تمایل زیاد به مشاهده مشکلات جزئی و بزرگ‌نمایی آن‌ها
• مشکل در کنترل خواسته ها یا احساسات در لحظه
• حسادت
• احساس ناامیدی یا عصبانیت در مورد وقایع روزمره
• احساس ترس یا احساس گناه در مورد مسائل جزئی.

رفتارهای روان رنجورانه ممکن است چه مشکلاتی برای شما ایجاد کنند؟

رفتارهای روان رنجورانه می‌تواند ناشی از مشکلات روانی باشد.روان رنجوری ممکن است شما را بیشتر مستعد ابتلا به برخی بیماری‌ها و اختلالات روانی کند. محققان این حالت را اختلالات درونی‌سازی می‌نامند. نارکوتیسم شما را مستعد ابتلا به این اختلالات روانی می‌کند.

• اختلال اضطراب اجتماعی
• افسردگی
• اختلال وسواس فکری عملی
• هراس اجتماعی
• استرس پس از سانحه
• اختلال هراس
• شخصیت ضد اجتماعی.

شخصیت نارکوتیک یا رفتارهای روان‌آزرده‌گرا شامل هذیان یا توهم نمی‌شود. این موارد علائم اختلالات روان‌پریشی هستند که در آن ارتباط فرد با واقعیت قطع می‌شود. در روان رنجوری شما بر احساسات و شکست‌های منفی خود، واقعی یا خیالی، وسواس دارید.

روان‌شناسان معتقدند بین شخصیت روان‌رنجور و ژنتیک ارتباط وجود دارد. این موضوع می‌تواند راه را برای درمان‌های جدید برای اضطراب یا افسردگی هموار کند.

شما هم علائم روان رنجوری دارید؟ همین حالا مشاوره بگیرید

دکتر افسردگی

عوارض روان‌رنجوری در کنار مزایای آن

افرادی که دارای شخصیت عصبی هستند بیشتر سیگار می‌کشند. از الکل و سایر مواد مخدر استفاده می‌کنند، اختلالات خوردن دارند، از حمایت اجتماعی برخوردار نیستند و بیشتر از دیگران طلاق می‌گیرند. افرادی که میزان روان‌رنجوری نسبتاً بالایی دارند بیشت زا حد فکر می‌کنند. برای این افراد همه چیز در گذشته اشتباه بوده است، اکنون اشتباه می‌شود و در آینده هم اشتباه خواهد بود. این افراد همچنین هنگام فکر کردن یا به خاطر سپردن و یا در زمان روبرویی با مشکل واقعی، ناراضی‌تر، مضطرب‌تر و تحریک‌پذیرتر هستند. سطح عزت‌نفس آن‌ها پایین‌تر از حد متوسط است، به ویژه هنگامی که برون‌گرایی آنها هم پایین باشد. روان رنجوری یک عامل خطر برای اختلالات اضطرابی و افسردگی است.

در عین حال، یک دوز سالم از نارکوتیسم می‌تواند مفید باشد. فردی با شخصیت متعادل ممکن است نگرانی خود را در مورد مهلت انجام کارهایش را در اولویت قرار دهد تا آن را به عنوان فرصتی برای ارتقاء درجه یا همکاری با همکارانش در نظر بگیرد. مثلاً کمی نگرانی در مورد سلامتی، می‌تواند به شما انگیزه دهد تا خوب غذا بخورید و ورزش کنید.

افراد روان‌رنجور بیشتر در مورد سلامت روحی و جسمی خود نگران هستند؛ بنابراین بیشتر به پزشک و اورژانس مراجعه می‌کنند.

به نظر می‌رسد افرادی که دارای سطوح نسبتاً بالایی از روان رنجوری هستند تا حدودی از انجام ریسک خودداری می‌کنند. آن‌ها کمتر به دنبال موقعیت‌های تفریحی، شغلی، مالی و اجتماعی هستند که احتمال از دست دادن آنها زیاد است. به نظر می‌رسد چنین افرادی به جای ارتقاء وضعیت فعلی خود، به حفظ وضعیت فعلی خود اهمیت می‌دهند. شاید این یک استراتژی خوب در زمان‌های واقعاً خطرناک یا نامشخص باشد.

