فهرست مطالب
خلاصه این مطلب را در این پادکست گوش دهید:
جلوگیری از بیماری مقاربتی برای همه افرادی که رابطه جنسی دارند، کمککننده و ضروری است. بیماریهای مقاربتی (STIs) انواع خاصی از عفونت داخلی یا خارجی بدن هستند که دستگاه تناسلی، دهان یا مقعد را درگیر میکنند. استفاده از روشهایی مانند تست غربالگری یا استفاده از کاندوم میتواند گزینه مناسبی برای پیشگیری از بیماری منتقله جنسی باشد. اگر دچار سوزش یا ضایعات پوستی در اطراف ناحیه تناسلی هستید، بهتر است حتما به پزشک متخصص زنان، دکتر داخلی یا عفونی مراجعه کنید. در سایت دکترتو امکان دریافت نوبت ویزیت حضوری یا مشاوره با بهترین متخصصان وجود دارد.
بیماری مقاربتی چیست؟
بیماریهای مقاربتی (که به اختصار STI نیز نامیده میشوند) معمولا از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر، انتقال خون یا از مادر به جنین منتقل میشوند. برخی از بیماریهای جنسی خوشخیم هستند و بهخوبی به درمان پاسخ میدهند. اما برخی انواع دیگر اگر درمان نشوند عوارض جانبی شدیدی خواهند داشت.
بیماریهای مقاربتی صرف نظر از گرایشات جنسی یا رعایت موارد بهداشت فردی، میتوانند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد. حتی احتمال ابتلا به بیماریهای جنسی در افراد باکره با اهدای خون یا استفاده از سوزن تزریق آلوده نیز وجود دارد.

روش انتقال بیماری های مقاربتی
بیماریهای مقاربتی (STIs) معمولا به دلیل تماس جنسی محافظتنشده گسترش مییابند. برخی از بیماریهای مقاربتی میتوانند در دوران بارداری، زایمان و شیردهی یا از طریق اهدای خون و استفاده از محصولات خونی آلوده منتقل شوند. ابتلا به بیماریهای مقاربتی تاثیر زیادی روی سلامت افراد دارد.
متن انگلیسی:
به نقل از سایت mayoclinic
Avoid vaginal and anal sex or sexual activity with new partners until you have both been tested for sexually transmitted infections. STIs can still spread if a person doesn’t use a condom (latex or polyurethane) or a dental dam.
ترجمه فارسی:
از رابطه جنسی واژینال و آنال (مقعدی) یا رابطه جنسی با شرکای جدید تا زمانی که هردو آزمایش ابتلا به عفونت مقاربتی ندادید، خوداری کنید. حتی اگر فرد از کاندوم (لاتکس یا پلی اورتان) یا سد دندانی هم استفاده کند، هنوز هم امکان انتقال بیماریهای مقاربتی وجود دارد.
انواع روش جلوگیری از بیماری های مقاربتی
حدود ۵۰ درصد از مردان و ۷۰ درصد از زنانی که به بیماریهای جنسی مبتلا هستند، هیچ علامتی ندارند. بیماریهایی مانند کلامیدیا، سفلیس، سوزاک، شپش عانه و تریکومونیازیس برخی از انواع بیماریهای منتقله از راه جنسی هستند که خوشبختانه قابل درماناند. اما در حال حاضر هیچ درمانی برای زگیل تناسلی، HIV و تبخال تناسلی وجود ندارد. به همین دلیل بهتر است از روشهای پیشگیری از بیماری مقاربتی آگاه بود:
- راحتترین راه این است که به داشتن یک شریک جنسی پایبند باشید.
- برای اطمینان بیشتر، قبل از شروع رابطه ی جنسی آزمایش دهید.
- واکسیناسیون علیه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، هپاتیت A و هپاتیت B را جدی بگیرید.
- از مصرف الکل یا داروهای روانگردان خودداری کنید زیرا این موارد میتوانند احتمال رفتارهای جنسی پرخطر را افزایش دهند.
- غربالگری منظم بیماریهای جنسی (در افرادی که از نظر جنسی فعال هستند) بسیار مهم است.
- دستها را قبل از هرگونه تماس جنسی بشویید.
- بعد از تماس جنسی حمام کنید.
- ادرار کردن بعد از رابطه جنسی برای جلوگیری از عفونتهای دستگاه ادراری (UTI) مهم است.
- از دوش واژینال خودداری کنید (دوش واژینال باکتریهای طبیعی واژن که باعث مقاومت در برابر عفونت میشوند را از بین میبرد).
