افتادگی واژن چیست و چگونه درمان می‌شود؟

آنچه در این مقاله می‌خوانید

افتادگی واژن در اثر ضعیف‌شدن ماهیچه‌های لگنی ایجاد می‌شود. زایمان‌های متعدد یا سخت، یائسگی و یبوست مزمن خطر پرولاپس واژن را افزایش می‌دهند.

approved-by-doctors

تأیید‌‌‌‌‌‌‌ شده توسط پزشکان متخصص دکترتو

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، جهت درمان از پزشکان دکترتو مشاوره بگیرید.

زمان مطالعه : 11 دقیقه
vaginal prolapse

زنان معمولا در یک بازه سنی و معمولا بعد از داشتن چند زایمان دچار مشکلات مختلفی می‌شوند. این مشکلات شامل افتادگی رحم و بیرون‌زدگی آن، افتادگی مثانه و تکرر ادرار و مشکلاتی در واژن است که به آن افتادگی واژن یا پرولاپس واژن هم گفته‌ می‌شود.

افتادگی واژن وضعیتی است که در آن واژن از موقعیت عادی خود خارج‌شده و در نتیجه حالتی غیرعادی پیدا می‌کند. این مشکل بیشتر در زمانی اتفاق می‌افتد که به دلایل مختلف قسمت بالای واژن یا لبه‌های آن ضعیف‌شده و در نتیجه به داخل کانال واژن فرومی‌رود. البته این تنها شکل بیرون زدگی واژن نیست و این مشکل حالت‌های مختلف دیگری هم دارد.

در مواردی که این حالت شدت می‌یابد، بخش بالایی واژن یا حتی اندام‌هایی مانند رحم و مثانه از دهانه واژن به سمت بیرون برآمده می‌شوند. این برآمدگی‌ها و بیرون زدگی‌ها می‌تواند مشکلات متعددی را برای زنان به‌وجودآورد که شدت آنها بسته به نشانه‌هایی که بروز می‌دهند، از خفیف تا شدید متفاوت است.

در نتیجه بروز چنین مشکلی، نیاز به مراجعه سریع به دکتر زنان و دریافت درمان‌های مناسب ضرورت زیادی دارد. در ادامه بیشتر عوامل، دلایل و نشانه‌های بروز مشکل بیرون افتادگی واژن را بررسی می‌کنیم تا اطلاعات کامل‌تری در این زمینه به دست آورید.

برای تشخیص و درمان افتادگی واژن است با دکتر متخصص زنان مشورت کنید. در دکترتو می‌توانید با بهترین متخصص زنان در شهر خود آشنا شوید، به آنها به‌صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و در صورت نیاز برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.

افتادگی واژن چیست؟

واژن که کانال زایمان هم نامیده‌ می‌شود، تونلی است که رحم را به خارج از بدن زن متصل‌ می‌کند. واژن یکی از چندین بخش دستگاه تناسلی زنان است که در ناحیه لگن قرار دارد. این اندام‌ها توسط ماهیچه‌ها و سایر بافت‌ها در جای خود نگه‌داشته می‌شوند. این ماهیچه‌ها به هم می‌رسند تا یک ساختار حمایتی ایجاد کنند. در طول زندگی فرد، این ساختار حمایتی می‌تواند شروع به ضعیف شدن کند.

دلیل پرولاپس واژن ضعیف‌شدن ماهیچه‌هایی است که از اندام‌های ناحیه لگن زنان حمایت می‌کنند. با ضعیف‌شدن ماهیچه‌ها اندام‌های تناسلی زنان شامل رحم، مجرای ادراری، مثانه یا رکتوم اجازه می‌یابند تا به داخل واژن افتاده و مشکل‌ساز شوند.

در مواردی این ضعف ماهیچه‌ای به‌حدی می‌رسد که اندام‌ها حتی می‌توانند از واژن بیرون بزنند. در نتیجه به‌صورت کلی تمام این فشارها موجب می‌شوند تا واژن از محل طبیعی خود در بدن بیرون بیفتد و جابه‌جا شده و در نتیجه افتادگی واژن در زنان مشاهده شود. اما این ضعیف‌شدن ماهیچه خود می‌تواند به دلایل متعددی رخ دهد.


