آمفتامین ، مادر مخدرهای صنعتی!

آمفتامین بعد از حشیش و شیشه، پرمصرف‌ترین مخدر محرک به‌خصوص در میان جوانان است. متأسفانه امروزه آمفتامین به‌ طرق مختلف و غیرقانونی با قیمتی ارزان و به آسانی در دسترس است. همین مسئله یکی از عوامل افزایش استفاده از این محرک اعتیادآور است. جوانان و حتی نوجوانان گاهی به وسوسه دوستان یا به‌دلیل عدم آگاهی از عوارض استفاده از این دارو، فقط برای خوش‌گذرانی و تفریح از آن استفاده می‌کنند. متأسفانه این جوانان نمی‌دانند که آمفتامین یکی از جدی‌ترین مواد مخدر و به‌شدت اعتیادآور است.

بزرگ‌ترین گروه مصرف‌کننده‌ی آمفتامین، دانشجویان هستند. این باور غلط در میان دانشجویان وجود دارد که مصرف آمفتامین باعث بهتر‌‌شدن کارایی بهتر آنها در امتحانات می‌شود. غافل از اینکه آنها بعد از چند بار مصرف دچار اعتیاد می‌شوند و با مشکلات جدی‌تری در زندگی اجتماعی و تحصیلی مواجه می‌شوند. مشخص است که ناآگاهی در مورد عوارض این ماده مخدر، اصلی‌ترین علت مصرف و اعتیاد به این محرک صنعتی در جامعه است. ازاین‌رو افزایش آگاهی والدین و نوجوانان نقش بسیار مهمی در پیشگیری از اعتیاد به این ماده روان‌گردان دارد. با ما در این مطلب از مجله سلامتی دکترتو همراه باشید تا با آمفتامین، علائم مصرف، عوارض اعتیاد راه‌های ترک و جلوگیری از اعتیاد به این ماده مخدر آشنا شویم.

آمفتامین چیست؟

آمفتامین (گرفته‌شده از آلفا متیل فنتیل‌آمین) یک محرک سیستم عصبی مرکزی (CNS) است. آمفتامین و داروهای مشتق‎‌شده از آن به‌عنوان دارو و با تجویز روانپزشک یا پزشک در معالجه اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD) و درمان چاقی استفاده می‌شود. این دارو جزء کلاس فنتیلامین است.

آمفتامین‌ها بعد از حشیش رایج‌ترین مخدر غیرقانونی مصرفی در جهان هستند. آمفتامین‌ها در سال ۱۸۸۷ ساخته شدند، اما از دهه سی میلادی به‌عنوان رفع‌کننده گرفتگی بینی استفاده می‌شدند.

علائم مصرف آمفتامین شامل بی‌خوابی، افزایش تمرکز، کاهش خستگی و کاهش اشتها است. این دارو مشتقات زیادی هم دارد که عملکردی شبیه هم دارند ولی قدرت اثر آنها می‌تواند متفاوتی باشد، مانند دگزامفتامین و مت امفتامین یا همان «شیشه!»

درست است که آمفتامین‌ها مصرف دارویی هم دارند اما به‌هیچ‌عنوان نباید از آنها به‌صورت خودسرانه و بدون تجویز پزشک استفاده کرد. در مواردی که آمفتامین‌ها به‌عنوان مخدر و روانگردان مصرف می‌شوند، باعث بروز اعتیاد در فرد مصرف‌کننده می‌شوند.

مشاوره روانشناسی

با برترین روانشناسان ایران از دیدگاه کاربران

مشاوره حضوری و آنلاین۵۰۰+ خدمت

مشاهده همه

اشکال مختلف آمفتامین

چندین نوع مخدر خیابانی مشتق‌شده از آمفتامین وجود دارد که مهمترین آنها عبارت‌اند از:

• متامفتامین
• کاتینون
• افدرین
• اکستازی.

آمفتامین‌های غیرقانونی اثراتی مانند کوکائین دارند و می‌توانند بسیار اعتیادآور باشند. آمفتامین‌ها به اشکال مختلفی مانند قرص، کپسول، پودر و کریستال تولید می‌شوند و به‌طور غیرقانونی و با اسم‌هایی مانند “سرعت (Speed)” به فروش می‌رسند.