استفاده از کاندوم در پیشگیری از بیماری های مقاربتی
نقش انواع کاندوم مردانه و زنانه در جلوگیری از بیماریهای مقاربتی بسیار مهم است. کاندوم در جلوگیری از شیوع برخی بیماریهای مقاربتی مانند سوزاک، کلامیدیا، اچ آی وی و تریکومونیازیس موثر است. اما در حالت کلی محافظت کمتری در برابر تبخال، سیفلیس و زگیلهای تناسلی ایجاد میکند.
این عفونتها میتوانند از طریق تماس با ضایعات پوستی در قسمتهایی که توسط کاندوم پوشانده نمیشوند، مانند اطراف دهان، گسترش پیدا کنند. همچنین کاندوم هیچ گونه محافظتی در برابر شپش عانه و گال ایجاد نمیکند. با این حال میتواند روش خوبی برای محافظت از ابتلا به بیماریهای جنسی شایع باشد.
| روش انتقال بیماری جنسی | روش پیشگیری از بیماری جنسی |
|---|---|
| محصولات خونی آلوده | استفاده از کاندوم |
| سرنگ آلوده | تست غربالگری |
| تماس جنسی محافظتنشده | واکسیناسیون |
| تیغ آلوده | تک همسری |

تست آزمایشگاهی و غربالگری برای پیشگیری از بیماری مقاربتی
اگر نگران ابتلا به عفونت مقاربتی هستید یا علائم بیماری دارید، حتما با پزشک صحبت کنید. افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، بهخصوص افرادی که چندین شریک جنسی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماریهای مقاربتی قرار دارند. برخی افراد باید از نظر ابتلا به بیماریهای مقاربتی غربالگری و آزمایش شوند که شامل موارد زیر هستند:
- زنان و مردانی که از نظر جنسی فعال هستند.
- زنان و مردانی که چندین شریک جنسی دارند.
- زنان باردار (زیرا بیماری جنسی میتواند روی جنین تاثیر بگذارد)
- افراد با سابقه تجاوز جنسی
- افراد مبتلا به HIV
مثبت شدن جواب آزمایش در برخی بیماریهای جنسی ممکن است روزها تا ماهها به طول بینجامد. زیرا بیمار در دوره کمون (ظاهر شدن بیماری) قرار دارد و تستهای آزمایشگاهی در این دوره قادر به تشخیص عامل بیماریزا نیستند.
انواع آزمایشهای لازم برای تشخیص بیماریهای مقاربتی بهطور کلی شامل موارد زیر است:
- معاینه فیزیکی
- آزمایش خون
- آزمایش ادرار
- نمونهگیری از ضایعات بدن
- آزمایش مایع منی
- تست پاپ اسمیر
واکسیناسیون چه نقشی در پیشگیری از بیماری مقاربتی دارد؟
واکسیناسیون نقش مهمی در پیشگیری از بیماریهای مقاربتی دارد. به عنوان مثال واکسن گارداسیل از چندین سویه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت میکند که عامل بیشتر سرطانهای دهانه رحم و زگیل تناسلی هستند. واکسیناسیون با کاهش میزان ابتلا به عفونت این ویروسها نقش مهمی روی سلامت عمومی و ایمنی جامعه میگذارد.
نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به دکتر
جلوگیری از بیماری مقاربتی به افزایش سلامت جمعی و کاهش منتشر شدن بیماری به نسلهای بعد کمک میکند. برخلاف تصور بسیاری از افراد بیماری مقاربتی فقط از راه تماس جنسی منتقل نمیشود. بلکه ممکن است با تیغ آلوده، سرنگ یا در دوران بارداری از مادر به جنین هم منتقل شود. اگر علائم بیماری منتقله از راه جنسی مانند تبخال تناسلی، عفونت شدید یا موارد دیگری را دارید، بهترین راه باتوجه به نوع عفونت، مراجعه به دکتر زنان، دکتر متخصص داخلی، دکتر عفونی، فوق تخصص مامایی یا پزشک اورولوژی است. در سایت دکترتو امکان دریافت نوبت ویزیت حضوری یا مشاوره با بهترین پزشکان برای شما قرار گرفته است.
دکترتو مراقب سلامتی شماست!
میخواستم بدونم با تک ھمسری بافردی کہ بہ این بیماری ھا مبتلانیست حتی بدون محافظت ھیچ وقت بہ این بیماری ھامبتلانمیشیم چون رابطہ بافرد بیمار باعثشہ؟
سلام. داشتن رابطه با فردی که به بیماریهای مقاربتی مبتلاست، حتماً به معنای ابتلا نیست، اما خطر انتقال وجود دارد. استفاده از محافظ مثل کاندوم ریسک ابتلا را به شدت کاهش میدهد، ولی حتی با رابطه تکهمسری با فرد مبتلا، احتمال انتقال هست چون برخی بیماریها میتوانند حتی بدون علامت منتقل شوند. برای اطمینان، مشاوره با متخصص و انجام آزمایشهای لازم توصیه میشود.
