اختلال دو قطبی نوع دو چیست؟ چه فرقی با نوع یک دارد؟

شاید شما هم شنیده‌اید که می‌گویند فلانی مودی است. جدیدا هم به کسی که مدام خوشحال است و بعد افسرده می‌گویند دوقطبی. اما اختلال دو قطبی نوع دو چیست و اختلال دوقطبی نوع ۲ چه علائمی دارد؟ اختلال دو قطبی یا افسردگی-شیدایی یک بیماری روانی است که به دو دسته‌ی دوقطبی نوع ۱ و دوقطبی نوع ۲ تقسیم می‌شود.

اختلال دو قطبی نوع دو یک بیماری روانی است که با دوره‌های هیپومانیا (نیمه‌شیدایی) و افسردگی مشخص می‌شود. در حالی که اختلال دو قطبی نوع یک بیشتر شناخته شده است، اما اختلال دو قطبی نوع ۲ هم تقریباً ۲ تا ۳ درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر زندگی افراد داشته باشد. در این مقاله، علائم این اختلال روانی، علل، نحوه‌ی تشخیص و درمان و تفاوت‌های بین اختلال دو قطبی ۲ و اختلال دو قطبی ۱ را بررسی خواهیم کرد.

اختلال دو قطبی نوع ۲ چیست؟

اختلال دو قطبی نوع دو یکی از انواع بیماری‌های روانی است. در این اختلال، بیمار در دو قطب خلق‌وخو در طول زمان قرار می‌گیرد. شخص دوره‌های شیدایی و افسردگی را در طول زمان تجربه می‌کند. اما هرگز دوره شیدایی به حالت کامل نمی‌رسد. شدت کمتر دوره شیدایی در این اختلال هیپومانیا یا هیپومانیک نامیده می‌شود. در اختلال دوقطبی نوع دو بیشتر دوره‌های افسردگی شخص را رنج می‌دهد.

اگر شما هم فکر می‌کنید خودتان یا اطرافیانتان درگیر علائم بیماری دوقطبی نوع دوم هستند، همین حالا می‌توانید از روانشناس و روانپزشک در سایت دکترتو نوبت مشاوره بگیرید. برای مشاوره تلفنی با روانپزشک همین حالا اقدام کنید. علائم خود را بگویید و در صورت نیاز، به‌صورت حضوری مراجعه کنید.

مشاوره روانشناسی

با برترین روانشناسان ایران از دیدگاه کاربران

مشاوره حضوری و آنلاین۵۰۰+ خدمت

مشاهده همه

علائم اختلال دو قطبی نوع دو چیست؟

Bipolar II disorder با دوره‌های هیپومانیا و افسردگی مشخص می‌شود. این دوره‌ها ممکن است با دوره‌های خلق و خوی طبیعی از هم جدا شوند.

هیپومانیا شکل کمتر شدید شیدایی است (شیدایی مشخصه بارز اختلال دو قطبی نوع یک است). هیپومانیا یا نیمه-شیدایی با علائمی مانند افزایش انرژی، کاهش نیاز به خواب، افکار پرشی، تکانشگری، افزایش پرحرفی و خودبزرگ‌پنداری مشخص می‌شود. شدت و حتی تعداد این علائم کمتر از علائمی است که در شیدایی یا مانیا مشاهده می‌شود، اما هنوز به‌طور قابل توجهی بر زندگی فرد تأثیر می‌گذارد.

افسردگی جزء دیگر اختلال دو قطبی نوع ۲ است. علائم افسردگی شامل احساس غم و اندوه، ناامیدی، کاهش علاقه به فعالیت‌ها، تغییر در اشتها و خواب، خستگی و مشکل در تمرکز است. این علائم برای تشخیص افسردگی باید حداقل دو هفته طول بکشد.

علائم افسردگی شامل احساس غم و اندوه، ناامیدی، کاهش علاقه به فعالیت‌ها، تغییر در اشتها و خواب، خستگی و مشکل در تمرکز است.

برای بررسی علائم اختلال دو قطبی نوع ۲ باید به کدام دکتر مراجعه کنیم؟

برای بررسی علائم این اختلال و تشخیص به‌موقع باید به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنید. شما می‌توانید از طریق سایت دکترتو با بهترین روانشناس در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره تلفنی با روانشناس و روانپزشک وجود دارد.