اگر آمفتامین به‌شکل پودر باشد، بوی تند (با حل‌شدن در آب بوی خود را از دست می‌دهد)، و مزه‌ای تلخ و رنگ‌های مختلفی دارد. فروشندگان برای اینکه بوی تند این مواد را از بین ببرند، ابتدا قرص‌های روانگردان حاوی آمفتامین را با آب یا سایر مخدرها ترکیب می‌کنند و سپس به‌فروش می‌رسانند.

قرص‌ها و کپسول‌های آمفتامین غیرقانونی هم در رنگ‌های مختلفی وجود دارند و انواع ناخالص آن ممکن است ترکیبی از انواع مواد مخدر، کافئین، شکر یا مواد چسبنده باشد.

---

داروهای دارای آمفتامین

همان‌زور که گفتیم آمفتامین‌ها مصرف پزشکی هم دارند. داروهای آمفتامینی موجود که کاربرد پزشکی دارند عبارت‌اند از:

• دکستروآمفتامین
• متیل فنیدیت (ریتالین)
• قرص متامفتامین
• آدرال
• مدافینیل.

برخی داروهای شبه‌آمفتامین که فروش بدون نسخه آنها ممنوع و غیرقانونی است عبارت‌اند از:

• افدرین
• فنیل پروپانولامین
• پسودوافدرین (برای ساخت شیشه استفاده می‌شود).

داروهای هم خانواده آمفتامین که قابلیت سوءمصرف دارندو می‌توانند تمامی عوارض ناشی از مصرف آمفتامین‌ها را ایجاد کنند عبارت‌اند از:

• فندیمترازین
• دی‌اتیل‌پروپیون
• بنزفتامین
• فنترمین.

توجه: بسیاری از داروهای ضدافسردگی، وایگرا و مصرف الکل و سایر مخدرها در کنار آمفتامین می‌تواند منجر به اوردوز و آسیب‌های جدی شود.

روش مصرف آمفتامین

آمفتامین‌ها سریعا وارد جریان خون می‌شوند و در عرض یک ساعت اثرات خود را نشان می‌دهند، در این میان تفاوتی ندارد که به‌شکل پودر، قرص یا غیره باشند. مصرف آمفتامین بیشتر به‌صورت بلعیدنی و استنشاقی است. اثر آمفتامین معمول ۱۲ ساعتباقی می‌ماند، اما گاهی ممکن است تا ۳ روز علائم استفاده از این مخدر در فرد وجود داشته باشد.

برخی مشتقات این مخدر مانند متیل فنیدیت (ریتالین) در درمان اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD) و نارکولپسی استفاده می‌شوند. سوءمصرف آمفتامین‌ها از دهه هفتاد میلادی آغاز شد.در این میان یکی از مشتقات اصلی آمفتامین‌ با نام علمی مت آمفتامین و نام خیابانی شیشه، قرص‌های اکستازی، میتسوبیشی، MDMA و غیره بیشترین مورد سوءمصرف را در یمان انواع آمفتامین‌ها دارد.

مت آمفتامین یا همان شیشه نوع خالصی از آمفتامین است که به‌صورت استنشاقی، تدخین یا تزریق وریدی استفاده می‌شود. اثرات فیزیولوژیک شیشه ساعت‌ها ماندگاری دارد و جزء مواد مخدر بسیار قوی شناخته می‌شوند.

به دنبال بهترین راه برای جایگزین کردن این قرص هستی؟

همین الان از مشاوره بگیر 

مشاوره آنلاین روانشناسبهترین روانشناس

خصوصیات بالینی و علائم مصرف آمفتامین

همان‌طور که گفتیم علائم مصرف آمفتامین شامل بی‌خوابی، افزایش تمرکز، کاهش خستگی و کاهش اشتها است. آمفتامین‌ها موجب آزادسازی کاتکولامین‌ها (دوپامین و اپی نفرین) و سروتونین در بدن می‌شوند که نقش بسزایی در ایجاد حالت سرخوشی و توهم دارد. نئشگی با این مواد باعث بی‌خوابی می شود، در حالی‌که محرومیت از مواد (حالت خماری) باعث پرخوابی و کابوس می شود. مصرف آمفتامین‌ها اثرات زیادی روی عروق مغزی و گوارشی دارد و اگر در دوزهای بالا استفاده شود، باعث تشنج اغما و مرگ می شود.