---

علت روان رنجوری چیست؟

علت خاصی برای روان رنجوری وجود ندارد. اعتقاد بر این است که ویژگی‌های شخصیتی تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، اجتماعی و محیطی است. به نظر می‌رسد این ویژگی در فرهنگ‌ها جهانی است، بنابراین احتمالاً ریشه‌های بیولوژیکی دارد. در واقع، برخی استدلال می‌کنند که روان رنجوری ممکن است توضیحی تکاملی داشته باشد و حساسیت بیش از حد به خطرات یا تهدیدها می‌تواند مزیت بقا را به همراه داشته باشد.

مبنای بیولوژیکی و روان شناختی روان رنجوری

اعتقاد بر این است که روان رنجوری منعکس‌کننده یک گرایش پایدار است. این حالت شامل مکانیسم‌های بیولوژیکی و روانی خاصی است که باعث ایجاد ارتباطی قوی با جنبه‌ی آسیب‌شناسی روانی روان‌رنجوری می‌شود. با این حال، ماهیت این مکانیسم‌ها نامشخص است. بر اساس بررسی گسترده شواهد منتشر شده، سرنخ‌های جالبی برای درک ریشه‌های بیولوژیکی شخصیت نارکوتیک در حال ظهور است.

1. روان رنجوری ممکن است انعکاسی از تفاوت در مدارهای مغزی که در درک و کنترل شناختی محرک‌های منفی دخیل هستند، باشد. به طور خاص، کاهش ارتباط بین بخش آمیگدال سمت چپ و ACC ممکن است پاسخ آمیگدال را به محرک‌های ایجاد‌کننده اضطراب مختل کند.
2. شواهد نشان می‌دهد که روان رنجوری با سوگیری منفی در توجه، تفسیر و فراخوانی اطلاعات، افزایش واکنش پذیری و مقابله ناکارآمد مرتبط است، همچنین یافته‌ها با یافته‌های کاهش انعطاف‌پذیری قلبی عروقی در افراد نارکوتیک مورد مطالعه سازگار است.
3. مطالعات جاری نشان می‌دهد که محور HPA مستقل از روان رنجوری بر خلق و خو تأثیر می‌گذارد.

---

آیا روان رنجوری ژنتیکی است؟

محققان مدتهاست می‌دانند که روان رنجوری تحت تأثیر ژنتیک است. هنوز هیچ ژن خاصی کشف نشده که با این ویژگی شخصیتی به صورت مستقیم ارتباط داشته باشد. اما نتایج دو مطالعه ژنتیکی بزرگ گزارش شده در آوریل به این تحقیقات کمک می‌کند. این مطالعات، که در آن داده‌های ژنتیکی صدها هزار نفر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شده است، تا ۱۱ محل مرتبط با روان رنجوری را در ژنوم شناسایی کردند. برخی از بخش‌های مرتبط با نارکوتیسم هم با افسردگی مرتبط بودند.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد روان رنجوری با رفلکس وحشتناک ارتباط دارد. رفلکس مبهوت کننده پاسخی به صدای بلند است. این نشان می‌دهد که افرادی که دارای روان رنجوری بالا هستند ممکن است از نظر ژنتیکی مایل باشند که به طور طبیعی در برابر محرک‌های بیرونی واکنش قوی‌تری نشان دهند.

---

نقش هورمون‌ها در روان رنجوری

در افراد با سطح روان رنجور عصبی بالا، هورمون‌های تیروئید با روان رنجوری و پرخاشگری فیزیکی در این افراد به طور غیرمستقیم نقش دارند.

---

آیا روان رنجوری با افزایش سن کاهش می‌یابد؟

در آمستردام مطالعه‌ای روی ارتباط بین روان‌آزرده‌گرایی و افزایش سن انجام شد. در ابتدا، تجزیه و تحلیل مقطعی داده‌ها از ۲،۱۱۷ پاسخ دهنده (۵۵ تا ۸۵ ساله) تفاوت سنی معنی‌داری را نشان نداد. تجزیه و تحلیل آمار نشان داد که مسیر فردی روان رنجوری تحت تأثیر وضعیت سلامت جسمانی قرار نمی‌گیرد. در نتیجه روان رنجوری با افزایش سن، نسبتاً پایدار باقی می‌ماند.

