فهرست مطالب
آیا تا به حال در نزدیکان و دوستان خود افرادی را دیدهاید که رفتارهای عجیب و غریب از خود نشان دهند؟ یا اینکه در یک بعد و در یک زمینه بسیار خوب عمل کنند اما به طور کلی نتوانند ارتباط اجتماعی خوبی برقرار کنند؟ آیا تا به حال کسی را که به بیماری اوتیسم مبتلا باشد دیدهاید؟ میدانید این بیماری چه علائم و نشانههایی دارد؟ آیا میتوان اوتیسم را درمان کرد؟ انواع اوتیسم چیست؟
اگر میخواهید پاسخ این سوالات را بدانید بهتر است که این مطلب دکترتو را تا انتها بخوانید. همچنین اگر از نزدیکان شما کسی به اوتیسم مبتلا است، میتوانید با دریافت نوبت بهترین روانشناس یا روانپزشک از دکترتو برای بهبود تواناییهای بیمار خود، اقدامات لازم را انجام دهید. میتوانید وارد سایت نوبتدهی آنلاین دکترتو شوید و با وارد کردن تخصص روانپزشکی در شهر خود، از بهترین دکترهای روانپزشک در دکترتو نوبت بگیرید یا مشاوره تلفنی و متنی دریافت کنید.
بیماری اوتیسم چیست؟
اوتیسم یا درخودماندگی یک بیماری پیچیدهی عصبی – رفتاری و از جمله اختلالات و بیماری های اعصاب و روان است که شامل اختلال در تعاملات اجتماعی، رشد کلامی و مهارتهای ارتباطی همراه با رفتارهای سخت و تکرارشونده است و به دلیل گستردگی علائم، آن را اختلال طیف اوتیسم مینامند. این بیماری اختلال در طیف وسیعی از علائم و مهارتها در سطوح مختلف را شامل میشود.
درجات مختلف این بیماری میتواند از یک اختلال ساده که تا حدودی زندگی طبیعی بیمار را محدود میکند، تا یک ناتوانی شدید که به مراقبتهای اساسی نیاز دارد، گستردگی داشتهباشد. کودکان مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباط مشکل دارند و قادر به فهم افکار و احساسات دیگران نیستند، بنابراین در بیان احساسات خود از طریق کلمات، رفتارها، حالات صورت یا لمس کردن دچار مشکل هستند.
علائم اوتیسم چیست؟
علائم اوتیسم معمولا در سه سال اول زندگی ظاهر میشود و برخی کودکان این علائم را از بدو تولد نشان میدهند. با این حال بعضیها در ابتدا طبیعی به نظر میرسند، اما این علائم به طور ناگهانی از ۱۸ تا ۳۶ ماهگی ظاهر میشوند. برخی افراد تا زمانی که در جامعه حضور نیابند، علائم اختلالات ارتباطی را بروز نخواهد داد.
بیماری اوتیسم تاثیرات فراوانی بر تعاملات اجتماعی و ارتباطات فرد میگذارد، از جمله:
- الگوهای گفتاری غیرمعمول مانند حرف زدن شبیه به ربات
- اجتناب از تماس چشمی با دیگران
- عدم پاسخگویی در برابر صدا زدن اسم فرد مبتلا
- توسعهی دیررس مهارتهای گفتاری
- مشکل در حفظ مکالمه
- تکرار مداوم عبارات
- مشکل واضح در درک احساسات و بیان شان
- علاوه بر اختلال در ارتباط، فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است رفتارهای تکراری یا غیرمعمول داشتهباشد.
علائم اوتیسم در نوزادان چیست؟
به نقل از healthline، برخی از علائم اوتیسم ممکن است در دوران نوزادی بروز کند. از علائم اوتیسم در نوزادان میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ارتباط چشمی محدود برقرار میکنند.
- ژست نمیگیرند و به چیزی اشاره نمیکنند.
- واکنشی نسبت به نزدیککردن اسباب بازی به صورت خود نشان نمیدهند.
کودکان اوتیسم چه خصوصیاتی دارند؟
خصوصیات و ویژگیهای زیر ممکن است که در افراد اوتیسمی دیدهشود. درواقع این ویژگیها بیشتر در کودکان اوتیسمی دیدهمیشوند. اگر از خود میپرسید که علائم اوتیسم در کودک دو ساله چیست، ویژگیهای زیر را در نظر داشتهباشید.