می‌خوای با کمترین هزینه اختلال دوقطبی رو درمان کنی؟

مشاوره روانشناسی تلفنیبهترین دکتر روانشناس

علت اختلال دو قطبی نوع دو چیست؟

علت دقیق اختلال دوقطبی تیپ ۲ ناشناخته است، اما شواهد نشان‌دهنده این است که علت این اختلال ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است.

مطالعات نشان داده است که افراد با سابقه خانوادگی اختلال دوقطبی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند. علاوه بر این، عوامل محیطی مانند استرس، مصرف مواد و اختلالات خواب ممکن است باعث بروز دوره‌های هیپومانیا یا افسردگی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع دوم شود.

آیا اختلال دو قطبی نوع ۲ در کودکان نیز رخ می دهد؟

اختلال دوقطبی نوع دوم می‌تواند در کودکان هم رخ دهد. با این حال، تشخیص اختلال دوقطبی در کودکان می‌تواند دشوارتر از بزرگسالان باشد، زیرا علائم آنها ممکن است متفاوت باشد و کودکان ممکن است نتوانند احساسات خود را به خوبی بزرگسالان بیان کنند.

کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

• نوسانات خلقی مکرر: کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است تغییرات خلقی سریع یا مکرر بین افسردگی و هیپومانیا را تجربه کنند.
• تحریک‌پذیری: به طور مداوم تحریک پذیر و به راحتی ناامید شوند.
• بیش فعالی: ممکن است بیش فعال یا بی‌قرار باشند، که می‌تواند تمرکز یا نشستن را برای آنها دشوار کند.
• رفتار پرخطر: ممکن است رفتارهای پرخطری مانند خرج کردن بیش از حد، مصرف مواد یا رفتار جنسی ناایمن داشته باشند.
• افکار خودکشی: این کودکان ممکن است افکار یا رفتارهای خودکشی را تجربه کنند، به ویژه در طول دوره‌های افسردگی.

اگر مشکوک هستید که فرزندتان ممکن است اختلال دو قطبی نوع ۲ داشته باشد، هرچه سریع‌تر با یک روانشناس کودک و نوجوان صحبت کنید که بتواند علائم کودک شما را ارزیابی کند و تشخیص دقیقی ارائه دهد. درمان به موقع می‌تواند به مدیریت علائم و بهبود نتایج دراز مدت برای کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی نوع دو کمک کند.

تشخیص اختلال دو قطبی نوع ۲ چگونه است؟

تشخیص اختلال دوقطبی نوع دوم بر اساس ارزیابی کامل علائم و سابقه پزشکی فرد انجام می‌شود. روانشناس سوالاتی در مورد خلق و خو، رفتار و افکار فرد می‌پرسد تا مشخص کند که آیا معیارهای اختلال دوقطبی ۲ را دارند یا خیر.

کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) معیارهای اختلال دوقطبی ۲ را تشریح می‌کند. برای دریافت تشخیص، یک فرد باید حداقل یک دوره هیپومانیا و یک دوره افسردگی را تجربه کرده باشد. اپیزودها باید متمایز باشند و به مصرف مواد یا شرایط پزشکی دیگر مربوط نباشند.

تشخیص اختلال دوقطبی ۲ بر اساس DSM-5

بر اساس DSM-5 (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم)، برای برآوردن معیارهای تشخیص اختلال دوقطبی نوع ۲، فرد باید حداقل یک دوره افسردگی اساسی و حداقل یک دوره هیپومانیک را تجربه کرده باشد. علاوه بر این، فرد نباید یک دوره جنون کامل را تجربه کرده باشد.