رابطہ محافظت نشدہ بافردی کہ سالمہ وبیمار نیست داشتہ باشیم مبتلا نمیشیم
من اینجوری فہمیدم رابطہ بافرد بیمار باعث این بیماری ھاست و اگر بافرد سالم رابطہ داشتہ باشیم ھیچ بیماری مبتلانمیشیم
درسر فہمیدم
خیلی مچکرم بابت پاسخ گویی تون🙏🏻
بله. بیماریهای مقاربتی مثل HPV یا سوزاک و… از فردی که سالم است و هیچ علامتی ندارد معمولاً منتقل نمیشوند، چون عامل بیماری در بدن فرد وجود ندارد. راه اصلی ابتلا تماس جنسی با فرد مبتلاست، حتی اگر بیماری ظاهری نداشته باشد. رعایت بهداشت و آموزشهای پیشگیری هم اهمیت دارد.
ببخشید خیلی ھا تواینستاگرام میگن بہhpvمبتلاشدیم خیلی افراد واسہ ھمین میخوام بدونم اونابافرد ناقل تماس جنسی داشتن مبتلاشدن؟
سلام. ابتلا به HPV معمولاً از طریق تماس جنسی با فرد مبتلا یا ناقل منتقل میشود، اما همه کسانی که با فرد ناقل تماس داشتهاند، حتماً مبتلا نمیشوند. سیستم ایمنی بدن بسیاری از افراد میتواند ویروس را کنترل کند و بدون ایجاد علامت پاکسازی کند. بنابراین، داشتن تماس جنسی با فرد ناقل خطر ابتلا را افزایش میدهد اما به معنای ابتلای قطعی نیست. آزمایش و واکسیناسیون HPV برای پیشگیری و تشخیص به موقع توصیه میشود.
سلام خستہ نباشید
میخواستم بدونم خود عمل رابطہ جنسی وازدواج باعث این بیماری میشہ رابطہ جنسی خود بہ خود باعث بیماری ھای مقابرتی یااینکہ رابطہ بافردبیمار تازمانی کہ فردبیماررابطہ نداشتہ باشیم مبتلا نمیشیم؟
واینکہ ھرکس رابطہ محافظت نشدہ داشتہ باشہ مبتلامیشہ یااینکہ رابطہ محافظت نشدہ باشخص بینار؟
میشہ بگید
سلام. رابطه جنسی به خودی خود باعث بیماری نمیشود، بلکه انتقال بیماریهای مقاربتی فقط در صورتی اتفاق میافتد که طرف مقابل مبتلا باشد و تماس محافظتنشده وجود داشته باشد. بنابراین اگر با فرد سالم یا با فرد بیمار رابطه محافظتشده داشته باشید، احتمال ابتلا بسیار کم یا صفر است.
محبت کردید
چرا میگید کم یا صفر خوب بگید مبتلا نمیشید
واگہ رابطہ محافظت نشدہ با ھمسرم داشتہ باشم و ھمسرم فاقد بیماری ھا باشہ بازم مبتلامیشم؟
ممنونم ازپاسخگوییتون
واینکہ ھرکس رابطہ محافظت نشدہ داشتہ باشہ مبتلا میشہ بہ این بیماری ھا؟
سلام. هر کسی که رابطه محافظتنشده داشته باشد، لزوماً مبتلا نمیشود، بلکه احتمال ابتلا به بیماریهای مقاربتی بستگی به این دارد که طرف مقابل مبتلا باشد یا خیر. بنابراین اگر با فرد سالم رابطه محافظتنشده داشته باشید، احتمال ابتلا بسیار کم یا صفر است. برای اطلاعات و پیشگیری دقیقتر میتوانید به متخصص بیماریهای عفونی مراجعه کنید.
چرا صفریاکم میگید متوجہ نمیشم خوب بگید مبتلا نمیشید خودتون میگید رابطہ بافرد بیمار باعث این بیماری ھاست بعد میگم رابطہ بافرد سالم میگید کم یاصفر خوب بگئد مبتلامیشیم یانمیشیم
خیلی ممنون از پاسخگوییتون
سلام. برای بیماریهای مقاربتی، رابطه با فرد سالم که مبتلا نیست، شما را مبتلا نمیکند. اما رابطه با فرد ناقل یا بیمار، احتمال ابتلا وجود دارد اما قطعی نیست، یعنی ممکن است مبتلا شوید یا نشوید، چون سیستم ایمنی و عوامل دیگر هم نقش دارند. به طور خلاصه: رابطه با فرد سالم = ابتلا نمیشوید، رابطه با فرد بیمار = احتمال ابتلا هست ولی حتمی نیست.