علت افتادگی واژن چیست؟

این دلایل می‌توانند بسیار متعدد باشند، اما اصلی‌ترین و مهم‌ترین دلیل بروز این مشکل، افتادگی واژن بعد از زایمان طبیعی است. خصوصا در زنانی که چند زایمان طبیعی داشته‌اند، بیرون زدگی رحم بسیار شایع است. زایمان و فشار ناشی از آن می‌تواند عضلات لگن را کشیده و ضعیف کند. خصوصا در مواردی که زایمان سخت باشد، این مشکل شدیدتر می‌شود.

یائسگی یکی دیگر از دلایل بروز پرولاپس است. با افزایش سن و ازدست‌دادن استروژن در دوران یائسگی، این ماهیچه‌ها به‌تدریج ضعیف شده و به اندام‌های لگن اجاره می‌دهند تا به داخل واژن بیفتند. خصوصا در مواردی که این یائسگی بعد از گذراندن زایمان‌های سخت ایجاد شده‌باشد.

از دیگر دلایل بروز بیرون زدگی واژن می‌توان به سیگاری بودن زنان، فشارهای ناشی از اضافه‌وزن داشتن، افزایش سن، سرفه‌های مداوم ناشی از بیماری‌های مزمن ریوی، یبوست مزمن، بلندکردن اجسام بسیار سنگین و مواردی ازاین‌دست اشاره کرد. تمام این دلایل را می‌توان به‌عنوان مهم‌ترین عوامل ضعیف شدن ماهیچه‌ها و پرولاپس واژن در نظر گرفت.

vaginal prolapse
پرولاپس واژن در اثر ضعیف‌شدن ماهیچه‌هایی اتفاق می‌افتد که دستگاه تناسلی زنان را در داخل لگن در جای خود نگه می‌دارند.

علائم افتادگی واژن

در بسیاری از موارد ممکن است افتادگی واژن هیچ علامت و نشانه‌ای نداشته باشد. ممکن است فرد در طول زندگی خود هیچ علامتی از پرولاپس را احساس نکند و تنها در زمان معاینه و مراجعه به متخصص زنان و زایمان این مشکل در او تشخیص داده شود.

بااین‌حال مهم‌ترین نشانه‌ها و علائم رایج پرولاپس و بیرون‌زدگی واژن شامل موارد زیر می‌شود:

  • احساس پری و سنگینی در واژن
  • درد، ناراحتی و فشار و سنگینی در ناحیه لگن، این احساس در طول روز و در بعدازظهر شدت یافته و بدتر می‌شود.
  • احساس وجود یک توده در دهانه واژن
  • فرد حس می‌کند روی یک توپ نشسته است.
  • درد شدید و دردناک شدن ناحیه کمر که با درازکشیدن بهتر می‌شود.
  • نیاز به دفع ادرار بیش‌از‌حد معمول و نرمال همیشگی
  • مشکل در اجابت مزاج و تخلیه‌نشدن کامل مثانه در زمان ادرار
  • عفونت مثانه به‌صورت مداوم و مکرر
  • خونریزی غیرطبیعی واژن
  • نشت ادرار هنگام سرفه، عطسه، خنده، رابطه جنسی و ورزش‌کردن
  • درد شدید در هنگام برقراری رابطه جنسی
  • درد و مشکل در زمان دفع مدفوع یا یبوست‌های مداوم.

نمی‌دونی برای درمان افتادگی واژن چیکار کنی؟

همین حالا مشاوره بگیر!

افتادگی واژن نشانه چیست؟

در واقع پرولاپس واژن را می‌توان نشانه ضعیف‌شدن ماهیچه‌های حمایت‌کننده‌ی اندام‌های تناسلی از جمله رحم و واژن در نظر گرفت. این یعنی به دنبال فشار بالایی که به عضلات کف لگن وارد شده‌است، این عضلات دیگر قادر به نگهداری و حمایت از اندام‌های تناسلی زنان نیستند و در نتیجه این اندام‌ها از حالت و مکان طبیعی خود خارج شده‌اند.

vaginal prolapse types
افتادکی واژن می‌تواند انواع مختلفی دارد.