معیارهای DSM-5 برای یک دوره افسردگی اساسی شامل وجود حداقل پنج مورد از علائم زیر برای حداقل دو هفته است:

• خلق و خوی افسرده در بیشتر روز، تقریبا هر روز
• از دست دادن علاقه یا لذت تقریباً در تمام فعالیت‌ها
• کاهش یا افزایش قابل توجه وزن یا تغییر در اشتها
• بی‌خوابی یا پرخوابی (خواب‌آلودگی بیش از حد)
• آژیتاسیون یا کندشدگی ذهنی-حرکتی تقریباً در هر روز (که توسط دیگران مشاهده می‌شود؛ نه صرفاً بر اساس احساس ذهنی بیمار مبنی بر بی‌قراری یا کندشدگی).
• خستگی یا از دست دادن انرژی
• احساس بی‌ارزشی یا احساس گناه بیش‌ازحد
• کاهش توانایی تفکر یا تمرکز
• افکار مکرر مرگ یا خودکشی

معیارهای یک دوره هیپومانیک یا نیمه شیدایی شامل وجود حداقل سه مورد از علائم زیر برای حداقل چهار روز متوالی است:

• احساس سرخوشی، هیجان‌زدگی و تحریک‌پذیری
• افزایش فعالیت یا انرژی
• کاهش نیاز به خواب
• پرش افکار یا تجربه ذهنی که افکار در حال مسابقه هستند.
• افزایش پرحرفی
• خودبزرگ‌پنداری یا عزت نفس متورم
• افزایش رفتار ریسک‌پذیر یا تکانشگری

توجه به این نکته مهم است که دوره‌های هیپومانیا اختلال قابل توجهی در عملکرد اجتماعی یا شغلی ایجاد نمی‌کند و شامل علائم روان‌پریشی نمی‌شود.

اگر فردی معیارهای یک دوره افسردگی اساسی و یک دوره هیپومانیک را داشته باشد، اما هرگز یک دوره شیدایی کامل را تجربه نکرده باشد، ممکن است به عنوان اختلال دوقطبی نوع ۲ تشخیص داده شود. سایر شرایطی که ممکن است علائم مشابهی داشته باشند، مانند اختلال سیکلوتایمیک یا اختلال شخصیت مرزی، باید قبل از تشخیص اختلال دوقطبی ۲ رد شوند. یک ارزیابی کامل توسط یک روانشناس برای تشخیص دقیق ضروری است.

تفاوت بین اختلال دو قطبی نوع ۲ و اختلال دو قطبی نوع ۱ چیست؟

به نقل از mind اختلال دو قطبی نوع ۱ و اختلال دو قطبی نوع ۲ هر دو اشکال اختلال دو قطبی هستند، اما در شدت و مدت دوره‌های شیدایی متفاوت هستند.

اختلال دو قطبی نوع یک با وجود دوره‌های شیدایی مشخص می شود. شیدایی دوره‌ای از خلق و خوی بالا و تحریک‌پذیر است که حداقل یک هفته طول می‌کشد و شامل علائمی مانند موارد زیر است:

• عزت نفس متورم یا خودبزرگ‌پنداری
• کاهش نیاز به خواب
• افزایش پرحرفی
• پرش افکار
• حواس پرتی
• تحریک روانی حرکتی یا افزایش فعالیت هدفمند
• مشارکت بیش از حد در فعالیت‌های لذت‌بخش و ریسک‌پذیری بالا.

افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک ممکن است دوره‌های افسردگی را هم تجربه کنند، اما این موارد برای تشخیص لازم نیست.

در مقابل، اختلال دوقطبی نوع دوم با دوره‌های هیپومانیا و دوره‌های افسردگی مشخص می‌شود. هیپومانیا شکل کمتر شدید شیدایی است و علائم مشابه علائمی است که در اختلال دوقطبی نوع ۱ مشاهده می‌شود، اما شدت کمتری دارند. دوره‌های نیمه-شیدایی حداقل چهار روز طول می‌کشد و آنقدر شدید نیست که باعث اختلال قابل توجه در عملکرد اجتماعی یا شغلی فرد شود.

دوره‌های افسردگی مشابه دوره‌های افسردگی موجود در اختلال دوقطبی نوع یک است و معمولاً نسبت به دوره‌های هیپومانیک مکرر و طولانی‌تر هستند.

تفاوت اصلی بین اختلال دو قطبی نوع ۱ و اختلال دو قطبی نوع ۲ وجود دوره‌های شیدایی است. اختلال دوقطبی نوع ۱ شامل دوره‌های شیدایی است، در حالی که اختلال دوقطبی نوع ۲ شامل دوره‌های نیمه-شیدایی و دوره‌های افسردگی است. توجه به این نکته ضروری است که هر دو نوع اختلال می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر زندگی فرد داشته باشند و تشخیص و درمان مناسب برای مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی ضروری است.