- در نظر داشتهباشید که کودکان اوتیسمی بسیار حساسند. مثلا ممکن است در مواجهه با صدا، لمس، بو یا دیدن مناظری که برای دیگران عادی است، دچار مشکلات جدی و یا دردناکی شوند.
- همچنین این کودکان ممکن است حرکاتی تکرارشونده و تقلیدی مانند تابخوردن، قدمزدن یا دستزدن را انجامدهند و واکنشهای غیرعادی نسبت به مردم یا وابستگی شدیدی به اشیا دارند.
- کودکان اوتیسمی در برابر تغییرات معمول زندگی مقاومت داشته یا با رفتارهای پرخاشگرانه به خود آسیب میرسانند.
- ممکن است گاهی اوقات اصلا متوجه افراد، اشیا یا اتفاقات اطراف خود نشوند. برخی از این کودکان ممکن است دچار تشنج شوند و اولین تشنج آنها در زمان بلوغ باشد.
- به علاوه برخی مبتلایان به اوتیسم تا حدودی دچار اختلالات شناختی هستند، اما برخلاف دیگر اختلالات شناختی که با تاخیر رشد در تمامی زمینهها شناختهمیشود، اوتیسمیها مهارتهای مختلفی دارند. به طور مثال ممکن است فرد در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل است، اما در زمینههای دیگر مانند طراحی، ساخت موسیقی، حل مسائل ریاضی یا حفظ کردن مطالب مهارت بسیار بالایی دارند و در تستهای هوش غیرکلامی دارای هوش متوسط یا بالایی هستند.
علائم اوتیسم در نوجوانان چیست؟
برخی از علائمی که در نوجوانان مبتلا به اوتیسم دیدهمیشود شامل موارد زیر است:
- تمایل دارند وقت بیشتری را با خود و به تنهایی بگذرانند.
- دوست دارند که نوجوانان دیگر با قوانین آنها بازی کنند. اگر قوانین آنها نادیده گرفتهشود و یا زیر پا گذاشتهشود، عصبانی و ناراحت میشوند.
- قوانین ارتباطهای اجتماعی را متوجه نمی شوند و نمیتوانند آداب معاشرت را درک کنند.
علائم اوتیسم در بزرگسالان چیست؟
برخی از علائم اوتیسم در بزرگسالان شامل موارد زیر هستند:
- متوجه احساسات دیگران نمیشوند و ناراحتی دیگران را درک نمیکنند.
- در موقعیتهای اجتماعی معمولا بسیار استرس میگیرند و مضطرب میشوند.
- برای آنها سخت است که دوست پیدا کنند.
- تمایل دارند که با خود و به تنهایی وقت بگذرانند.
- معمولا بیادب به نظر میرسند، در صورتیکه متوجه آن نیستند.
- متوجه کنایه نمیشوند و معنی لغات را همانطور که هست درک میکنند.
- معمولا روتین ثابتی برای گذراندن روزهای خود دارند.
در مواجهه با اوتیسم به چه دکتری مراجعه کنیم؟
اگر فرزند شما و یا در نزدیکان و آشنایان شما، کسی با علائم اوتیسم دیدهشدهاست، بهتر است که برای بررسیهای بیشتر و تشخیص دقیق بیماری به متخصص مراجعه کنید. حتما این سوال ذهن شما را درگیر میکند که به کدام دکتر مراجعه کنید؟ چه پزشکی میتواند اوتیسم را تشخیص دهد و یا آن را درمان کند؟ برای تشخیص و درمان اوتیسم باید به متخصص روانپزشک و یا روانشناس مراجعه کنید.
هر دو دکتر را میتوانید در دکترتو پیدا کنید. برای اینکار میتوانید وارد سایت نوبتدهی آنلاین دکترتو شوید و با جستجوی تخصص روانپزشکی و یا روانشناسی در شهر مورد نظر خود، از بهترین دکترهای روانشناس و یا روانپزشک نوبت دریافت کنید.
علت اوتیسم چیست؟
عامل اوتیسم دقیقا مشخص نیست، اما محققان معتقدند که اختلال در بخشهایی از مغز که مسئول تفسیر پیامهای دریافتی از اندامهای حسی و پردازش گفتار در مغزاست، منجر به اوتیسم میشود. همچنین هیچ شواهدی مبنی بر تاثیر محیط روانی اطراف کودک مانند مراقبان او بر ایجاد اوتیسم وجود ندارد.