میخواستم ازدواج کنم گفتم ببینم ھرکس ازدواج کنہ بہ بیماری مقابرتی مبتلا میشہ؟
یا
ھرکس قبل ازدواج رابطہ داشتہ باشہ نہ خود رابطہ اگر باشخص ناقل رابطہ داشتہ باشہ مبتلا میشہ وبہ ھمسرش منتقل میکنہ؟
یعنی ھرکس ازدواج کردہ مبتلا نشدہ کسی کہ بافرد بیمار رابطہ داشتہ مبتلا شدہ درستہ؟
سلام. نه، هر کسی که ازدواج کند یا قبل ازدواج رابطه داشته باشد، الزماً به بیماریهای مقاربتی مبتلا نمیشود. ابتلا به این بیماریها بستگی به تماس با فرد ناقل دارد؛ اگر فرد سالم رابطه محافظتنشده با فرد مبتلا داشته باشد، ممکن است آلوده شود، اما اگر هیچ تماس با فرد ناقل نداشته یا از محافظت مناسب استفاده کرده باشد، مبتلا نمیشود. بنابراین ازدواج یا داشتن رابطه پیشین به تنهایی باعث ابتلا نیست، مهم تماس واقعی با فرد ناقل است.
بعد اینکہ ھر کس رابطہ محافظت نشدہ داشتہ باشہ بہ بیماری ھای مقابرتی مبتلامیشہ ؟
سلام روز ب خیر
خلاصه و ساده بگین من برای اینکه رابطه دهانی و واژینال یا مقعدی و خلاصه همه جور رابطه ای رو بدون هیچگونه بیماری و ضرر انجام بدم چیکار منم؟
سلام. برای رابطه جنسی سالم و بدون بیماری، مهمترین کار استفاده همیشگی از کاندوم یا سایر روشهای محافظتی، انجام آزمایشهای منظم برای بیماریهای مقاربتی، رعایت بهداشت شخصی قبل و بعد از رابطه، و محدود کردن تعداد شرکای جنسی است. واکسیناسیونهایی مثل هپاتیت B و HPV هم میتواند ریسک را کاهش دهد.
سلام ببخشید بعد چند روز معلوم میشه مریضی مقاربتی داریم یا نه
سلام! زمان مشخص شدن یک بیماری مقاربتی به نوع عفونت بستگی دارد. بعضی عفونتها مثل کلامیدیا یا سوزاک ممکن است بعد از ۵ تا ۱۰ روز قابل شناسایی باشند، ویروس HIV معمولاً بعد از ۲ تا ۴ هفته با تست خون قابل تشخیص است و سایر بیماریها مثل هپاتیت B یا زگیل تناسلی زمانهای متفاوتی دارند. برای اطمینان، بهتر است طبق توصیه پزشک و زمان مناسب تستها را انجام دهید و در صورت بروز علائم غیرمعمول سریعاً مراجعه کنید.
استفاده از کاندوم دامن زدن به این صنعت بزرگ و پردرآمد است و تازه خود کاندوم ها ممکن است حساسیت زا باشد یا حتی حامل بیماری های مقاربتی باشد یا پورن استار ها چگونه بدون کاندوم موارد ابتلا به بیماری های مقاربتی بسیار کمی دارند یا اصلا در گذشته ها که کاندوم وجود نداشت چیکار میکردند بیماری میگرفتن میمردن نه خیر خیلی هم سالم تر از ماها بودن
ممنون میشم پاسخ بدید
امیر عزیز
استفاده از کاندوم یک روش علمی و مؤثر برای پیشگیری از بیماریهای مقاربتی و بارداری ناخواسته است و ارتباط مستقیمی با صنعت ندارد؛ هدف اصلی سلامتی فرد است. حساسیت به لاتکس یا مشکلات جزئی ممکن است در برخی افراد رخ دهد، اما این موارد نسبت به مزایای پیشگیری از بیماریهای جدی بسیار کمتر است. بازیگران پورن اغلب تحت آزمایشهای مکرر و دقیق قرار میگیرند که خطر ابتلا به بیماری را کاهش میدهد و این شرایط قابل مقایسه با زندگی روزمره عموم مردم نیست. قبل از ظهور کاندوم هم بیماریهای مقاربتی شایع بود و باعث مرگ یا عوارض شدید میشد، بنابراین استفاده از کاندوم هنوز یکی از روشهای ایمن و علمی برای حفظ سلامت جنسی است.