درمان  اختلال دو قطبی نوع دو چیست؟

درمان اختلال دوقطبی نوع دوم معمولاً شامل ترکیبی از دارو و درمان است. داروها برای تثبیت خلق و خوی فرد و جلوگیری از دوره‌های هیپومانیا یا افسردگی استفاده می‌شوند. روان‌درمانی می‌تواند به افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع ۲ کمک کند تا مهارت‌های مقابله‌ای را بیاموزند و علائم خود را مدیریت کنند. تغییرات سبک زندگی هم در مدیریت اختلال دوقطبی نوع ۲ مفید است.

• دارو
  • تثبیت‌کننده‌های خلق و خو: تثبیت‌کننده‌های خلق می‌توانند به جلوگیری از دوره‌های افسردگی و هیپومانیا کمک کنند. لیتیوم یک تثبیت کننده خلق و خو است که معمولاً برای اختلال دوقطبی تجویز می‌شود، اما داروهای دیگری مانند ضدتشنج‌ها و داروهای ضدروان‌پریشی غیر معمول هم ممکن است استفاده شوند.
  • داروهای ضدافسردگی: داروهای ضدافسردگی ممکن است برای درمان علائم افسردگی در اختلال دو قطبی نوع ۲ تجویز شود. با این حال، این داروها باید با احتیاط مصرف شوند، زیرا می‌توانند باعث بروز دوره‌های شیدایی یا هیپومانیک شود.

• روان درمانی
  • روان‌درمانی شناختی رفتاری: CBT می‌تواند به افراد کمک کند تا افکار و رفتارهای منفی را که به افسردگی و هیپومانیا کمک می‌کند، تشخیص دهند و تغییر دهند. همچنین می‌تواند مهارت‌های مقابله‌ای را برای مدیریت علائم و جلوگیری از اپیزودهای بعدی آموزش دهد.
  • آموزش روانی: آموزش روانی می‌تواند به افراد کمک کند علائم خود را درک کنند و یاد بگیرند که چگونه آنها را به طور مؤثر مدیریت کنند. همچنین می‌تواند به اعضای خانواده‌ی بیمار کمک کند تا شرایط را بهتر درک کنند و حمایت بهتری انجام دهند.
  • خانواده درمانی: خانواده درمانی می‌تواند در بهبود ارتباطات و روابط بین اعضای خانواده مفید باشد.

• تغییر سبک زندگی
  • خواب کافی: الگوهای خواب منظم برای مدیریت علائم اختلال دوقطبی مهم هستند. حفظ برنامه خواب منظم می‌تواند به جلوگیری از دوره‌های افسردگی و هیپومانیا کمک کند.
  • اجتناب از مواد مخدر و الکل: سوءمصرف مواد می‌تواند علائم اختلال دو قطبی را بدتر کند و خطر ابتلا به این اختلال را در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند افزایش دهد.
  • شرکت در ورزش و فعالیت بدنی منظم: ورزش می‌تواند به بهبود خلق و خو و کاهش استرس کمک کند.
  • مدیریت استرس: رویدادهای استرس‌زا در زندگی می‌توانند باعث بروز دوره‌های اختلال دوقطبی شوند. یافتن راه‌های سالم برای مدیریت استرس، مانند ورزش یا مدیتیشن می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این اختلال کمک کند یا از عود دوره در افرادی که قبلاً بیمار تشخیص داده شده‌اند، جلوگیری کند.

برای درمان اختلال دو قطبی نوع دوم باید به کدام دکتر مراجعه کنیم؟

برای درمان این اختلال باید به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنید تا دارودرمانی و روان‌درمانی انجام شود. شما می‌توانید برای تشخیص و درمان این بیماری از طریق سایت دکترتو اقدام کرده و با روانشناس یا روانپزشک ارتباط برقرار کنید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره آنلاین و تلفنی وجود دارد.