- ژنتیک: اوتیسم با سابقهی خانوادگی مثبت، ارتباط دارد، محققان ترکیب خاصی از ژنها را عامل آن میدانند.
- سن بالا: اما عوامل دیگری مانند سن بالای پدر یا مادر شانس ابتلای کودکان به اوتیسم را افزایش میدهد.
- برخی داروها: استفاده از برخی داروها و مواد شیمیایی در زمان بارداری مانند داروهای ضد تشنج، مصرف مشروبات الکلی نیز شانس ابتلای فرزند به اوتیسم را افزایش میدهد.
- اختلالات متابولیسمی: اختلالات متابولیسمی مانند دیابت یا چاقی مادر حتی باعث افزایش احتمال ابتلای کودک به اوتیسم میشود.
- نقص آنزیمی: در برخی موارد اوتیسم به دلیل برخی اختلالات مانند فنیل کتونوریای درمان نشده ( نقص متابولیکی مادرزادی که به دلیل کمبود آنزیم فنیل الانین هیدروکسیلاز، سطح فنیل الانین در خون افزایش یافته همچنین ادرار و تنفس آنها بوی کپک میدهد) و سرخچه رخ میدهد.
گرچه برخی بعضی اوقات واکسیناسیون را علت اوتیسم میدانند، اما هیچگونه شواهدی مبنی بر تایید این فرضیه پیدا نشدهاست!
عوامل خطر ایجاد اوتیسم چیست؟
شیوع اوتیسم در پسران چهار برابر دختران است. عوامل نژادی، قومی، اجتماعی، میزان درآمد خانواده، سبک زندگی یا تحصیلات بر ابتلای کودکان به اوتیسم هیچ تاثیری ندارد. این بیماری روندی روبهرشد دارد اما هنوز علت افزایش آن مشخص نیست که آیا به دلیل افزایش تشخیص درست بیماری است یا بروز سایر بیماری ها؟
راه های تشخیص اوتیسم چیست؟
هیچ آزمون خاصی جهت تشخیص اوتیسم وجود ندارد، در عوض، پزشکان این اختلال را در دوران کودکی و قبل از ۳ سالگی از طریق گزارشات والدین از رفتارها، مشاهدات و رد سایر بیماریها و مشکلات، تشخیص میدهند.
تشخیص افتراقی اوتیسم چیست؟ اگر کودکی دچار مشکلات شنوایی باشد، میتواند علائمی شبیه به اوتیسم داشتهباشد.
اوتیسم درمان قطعی دارد؟
هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد. درمان اوتیسم در هر فرد با توجه به وجود علائم متفاوت است و درمانها و راه حلهایی جهت مدیریت مشکلات همراه با اوتیسم وجود دارد، که این مشکلات میتواند شامل صرع، افسردگی، اختلال وسواسی – اجباری و اختلالات خواب باشد. درحالیکه ممکن است این درمانها برای همهی افراد مبتلا به اوتیسم موثر واقع نشود، گزینههای کمککنندهی بسیاری به مردم وجود دارد.
بهبود کودک مبتلا به اوتیسم
مداخلات درمانی سودمند شامل موارد زیر هستند:
- تحلیل رفتار کاربردی: مربی در ابتدا سعی میکند که پیرامون رفتارهای خاص فرد مبتلا به اوتیسم و تاثیر محیط بر این رفتارها و نحوهی یادگیری اطلاعاتی به دستآورد و هدف این درمان تقویت رفتارهای مثبت و کاهش رفتارهای منفی است. همچنین میتواند به بهبود ارتباطات، حافظه، تمرکز و عملکرد تحصیلی کمک کند. مربی میتواند با تجزیه و تحلیل رفتارهای فعلی و آموزش گام به گام رفتارهای جدید، باعث بهبود عملکرد فرد مبتلا و همچنین اطرافیان او شود.
- رویکرد مبتنی بر روابط و تفاوتهای فردی و توسعهای: درمانی که بیشتر با نام فلورتایم شناخته میشود. در این روش کودک و والدین با هم در زمین بازی قرار میگیرند و به فعالیتهایی که کودک دوست دارد، مشغول میشوند. اجازه میدهند که کودک بازی را هدایت کند که منجر به توسعهی تواناییهای کودک میشود. از طریق این مشارکت، یک کودک مبتلا به اوتیسم، ارتباطات دو طرفه و پیچیده، تفکر احساسی و صمیمیت، چگونگی کنترل خود و ارتباط با محیط پیرامون را یاد میگیرد. همچنین در روش تحلیل رفتار کاربردی نیز جهت حمایت از درمان از این رویکرد استفاده میکنند.