برخی از این علائم مصف آمفتامین‌ها عبارت‌اند از:

• کاهش وزن
• گشادی مردمک
• سراسیمگی یا کندی روانی –حرکتی
• تاکی کاردی
• تعرق یا لرز
• بی‌خوابی
• توهم و هذیان
• تحریک پذیری
• اختلال قضاوت
• رفتار جنسی بالقوه خطرناک و تکانشی
• پرخاشگری و افزایش فشارخون.

MDMA یکی از انواع آمفتامین های جایگزین است که اثرات ذهنی شبیه آمفتامین و LSD ایجاد می کند. پس از مصرف مقادیری از MDMA خلق فرد بالا می‌رود و او دچار اعتماد‌به‌نفس کاذب بالا، تپش قلب، افزایش فشارخون و تعریق می‌شود. اثرات ذهنی MDMA تا ۴ تا ۸ ساعت در حد شدیدی وجود دارد.

عوارض جانبی اعتیاد به آمفتامین

آمفتامین با مهار آنزیم مونوآمین اکسیداز و جلوگیری از جذب مجدد کاتکول آمین‌ها (دوپامین، نوراپی نفرین) باعث افزایش فعالیت این مواد و افزایش فعالیت مغزی و کاهش خواب‌آلودگی می‌شود. حتی مصرف داروهای حاوی آمتافمین هم عوارض زیادی دارد که از جمله آن می‌توان موارد زیر را نام برد:

• تأثیر بر دستگاه عصبی: حالات بی‌قراری، بی‌خوابی، سرگیجه، سردرد، بی‌حوصلگی
• تأثیر بر دستگاه گوارشی: بی اشتهایی، خشکی دهان، کاهش وزن
• تأثیر بر دستگاه قلبی – عروقی: افزایش فشارخون، افزایش فشار داخل چشم، ناتوانی و افت یا افزایش میل جنسی.

از دیگر عوارض مصرف طولانی‌مدت و اعتیاد به آمفتامین‌ها عبارت‌اند از:

• اختلالات خواب
• توهم
• هذیان
• ایجاد زمینه برای ابتلا به بیماری‌های روانی دیگر از جمله اختلال دو قطبی
• بیماری‌های دهانی (در صورت استفاده تدخینی)
• بیماری های‌پوستی ( قرمزی، راش، خارش، آکنه)
• اضطراب و استرس
• سیستم ایمنی ضعیف
• پوسیدگی دندان‌ها
• اختلال در رفتارهای شناختی
• احتمال ابتلا به ویروس‌های خونی
• احتمال آسیب‌های مغزی (سکته مغزی)
• مسمومیت و تداخل دارویی
• مرگ.

آمفتامین بعد از حشیش و شیشه، پرمصرف‌ترین مخدر به‌خصوص در میان جوانان است و اعتیاد به آن عوارض شدیدی بر سیستم عصبی، قلب و سلامت روان دارد.

اوردوز با آمفتامین

سوء مصرف هر ماده مخدری به‌خصوص آمفتامین همراه با اوردوز و آسیب‌های جدی است. آمفتامین‌ها با دسته بزرگی از داروهای دارویی تداخل داشته و همچنین موارد منع مصرف متعددی دارند؛ بنابراین اگر فرد دچار اختلال روانی باشد، با مصرف بیش از حد آمفتامین یا ترکیب آن با سایر داروها و مخدرها دچار مسمومیت اوردوز می‌شود. رایج‌ترین علائم اوردوز آمفتامین عبارت‌اند از:

• تنگی نفس
• تپش سریع قلب
• گشاد‌شدن مردمک چشم
• عدم توانایی تحرک
• بی‌حسی و بی‌هوشی
• اغما
• رنگ‌پریدگی
• حالت چهره بسیار غیرعادی و رفتارهای کنترل‌نشده.

