ذات الریه یا پنومونی را بیشتر بشناسیم.

ذات الریه یا پنومونی یکی از انواع بیماری‌های ریوی است. این بیماری از انواع بیماری‌های حاد و مزمن است که با بروز خود باعث آزردگی بیمار می‌شود. این بیماری را می‌توان به روش‌های مختلفی درمان کرد. باید توجه داشته‌باشید که به محض دیدن علائم به متخصص ریه مراجعه کنید. دکتر ریه می‌تواند با روش‌های درمانی مختلفی به درمان علائم شما بپردازد.

بعد از شناخت علائم که در این مطلب آورده‌شده‌اند، باید به سرعت از دکتر ریه در دکترتو نوبت بگیرید. برای این کار می‌توانید به سایت نوبت دهی آنلاین دکترتو مراجعه کنید و با جستجوی تخصص ریه در شهر مورد نظر خود از بهترین دکترها نوبت بگیرید.

پنومونی یا ذات الریه چیست؟

ذات‌الریه یا پنومونی، یکی از انواع بیماری های ریوی و به معنای عفونت ریه است که توسط باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها ایجاد می‌شود. عامل ذات‌الریه، پس از عطسه یا سرفه توسط قطره‌های مایع در هوای تنفسی منتقل می‌شوند و از طریق بینی یا دهان وارد بدن می‌شوند. پنومونی همچنین از طریق تماس با سطوح آلوده نیز قابل انتقال است. در این بیماری، ریه‌ها ملتهب می‌شوند و کیسه‌های کوچک هوایی یا آلوئول‌ها پر از مایع می‌شوند و تنفس دشوار می‌شود. ذات الریه، عامل اصلی مرگ ناشی از عفونت در کودکان با سن کم‌تر از ۵ سال در سراسر جهان است.

ذات الریه به انگلیسی

ذات‌الریه یکی از بیماری‌های عفونی است که در زبان انگلیسی و یا اصطلاحات پزشکی به آن pneumonia گفته می‌شود. این بیماری از انواع پر سر و صداست و می‌تواند باعث مشکلات و بروز علائم بسیاری شود.

در دکترتو می‌توانید با بهترین پزشکان متخصص ریه در شهر خود آشنا شوید، با آنها به صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و همچنین برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.

ذات‌الریه یا پنومونی، به معنای عفونت ریه است که توسط باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها ایجاد می‌شود. عامل ذات‌الریه، پس از عطسه یا سرفه توسط قطره‌های مایع در هوای تنفسی منتقل می‌شوند و از طریق بینی یا دهان وارد بدن می‌شوند.

انواع ذات الریه و دسته بندی آن

ذات‌الریه را می‌توان بر اساس محل ابتلا یا نحوه‌ی ابتلا به آن طبقه‌بندی کرد. ذات الریه به دو دسته‌ی ابتلا از اجتماع (CAP) و ابتلا از بیمارستان (HAP) تقسیم می‌شود.

۱. پنومونی اکتسابی از جامعه (CAP)

فرد در جامعه به بیماری ذات‌الریه مبتلا می‌شود (نه در بیمارستان). باکتری‌ها و ویروس‌هایی که باعث ذات‌الریه اکتسابی از جامعه می‌شوند با آن‌هایی که باعث پنومونی اکتسابی از بیمارستان می‌شوند، متفاوت هستند.

۲. پنومونی اکتسابی از بیمارستان (HAP)

ذات‌الریه‌ای که ۴۸ ساعت پس از بستری در بیمارستان ایجاد می‌شود را HAP می‌نامیم. پنومونی وابسته به ونتیلاتور (VAP) نوعی پنومونی کسب‌شده از بیمارستان است که ۴۸ تا ۷۲ ساعت پس از لوله‌گذاری در نای (ETT) اتفاق‌می‌افتد. پنومونی وابسته به ونتیلاتور، تقریبا ۸۰ درصد از موارد HAP را شامل می‌شود. بنابراین شایع‌ترین شکل عفونت در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) است. شایع‌ترین میکروارگانیسم‌های شناخته‌شده به عنوان عامل VAP، سودوموناس آئروژینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس و انتروباکتریاسه هستند. از طرف دیگر، گونه‌های کاندیدا و انتروکوکوس نیز ممکن است باعث VAP شوند.