کار درمانی و اقدامات حمایتی برای اوتیسمی ها
- کاردرمانی: به کودک مبتلا به اوتیسم کمک میکند تا مهارتهای روزمرهی زندگی مانند پوشیدن لباس بدون کمک دیگران، رعایت نظافت و بهداشت و سایر مهارتهای حرکتی را یاد بگیرد. آموزش این مهارتها به کسب استقلال او کمک میکند. افراد مبتلا به اوتیسم این حرکات را به مدت ۳۰ تا ۶۰ دقیقه خارج از جلسات درمانی تمرین میکنند.
- آموزش پاسخ محور: هدف از این درمان تقویت انگیزه جهت یادگیری و برقراری ارتباط در کودکان اوتیسم است و درمانی مبنی بر بازی است که بر تقویت طبیعی متمرکز است. به عنوان مثال، اگر کودک یک ماشین اسباب بازی بخواهد و خواستهی خود را از راه مناسبی بیان کند، آنها به جای یک پاداش غیرمرتبط مانند آبنبات، ماشین اسباب بازی را دریافت میکنند. این اقدام باعث تشویق کودکان اوتیسم به شروع تعاملات اجتماعی میشود و تنها به آنها پاسخ میدهند.
- مداخله در توسعهی روابط: این درمان متمرکز بر اهمیت تفکر پویا یا توانایی انعطاف پذیری افکار و موقعیتهای پردازشی برای کمک به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اوتیسم است. هدف این نوع مداخله شامل درک دیدگاههای دیگران، تغییر پردازش و دریافت اطلاعات از چندین منبع به طور همزمان، نظیر بینایی و شنوایی، بدون احساس سردرگمی است.
- گفتار درمانی: به چالشهای ارتباطی که افراد مبتلا به اوتیسم با آن مواجه میشوند، کمک میکند. این کمکها ممکن است شامل تطبیق احساسات با حالت چهره، یادگیری نحوه تفسیر زبان بدن و پاسخ به سوالات باشد. گفتار درمان نیز ممکن است سعی کند تناقضات تون صدا را آموزش دهد. همچنین به فرد کمک کند که سخن و وضوح صدای خود را تقویت کند.
- درمان و آموزش کودکان اوتیسمی و کودکان دارای نقص ارتباطی وابسته: این برنامه با تاکید بر یادگیری بصری و حمایت از مشکلات توجه و ارتباطات که ممکن است به وجود آید، به ادغام نیازهای کودکان مبتلا به اوتیسم با محیط کلاس درس کمک میکند. ارائه دهندگان خدمات ویژه و کارکنان اجتماعی و همچنین متخصصین پزشکی که از سایر روشهای درمانی مانند روانشناسان و گفتار درمانگران استفاده میکنند، میتوانند از این سیستم برای حمایت از کودکان مبتلا به اوتیسم استفاده کنند.
- مداخلهی رفتاری شفاهی: باعث کمک در ارتباط زبان و معانی میشود. مربیها بر روی کلمات تمرکز نمیکنند بلکه تمرکز بر دلایل استفاده از آنها است.
درمان دارویی اوتیسم
داروهای تجویز شده معمولا به درمان تشنج، افسردگی یا اختلالات خواب کمک میکند، با این حال این داروها در هر فرد مبتلا به اوتیسم متفاوت است.
تیم درمانی اوتیسم متشکل از چه دکترهایی است؟
برای درمان اوتیسم دکتر روانپزشک و روانشناس با هم مداخله میکنند و برای درمان تصمیم میگیرند. همچنین ممکن است که تشخیص ابتدایی به عهدهی دکتر اطفال و یا دکترهای دیگر باشد.
دکتر مغز و اعصاب و روانشناس میتوانند بیماران را جهت دریافت درمان مناسب به دکتر روانپزشک ارجاع دهند.
انواع اوتیسم چیست؟
اوتیسم یک سندرم است که به عنوان اختلالات طیف اوتیسم شناخته میشود، سایر اختلالات ارتباط اجتماعی یا بیماریهای شناختهشده در این محدوده، عبارتند از:
- اختلال درخودماندگی: این اختلال همان چیزی است که با شنیدن کلمهی اوتیسم به ذهن هر فردی میرسد و به اختلال در برقراری ارتباطات، تعاملات اجتماعی و بازیهای تخیلی در کودکان زیر ۳ سال گفته میشود.