در نهایت اگر به‌موقع فرد کمک‌های پزشکی را دریافت نکند، زندگی خود را از دست خواهد داد. آمفتامین به‌شدت در دسترس است و به‌راحتی می‌توان آن را تهیه کرد. بنابراین در مورد اعتیاد نوجوانان و علائم مصرف این محرک دقت داشته باشید.

---

آمفتامین با چه داروهایی تداخل دارد؟

همان‌طور که گفتیم آمفتامین و مشتقات آن با داروهای زیادی تداخل دارند. برخی از این داروها عبارت‌اند از:

• داروهای ضد افسردگی مانند: فلوکستین، سرترالین، آمی تریپتیلین و غیره.
• داروهای مخدر صنعتی مانند: متادون، ترامادول و غیره.
• مهارکننده‌های MAO مانند: ایزوکربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو
• داروهای مسکن مانند: ایبوپروفن و استامینوفن.
• داروهای آرام بخش مانند: سیتالوپرام، دیازپام، اگزازپام، کاپتوپریل، آتنولول، آملودیپین، آسبوتولول.
• داروهای ضد آلرژی مانند: استازولامید، اکریواستین، آلفنتانیل، آلفازوسین، آلماسیلات.
• برخی داروهای بیماری‌های قلبی و زمینه‌ای مانند: آلوگلوتامول، آلپرنولول، هیدروکسید آلومینیوم ، آمیودارون، آموکساپین.
• داروهای حاوی بتا بلاکرها مانند: آستمیزول، بیزوپرولول، برومو دیفن هیدرامین، بروم فنیرامین مالئات، ریتالین.

آزمایش تشخیص اعتیاد آمفتامین

روش‌های مختلفی برای آزمایش اعتیاد وجود دارد. از آزمایش‌های زیر برای تشخیص قطعی اعتیاد فرد به آمفتامین‌ها استفاده می‌شود:

• آزمایش مو (آزمایش فولیکول‌های مو که می‌تواند تا مصرف آمفتامین را تا ۹۰ روز قبل هم مشخص کند)
• آزمایش بزاق دهان
• آزمایش خون
• آزمایش با تزریق داروها (تزریق ماده نالین در سه مرحله و بررسی علائم طی ۳۰ دقیقه پس از هربار تزریق)
• آزمایش ادرار.

این آزمایش را می‌توان در خانه یا آزمایشگاه انجام داد. از آنجایی‌که بسیاری افراد راه‌های تقلب در منفی‌کردن آزمایش اعتیاد به آمفتامین را بلد هستند، لذا بهترین راه مراجعه به آزمایشگاه و انجام آزمایش تحت‌نظر پزشک و پرستار برای جلوگیری از تقلب است. هر نوع از تست‌های تشخیص اعتیاد مدت زمان آخرین مصرف را مشخص می‌کنند. در این میان، باید اشاره داشت که بهترین و دقیق‌ترین تست اعتیاد آمفتامین تاکنون، تست خون اعتیاد است.

---

ترک اعتیاد به آمفتامین

با توجه به قدرت اعتیادآوری بالای این مخدر، افراد مصرف‌کننده بعد از مدتی به آن وابسته می‌شوند. در ابتدا اکثر افراد بر این باورند که به دل‌خواه خود مصرف می‌کنند و هر زمان که مایل باشند می‌توانند آن را ترک کنند. این افراد تنها در صورت قطع مصرف است که متوجه شدت وابستگی و اعتیاد به این مخدر می‌شوند. متأسفانه آمار بالای اعتیاد به این دسته از مواد مخدر و عدم آگاهی از عوارض جبران‌ناپذیر آن هرساله میلیون‌ها نفر را به کام مرگ می‌کشاند.