برای درمان اختلال دوقطبی دکترت رو انتخاب کردی؟ حالا از دکترتو نوبت بگیر

دکتر اختلال دو قطبی

عوارض و اثرات دراز مدت اختلال دوقطبی نوع II چیست؟

اختلال دوقطبی تیپ ۲ اگر درمان نشود می‌تواند اثرات طولانی‌مدت قابل توجهی بر زندگی فرد داشته باشد. دوره‌های مکرر هیپومانیا و افسردگی می‌تواند در عملکرد روزانه اختلال ایجاد کند و منجر به مشکلاتی در روابط، کار و سایر زمینه‌های زندگی شود. برخی از عوارض بالقوه مرتبط با اختلال دوقطبی نوع ۲ عبارتند از:

• سوء مصرف مواد: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ۲ ممکن است برای کمک به مقابله با علائم خود به مواد مخدر یا الکل روی آورند. با این حال، سوءمصرف مواد می‌تواند علائم را بدتر کرده و خطر سایر مشکلات سلامتی را افزایش دهد.

• مشکلات رابطه: نوسانات خلقی می‌تواند بر روابط اعضای خانواده، دوستان و شریک زندگی فشار وارد کند.

• مشکلات شغلی: علائم اختلال می‌تواند حفظ شغل ثابت را دشوار کند. چون نوسان خلق و خو بر عملکرد کاری و ثبات شغلی تأثیر می‌گذارد.

• خطر خودکشی: در افراد مبتلا، افکار و رفتارهای خودکشی به ویژه در دوره‌های افسردگی افزایش می‌یابد.

• مشکلات مالی: هزینه‌های ناگهانی در طول دوره های هیپومانیک و بی‌ثباتی شغلی می‌تواند منجر به بی‌ثباتی مالی و بدهی شود.

• مسائل حقوقی: رفتارهای پرخطر در طول دوره‌های نیمه-شیدایی مانند رانندگی خطرناک یا سایر رفتارهای مخاطره‌آمیز، می تواند منجر به مشکلات قانونی شود.

• مشکلات سلامتی: افراد ممکن است مشکلات جسمی مرتبط با خواب ضعیف، سوءمصرف مواد و سایر عوامل مرتبط با این بیماری را تجربه کنند.

توجه به این نکته ضروری است که با درمان و مدیریت مناسب می‌توان از بسیاری از این عوارض جلوگیری کرد یا آن‌ها را به حداقل رساند.

خطر خودکشی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع II چقدر است؟

اختلال دوقطبی، از جمله نوع دوم، با افزایش خطر خودکشی مرتبط است. مطالعات نشان داده است که افراد مبتلا به اختلال دو قطبی در مقایسه با جمعیت عمومی بیشتر در معرض خطر خودکشی هستند و ۲۵ تا ۵۰ درصد از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی حداقل یک بار در طول زندگی خود اقدام به خودکشی می‌کنند.

در اختلال دوقطبی نوع II، خطر خودکشی ممکن است در طول دوره‌های افسردگی بیشتر باشد. علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی II ممکن است در صورت تجربه همزمان سوءمصرف مواد، اختلالات اضطرابی یا اختلال استرس پس از سانحه، در معرض خطر بیشتری برای خودکشی باشند.

علائم هشدار دهنده خودکشی در اختلال دوقطبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• صحبت در مورد تمایل به مردن یا خودکشی
• ابراز احساس ناامیدی، بی‌ارزشی یا گناه
• کناره‌گیری از دوستان و خانواده
• افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر
• بخشش اموال گرانبها یا آماده‌سازی برای مرگ
• درگیر شدن در رفتارهای پرخطر یا بی‌پروا

اگر شخصی را می‌شناسید که افکار خودکشی را تجربه می‌کند، مهم است که فوراً به دنبال کمک روانشناس باشید. در این حالت سریعا با یک روانشناس خوب تماس بگیرید یا به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید. با درمان و حمایت مناسب، افراد مبتلا به اختلال دو قطبی می‌توانند علائم خود را مدیریت کرده و خطر خودکشی را کاهش دهند.

پیشگیری از اختلال دو قطبی نوع ۲ ممکن است؟

در حالی که هیچ راه شناخته شده‌ای برای پیشگیری از اختلال دوقطبی نوع ۲ وجود ندارد، اقداماتی وجود دارد که افراد می‌توانند برای مدیریت علائم خود و کاهش خطر عود انجام دهند. این مراحل شامل حفظ یک سبک زندگی سالم، اجتناب از مصرف مواد و جستجوی درمان به محض ظاهر شدن علائم است.