انواع افتادگی واژن

نکته مهمی که در خصوص مشکل پرولاپس باید در نظر داشت این است که این حالت ممکن است به انواع مختلفی اتفاق افتاده و دردسرساز شود. ازاین‌رو مشکل بیرون‌زدگی واژن را به انواع مختلفی دسته‌بندی می‌کنند.

۱. افتادگی قدامی واژن

یکی از متداول‌ترین حالت‌ها، وضعیتی است که در آن دیواره بالایی واژن شکل طبیعی خود را از دست می‌دهد و در نتیجه به داخل کانال واژن یا پایین‌تر از آن فرومی‌رود. این حالت از افتادگی واژن معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌ها و بافت‌های اطراف واژن و لگن ضعیف می‌شوند و دیگر توانایی نگهداری از واژن را ندارند. علاوه بر این افتادگی قدامی می‌تواند پس از جراحی رحم یا همان هیسترکتومی به عنوان یک عارضه جانبی رخ دهد.

۲. افتادگی واژن همراه با پرولاپس رحم

حالت دیگر با پرولاپس یا افتادگی رحم همراه است. در این شرایط عضلات و رباط‌های مرتبط با لگن در حدی فراتر از حد معمول برای نگهداری و حمایت از رحم کشیده می‌شوند و افتادگی رحم اتفاق خواهد افتاد. در برخی حالت‌های افتادگی رحم، رحم در واژن پایین می‌آید. معمولا این اتفاق به دنبال یک بارداری و زایمان سخت اتفاق می‌افتد. یبوست مزمن، چاقی و بلندکردن مکرر اجسام بسیار سنگین هم می‌تواند موجب بروز چنین حالتی از افتادگی واژن شوند.

۳. افتادگی واژن همراه با افتادگی مثانه

به این حالت از افتادگی واژن، پرولاپس قدامی یا سیستوسل یا افتادگی مثانه هم گفته می‌شود. این حالت از افتادگی و بیرون زدگی به دنبال برآمده‌شدن و ضعیف‌شدن بافت حمایت‌کننده مثانه و دیواره واژن رخ می‌دهد. نتیجه چنین حالتی پایین‌آمدن مثانه به داخل واژن است. بسیاری از موارد مشابهی که موجب افتادگی رحم می‌شوند می‌توانند این وضعیت را هم به وجود بیاورند.

۴. پرولاپس رکتوسل

پرولاپس خلفی واژن یا رکتوسل زمانی اتفاق می‌افتد که دیواره نازک بافتی که رکتوم و واژن را جدا می‌کند ضعیف می‌شود و باعث برآمدگی و پایین‌آمدن دیواره واژن می‌شود. مانند سایر انواع پرولاپس، چاقی، عوارض ناشی از زایمان، بلندکردن اجسام سنگین و یبوست مزمن همگی از عوامل رایجی هستند که در ایجاد این وضعیت نقش دارند و می‌توانند موجب افتادگی واژن شوند.

۵. پرولاپس انتروسل

حالت دیگری از افتادگی واژن را انتروسل می‌گویند و در آن بخش گوارشی درگیر شده و به واژن فشار می‌آورد. این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که روده تحتانی به داخل حفره لگن پایین می‌رود و به بالای واژن فشار می‌آورد. برآمدگی ایجادشده در این حالت هم حاصل بسیاری از مشکلات رایج در سایر پرولاپس‌ها از جمله زایمان سخت، یبوست مزمن و بلندکردن اجسام بسیار سنگین است.

وقتی ماهیچه‌های حمایت‌کننده دستگاه تناسلی ضعیف شوند، افتادگی واژن اتفاق می‌افتد. زایمان سخت یا مکرر، سرفه و یبوست مداوم از دلایل این مشکل هستند.

همین حالا برای تشخیص افتادگی واژن و رحم اقدام کن!