شما هم اگر علائم اعتیاد به مصرف آمفتامین‌ها حتی از نوع دارویی را در نزدیکان و عزیزان خود مشاهده کردید، با آنها صبحت کنید و آنها را راضی به ترک اعتیاد کنید. شروع فرایند ترک در ابتدای دوره مصرف، مانع از اعتیاد بیش‌ازحد می‌شود و حتی باعث بازگشت دوباره افراد معتاد به زندگی عادی را ممکن می‌کند.

پس از انجام آزمایش اعتیاد و تشخیص نهایی و اطمینان از اعتیاد فرد به این مخدر، باید برای درمان اقدام کرد. بهتر است بدانید فرد معتاد مهمترین نقش را در این میان دارد. خانواده و دوستان هم باید برای درمان و ترک او صبوری و حوصله به‌خرج داده و تا گام آخر با او همراه باشند.

فرد معتاد نیاز به درمان در کلینیک ترک اعتیاد، مراجعه به روان‌پزشک، تراپیست و روان‌درمانگر دارد. او با شرکت در جلسه‌های گروه‌درمانی و شناخت راه‌های رفتار درمانی می‌تواند در نهایت از شر این توهم‌زای پوچ خلاص شود.

ترک آمفتامین‌ها کار بسیار سختی است. افرادی که برای ترک اعتیاد اقدام می‌کنند در روزهای اولیه یا به اصطلاح سم‌زدایی معمولا به‌دلیل واکنش‌های عصبی نامناسب نیاز به بستری در بیمارستان و کمک‌های پزشکی دارند. سخت‌ترین دوره ترک اعتیاد به آمفتامین، ۵ روز ابتدایی آن است.

پس از دوره سم‌زدایی، فرد در سراشیبی درمان قرار می‌گیرد. در این مرحله با کمک روش‌های درمان دارویی یا روان‌درمانی طی یک دوره ۳۰ روزه فرد می‌تواند آمفتامین‌ها را ترک کند.

---

محرومیت از مواد محرک و علائم ترک آمفتامین

در ابتدای دوره ترک آمفتامین که دوره سم زدایی نامیده می‌شود، فرد شدیدترین علائم را تجربه خواهد کرد که عبارت‌اند از :

• اضطراب
• رعشه
• بی‌حالی
• خستگی
• کابوس (همراه با افزایش خواب REM)
• سردرد
• تعریق شدید
• گرفتگی عضلانی
• گرسنگی سیری‌ناپذیر.

این علائم آن ظرف ۲ تا ۴ روز به اوج خود می رسد. این علائم معمولا ظرف یک هفته فروکش می‌کند. اما علائم روان‌شناختی آن ممکن است تا مدت‌ها ادامه یابد. جدی‌ترین علامت محرومیت از آمفتامین افسردگی است که ممکن است با افکار یا رفتار خودکشی همراه باشد. نکته قابل توجه اینکه شدت و زمان بروز این علائم به دوز مصرفی، مدت مصرف، حساسیت و زمینه روانی مصرف‌کننده بستگی دارد. به‌همین دلیل بستری در کلینیک و قرارگرفتن تحت نظر پزشک و روانپزشک بهترین راه ترک اعتیاد به آمفتامین است.

آمفتامین و مت آمفتامین چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟

مت آمفتامین و آمفتامین، هردو پایه شیمی یکسان اما اثرات متفاوتی دارند. مهم‌ترین تفاوت این دو مخدر است است که میزان اعتیاد به مت آمفتامین
(شیشه) بسیار بالاتر است، اما اثرات سرخوشی و نشئگی آمفتامین بالاتر است. متافتامین در بازار با نام شیشه یا کریستال به فروش می‌رسد. این ماده هیچ گونه مصرف پزشکی ندارد و بسیار اعتیادآور است، اما برخی آمفتامین‌ها مانند ریتالین مصرف پزشکی دارند و برای درمان ADHD استفاده می‌شوند.

نام رایج آمفتامین در بازار قرص‌های اکستازی است. آمفتامین بیشتر به‌صورت استنشاقی و بلعیدنی استفاده می‌شود. این ماده را کمتر می‌توان تزریق کرد. از آنجایی که آمفتامین به‌راحتی محلول در آب است می‌توان آن را با نوشیدنی استفاده کرد.