- سندروم آسپرگر: کودکان با این اختلال مشکل زبانی ندارند و میانگین هوشی آنها در تست هوش، بالاتر از متوسط است، اما مانند کودکان اوتیسمی در برقراری ارتباطات اجتماعی مشکل و محدودیت دارند.
- اختلال فراگیر رشد (اوتیسم آتیپیک یا غیرمعمول): یک دستهی عمومی و فراگیر برای کودکان دارای برخی رفتارهای اوتیسمی است، که در سایر دستهها قرار نمیگیرند.
- اختلال تخریب دوران کودکی: این کودکان حداقل در دو سال اول زندگی رشد طبیعی دارند، اما پس از آن بخش بزرگی از مهارتهای ارتباطی خود را از دست میدهند. اختلال بسیار نادری است و پیرامون در نظر گرفتن این اختلال به عنوان یک بیماری در بین بسیاری از متخصصین بیماریهای ذهنی تردید وجود دارد.
- سندرم رت: این سندرم قبلا در گسترهی اختلالات اوتیسمی بود، اما در حال حاضر زمینهی ژنتیک آن تایید شده است، بنابراین دیگر جزو اختلالات اوتیسمی قرار نمیگیرد. کودکان مبتلا به سندرم رت عمدتا دختران هستند که رشد آنها در ابتدا طبیعی است، اما این اختلالات از سن ۱ تا ۴ سالگی شروع میشوند و در ارتباطات و مهارتهای اجتماعی دچار مشکل میشوند.به علاوه حرکات تکراری دست جایگزین حرکات هدفمند میشوند و این افراد به شدت دچار اختلال شناختی میشوند.
نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به پزشک
اوتیسم یک طیف اختلال عصبی رفتاری است که با اختلال در تعاملات اجتماعی، رشد کلامی و مهارتهای ارتباطی و علائم بسیاری همراه است که در این مطلب همه آنها را مرور کردیم. این سندروم میتواند از نوزادی علائم خود را نشان دهد. از جمله شایعترین علائم آن اجتناب از برقرار ارتباط چشمی است. این افراد الگوهای رفتاری تکراری دارند و علائم دیگری که در بالا لبه آنها اشاره کردیم.
افراد اوتیسمی نیازهای خاصی دارند و زندگی با آنها میتواند چالش برانگیز باشد. روانشناس و روانپزشک متخصصانی هستند که میتوانند در مواجهه با این افراد به شما کمک کنند. در دکترتو میتوانید با بهترین روانشناسان و روانپزشکان در کشور به صورت آنلاین و تلفنی مشورت کنید و برای دریافت نوبت اینترنتی اقدام کنید.
دکترتو مراقب سلامتی شماست!
سلام اگه بچه دیر شروع به صحبت کنه و دستاشو هر از گاهی در طول روز چرخش خاصی بده و این رفتارو مداوم تکرار کنه و اسباب بازی هارو هم در یک ردیف بچینه ایا اوتیسم دارع؟
سلام
صرفا به معنای اوتیسم نیست
گرچه باید کاملا بررسی گردد
سلام خسته نباشین . دختر ۲۰ ساله هستم . از سن کم به بازی های گروهی علاقه نشون نمیدادم . از پازل های پانصد تکه ، مجله و کتاب داستان های دنباله دار خیلی خوشم میومد . یادمه یه بار که تو خونه تنها بودم دستم رو بردم داخل یخچال و چون سنم کم بود نمیدونستم دلیل این سرما چی هست و بعد از اون دیواره ی سماور رو لمس کردم و حس گرمایی که داشت برام جالب بود . این کار رو با ادویه های مختلف هم انجام میدادم و برام جالب بود چرا زرد چوبه اینقدر لطیفه اما سماق زبر تر هست . و همینطور به بو ها حساس بودم . بوی سفره ی نو ، چوب مرطوب و کاغذ سوخته توجهم رو جلب میکرد .خیلی کنجکاو بودم و مدت ها فکر میکردم که موهای سرم از کجا اومده و چطور ممکنه بلند بشه یا اینکه چرا بافت پوست حالت لوزی و مثلث ریزه . پرخاشگر و حساس بودم . تو دنیای تخیلاتم همیشه صاحب یه زمین کشاورزی عظیم و یه مزرعه بزرگ بودم و تو ذهنم گاهی به اعماق اقیانوس سفر میکردم . یادمه شکل ظاهری تموم ماهی های دریا رو تو ذهنم ترسیم میکردم . اطرافیانم میگن تو بچگی گاهی خیلی تو فکر بودم و گاهی خیلی بیشفعال و پر تحرک تو دنیای درونی ام هیجان زیادی رو تجربه میکردم ولی بازی کردن با بقیه بچها هیجانی برام نداشت .