تشخیص افتادگی واژن

افتادگی واژن را می‌توان از طریق مراجعه به دکتر زنان و معاینه دقیق لگن تشخیص داد. در طول معاینه ممکن است پزشک از بیمار بخواهد در حالتی مانند دفع مدفوع قرار بگیرد تا با فشاری که به ناحیه لگن خود وارد می‌کند، بتوان معاینه واژن را انجام داد.

همچنین در طول معاینه متخصص زنان و زایمان از بیمار درخواست می‌کند عضلات جریان ادرار خود را مدام سفت و شل کند. با این روش می‌توان قدرت ماهیچه‌های حمایت‌کننده از اندام‌های تناسلی درون لگن، یعنی واژن، رحم و مثانه را تست کرد.

گاهی زمانی که نشانه‌های افتادگی واژن شامل مشکلاتی در ادرار می‌شود، احتمال زیاد یک سری آزمایشات برای بررسی عملکرد مثانه درخواست خواهد شد. این آزمایش‌ها، تست‌های یورودینامیک نام دارند. از طریق اوروفلومتری می‌توان میزان و قدرت جریان ادرار را اندازه‌گیری کرد. سیستومتروگرام نیز تعیین می‌کند که مثانه باید تا چه حدی پر شود.

انواع تست‌های تصویربرداری از لگن هم ممکن است برای تشخیص پرولاپس درخواست شود. سونوگرافی لگن، ام‌آرآی کف لگن و سی‌تی‌اسکن شکمی و لگن می‌تواند تصاویر دقیقی از اندام‌های لگنی را ارائه دهد که بر اساس آن دکتر زنان می‌تواند افتادگی واژن را تشخیص دهد.

برای تشخیص و درمان افتادگی واژن است با متخصص زنان مشورت کنید. در دکترتو می‌توانید با بهترین متخصص زنان در شهر خود آشنا شوید، به آنها به‌صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و در صورت نیاز برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.

عوامل افزایش‌دهنده‌ی ریسک ابتلا به بیرون‌زدگی واژن

علاوه بر دلایل ذکرشده در بالا برای پرولاپس در زنان، برخی موارد تشدیدکننده، ریسک بروز این مشکل را افزایش خواهند داد. در نتیجه برخی از زنان بیشتر در معرض خطر بیرون افتادگی واژن هستند. احتمال بروز این مشکل در زنانی که زایمان واژینال داشته‌اند، مخصوصا اگر زایمان آنها سخت و پیچیده باشد، بیشتر است. ریسک افتادگی واژن بعد از زایمان طبیعی بسیار بالا خواهد بود.

در زنانی که یائسگی زودرس داشته‌اند هم این ریسک بیشتر است. سیگارکشیدن می‌تواند خطر بیرون زدگی واژن را افزایش دهد. از طرفی اگر یکی از آشنایان و بستگان مانند مادر و خواهر فرد، سابقه افتادگی اندام‌های تناسلی را داشته باشند، این خطر در فرد افزایش خواهد یافت.

 وجود بیماری‌های نادری همچون اکستروفی مثانه نیز می‌تواند ریسک خطر ابتلا را افزایش دهد. در افرادی که جراحی یا پرتودرمانی در ناحیه لگن داشته‌اند یا در افرادی که جراحی برداشتن رحم را تجربه کرده‌اند، احتمال بیرون زدگی واژن افزایش می‌یابد.

vaginal prolapse diagnosis
افتادگی واژن را می‌توان از طریق مراجعه به دکتر زنان و معاینه دقیق لگن تشخیص داد.

خطرات و عوارض افتادگی واژن

عوارض و خطرات ناشی از پرولاپس واژن بستگی به این دارد که کدام اندام درگیر است و چه مشکلات و نشانه‌هایی به دنبال افتادگی و بیرون زدگی ظاهر شده است. در بسیاری از مواقع و به‌صورت کلی پرولاپس را یک وضعیت خطرناک در نظر نمی‌گیرند.

اما به‌هرحال این مشکل می‌تواند روی کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی گذاشته و آن را کاهش دهد. در مواردی اگر رحم یا دهانه آن برآمده شده باشند و از واژن بیرون بزنند، ممکن است در واژن زخم ایجاد شود. مشکلات روده و یبوست داشتن هم می‌تواند از عوارض پرولاپس محسوب شود.