چطوری از شر عوارض آمفتامین در امان بمانید؟ همین حالا مشاوره بگیرید

دکتر درمان اختلالات خلقی

آیا آمفتامین‌های طبیعی و گیاهی هم وجود دارند؟

گاهی می‌بینیم که از گیاه «سوسن اصغر» به‌عنوان آمفتامین طبیعی نام برده می‌شود. این گیاه با برگ‌های شمشیری شکل و معطر گیاه بومی اروپا، آسیا و شمال آمریکا است. ریشه این گیاه در باتلاق‌ها رشد می‌کند و در اواخر پاییز و بهار آن را جمع‌آوری می‌کنند. پس از خشک‌کردن و فرآوری سوسن اصغر آن را برای موارد مختلف و حتی سرخوشی استفاده می‌کنند.

مصرف سوسن اصغر در دوز کم دارای اثراتی مشابه با آمفتامین است. به این دلیل باعث افزایش تمرکز مثل ریتالین و کاهش افسردگی می‌شود. در دوز مصرف زیادتر سوسن اصغز اثراتی مشابه با مسکالین دارد و شخص دچار توهم می‌شود و به همین خاطر به آن مسکالو آمفتامین گفته می‌شود. مصرف سوسن اصغر همچنین باعث درمان اختلالات شناختی می‌شود.

اثرات استفاده از سوسن اصغر مثل استفاده از تریمتوکسی آمفتامین است که دسته‌ای از مواد روانگردان توهم‌زا و از مشتقات آمفتامین هستند. از سوسن اصغر به‌صورت بلعیدنی برای تفریح و سرخوشی استفاده می‌شود. جالب است بدانید اثرات استفاده زیاد از این گیاه دقیقا مانند قرص اکستازی است.

توجه: از آنجایی که این گیاه حاوی آمفتامین است دقیقا تداخلات دارویی مشابه با آمفتامین‌های صنعتی دارد. هرگز خودسرانه اقدام به استفاده از این گیاه نکنید و عوارض سوء مصرف آن را جدی بگیرید.

آمفتامین در پزشکی برای چه مواردی استفاده می‌شود؟

آمفتامین یک ماده محرک قدرتمند است سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می دهد. آمفتامین‌ها گیرنده‌های موجود در مغز را فعال می‌کنند. فعالیت تعدادی از انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند نوراپی نفرین و دوپامین را افزایش می‌دهند. در حقیقت دوپامین با پدیده لذت، حرکت و توجه در ارتباط مستقیم است.

در حال حاضر از انواع قرص آمفتامین بیشتر برای درمان کمبود توجه و همچنین در موارد کمتری برای افسردگی استفاده می‌شود. در گذشته از این ماده محرک برای درمان اعتیاد به مواد مخدر و کمک به کاهش وزن استفاده می‌شد که در حال حاضر به دلیل عوارض جانبی و قدرت وابستگی آن، از این دارو کمتر استفاده می‌شود.

اگر انواع قرص آمفتامین بر اساس نسخه و تجویز پزشک مورد استفاده قرار گیرد، بی‌خطر و مؤثر است. قرص آمفتامین می تواند موجب سرخوشی و کاهش اشتها در فرد گردد. همین امر کاهش وزن را به‌دنبال دارد. اما نکته مهم این است که استفاده از محرک ها خارج از زمینه‌های پزشکی می‌تواند عوارض جانبی جدی برای افراد ایجاد کند.

بهتر است بدانید:

• انواع قرص آمفتامین محرک سیستم عصبی مرکزی افراد هستند.
• موارد استفاده آنها برای بیش فعالی و کمبود توجه می باشد.
• عوارض جانبی آمفتامین شامل بی‌قراری، آکنه و تاری دید است.
• عوارض جانبی دیگر شامل تشنج، مشکلات قلبی و روان‌پریشی است.
• این داروها بسیار اعتیادآور هستند.

