انواع تالاسمی به دو دسته اصلی آلفا و بتا تقسیم می‌شوند که هر کدام از نظر شدت علائم و نیاز به درمان متفاوت هستند. تالاسمی می‌تواند از نوع خفیف (مینو‌ر) تا شدید (ماژور) متغیر و متفاوت باشد.
علائم تالاسمی معمولاً شامل خستگی، رنگ‌پریدگی، زردی پوست، بزرگ شدن طحال و کبد، و مشکلات رشد می‌شود. این علائم به دلیل کاهش تولید گلبول‌های قرمز سالم و اختلال در انتقال اکسیژن به بافت‌ها بروز می‌کند.
رژیم غذایی نقش مهمی در درمان و مدیریت کم خونی ایفا می‌کند. پرهیز از غذاهای مضر برای کم خونی مانند چای، لبنیات، غذاهای پرچرب و فرآوری شده، به‌همراه مصرف هوشمندانه منابع آهن و ویتامین C، می‌تواند تأثیر بسزایی در بهبود وضعیت فرد داشته باشد.
دمنوش گیاهی برای کم خونی می‌تواند گزینه‌ای طبیعی برای بهبود وضعیت آهن بدن و کاهش علائم کم‌خونی باشد. استفاده از گیاهان دارویی مانند گزنه، برگ چغندر، زنجبیل و... در کنار تغذیه مناسب می‌تواند به فرآیند درمان کمک کند.
رژیم غذایی برای افراد مبتلا به کم خونی باید متنوع، مغذی و هدفمند باشد. انتخاب مواد غذایی سرشار از آهن، ویتامین C و ویتامین B12 می‌تواند تأثیر بسزایی در بهبود وضعیت فرد داشته باشد. البته در کنار تغذیه مناسب، باید سبک زندگی سالم و پیگیری منظم وضعیت سلامت خون در اولویت قرار گیرد.
قرص کم خونی یکی از روش‌های اصلی درمان این بیماری شایع است که در انواع مختلفی مانند ففول، سیدرال، فرامکس و فرم‌های گیاهی یا ویتامینی در دسترس است. انتخاب بهترین نوع قرص باید بر اساس نوع کم خونی، شدت آن، سن و جنس فرد انجام شود.
درمان کم خونی نیاز به شناسایی دقیق علت، درمان ریشه‌ای و پیگیری منظم دارد. این بیماری با استفاده از روش‌های دارویی، تغذیه‌ای و در موارد خاص، درمان‌های فوری یا پیشرفته قابل کنترل است. افرادی که به طور مکرر احساس ضعف، تپش قلب یا رنگ‌پریدگی دارند، باید برای انجام آزمایش و دریافت برنامه درمانی به پزشک مراجعه کنند.
سرگیجه یکی از نخستین نشانه‌های کم خونی است، زیرا مغز به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی‌کند. احساس سبکی در سر، سیاهی رفتن چشم‌ها و بی‌ثباتی در راه رفتن همگی هشداردهنده‌اند. این وضعیت ممکن است هنگام برخاستن ناگهانی تشدید شود. کم خونی مزمن می‌تواند کیفیت زندگی را به‌طور جدی کاهش دهد. با درمان کم‌خونی، سرگیجه‌ها معمولاً به‌سرعت برطرف می‌شوند.
ریزش مو یکی از پیامدهای شایع کم خونی است که اغلب نادیده گرفته می‌شود. زمانی که مواد مغذی و اکسیژن کافی به فولیکول‌های مو نمی‌رسد، موها ضعیف و شکننده می‌شوند. زنان بیشتر در معرض این نوع ریزش مو قرار دارند، به‌ویژه در دوران قاعدگی یا بارداری. اصلاح سطح آهن و سایر ویتامین‌های خونی می‌تواند روند رشد مو را دوباره فعال کند.
گزگز یا مورمور شدن دست و پا می‌تواند ناشی از کم خونی، به‌ویژه کمبود ویتامین B12 باشد. این کمبود روی اعصاب محیطی اثر گذاشته و احساس غیرطبیعی در اندام‌ها ایجاد می‌کند. بیماران معمولاً از خواب‌رفتگی‌های مکرر در شب یا حین فعالیت شکایت دارند. اگر این علائم همراه با خستگی یا رنگ‌پریدگی باشد، احتمال کم‌خونی بیشتر می‌شود. تشخیص دقیق با آزمایش خون امکان‌پذیر است.
اگر احساس سنگینی یا درد در پاها دارید، شاید دلیلش کم خونی باشد. کاهش اکسیژن‌رسانی به عضلات پا باعث خستگی زودرس و درد به‌ویژه در حین راه رفتن می‌شود. افراد مبتلا به کم‌خونی و فقر آهن بیشتر این علائم را تجربه می‌کنند. حتی ممکن است پاها سردتر از حد معمول باشند یا دچار گرفتگی عضلات شوند. درمان کم‌خونی می‌تواند این دردها را تا حد زیادی کاهش دهد.
چشم‌ها نیز مانند سایر اندام‌ها نیاز به اکسیژن دارند و کم خونی می‌تواند آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. تاری دید، خشکی چشم و احساس فشار در ناحیه اطراف چشم از علائم شایع هستند. در موارد شدید، کم‌خونی می‌تواند باعث خونریزی شبکیه شود. افرادی که دائما احساس خستگی چشمی دارند، باید سطح هموگلوبین خونشان را بررسی کنند.