به دنبال بیرون زدگی واژن و شدت یافتن علائم، خصوصا اگر افتادگی مثانه هم با آن همراه شده باشد، خطر ابتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری در فرد بسیار افزایش خواهد یافت. بروز مشکل در ادرار کردن و مشکل در زمان داشتن رابطه جنسی را می‌توان از دیگر عوارض و خطرات ناشی از افتادگی واژن و رفع نشدن آن در نظر گرفت.


پیشگیری از پرولاپس واژن

در بسیاری از موارد نمی‌توان به‌صورت قطعی از افتادگی واژن جلوگیری کرد. اما بااین‌حال عادت‌ها و سبک زندگی و برخی نکات می‌تواند موجب کاهش خطر ابتلا به پرولاپس واژن شود. این موارد می‌تواند شامل گزینه‌های زیر باشد:

  • ورزش منظم و انجام تمرینات کگل
  • حفظ وزن مناسب و کاهش وزن در صورت چاقی و اضافه وزن داشتن
  • داشتن یک رژیم غذایی سالم
  • نکشیدن سیگار و دوری از مصرف دخانیات
  • استفاده از تکنیک‌های مناسب بلندکردن اشیا و وسایل و تا جای امکان بلند نکردن اجسام بسیار سنگین
  • درمان بیماری‌های مزمن ریوی و کنترل سرفه‌های شدید
  • کاهش استرس و ورزش‌کردن.

درمان افتادگی واژن

روش‌های درمانی مختلفی ممکن‌است برای درمان افتادگی واژن تجویز شود که بسته به‌شدت بیماری و بروز علائم و مشکلاتی که برای فرد به وجود آورده‌است، ممکن‌ است متفاوت باشد. گزینه‌های درمانی غیر جراحی و جراحی برای پرولاپس واژن وجود دارد. بسیاری از این درمان‌ها مشابه گزینه‌های درمانی برای افتادگی رحم است.

گاهی هم‌زمان چندین روش برای درمان درخواست می‌شود. در مواردی هم اصلا فرد نیازی به درمان به خصوصی ندارد و با دنبال‌کردن یک سری درمان‌های ساده خانگی می‌تواند از بروز مشکلات جدی جلوگیری کند. درمان‌های دارویی هم می‌تواند هم در مراحل اولیه و خفیف بیماری و هم به‌عنوان یک روش درمانی مکمل مورداستفاده قرار بگیرد.

برای تعیین نوع درمان افتادگی واژن، دکتر زنان ممکن است چندین مورد را در نظر بگیرد. اول از همه به‌سلامت عمومی و شرایط پزشکی مراجعه‌کننده توجه می‌کند. سن و شدت افتادگی هم مدنظر قرار می‌گیرد. همچنین از مراجعه‌کننده دراین‌خصوص سوال می‌شود که آیا در آینده قصد بچه‌دارشدن دارد یا این که رابطه جنسی باکیفیت تا چه اندازه برای او اهمیت دارد.

 در برخی از روش‌های درمانی مراجعه‌کننده دیگر قادر به باردار شدن یا داشتن رابطه جنسی نخواهد بود. برای مثال در روش جراحی بخیه‌زدن واژن یا Colpocliesis فرد دیگر نمی‌تواند رابطه جنسی داشته‌باشد. به همین دلیل این روش جراحی معمولا برای افراد مسن انتخاب می‌شود.

۱. داروهای رفع افتادگی واژن

در بسیاری از موارد پزشک درمان دارویی را هم مدنظر قرار می‌دهد. استروژن دارویی می‌تواند به تقویت عضلات داخل و اطراف واژن کمک کند. البته مصرف این داروها برای برخی از زنان مانند کسانی که مبتلا به سرطان هستند یا خطر لخته شدن خون دارند، مجاز نیست.

در موارد خفیف افتادگی واژن، استروژن ممکن است در تلاش برای معکوس کردن علائم افتادگی و بیرون زدگی مانند بی‌اختیاری ادرار تجویز شود. در موارد شدیدتر بیماری هم ممکن است داروهای استروژنی همراه با انواع درمان‌های دیگر مورداستفاده قرار بگیرد.


