فهرست مطالب
عوامل مختلفی ممکن است موجب ابتلای شما به بیماری هپاتیت شوند. همانطور که میدانید، در این بیماری کبد دچار التهاب میشود و یک سری مشکلات و عوارض را به وجود میآورد. به صورت کلی هیچ راه واحدی برای درمان هپاتیت وجود ندارد. با این حال تمامی شیوههای درمانی حال حاضر به علت ابتلا به هپاتیت و شرایط سلامتی بیماران بستگی دارد. در این مقاله از دکترتو به بررسی تمامی راه های درمان هپاتیت میپردازیم. شما میتوانید از سامانه نوبت دهی و مشاوره آنلاین دکترتو برای مشورت با بهترین پزشکان متخصص کبد کمک بگیرید.
راه های درمان هپاتیت چیست؟
راه های درمان هپاتیت به نوع آن و دلیل ابتلای به این بیماری بستگی دارد. اکثر روشهای درمانی موجود در راستای مدیریت علائم و جلوگیری از بروز علائم جدیتر هستند. گاهی هم هپاتیت بهخودیخود برطرف میشود و به اقدام درمانی به خصوصی نیاز نیست. علاوه بر این، برای انتخاب بهترین روش درمان باید سن و شرایط سلامت عمومی بیماران را در نظر گرفت. با در نظر گرفتن تمام این موارد، روشهای کلی مورد استفاده برای درمان هپاتیت شامل موارد زیر است:
- تغییر سبک زندگی مانند اجتناب از مصرف الکل و افزایش مصرف مواد غذایی ضدالتهاب مانند میوهها و سبزیجات
- مصرف داروهای ضدویروسی در مواردی که علت هپاتیت عفونت ویروسی است.
- استراحت و پیروی از یک رژیم غذایی ضدالتهابی و سالم
- مصرف برخی از داروها برای کنترل علائم و جلوگیری از انتقال بیماری به سایرین
- مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی در مواردی که علت هپاتیت یک بیماری خودایمنی است.
- پیوند کبد در موارد بسیار مزمن که فرد دچار نارسایی کبد شده است.
بسته به نوع و علت هپاتیت، ممکن است مجموعهای از این روشها برای درمان مورد استفاده قرار بگیرد یا این که تنها با یک روش درمانی واحد، علائم بیماری کنترل شود. بهعنوانمثال، هپاتیت A اغلب بدون درمان دارویی از بین میرود. داروهای ضدویروسی با اثر مستقیم میتوانند هپاتیت C را درمان کنند و پیوند کبد ممکن است برای درمان هپاتیت B مزمن موثر باشد. پزشک بر اساس علائم بیمار و انجام تستهای تخصصی تشخیص میدهد که کدام روش درمانی موثرتر است.
درمان هپاتیت A
یکی از انواع رایج هپاتیت در اثر ابتلا به ویروس هپاتیت a ایجاد میشود. هیچ درمان خاصی برای هپاتیت A وجود ندارد. در اکثر موارد بدن خود به خود ویروس را حذف میکند و کبد به تدریج تا شش ماه بعد از ابتلا، بدون هیچ آسیبی بهبود مییابد.
درمان هپاتیت A معمولا روی تثبیت شرایط بیمار و کنترل علائم تمرکز دارد. یکی از راه های درمان هپاتیت A، استراحت کردن است. بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت A احساس خستگی و بیماری میکنند و انرژی کمتری دارند. به همین دلیل استراحت کافی به آنها کمک میکند تا انرژی از دست رفته خود را بازیابی کنند.
پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل، نوشیدن مایعات زیاد برای جلوگیری از کم آبی بدن و خودداری از مصرف الکل، همگی میتوانند روند بهبودی را تسریع ببخشند. برخی از بیماران مبتلا که حال عمومی خوبی ندارند، به دلیل اسهال و استفراغ شدید ممکن است به تزریق مایعات داخل وریدی نیاز داشته باشند، یا این که در بیمارستان بستری شوند.
درمان هپاتیت B
هپاتیت ب اغلب علائم شدیدتر و جدیتری ایجاد میکند و به درمانهای پزشکی نیاز دارد. اگر به تازگی در معرض این ویروس بودهاید، با مراجعه به موقع به پزشک میتوانید با تزریق دارویی به نام ایمونوگلوبولین، در برابر این ویروس از خودتان محافظت کنید.