۳. پنومونی ناشی از آسپیراسیون در دستگاه تنفسی

ورود هر چیز غیر از هوا به دستگاه تنفسی توسط رفلکس سرفه متوقف می‌شود. در صورتی‌که این رفلکس طبیعی، مختل شود یا توسط داروهای آرامبخش و فلج‌کننده‌های عضلانی از بین برود، مسیر دستگاه تنفسی بی‌دفاع باقی می‌ماند. در‌نتیجه هر چیزی ممکن است وارد دستگاه تنفسی شود و باعث ذات‌الریه شود.

آیا ذات الریه واگیردار است؟

بسته به نوع ارگانیسم ایجادکننده، ذات‌الریه می‌تواند به دیگران سرایت کند. در ادامه به بررسی انواع قابل انتقال و غیرقابل انتقال پنومونی می‌پردازیم.

انواع قابل انتقال پنومونی

انواع قابل انتقال بیماری پنومونی قابل انتقال معمولا از طریق تنفس و راه‌های انتقال تنفسی به فرد دیگر منتقل می‌شوند و ایجاد بیماری‌زایی می‌کنند. علائم تنفسی این بیماری با سرفه و عطسه است و انتقال آن از شخصی به شخص دیگر از طریق سوار شدن بر قطرات موجود در هوا صورت می‌گیرد.

۱. ذات الریه باکتریایی

ذات‌الریه باکتریایی با تجویز آنتی‌بیوتیک قابل درمان است. پس از برطرف‌شدن تب یا یک تا دو روز بعد از شروع آنتی‌بیوتیک، پنومونی دیگر مسری نیست. انواعی از ذات‌الریه باکتریایی که ممکن است مسری باشند، عبارتند از:

• ذات‌الریه استرپتوکوکی پنومونیه (شایع‌ترین عامل ذت الریه)
• ذات‌الریه استافیلوکوکوس اورئوسی مقاوم به متی سیلین (MRSA)
• ذات‌الریه کلامیدیایی

۲. ذات الریه ویروسی

ذات‌الریه‌ی ویروسی نیز می‌تواند مسری باشد. ویروس آنفولانزا، ویروس سن سیشیال تنفسی (RSV)، رینو ویروس‌ها (عامل سرماخوردگی) نیز می‌توانند علت پنومونی باشند. پنومونی ویروسی تا زمانی که احساس بهبودی نکنید و چند روز پس از پایان تب، مسری است.

انواع غیرقابل انتقال پنومونی

ممکن است به ذات‌الریه‌ای مبتلا شوید که به افراد دیگر سرایت نمی‌کند. پنومونی ناشی از مواد شیمیایی یا دیگر سموم که توسط عوامل غیرعفونی ایجاد شده‌اند، مسری نیستند.

۱. ذات الریه قارچی

ذات‌الریه‌ی قارچی به طور معمول در افراد دارای ضعف سیستم ایمنی یا مبتلا به بیماری‌های مزمن هستند، رخ می‌دهد. قارچ‌هایی که باعث این نوع پنومونی می‌شوند معمولاً در خاک یافت‌می‌شوند که عبارتند از: پنوموسیستیس جیرووسی، گونه‌های کریپتوکوک و گونه‌های هیستوپلاسموز. به طور کلی ذات‌الریه قارچی مسری نیست. زیرا علت پنومونی قارچی استنشاق قارچ‌های محیطی است و از فردی به فرد دیگر سرایت نمی‌کند.

۲. ذات‌الریه در اثر آسپیراسیون به دستگاه تنفسی

پنومونی در اثر آسپیراسیون (ورود هر چیز خارجی به درون ریه‌ها) نیز مسری نیست، زیرا به دلیل ورود غذا یا مایع به ریه‌ها ایجاد می‌شود. این نوع از ذات‌الریه ممکن است در افرادی که سکته کرده‌اند یا به سایر بیماری‌های عصبی مبتلا هستند، رخ دهد.

تا چه مدت پنومونی مسری و قابل انتقال به دیگران است؟

به طور کلی، بسیاری از ذات‌الریه‌های باکتریایی در حدود ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از تجویز آنتی‌بیوتیک، بسیار مسری هستند. اما این دوره‌ی زمانی، ممکن است برای برخی از ارگانیسم‌ها متفاوت باشد، مانند مواردی که باعث سل می‌شوند. در بیماری سل، ممکن است پس از شروع آنتی‌بیوتیک، دو هفته یا بیش‌تر طول بکشد تا بیماری دیگر مسری نباشد. در مورد ذات‌الریه‌ی ویروسی، یک تا دو روز پس از قطع تب، کم‌تر مسری خواهدبود. اما ممکن است در برخی از انواع ذات‌الریه‌ی ویروسی، ویروس به مدت یک هفته قابل انتقال به دیگران باشد.