۲. استفاده از روش پساری برای رفع بیرون زدگی واژن

یکی از روش‌های درمانی غیرجراحی استفاده از پساری است. این گزینه یک وسیله پلاستیکی (از نوع پزشکی و سازگار با بدن انسان) است که به داخل واژن افراد فرستاده‌می‌شود و بافت‌های برآمده را در جای خود نگه‌می‌دارد. این روش را می‌توان برای افتادگی رحم یا افتادگی لبه‌های واژن هم به کار برد. پساری اشکال مختلفی دارد و معمولا ساختاری شبیه یک دونات پلاستیکی کوچک دارد.

این روش ساده و غیرتهاجمی بسیار نتیجه‌بخش است و دردسرهای جراحی را ندارد. به‌راحتی خود فرد می‌تواند پساری را در واژن قرار دهد و از آن برای رفع مشکلات ناشی از افتادگی واژن کمک بگیرد. این روش درمانی معمولا در موارد متوسط بیماری برای حمایت از دیواره واژن استفاده می‌شود.


۳. جراحی افتادگی واژن

روش دیگری که از آن برای رفع افتادگی واژن استفاده می‌شود، روش تهاجمی جراحی یا عمل زیبایی واژن است. این روش معمولا در موارد بسیار شدید که علائم مشکل‌ساز شده‌اند و روش‌های دیگر نتیجه مطلوب را نداشته‌اند، انتخاب خواهد شد. روش‌های جراحی خود انواع مختلفی دارند که بسته به شرایط بیمار، جراح زنان یکی از آنها را در نظر‌ می‌گیرد.

با استفاده از روش جراحی اندام‌های لگن را در جای خود بازمی‌گردانند و آنها را نگه می‌دارند. در این روش جراحی از یک بافت اهداکننده یا یک ماده مصنوعی برای حمایت از عضلات ضعیف کف لگن استفاده می‌شود. این جراحی را می‌توان از طریق کانال واژن یا از طریق برش‌های کوچک لاپاروسک انجام داد.

روش‌های جراحی دیگری هم وجود دارد که به آنها روش‌های جراحی کمتر تهاجمی گفته‌می‌شود. در این روش‌ها جراح زنان با روش‌هایی به ترمیم افتادگی واژن می‌پردازد. یکی از این روش‌های جراحی کمتر تهاجمی، colposuspension نامیده می‌شود.

برای تشخیص و درمان افتادگی واژن است با متخصص زنان مشورت کنید. در دکترتو می‌توانید با بهترین متخصص زنان در شهر خود آشنا شوید، به آنها به‌صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و در صورت نیاز برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.

۴. درمان خانگی بیرون زدگی واژن

درمان‌های خانگی برای رفع افتادگی واژن ممکن است بسیار متفاوت باشد. برخی از این روش‌ها شامل تمرینات ورزشی و تقویت‌کننده ماهیچه‌ها می‌شود. در روش دیگری که به‌عنوان روش درمانی خانگی به افراد توصیه می‌شود، کاهش وزن را به‌عنوان شیوه‌ای جهت کاهش نشانه‌ها در نظر می‌گیرند.

کاهش وزن می‌تواند بار و فشار اضافی روی مثانه‌ها و اندام‌های لگنی را کاهش‌داده و موجب بهبود نشانه‌ها شود. تغییر سبک زندگی و مصرف غذاهای سالم، خصوصا افزایش مصرف سبزیجات و مواد غذایی فیبردار که به دفع راحت‌تر کمک می‌کنند، می‌تواند از جمله روش‌های درمانی و کاهش‌دهنده علائم پرولاپس محسوب شوند. مصرف برخی از ویتامین‌ها نیز می‌تواند به فرد کمک کند. البته تمام این موارد در حالت خفیف افتادگی واژن و مراحل اولیه می‌تواند مؤثر باشد.

تمرینات کگل
ورزش کگل شامل تمرینات ساده‌ای است که باعث تقویت ماهیچه‌های لگن می‌شود.