در موارد حاد، گاهی هپاتیت B به درمان نیازی ندارد و عفونتهای کوتاه مدت اغلب خود به خود از بین میروند. باز هم پزشک احتمالا استراحت کردن، تغذیه مناسب و مصرف مایعات فراوان را توصیه میکند. با این حال اگر علائم شدید شد، ممکن است برای جلوگیری از عوارض ناشی از ویروس، به داروهای ضدویروسی یا بستری در بیمارستان نیاز داشته باشید.
زمانی که عفونت هپاتیت B به یک عفونت مزمن تبدیل شد، اکثر افراد تا پایان عمر به درمان نیاز دارند. راه های درمان هپاتیت B مزمن به چندین فاکتور بستگی دارد؛ اول این که آیا ویروس باعث التهاب یا زخم کبد شده و این که آیا سیستم ایمنی تحت تاثیر مصرف داروها ضعیف شده یا خیر. به صورت کلی درمان بسته به حال عمومی بیماران و شرایطی که دارند، شامل موارد زیر میشود:
- داروهای ضدویروسی؛ بسیاری از داروهای ضدویروسی میتوانند به مبارزه با ویروس و کاهش توانایی آن در آسیبرساندن به کبد کمک کنند. این داروها عبارتند از: انتکاویر (Baraclude)، تنوفوویر (Viread)، لامیوودین (Epivir) و آدفوویر. اکثر این داروها باید به صورت خوراکی و برای مدتی طولانی مصرف شوند. این داروها تولیدمثل ویروس را متوقف یا کند میکنند تا به این ترتیب مانع التهاب و آسیب به کبد شوند.
- مصرف داروهای ضدویروسی با تزریق اینترفرون برای اثربخشی بیشتر؛ به این داروها، داروهای تعدیلکننده ایمنی هم گفته میشود و کار آنها تقویت سیستم ایمنی برای خلاصشدن از شر ویروسهاست.
- پیوند کبد در صورتی که عفونت به کبد آسیب رسانده باشد.
متن انگلیسی:
cdc
There are several medications approved to treat people who have chronic hepatitis B, and new drugs are in development. For some people with hepatitis B, these medications can prevent severe liver disease.
ترجمه متن:
چندین دارو برای درمان افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن تایید شده است و داروهای جدیدی درحالتوسعه هستند. برای برخی از افراد مبتلا به هپاتیت B، این داروها میتوانند از بیماری شدید کبدی جلوگیری کنند.
درمان هپاتیت C
راه های درمان هپاتیت سی نیز به حاد یا مزمن بودن بیماری و شرایط سلامتی بیمار بستگی دارد. هپاتیت C اغلب با مصرف داروها به مدت چند هفته قابل درمان است. حتی اگر عفونت در مراحل اولیه، معروف به هپاتیت حاد، تشخیص داده شود، ممکن است نیازی به شروع فوری درمان نباشد. در عوض اگر بعد از چند ماه نتیجه آزمایش خون باز هم مثبت بود و عفونت برای چندین ماه ادامه داشت، بیماری به عنوان عفونت هپاتیت مزمن تشخیص داده میشود و در این شرایط به درمانهای پزشکی نیاز است.
درمان هپاتیت C مزمن (آنهایی که به مدت ۶ ماه یا بیشتر آلوده شدهاند) شامل موارد زیر است:
- مصرف داروهای ضدویروسی با اثربخشی مستقیم روی ویروسها
- انجام تستهای منظم برای بررسی این که آیا کبد آسیبدیده یا خیر
- تغییر سبک زندگی برای جلوگیری از آسیب بیشتر، مانند اجتناب از مصرف الکل
- انجام تستهای تخصصی برای تشخیص سویه عامل بیماری و تجویز مناسبترین دارو بر اساس نوع هپاتیت سی
هپاتیت C با استفاده از قرصهای ضدویروسی با اثر مستقیم (DAA) درمان میشود. قرصهای DAA ایمنترین و موثرترین داروها برای درمان هپاتیت C هستند. آنها در پاکسازی عفونت در بیش از ۹۰ درصد افراد بسیار موثر هستند. قرصها به مدت ۸ تا ۱۲ هفته مصرف میشوند. طول درمان بستگی به نوع هپاتیت C شما دارد. برخی از این داروها شامل ترکیبی از لدی پاسویر و سوفوسبوویر و ترکیبی از امبیتاسویر، پاریتاپرویر و ریتوناویر میشود.