---

تشخیص روان رنجوری

در قدم اول برای تشخیص روان‌رنجوری باید به روانشناس مراجعه کنید. روانشناس با انجام تست‌های مختلف و صحبت با شما شخصیت شما را بررسی می‌کند. برای تشخیص روان‌رنجوری آزمون‌های شخصیتی مختلف با نمرات عددی متفاوت وجود دارد. نمرات این تست‌ها به طرق مختلف برای وضعیت “روان رنجوری” تفسیر می‌شوند.

افرادی که از نظر روان رنجوری نمره پایینی دارند، از نظر احساسی پایدارتر هستند و در برابر استرس واکنش کمتری نشان می‌دهند. آنها تمایل به حفظ آرامش دارند و حتی خلق و خوی آرامی دارند و کمتر احساس تنش یا لرزش می‌کنند. اگرچه احساسات منفی آنها کم است، اما لزوماً دارای احساسات مثبت نیستند.

درمان روان رنجوری

اگر طبق تشخیص روانشناس سطح بالایی از روان‌آزرده‌گرایی را دارید، بهتر است بدانید که شخصیت شما در طول زمان تغییر می‌کند. با افزایش سن و تجربیات زندگی، ممکن است تغییراتی را تجربه کنید. اگرچه بیولوژی شما همچنان بر تمایلات طبیعی شما تأثیر می‌گذارد.

اگر واقعاً با احساسات و رفتارهای روان رنجورانه دست و پنجه نرم می‌کنید، ممکن است از درمانی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) بهره‌مند شوید. این درمان در مدیریت نگرانی یا تمرکز حواس برای مدیریت احساسات و ماندن در لحظه حال به شما کمک کند. درمان روان رنجوری می‌تواند شامل روان درمانی، دارودرمانی و تمرینات آرامش‌بخش، مانند تنفس عمیق باشد.

راه‌های طبیعی برای درمان روان‌رنجوری

کنترل اضطراب و استرس ممکن است به کنترل رفتارهای عصبی شما کمک کند. اگر اضطراب شما خفیف و مختصر باشد، ممکن است خود درمانی مؤثر باشد. کارشناسان به شما توصیه می‌کنند که:

1. هر روز ورزش کنید: ۳۰ دقیقه ورزش عالی خواهد بود، اما حتی ۱۵ دقیقه پیاده روی می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشید.
2. با اطرافیانتان صحبت کنید: به خانواده و دوستان خود بگویید که چه چیزی اضطراب شما را تقویت می‌کند. به آنها اطلاع دهید که چگونه می‌توانند به شما کمک کنند.
3. به اندازه کافی بخوابید: کمبود خواب می‌تواند اضطراب و استرس را بدتر کند. شما به صورت طبیعی هرشب حداقل نیاز به  8 ساعت خواب دارید.
4. مصرف الکل و کافئین را کاهش دهید: نوشیدنی‌های الکلی و کافئین‌دار می‌توانند اضطراب را بدتر کنند. به جای آن آب بنوشید.
5. غذاهای سالم بخورید: وعده‌های غذایی سالم و میان‌وعده باعث افزایش انرژی شما می‌شود. حتماً هر سه وعده غذایی را بخورید.
6. افکار خود را تغییر دهید: این‎ کار همیشه آسان نیست. اما سعی کنید افکار منفی را با افکار مثبت جایگزین کنید.
7. از خود بپرسید: آیا آنچه من نگران آن هستم واقعاً آنقدر که من فکر می‌کنم بد است؟ آن را بنویسید. پیگیری کنید که چه چیزی باعث ایجاد اضطراب شما می‌شود و سپس به دنبال الگوها باشید. دفعات بعدی روش‌های بهتری برای مدیریت آن بیاموزید. اگر این اقدامات کمکی نمی‌کند‌، یا اگر احساس می‌کنید که اضطراب زندگی شما را مختل می‌کند، با روانشناس در مورد آن خود صحبت کنید.