۵. درمان افتادگی واژن با تمرینات کگل

یک سری از روش‌های درمانی شامل تمرینات تقویت‌کننده ماهیچه‌ها می‌شود. به این تمرینات، ورزش کگل گفته‌می‌شود. در این روش ماهیچه‌هایی که برای نگه‌داشتن ادرار منقبض می‌شوند را باید دائما نگه داشت و سپس آزاد کرد.

این عضلات را عضله‌های کف لگن می‌نامند. تمرینات کگل را باید در زمانی غیر از زمان ادرار کردن انجام داد و آن را حداقل سه بار در روز و هر بار بین ۸ تا ۱۰ بار تکرار کرد. فیزیوتراپیست هم می‌تواند در این زمینه به افراد کمک کند. این روش درمانی در موارد خفیف برای تقویت عضلات توصیه می‌شود.


افتادگی واژن و ارتباط آن با افتادگی رحم و مثانه

خود بیماری‌های رحم و مثانه می‌توانند از دلایل رایج افتادگی واژن باشند. هیسترکتومی که جراحی برداشتن رحم در زنان است و برای درمان افتادگی رحم انجام می‌شود، می‌تواند عامل مهمی برای بروز مشکل افتادگی واژن در زنان باشد. به این حالت، پرولاپس واژن بعد از هیسترکتومی می‌گویند. در این حالت معمولا افتادگی طاق واژن به درون کانال اتفاق می‌افتد.

در مواردی هم ممکن است به دنبال افتادگی رحم، رحم برآمده به داخل واژن بلغزد و در موارد شدید خود رحم از دهانه واژن بیرون بزند. افتادگی و بیرون زدگی مثانه هم با افتادگی واژن مرتبط است. هم خود مثانه در صورت افتادگی و هم مجرای ادرار ممکن‌است به داخل واژن برآمده‌شده و موجب بروز بیرون زدگی واژن شوند.


چه زمانی باید به دکتر زنان مراجعه کنیم؟

بهترین کار برای پیشگیری و درمان به‌موقع هر بیماری زنانی این است که همیشه در دوره‌های مختلف توسط دکتر زنان معاینه شوید. اما بااین‌حال درصورتی‌که هر یک از علائم مشهود افتادگی واژن از جمله احساس پری و سنگینی در ناحیه پایین شکم را تجربه کردید یا این که برآمدگی‌هایی در واژن خود داشتید، باید حتما سریعا برای معاینه به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید.

نتیجه‌گیری و راهنمای مراجعه به پزشک

در این جا با بیرون زدگی واژن و نشانه‌هایی که می‌تواند به حس افتادگی واژن کمک کند، آشنا شدید. افتادگی واژن مشکلی جدی است که در اثر ضعیف‌شدن ماهیچه‌های نگه‌دارنده‌ی دستگاه تناسلی در لگن اتفاق می‌افتد. عامل زیادی باعث ضعیف‌شدن این ماهیچه‌ها می‌شود که از اصلی‌ترین آنها باید به زایمان‌های مکرر یا سخت، یائسگی و یبوست مزمن اشاره کرد.شایع‌ترین نشانه‌ی افتادگی واژن خروج کمی ادرار در هنگام سرفه یا عطسه است.

علائم و نشانه‌های بیماری بیرون زدگی واژن را باید بسیار جدی گرفت. درست است که در وهله نخست این بیماری را نمی‌توان یک بیماری خطرساز در نظر گرفت، اما به دلیل تأثیری که روی زندگی زنان دارد، رفع افتادگی واژن باید دراسرع‌وقت دنبال شود.

در نتیجه با مشاهده هر یک از این علائم بهتر است سریعا با مراجعه به متخصص زنان و زایمان و انجام معاینه واژن و دستگاه تناسلی، با بهترین شیوه درمانی مشکل را برطرف کرد. اقدام و مراجعه به‌موقع معمولا می‌تواند نیاز به عمل‌های سنگین جراحی را کاهش دهد. در زمان مراجعه به دکتر زنان، حتما باید با پزشک در خصوص شرایط جسمانی و موقعیت زندگی صحبت کرد تا درمان انتخابی بهترین گزینه برای شما باشد.