تو سن بلوغ و بعد از بلوغ ، از روابط اجتمایی امتناع میکردم . یه مدت در مورد اختلالات روانی میخوندم و با خودم مقایسه میکردم . متوجه شدم علامتهایی رو دارم که ممکنه نشونه ی اوتیسم یا اختلال شخصیت اسکیزویید باشه . از نظر احساسی خیلی سرد هستم و همیشه تمایل دارم یه فاصله ای بین من و اطرافیانم باشه ( گاهی حتی اعضای خانواده ام ) . حقیقتش من از درون میتونم شرایط اطرافیانم رو درک کنم ( مثلا وقتیی کسی اطرافم از استرس و بی حوصلگی پاهاشو تند حرکت میده درک میکنم شرایطش سخت بوده بدون اینکه چیزی بگه ) اما تمایل دارم حالت سرد خودمو حفظ کنم . اکثراوقات نسبت به نظرات بقیه در مورد خودم بی تفاوتم مگه اینکه یکی خیلی بهم نزدیک باشه و آدمای زیادی نیستن که حس نزدیکی باهاشون داشته باشم ناخوداگاه نسبت به این رفتارم حس خوبی دارم . دوستای کمی دارم
یه جا در مورد بیماران شخصیت اسکیزویید خوندم که اکثرا به خودکشی فکر میکنن و در لباس پوشیدن به مد علاقه ای ندارن . من هیچوقت به خودکشی فکر نکردم ولی همیشه از مد فرار میکنم چون یه حسی درونم میگه دلم نمیخواد مثل بقیه دیده بشم . مشکل اعتماد به نفس ندارم . ارتباط چشمی رو حفظ میکنم . از کتابها و فیلم های مفمومی و مبهم لذت میبرم . علایقم محدود نیست . دلم میخواد خیلی هنر ها رو یاد بگیرم دوست دارم نوازنده بشم و از بچگی نویسندگی رو دوست داشتم . یکمی از طراحی لباس مجلسی خوشم میاد .
علاوه بر این تو علم به پلیمر ها نجوم خودشناسی و کشاورزی علاقه دارم . پنهان کاری و رازپوشی زیاد انجام میدم و دلم میخواد همه کارامو خودم انجام بدم .
من تست هوش احساسی بار-آن انجام دادم . احترام به خود ، خود شکوفایی ، استقلال ، حل مسئله و انطاف پذیری بالای ۷۰ درصد بود .
خودآگاهی ، ابراز وجود ، مسئولیت پذیری اجتمایی ، همدلی خوشبینی و شادکامی تقریبا ۵۰ درصد بود .
کمترین درصد ها برای تحمل فشار روانی ، روابط بین فردی و کنترل تکانش بود
ببخشید نوشته هام اینقدر طولانی شد سعی کردم اطلاعاتی رو که لازمه بنویسم . من تقریبا مطمئنم اسکیزویید هستم ولی آیا ممکنه اوتیسم داشته باشم ؟
در رابطه با اسکیزویید بگم نوشتن در مورد خودم و احساساتم زیاد آسون نیست برام اما خودمو متقاعد کردم که لازمه بیان کنم تا متوجه بشم سلامت روانیم در چه حده
سلام
اوتیسم منتفی است
با توجه به توصیفات دقیق و زیبایتان
جز تریت اسکیزویید هستید
نه اختلال ان
سلام برای تشخیص اوتیسم در بزرگسالی از کجا شروع کنیم ؟
سلام
نیاز به ازمایش های تشخیصی زیر نظر متخصص اعصاب و روان دارد
نوک پنجه راه رفتن هم میتونه به عنوان علائم اوتیسم مورد بررسی قرار بگیره که شاید توجه زیادی بهش نمیشه.
بیشتر سر کوبیدن به زمین از علایم اوتیسم هست.رو نک پا راه رفتن تا زیر دوسال معمولا طبیعیه
سپاس از شما