متن انگلیسی:
healthdirect
Medicines called direct-acting antivirals can cure hepatitis C. You’ll need to take the tablets for 8 to 12 weeks.
ترجمه متن:
داروهایی به نام داروهای ضدویروسی با اثر مستقیم میتوانند هپاتیت C را درمان کنند. شما باید قرصها را به مدت ۸ تا ۱۲ هفته مصرف کنید.
درمان هپاتیت D
افراد مبتلا به هپاتیت d معمولا باید حتما به یک متخصص کبد مراجعه کنند تا شرایط سلامت کبد آنها مورد بررسی قرار بگیرد. در حال حاضر هیچ درمان مشخصی برای این نوع از هپاتیت وجود ندارد و اکثر راه های درمان هپاتیت D، روی کنترل علائم تمرکز دارند. معمولا زمانی که پزشک با موارد شدیدتر بیماری مواجه میشود، از داروی اینترفرون آلفا پگیله برای درمان استفاده میکند. با این حال این دارو برای همه بیماران به یک اندازه موثر نیست و در برخی از افراد عوارض جانبی زیادی مانند کمبود انرژی، کاهش وزن، علائم مشابه آنفولانزا و مشکلات سلامت روان مانند افسردگی ایجاد کند. هنوز پزشکان دقیقا نمیدانند که برای درمان هپاتیت D به چه مدت زمانی نیاز است. برخی از بیماران باید این دارو را به مدت یک سال یا بیشتر مصرف کنند. نحوه پاسخ به درمان معمولا به نحوه ابتلا به این ویروس بستگی دارد. سایر روشهای درمانی جدید برای درمان هپاتیت D در حال آزمایش است. در مواردی که بیماری موجب آسیب شدید کبد شده باشد، پزشک ممکن است پیوند کبد را توصیه کند.
درمان هپاتیت E
هیچ درمان خاصی برای هپاتیت E وجود ندارد. اگر سیستم ایمنی شما ضعیف است و به هپاتیت E مزمن مبتلا هستید، ممکن است پزشک شما را با داروهای ضدویروسی مانند ریباویرین یا درمانهایی که سیستم ایمنی را تقویت میکنند، مانند اینترفرون درمان کند.
درمان هپاتیت G
راه های درمان هپاتیت G بر مدیریت علائم و حمایت از سیستم ایمنی متمرکز است. در حال حاضر هیچ داروی خاصی برای درمان هپاتیت G وجود ندارد و پزشکان بیشتر روی تغییر سبک زندگی و اجتناب از مصرف الکل تاکید دارند. در برخی موارد، ممکن است داروهای ضدویروسی برای جلوگیری از رشد ویروسها تجویز شود. هپاتیت G را میتوان با داروهای ضدویروسی مانند اینترفرون آلفا مدیریت کرد.
درمان هپاتیت غیر فعال
برخی از افراد به هپاتیت غیر فعال مبتلا هستند. در این حالت ویروس در بدن وجود دارد، اما هنوز تکثیر زیادی ندارد و به کبد آسیب نمیرساند. با این حال علائم محدودی مانند استفراغ و درد شکم وجود دارد. در بیشتر موارد به درمان خاصی نیاز نیست و راه های درمان هپاتیت غیر فعال شامل تغییر سبک زندگی و داشتن یک برنامه غذایی سالم میشود. مهمترین اقدام، نظارت مداوم روی علائم و انجام تستهای آزمایشگاهی برای بررسی سطح ویروس در بدن است.