روان رنجوری چگونه بر رفتار تأثیر می‌گذارد؟

 هر دو پیامد مثبت و منفی روان رنجوری مشاهده شده است. روان رنجوری ممکن است به افراد برای موفقیت یا زنده ماندن کمک کند. زیرا این افراد تمایل دارند به نتایج یا خطرات منفی توجه بیشتری داشته باشند. به عنوان مثال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد روان رنجوری کنترل‌شده، می‌تواند موفقیت دانشجویان را در دانشگاه رقم بزند.

از طرف دیگر، اگر نتوانید احساس نگرانی خود را کنترل کنید، روان رنجوری ممکن است تأثیرات منفی بر رفتار داشته باشد. در بدترین حالت، روان رنجوری ممکن است منجر به مشکلات ثانویه سلامت روان مانند افسردگی یا اضطراب شود .

در واقع، ما می‌دانیم که افرادی که طیف وسیعی از روان رنجوری دارند در معرض خطر بیشتری برای اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد هستند. متاآنالیز ۲۰۱۳ نشان داد که طیف وسیعی از اختلالات روانی بالینی مربوط به سطوح بالاتر روان رنجوری است.

به طور کلی، افرادی که در مقیاس روان رنجوری بالا هستند، در برخی موقعیت‌ها واکنش سریع و شدیدی نشان می‌دهند. علاوه بر این زمان زیادی طول می‌کشد تا این افراد به سطح اولیه خود بازگردند. به‌عبارت‌دیگر، این افراد با بی‌ثباتی عاطفی و مشکل در تنظیم رفتارهای خود زندگی می‌کنند.

روان رنجوری چگونه بر روابط تأثیر می‌گذارد؟

روان رنجوری تأثیر منفی بر روابط شخصی افراد دارد. بیایید هر یک از این موارد را به نوبه خود در نظر بگیریم. این افراد این ویژگی‌ها را دارند:

۱. دیگران را آزار می‌دهند.

شاید واضح ترین تاثیر منفی شخصیت نارکوتیک، شکایت اطرافیانشان است. رفتار آن‌ها می‌تواند برای دیگران واقعاً آزاردهنده باشد. یک فرد نارکوتیک ممکن است کارهایی را انجام دهد که می‌تواند واقعاً آزاد‌دهنده باشد. مثلاً این افراد تمایل زیادی به شکایت دارند، دائماً از دیگران انتقاد می‌کنند، به همه چیز شکاک هستند و بیش از حد به دیگران وابسته هستند.

---

۲. نگرانی‌هایشان را به دیگران منتقل می‌کنند.

اگر مبتلا به روان رنجوری هستید و بچه دارید، ممکن است ناخواسته رفتارهای نگران‌کننده خود را از طریق الگوبرداری از آنها به فرزندان خود منتقل کنید. به عنوان مثال، اگر به فرزند خود بگویید که نمی‌تواند در پارک بازی کند زیرا ممکن است زمین بخورد و به خودش صدمه بزند، می‌آموزد که همه شرایط خطرناک است و باید همیشه مراقب تهدیدها باشد.

---

۳. پتانسیل زیادی برای درگیری با دیگران دارند.

عصبی بودن زیاد می‌تواند منجر به درگیری با دیگران شود. اگر از اشتباهات جزئی عصبانی شوید، ممکن است بر سر افرادی که احساس می‌کنید باعث استرس شما شده‌اند، فریاد بکشید یا عصبانی شوید. مثلاً اگر شخصی هنگام رانندگی سر راه شما قرار بگیرد، ممکن است با او درگیر شوید.

برخی از افراد مبتلا به روان رنجوری ممکن است بدون هیچ دلیلی افراد دیگر را متهم کنند. به عنوان مثال، بدون هیچ مدرکی، ممکن است همسرشان را متهم به خیانت کنند، و این رفتار انسان‌ها را از آن‌ها دور می‌کند.