۱. درمان افسردگی با آمفتامین

از دهه ۱۹۳۰ میلادی، آمفتامین برای درمان اختلالات عاطفی، اختلال وسواس و اسکیزوفرنی استفاده می‌شد. با این حال بعد از دهه‌‌ی ۱۹۵۰ و با افزایش نگرانی در مورد عوارض جانبی و اعتیاد به آمفتامین، این دارو با داروهای ضدافسردگی و غیر مخدر و محرک دیگر جایگزین شد.

در موارد نادری انواع قرص آمفتامین در کنار داروهای ضد افسردگی برای درمان برخی از انواع اختلالات شخصیت مانند افسردگی استفاده می‌شود، اما تنها در صورتی‌که فرد به درمان‌های دیگر پاسخ ندهد.

۲. نارکولپسی

نارکولپسی (Narcolepsy) یا حمله‌ی خواب یک اختلال عصبی است که بر کنترل خواب و بیداری تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به نارکولپسی تجربه خواب‌آلودگی روزانه و دوره‌های متناوب و غیرقابل کنترل خوابیدن در طول روز را تجربه می‌کنند. این حملات ناگهانی خواب ممکن است در طول هر نوع فعالیت و در هر زمان از روز رخ دهد. یکی از موراد مصرف مشتقات آمفتامین برای درمان نارکوپسی است.

۳. درمان چاقی

در دهه ۱۹۳۰ از آمفتامین برای مهار اشتها استفاده می‌شد. آمفتامین‌ها قابلیت باعث بی‌اشتهایی فرد و در نتیجه لاغری می‌شوند. بعد از آگاهی بیشتر در مورد اعتیاد و عوارض مصرف آمفتامین‌ها، مصرف آن برای لاغری متوقف شد. در حال حاضر جامعه پزشکی استفاده از قرص آمفتامین و مشتقات آن را برای کاهش وزن توصیه نمی‌کنند.

۴. اختلال کمبود توجه و بیش فعالی

ADHD با بیش فعالی، تحریک پذیری، عدم ثبات خلقی، مشکلات توجه، عدم سازماندهی و رفتارهای تکانشی مشخص می‌شود. این اختلال اغلب در کودکان مشاهده می‌شود اما می‌تواند تا سنین بزرگسالی هم ادامه پیدا کند. یکی از مشتقات آمفتامین به نام داروی ریتالین بعضی از این علائم را معکوس می‌کند و رشد مغز و رشد عصبی در کودکان مبتلا به ADHD را بهبود می‌بخشد.

موارد منع مصرف آمفتامین

علاوه‌بر تداخلات دارویی موارد دیگری هم وجود دارد که باعث منع مصرف آمفتامین می‌شود. از جمله:

• آلرژی به مواد یا سایر داروها.
• مادر باردار یا شیرده
• افرادی که قصد بارداری دارند.
• مبتلایان به صرع و تشنج
• افراد دچار اختلالات روانی مانند اختلال دو قطبی
• افراد دارای افکار منفی مانند آسیب به خود یا دیگران
• بیماری تیروئیدی
• سابقه سوءمصرف الکل و اعتیاد به سایر مواد مخدر
• افرادی که حداقل ۱۴ روز گذشته از داروهای حاوی MAO (لینزولید، ایزوکربوکساید) استفاده کرده‌اند.
• افراد دارای بیماری‌های قلبی و مشکلات گردش خون
• افراد دچار بیماری‌های کلیوی (به‌دلیل دفع آمفتامین از طریق کلیه و آسیب شدید به آن).

---

مصرف آمفتامین در شیردهی و بارداری، خطری که باید جدی گرفت!

از جمله عوارض مصرف آمفتامین‌ها در دوران بارداری عبارت‌اند از:

• احتمال تولد نوزاد کم‌وزن
• مرده‌زایی
• نقص‌های ظاهری
• تولد نوزاد معتاد
• عقب‌ماندگی رشد
• زایمان زودرس.

این عوارض در مادران شیرده هم وجود دارد. آمفتامین‌ها با ورود به جریان خون وارد بدن نوزاد می‌شوند و مشکلات متعددی از جمله مشکلات عصبی و روحی و بی‌قراری شدید یا اعتیاد نوزاد را به‌همراه دارد.