علائم ذات الریه چیست؟

علائم پنومونی باکتریایی شامل موارد زیر است:

• سوزش بینی، چشم‌ها، لب‌ها، دهان و گلو
• سرفه‌
• خلط گلو: مخاط سبز، زرد یا خونی
• تب و لرز
• تعریق زیاد
• از‌دست‌دادن اشتها
• کاهش انرژی و خستگی شدید
• تنفس سریع و پی‌در‌پی
• افزایش سرعت نبض
• خس خس سینه
• پوست، لب یا نوک انگشتان آبی به نظر می‌رسند
• درد ناگهانی و خنجری در قفسه‌ی سینه که با تنفس عمیق یا سرفه بدتر می‌شود
• تنگی نفس که با فعالیت بدتر می‌شود
• گیجی و سردرگمی به خصوص در افراد مسن.

علائم اولیه‌ی پنومونی ویروسی نیز مانند علائم ذات‌الریه‌ی باکتریایی است که ممکن است موارد زیر نیز به آن اضافه شود:

• سردرد
• تنگی نفس شدید
• درد عضلانی
• ضعف
• سرفه شدید

علائم ذات الریه در کودکان

علائم ذات‌الریه در کودکان و بزرگسالان معمولا به طور مشابه بروز می‌کند. یکی از اصلی‌ترین علائمی که در افراد مبتلا به ذات الریه مشاهده می‌شود، سرفه است. کسانی که سرفه‌های طولانی و ادامه‌دار دارند، باید این مسئله را به خوبی پیگیری کنند و به متخصص ریه و یا دکتر عفونی مراجعه کنند تا علت آن را بیابند. به نقل از cedars، اگر کودک شما به علائم زیر مبتلا شد، باید به متخصص اطفال مراجعه کنید؛

• سرفه‌هایی که همراه با خلط هستند و ترشحات در آنها دیده می‌شود.
• سرفه‌هایی که همراه با درد است و کودک هنگام سرفه کردن بسیار آزرده می‌شود.
• معمولا کودکانی که به پنومونی مبتلا می‌شوند، تهوع و استفراغ دارند.
• کودک شما اگر به ذات الریه مبتلا شود چندان اشتهایی به غذا خوردن از خود نشان نمی‌دهد.
• فرزندتان اگر به ذات الریه مبتلا شود معمولا خستگی مفرط دارد.
• تب یکی دیگر از علائم ذات الریه در کودکان است و این علامت نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ی بدن شما با عامل ایجاد ذات‌الریه است.

علائم ذات الریه در سالمندان

بزرگسالان هم می‌توانند علائمی مشابه کودکان در ابتلا به پنومونی از خود نشان دهند. برخی از علائمی که در بروز ذات الریه در بزرگسالان دیده می‌شود، شامل موارد زیر هستند؛

• سرفه‌ای که ممکن است کمی خشک باشد و یا همراه با ترشحات زرد رنگ،‌ سبز، قهوه‌ای و بسیار چسبنده باشد. ترشحات غلیظ گاهی نیز می‌تواند همراه با ترشح خون باشد.
• معمولا افراد مبتلا به پنومونی به سختی نفس می‌کشند. تنفس شما ممکن است که سطحی و سنگین باشد. همچنین معمولا فرد به سرعت نفس می‌کشد تا عدم عمیق بودن تنفس را با تعداد تنفس بیشتر جبران کند. این حالت در هنگام فعالیت و استراحت، هردو دیده می‌شود.
• معمولا ضربان قلب فرد افزایش پیدا می‌کند و به تپش قلب دچار می‌شود تا کمبود اکسیژن را جبران کند.
• تب نیز در بزرگسالانی که به پنومونی مبتلا شده‌اند دیده می‌شود که نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ی بدن با میکروب‌هاست.
• به طور کلی فرد احساس ناخوشی دارد.
• معمولا لرز و عرق کردن در او دیده ‌می‌شود.

آیا ذات الریه واگیر داره؟

از متخصص مشاوره بگیر

مشاوره آنلاین دکتر متخصص ریهدکتر متخصص ریه

ذات الریه از چه را‌ه هایی تشخیص داده می شود؟

تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس شدت علائم و شرایط اخیر بیمار مانند جراحی، سرماخوردگی یا مسافرت انجام می‌شود. بر این اساس، پزشک ممکن است ذات‌الریه را فقط با بررسی تاریخچه‌ی سلامتی و معاینه‌ی فیزیکی تشخیص دهد. آزمایش‌های زیر نیز به تایید تشخیص کمک‌می‌کنند:

۱. عکس اشعه ایکس از قفسه سینه (chest X-ray)

در این روش تصویربرداری، از بافت‌های داخلی، استخوان‌ها و ارگان‌ها از جمله ریه‌ها عکس گرفته‌می‌شود.