ثبت نوبت اینترنتی از بهترین دکتر زنان، زایمان و نازایی برای درمان افتادگی واژن در شهرهای مختلف ایران ازجمله:

دکتر زنان تهران، دکتر زنان کرج، دکتر زنان اصفهان، دکتر زنان مشهد و دکتر زنان شیراز 

همچنین برای ثبت نوبت برای متخصص زنان در بقیه شهرهای ایران به لیست دکتر متخصص و فوق تخصص زنان در دکترتو مراجعه کنید و در قسمت شهر، شهر محل سکونت خود را وارد کنید.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!

پرسش‌های متداول

افتادگی واژن تقریبا یکی از مشکلات بسیار رایج در بین زنان است. حدود یک سوم زنان در طول زندگی خود درجات مختلفی از پرولاپس را تجربه می‌کنند. اگر بیشتر از یک عامل خطر داشته باشید، شانس بروز افتادگی و بیرون زدگی واژن هم افزایش می‌یابد.

بله پرولاپس را می‌توان بسته به‌شدت و حالتی که دارد در چند نوع مختلف در نظر گرفت. یکی از این حالت‌ها را افتادگی طاق واژن می‌گویند که در آن بالای واژن به داخل کانال واژن می‌افتد. حالت‌های دیگر شامل افتادگی رحم، مثانه، لوله ادرار، راست‌روده و روده کوچک به درون واژن می‌شوند. گاهی هم افتادگی لبه‌های واژن دردسرساز خواهد شد.

افتادگی واژن ممکن است پس از درمان دوباره اتفاق بیفتد. بااین‌حال، اکثر طرح‌های درمانی بسیار موفق هستند. اگر پرولاپس‌های متعدد یا افتادگی شدید داشته باشید، پزشک شما ممکن است در مورد گزینه‌های درمان جراحی با شما صحبت کند و از این روش‌ها برای درمان قطعی‌تر افتادگی واژن کمک بگیرد.

امتیاز شما به مقاله:
(3.3از5)
دسته بندی:
برچسب:
منبع:
فرزانه هستم، 30 ساله و عاشق دنیای سئو و محتوانویسی که با کنجکاوی دنبال آموختن چیزهای جدیدم؛ فارغ از هرگونه قرارداد و قانون و سبک خاصی. دنیای مجازی و اینترنت، فرصتی برای بودن با بهترین تیم‌ها رو برام فراهم کرده که می‌تونم بدون دغدغه و نگرانی هر روز احساس بهتر شدن و ارتقاء‌شغلی را با تمام وجودم لمس کنم. افتخار می‌کنم که با تیم خوب دکترتو، به این احساس ناب دست پیدا می‌کنم.
مطالب مرتبط

پاسخ دادن

نظرات درباره افتادگی واژن

  1. Mfahi گفت:

    سلام
    می خواستم بدونم واس کسایی ک از کودکی در اثر دوچرخه باعث افتادگی مثانه شده با تمرین کردن درست میشه یا خیر؟

    1. همیارِ دکترِتو گفت:

      سلام
      بله تا حد زیادی
      انجام دادن تمرینات ورزشی مخصوص کف لگن باعث تقویت این عضلات می‌شود و تا حدود زیادی افتادگی مثانه خفیف را درمان می‌کند

  2. ناشناس گفت:

    سلام ببخشید بعد ازچندساعت یا چند دقیقه وچند ثاینه دیگر ورزش کگل را انجام داد

    1. همیارِ دکترِتو گفت:

      سلام
      هنگام شروع ورزش کگل، تمرینات را به نحوی انجام دهید که برای شما نسبتا آسان باشد. به طور مثال ابتدا تمرینات را به‌صورت ۲ ست ۵ تایی در روز انجام دهید و هر بار عضلات را به مدت ۳ ثانیه منقبض کنید. ‌ با قوی‌تر شدن عضلات، شما باید بتوانید انقباض را برای ۵ ثانیه نگه دارید و ۱۰ بار حرکت را تکرار کنید.