همچنین، اگر به جزئیات کوچک وسواس دارید و دچار کمال گرایی هستید، ممکن است دچار تنش و درگیری با دیگران شوید.

---

۴. غیرقابل اعتماد به نظر می‌رسند.

اگر دائماً از جمع انسان‌ها خارج شوید، مردم سرانجام خواهند آموخت که نمی‌توانند به ثبات شما اعتماد کنند. اگر قصد دارید با هر کوچک‌ترین تهدیدی به وحشت بیفتید، انسان‌ها نمی‌توانند روی شما حساب کنند. به عبارت دیگر، اگر تحمل کم شما در برابر استرس به این معنا باشد که هر چیز کوچکی می‌تواند روز شما را خراب کند، مردم تصمیم می‌گیرند از شما فاصله بگیرند.

---

۵. احساس گناه می‌کنند.

روان رنجور بودن همچنین می‌تواند باعث شود در مورد چیزهایی که تقصیر شما نیست، احساس گناه کنید. اگر بخاطر هر اشتباه کوچکی یا وسواس در مورد کارهایی که مدت‌ها بعد باید انجام داده‌اید، عذرخواهی کنید، ممکن است افراد را از خود دور کنید. در حالی که ممکن است احساس کنید این گناه ضروری یا مفید است، اما در واقع به روابط شما آسیب می‌رساند.

---

شغل‌های مناسب افراد مبتلا به روان رنجوری

ویژگی‌های رفتاری افراد روانرنجور باعث می‌شود در جنبه‌های مختلف زندگی‌شان دچار مشکل شوند. این افراد در حالت شدید روان‌رنجوری، تعامل خوبی با دیگران ندارند. این ویژگی شخصیتی می‌تواند باعث شکست شغلی شود یا بر توانایی شما برای عملکرد خوب تأثیر بگذارد. چراکه پیشرفت در کار بستگی به این دارد که بتوانید در شرایط مختلف آرامش خود را حفظ کنید.

علاوه بر این باید سازگاری با محیط شغلی را هم درنظر بگیرید. چون بخش مهمی از موفقیت شغلی به سازگاری با فرهنگ محیط کاری شما بستگی دارد. افراد روان رنجور معمولاً در این شغل‌ها موفق‌تر هستند:

• کتابدار
• نویسنده
• کارشناس مواد غذایی
• طراح گرافیک
• ماساژور.

تفاوت روان نژندی و روان‌رنجوری

کلمه روان نژندی ابتدا در قرن ۱۸ میلادی ارائه شده است تا طیف وسیعی از اختلالات روانشناختی را نشان دهد، اختلالاتی که معمولاً با یک علت جسمی قابل پیوند نیستند. غالباً نوروسیس (روان نژندی) با نوروتیسیزم (روان رنجوری) اشتباه گرفته می‌شود.

هیچ تعریف واحدی از بیماری نوروسیس یا روان نژندی وجود ندارد. نوروسیس تا همین اواخر نوعی اختلال روانی قابل تشخیص بود که بدون ایجاد اختلال در درک فرد از واقعیت، کیفیت زندگی را مختل می‌کرد.

برخی روانشناسان و روانپزشکان از اصطلاح نوروسیس برای اشاره به علائم اضطراب و رفتارها استفاده می‌کنند. پزشکان دیگر از این اصطلاح برای توصیف طیف بیماری‌های روانی در خارج از اختلالات روانی شناخته‌شده استفاده می‌کنند. روانکاوان، مانند زیگموند فروید و کارل یونگ، فرآیند فکر را با استفاده از این اصطلاح توصیف کردند.

در سال ۱۹۸۰، سومین انتشار از کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-III) اصطلاح نوروسیس را حذف کرد.