نوع هپاتیت | درمان اصلی | داروها / روشها | توضیحات درمانی |
---|---|---|---|
هپاتیت A | درمان حمایتی | – استراحت – مایعات – تغذیه مناسب | معمولاً خودبهخود بهبود مییابد، نیاز به داروهای ضدویروسی ندارد. |
هپاتیت B (حاد) | درمان حمایتی | – در اغلب موارد نیازی به درمان نیست. | اگر شدید باشد ممکن است بستری نیاز شود. |
هپاتیت B (مزمن) | داروهای ضدویروسی | – اینترفرون آلفا – تنوفوویر – آدفوویر – لامیوودین | هدف کنترل ویروس و جلوگیری از آسیب کبدی مزمن |
هپاتیت C (حاد) | گاهی درمان نمیخواهد. | – پایش و بررسی پیشرفت بیماری | برخی خودبهخود بهبود مییابند، ولی پایش دقیق نیاز است. |
هپاتیت C (مزمن) | داروهای ضدویروسی مستقیم (DAAs) | – سوفوسبوویر – لدیپاسویر – گرازوپرویر – ترکیبات ترکیبی | درمان قطعی ممکن است، بسته به ژنوتیپ ویروس |
هپاتیت D | کنترل HBV + اینترفرون | – اینترفرون آلفا بلندمدت | درمان دشوار، در حال تحقیق برای داروهای مؤثرتر |
هپاتیت E | درمان حمایتی | – مایعات – استراحت – در بارداری: مراقبت ویژه | در اغلب موارد خودبهخود بهبود مییابد. |
هپاتیت دارویی | قطع دارو | – حذف داروی مسبب – در موارد شدید: کورتیکواستروئیدها یا بستری | اغلب برگشتپذیر، در موارد حاد نیاز به پیوند کبد ممکن است. |
هپاتیت خودایمنی | سرکوب سیستم ایمنی | – پردنیزولون – آزاتیوپرین | درمان طولانیمدت، هدف کنترل التهاب |
هپاتیت متابولیک | درمان بیماری زمینهای | – بیماری ویلسون: شِلاتکنندهها (مثل پنیسیلامین) – هموکروماتوز: خونگیری منظم | نیاز به درمان مداوم و پیگیری دقیق |
هپاتیت سمی (توکسیک) | حذف سم و درمان حمایتی | – بستری – گاه نیاز به پیوند کبد | درمان اورژانسی، بستگی به شدت آسیب دارد. |
درمان های حمایتی و مکمل
بخش مهمی از راه های درمان هپاتیت برای بیماران، دریافت درمان های حمایتی و انواع مکملهاست. برای مثال در بیماران مبتلا به هپاتیت G ممکن است به درمانهای حمایتی ماند هیدراتاسیون کافی، استراحت و یک رژیم غذایی متعادل هم نیاز باشد. همچنین در افرادی که نقص سیستم ایمنی دارند، به داروهای تقویت کننده سیستم ایمنی مانند اینترفرونها هم نیاز است. حتی برخی از افراد به دلیل ابتلای طولانی مدت به بیماری، به روان درمانی و درمان افسردگی هم نیاز دارند.
داروهای کبدی
گاهی اوقات ممکن است بنا به تشخیص پزشک، به داروهایی برای تنظیم عملکرد کبد، خصوصا آنزیمهای کبدی نیاز باشد. داروهایی که به کاهش التهاب کبد کمک میکنند میتوانند روند بهبودی در برخی از بیماران را سریعتر کنند.
پیوند کبد
در افرادی که در اثر عفونت مزمن دچار آسیبهای شدید کبدی و نارسایی کبد شدهاند، معمولا به پیوند کبد نیاز است. معمولا در عفونتهای مزمن هپاتیت، در اثر عدم درمان به موقع و شدت بیماری، کبد آسیب میبیند و عملکرد خود را از دست میدهد. در صورت ازکارافتادن کبد، تنها راه نجات بیماران پیوند کبد است.
نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به دکتر
راه های درمان هپاتیت بسته به علت و عامل بیماری زا متفاوت است. در مواردی که عفونت حاد و کوتاه مدت است، به درمان خاصی نیاز نیست. اما عفونتهای مزمن اغلب به درمان با داروهای ضدویروسی نیاز دارد. یک متخصص کبد با بررسی تستهای تخصصی تعیین میکند که کدام روش درمانی برای شما مناسبتر است. خوشبختانه شما میتوانید از سامانه مشاوره آنلاین دکترتو برای دریافت نظرات پزشکان دیگر استفاده کنید.
دکترتو مراقب سلامتی شماست!