۲. آزمایش خون

این آزمایش برای بررسی وجود عفونت در خون مورد استفاده قرار‌می‌گیرد.

۳. آزمایش گازهای خون شریانی (ABG)

آزمایش گازهای خون شریانی (ABG) برای اندازه‌گیری دقیق میزان اکسیژن و دی‌اکسید‌کربن، انجام می‌شود.

۴. کشت خلط

این آزمایش برای اثبات عفونت ریه‌ها استفاده می‌شود.

۵. پالس اکسی متر

پالس‌اکسی‌متر دستگاه کوچکی است که میزان اکسیژن موجود در خون را اندازه‌گیری می‌کند. این دستگاه روی نوک انگشتان قرار می‌گیرد و حسگر کوچک آن، میزان اکسیژن خون را اندازه‌گیری می‌کند.

۶. سی تی اسکن قفسه سینه (chest CT-Scan)

سی‌تی‌اسکن تصاویر دقیقی از هر قسمت بدن، از جمله استخوان‌ها، عضلات، چربی و ارگان‌ها را ارائه‌می‌دهد. سی‌تی‌اسکن جزئیات بیش‌تری نسبت به عکس اشعه‌ی ایکس معمولی ارائه می‌دهد.

۷. برونکوسکوپی

در این آزمایش، با استفاده از یک لوله‌ی انعطاف‌پذیر به نام برونکوسکوپ، می‌توان برونش‌ها (راه هوایی اصلی ریه‌ها) را مستقیم بررسی و مشاهده‌کرد. از این روش برای بررسی مشکلات ریوی، انسداد و گرفتن نمونه از بافت و مایعات برای آزمایش، استفاده‌می‌شود.

۸. کشت مایع پلور

یک نمونه از مایع موجود در فضای پلور گرفته می‌شود. به فضای بین ریه‌ها و دیواره‌ی قفسه‌ی سینه فضای پلور گفته می‌شود. برای گرفتن نمونه از مایع پلور، یک سوزن بلند و باریک از طریق پوست و از بین دنده‌ها وارد فضای پلور می‌شود. سپس مایع پلور به داخل سرنگ متصل به سوزن کشیده می‌شود. این مایع به آزمایشگاه فرستاده‌می‌شود تا مشخص شود کدام باکتری باعث ایجاد پنومونی شده است.

عوارض ذات الریه چیست؟

بیش‌تر مبتلایان به ذات‌الریه پنومونی به خوبی به درمان پاسخ می‌دهند اما پنومونی می‌تواند بسیار جدی و حتی کشنده باشد. افراد مسن، کودکان و خردسالان، سیستم ایمنی ضعیف یا بیماری جدی مانند دیابت یا سیروز، احتمال ایجاد عوارض را افزایش می‌دهد. عوارض ذات‌الریه شامل موارد زیر است: 

• سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)
• آبسه‌ی ریه
• نارسایی تنفسی
• سپسیس (عفونت خون)
• و تجمع مایع در فضای پلور (فضای بین ریه‌ها و قفسه‌ی سینه).
  

چگونه می توان از شیوع ذات الریه جلوگیری کرد؟

چندین راه وجود ‌دارد که می‌تواند به کاهش قرار‌گرفتن در معرض باکتری‌ها یا ویروس‌هایی که باعث ایجاد پنومونی می‌شوند کمک کند. با رعایت موارد زیر می‌توان از ابتلا به ذات‌الریه جلوگیری کرد:

• مرتباً دستان خود را بشویید. به خصوص اگر از کسی که ذات‌الریه دارد مراقب می‌کنید.
• واکسن بزنید: واکسن‌ها راهی مهم و موثر برای جلوگیری از عفونت‌های ویروسی و باکتریایی در کودکان و بزرگسالان هستند. توصیه‌می‌شود کودکان زیر ۵ سال و بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر، واکسن آنفولانزا و واکسن پنوموکوکی (پنوموواکس یا Pneumovax 23 و Prevnar 13) را تزریق کنند. واکسن پنوموواکس ۲۳، در برابر ۲۳ نوع باکتری پنوموکوک و واکسن Prevnar 13 در برابر ۱۳ نوع باکتری پنوموکوکی مؤثر است.
• سیگار کشیدن را متوقف‌کنید.
• سلامتی بدن خود را با ورزش حفظ‌کنید.
• در صورت بروز بیماری‌‌، تمام داروها را طبق تجویز پزشک مصرف‌کنید.
• سعی کنید در صورت امکان، تماس با افرادی که مریض هستند را محدود‌کنید.
• اگر ذات‌الریه دارید، تا زمانی که سلامتی خود را به دست بیاورید، در خانه بمانید.