راه هایی برای کمک به فرد مبتلا به دوقطبی II

اگر دوست یا عزیزی دارید که مبتلا به اختلال دوقطبی II است، راه‌های زیادی وجود دارد که او حمایت کنید و به او کمک کنید تا علائم خود را مدیریت کند. در اینجا چند نکته مهم را به شما آموزش می‌دهیم:

• در مورد اختلال دوقطبی II آموزش ببینید و آگاه باشید: تا جایی که می‌توانید در مورد این اختلال بیاموزید تا بهتر بتوانید افراد مبتلا را درک کنید. این می تواند به شما کمک کند همدلی و حمایت بیشتری داشته باشید.

• تشویق به درمان: فرد را تشویق کنید تا به دنبال کمک حرفه‌ای باشد و در برنامه درمانی خود بماند. این می‌تواند به آنها کمک کند علائم خود را مدیریت کنند و خطر عود را کاهش دهند.

• شنونده خوبی باشید: زمانی که فرد نیاز دارد صحبت کند، آنجا باشید تا به حرف‌های او گوش دهید. گاهی اوقات، فقط داشتن کسی که گوش دهد می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.

• در برنامه‌ریزی به آنها کمک کنید: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی II ممکن است (به‌خصوص در دوره‌های نیمه-شیدایی) در سازماندهی و برنامه‌ریزی مشکل داشته باشند. با یادآوری قرار ملاقات‌ها، تهیه فهرست کارها، و کمک به پیگیری داروها به آن‌ها کمک کنید.

• صبور باشید و درک کنید: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی II ممکن است نوسانات خلقی و علائم دیگری را تجربه کنند که درک آنها دشوار است. صبور و فهمیده باشید و از شخصی‌سازی رفتار آنها بپرهیزید.

• به آن‌ها کمک کنید از محرک‌ها دوری کنند: محرک‌هایی که ممکن است علائم آن‌ها را بدتر کنند، مانند استرس، کمبود خواب یا مصرف مواد را بشناسید و به آنها کمک کنید تا استراتژی‌هایی برای اجتناب از این محرک‌ها یا مقابله با آنها ایجاد کنند.

• ارائه کمک عملی: در انجام کارهای روزانه مانند پخت و پز و نظافت کمک کنید.

• مراقب خود باشید: حمایت از فرد مبتلا به اختلال دوقطبی II می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و ممکن است بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد. مطمئن شوید که با استراحت کافی، ورزش و حمایت اجتماعی از خود مراقبت کنید.

به یاد داشته باشید، ارائه حمایت از فرد مبتلا به اختلال دوقطبی II یک تعهد بلندمدت است. با کمک و حمایت شما، عزیز شما می‌تواند علائم خود را مدیریت کند و زندگی رضایت‌بخشی داشته باشد.

نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به روانشناس

اختلال دو قطبی نوع دوم یکی از حالت‌های اختلال دوقطبی است که با دوره‌های افسردگی و نیمه-شیدایی تجربه می‌شود. علائم هیپومانیا و افسردگی را می‌توانید در مقاله بخوانید. اگر شما هم این علائم را در بازه زمانی مشخص‌شده تجربه می‌کنید، باید به روانشناس مراجعه کنید. تشخیص اختلال دو قطبی نوع دو سخت است. زیرا روانشناس باید اختلال‌های مشابه را رد کند تا به این تشخیص برسد.

در وب‌سایت دکترتو می‌توانید بهترین دکتر روانشناس و روانپزشک را برای تشخیص اختلال دو قطبی نوع دوم پیدا کنید. علاوه بر این می‌توانید با استفاده از سیستم نوبت‌دهی آنلاین به‌راحتی از روان‌شناس مورد نظرتان نوبت بگیرید. همچنین امکان مشاوره تلفنی و آنلاین هم در دکترتو برای شما وجود دارد. برای مشاوره تلفنی روانپزشک و مشاوره روانشناسی تلفنی هم می‌توانید از سایت دکترتو کمک بگیرید.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!