درود بر شما.
بنده یک سوالی دارم. اگر دو نفر در گذشته به هیچ عنوان رابطه جنسی نداشته باشند، منظورم اینه که قبلا تا حالا با کسی هیچگونه رابطه جنسی نداشتند یا به اصطلاح پاک باشند، به بیماری هایی نظیر اچ ای وی یا هپاتیت یا از این قبیل هم به هیچ عنوان مبتلا نباشند، بعد از ازدواج، اگر رابطه جنسی برقرار کنند، باز هم امکان انتقال بیماری مقاربتی وجود دارد یا خیر؟
البته فکر کنم وقتی دو نفر تا به حال در زندگی گذشته با کسی رابطه نداشتند، به بیماری های که بالا ذکر کردم هم مبتلا نباشند، امکان انتقال بیماری باید صفر باشه.
من در این باره نتونستم تو هیچ سایتی مطلبی پیدا کنم. همه جا عنوان کردند که احتمال بیماری مقاربتی طی رابطه جنسی وجود داره. اما اگر اون دو نفر سالم باشند، حتی در رابطه جنسی محافظت نشده، چطور باز امکان انتقال بیماری وجود داره، در صورتی که اون دو شخص مبتلا به بیماری نیستند؟
با سپاس
درود بر شما، اگر دو نفر پیش از ازدواج هیچگونه رابطه جنسی نداشتهاند و از نظر بیماریهای مقاربتی مانند اچآیوی، هپاتیت و سایر عفونتها کاملاً سالم باشند، احتمال انتقال این بیماریها بین آنها در حین رابطه جنسی بسیار پایین یا تقریباً صفر است. با این حال، مهم است که هر دو طرف قبل از ازدواج آزمایشهای کامل و دقیق انجام دهند تا از سلامت یکدیگر اطمینان حاصل کنند. همچنین رعایت بهداشت فردی و مراقبتهای لازم در طول زندگی مشترک به حفظ سلامت کمک میکند. در صورتی که هر گونه نگرانی وجود داشته باشد، مشاوره با پزشک متخصص توصیه میشود.
این اطلاعات گذشته قدری گمراه کننده است و با بی توجهی به درمان و راهنمایی کامل از جلوگیری و درمان و پیشگیری درمانی فاغد اطلاعات واقعی هست . مثلاً ما چه همه دعواهای آنتی ویروسی داریم که خیلی در درمان و پیشرفت بیماری های مقاربتی کمک کرده است و پروژه ماهانه در پیشگیری در پخش بیماریهای مقاربتی و واکسیناسیون همچنین دوشهاعی که کاملاً بداد واجینال فلور میرسد وقتی خود آنها درمانده شدند از توسعه و پیشرفت بیماری های مقاربتی حتا بیماریها مقاربتی فکری و جسمی با سگان و حیوانات آلوده. این را هم باید در نظر بگیرید حتا خود ارضایی و آلودگی های موجود با رعایت نکردن بهداشت عمومی. البته باید صحبتی هم در باره کاپوت های زنانه و حتا کوتکسهای زنانه که تمام باسن را محافظت مبکوند. اگر میخواهید کامل مطالعه و در تکمیل اطلاعات باشید بیشتر از این صحبت بفرمائید و در حقیقت و مذایای پیروی کردن از اسلام محمدی که در تمام انسانیت و گرفتاری های زندگی صحبت کرده و راهنمایی عادلانه کرده هم صحبت بفرمائید. مثلاً تمام قوانین صیغ را در نظر گرفته که ضلمی یا بیماری و بیمهری به کسی وارد نشود با این محبت و جذابه خدا دادی.
با سلام و تشکر از نظر شما. موضوعات مطرح شده شامل پیشگیری از بیماریهای مقاربتی، اهمیت بهداشت عمومی و رعایت اصول دینی در روابط انسانی بسیار مهم است. در واقع، درمانهای آنتیویروسی و واکسیناسیون در کاهش انتقال بیماریهای مقاربتی موثر هستند، و مراقبتهای بهداشتی مانند استفاده از کاندوم و رعایت بهداشت فردی برای پیشگیری از آلودگیها و بیماریها ضروری است. همچنین، رعایت اصول اخلاقی و دینی در روابط انسانی میتواند به حفظ سلامت جسمی و روانی افراد کمک کند و از بروز مشکلات جلوگیری کند. در نهایت، آگاهی و پیروی از این اصول برای سلامت جامعه اهمیت زیادی دارد.