• روان رنجوری یا روان نژندی اصطلاحی است که مربوط به فرآیند‌های روان‌شناختی غیرطبیعی است.
• از روان رنجوری برای توصیف یک ویژگی شخصیتی استفاده می‌شود که عملکرد روزمره را مختل نمی‌کند.
• نوروتیسیزم یکی از پنج ویژگی‌ شخصیتی بزرگ است که در تست‌های شخصیتی در طیف وسیعی از فرهنگ‌ها یافت می‌شود.
• نوروسیس دیگر به عنوان یک مورد تشخیصی مطرح نیست و اکنون جزو اختلالات افسردگی یا اضطراب شناخته می‌شوند.
• هرچند امروزه دیگر این اصطلاح استفاده نمی‌شود، اما تشخیص نوروسیس برای درک نحوه درمان اختلالات روانی مهم است.

---

روان رنجوری چه فرقی با روان‌پریشی دارد؟

روان‌پریشی هم با روان رنجوری متفاوت است، اگرچه برخی معتقدند که ممکن است در نتیجه‌ی ویژگی روان رنجوری ایجاد شده باشد. روان پریشی باعث می‌شود فرد آنچه را که می‌بیند و تجربه می‌کند به شکل متفاوتی نسبت به اطرافیان خود درک یا تفسیر کند. روان‌پریشی عملکرد افراد در زمینه اجتماعی را مختل می‌کند.

علائم روان‌پریشی شامل توهم و هذیان است. روان‌پریشی می‌تواند نشانه‌ای از اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، افسردگی شدید یا تومور مغزی باشد. همچنین ممکن است در اثر سوء استفاده الکل و مواد مخدر ایجاد شود.

در سال‌های اخیر دانشمندان تمایز بین روان رنجوری و روان‌پریشی را زیر سؤال برده‌اند، زیرا روان پریشی می‌تواند از روان رنجوری ناشی شود.

---

آیا شما روان رنجور هستید؟  

پیشنهاد ما این است که تست نئو را انجام دهید. تست شخصیت شناسی پنج عاملی NEO اطلاعات زیادی در مورد این ویژگی شخصیتی در اختیار شما قرار می‌دهد. یکی از ۵ عاملی که در این تست بررسی می‌شود، روان‌رنجوری است. دو نوع تست NEO وجود دارد یکی از آنها به نام NEO-PIR جامع‌تر و کامل‌تر است و شامل ۲۴۰ سؤال است که علاوه بر ۵ عامل اصلی شخصیت، ۵۵ عامل دیگر را که زیر مجموعه‌ی ۵ فاکتور اصلی هستند را شامل می‌شود. تست دیگر یبا نام NEO-FFI ، تنها ۶۰ سؤال را دارد و می‌تواند روان رنجوری را مورد بررسی قرار دهد. این تست یک تست کامل و دقیق است. به‌طوری‌که بسیاری از افراد از این تست برای شناسایی روحیات خود و در ادامه تحصیل و انتخاب شغل استفاده می‌کنند.

---

راهنمای مراجعه به روانشناس

اگر احساس می‌کنید که همواره در هاله‌ای از افکار منفی و استرس قرار دارید، ممکن است دچار شخصیت نارکوتیک یا روان رنجور باشید. روان‌آزرده‌گرایی یک ویژگی شخصیتی است نه اختلال روانی، ولی می‌تواند منجر به ایجاد اختلالات روانی یا مشکلات جسمی شود. هرچند روان رنجوری جزئی از شخصیت است اما می‌توان آن را تعدیل کرد. راه‌های زیادی برای دور کردن انرژی منفی و بهتر کردن خلق‌و‌خو وجود دارد. علاوه بر این راه‌های طبیعی، می‌توانید از کمک حرفه‌ای روان‌شناس هم استفاده کنید. درمان CBT یا درمان شناختی-رفتاری تأثیر زیادی در کنترل و مدیریت احساسات و افکار روان‌رنجورانه دارد.

برای پیدا کردن یک دکتر روانشناس خوب برای درمان و مدیریت روان رنجوری سری به وب‌سایت دکترتو بزنید. در دکترتو با استفاده از اطلاعاتی که در اختیار شما قرار گرفته است، می‌توانید بهترین روانشناس را برای درمان مشکل خود پیدا کنید. علاوه بر این می‌توانید برای مراجعه حضوری نوبت بگیرید یا اینکه از خدمات مشاوره آنلاین یا تلفنی با روانشناسان استفاده کنید.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!