این ماده محرک با تأثیر بر سیستم عصبی، میزان ترشح هورمون‌ها و بسیاری از موارد دیگر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. از این رو ترک مصرف آمفتامین‌ها برای کسانی که قصد بارداری دارند، اهمیت زیادی دارد. از جمله تأثیرات منفی آمتامین‌ها بر باروری عبارت‌اند از:

• کیفیت اسپرم‌ها
• عدم توانایی لقاح
• اختلالات نعوظ و مشکلات زناشویی
• مشکلات قاعدگی و نازایی در زنان
• سردمزاجی
• کاهش سلامت دستگاه باروری زنان و به‌خصوص رحم و تخمدان‌ها
• دیرانزالی یا زودانزالی.

مصرف آمفتامین‌ و مشتقات آن در دوران بارداری و شیردهی عوارض جبران‌ناپذیری برای جنین دارد. این مخدر همچنین باعث مشکلات باروری در مردان و زنان می‌شود.

نتیجه‌گیری و راهنمای مراجعه به پزشک

به آمفتامین‌ مادر مخدرهای صنعتی گفته می‌شود. این ماده صنعتی مخدر و روان‌گردان مشتقات زیادی دارد که آنها هم مخدر هستند و قدرت اعتیادآوری بالایی دارند. شاید شناخته‌شده‌ترین مشتق آمفتامین، مت آمفتامین باشد که آن را به نام شیشه یا آیس می‌شناسیم. به‌صورت کلی آمفتامین‌ها را با نام اکستازی در بازار می‌شناسند. این مخدر به‌شدت در دسترس است و همین مسئله خطر اعتیاد به آن را چند برابر می‌کند.

بزرگ‌ترین قشر مصرف‌کنندگان آمفتامین‌ها دانشجویان و دانش آموزان هستند. به این خاطر که یک باور غلط در مورد افزایش هوش و یا تمرکز و بهره تحصیلی در مورد آمفتامین‌ها وجود دارد. این مخدر و مشتقات آن در پزشکی هم کاربرد دارند. مهمترین کاربرد آمفتامین‌ها در پزشکی، قرص ریتالین است که یکی از مشتقات آمفتامین و به‌عنوان دارویی برای درمان اختلال ADHD استفاده می‌شود.

علائم مصرف این مخدر شامل حس سرخوشی، بی‌خوابی، افزایش تمرکز، کاهش خستگی و کاهش اشتها است. با افزایش مصرف و اعتیاد به آمفتامین شاهد عوارض جدی در سیسیتم قلب و عروق و سیستم عصبی و اختلالات روانی هستیم. علاوه بر این ترک اعتیاد این مخدر هم بسیار سخت است. از این رو بهترین کار این است که نگذاریم عزیزانمان در دام این اعتیاد بیفتند.

هیچ کس از خطر اعتیاد در امان نیست. افراد به‌دلایل مختلف از جمله مسائل عاطفی، عزت‌نفس پایین، عدم آگاهی، شکست‌های شغلی و خانوادگی، افسردگی یا به وسوسه اطرافیان یا تصمیم خودشان برای رهایی از افکار منفی یا افزایش هوشیاری و سرخوشی ناخودآگاه به مواد مخدر اعتیاد پیدا می‌کنند. بسیار اهمیت دارد که خانواده‌ها و افراد مختلف شایعات و باورهای نادرست و رفتارهای غلط در برخورد با چنین مشکلاتی را کنار گذاشته و با افزایش آگاهی همراه عزیز خود باشند تا از دام اعتیاد رها شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر، مشاوره و آشنایی با بهترین روانپزشک برای کمک به ترکی اعتیاد به آمفتامین‌ها یا دیگر مواد مخدر می‌توانید به‌ وب‌سایت «دکترتو» مراجعه کنید. در دکترتو علاوه بر نوبت‌دهی اینترنتی می‌توانید از خدمات مشاوره آنلاین و تلفنی هم استفاده کنید.

دکترتو مراقب سلامت شماست!