چه کسانی بیشتر در معرض خطر ابتلا به ذات الریه هستند؟

افرادی که در معرض خطر ابتلا به ذات‌الریه یا پنومونی قرار دارند عبارتند از:

• کودکان با سن کم‌تر از ۲ سال
• بزرگسالان با سن بالای ۶۵ سال
• زنان باردار
• افراد دارای ضعف سیستم ایمنی (مانند مبتلایان به HIV/AIDS، مبتلایان به بیماری خود ایمنی یا مبتلایان به سرطان که شیمی‌درمانی می‌شوند)
• افراد مبتلا به بیماری مزمن مانند دیابت، آسم و فیبروز کیستیک
• افرادی که در بیمارستان بستری هستند
• افرادی که سیگار می‌کشند
• مبتلایان به بیماری‌های ریوی مانند بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) یا آسم
• افراد دارای بیماری قلبی
• افرادی که اخیراً بستری شده‌اند یا در حال حاضر در بیمارستان بستری هستند، به خصوص اگر زیر دستگاه تنفسی هستند.
• افرادی که دچار سکته‌ی مغزی شده‌اند: این افراد دچار مشکل در بلع هستند.

بهترین روش درمان ذات الریه چیه؟ از متخصص بپرس

 

دکتر ذات الریه

درمان ذات الریه چگونه انجام می شود؟

درمان پنومونی به عامل آن بستگی دارد. بیش‌تر اوقات، پنومونی در خانه قابل درمان است، اما در موارد شدید ممکن است لازم شود فرد در بیمارستان بستری شود. از آنتی‌بیوتیک‌هایی مثل سیپروفلوکساسین برای درمان ذات‌الریه‌ی باکتریایی و مایکوپلاسمایی استفاده می‌شود.

• پنومونی ویروسی درمان خاصی لازم ندارد و معمولاً خود به خود بهبود می‌یابد.
• در صورتی که عامل پنومونی، قارچ باشد، داروهای ضد قارچ تجویز می‌شود.
• سایر درمان‌های جانبی شامل تغذیه‌ی مناسب، افزایش مصرف مایعات، استراحت، داروی ضد درد، کنترل تب و داروهای تسکین دهنده‌ی سرفه می‌باشد.

۱. آنتی بیوتیک برای ذات الریه

بیشتر ذات‌الریه‌هایی که در جامعه به آنها دچار می‌شوید و به علت بودن در جمعیت ایجاد می‌شوند، استرپتوکوک نومونیا هستند. آنتی‌بیوتیک‌های مختلفی برای درمان این بیماری‌ها موثر هستند. برخی از آنها را در ادامه آورده‌ایم؛

آزیترومایسین

یکی از انواع داروهایی که در درمان ذات الریه مورد استفاده قرار می‌گیرد، آزیترومایسین است. این دارو برای افراد زیر ۶۵ سال موثر واقع می‌شود. معمولا این دارو را به همراه داروی آموکسی سیلین و داکسی سایکلین می‌دهند.

اگر ذات الریه با کرونا در ارتباط باشد، این دارو همچنان موثر خواهد بود. اگر بیمار به داکسی سایکلین و یا آموکسی سیلین حساسیت نشان دهد می‌توان از سفالوسپورین برای آنها همراه با آزیترومایسین استفاده کرد. آزیترومایسین برای سرفه های ناشی از پنومونی موثر است.

تتتراسایکلین

تتراسایکلین از دسته‌ی داروهایی مانند داکسی سایکلین است. از این دارو نیز برای درمان بیماری ذات الریه استفاده می‌شود.

آنتی بیوتیک‌های دیگر هم برای درمان ذات الریه مورد استفاده قرار می‌گیرند. معمولا درمان این بیماری در بیمارستان با بررسی حساسیت فرد نسبت به انواع مختلف آنتی بیوتیک‌ها صورت می‌گیرد.

۲. درمان خانگی ذات الریه چیست؟

از برخی از روش‌های خانگی برای کاهش علائم ذات الریه استفاده می‌شود که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

• چای، آب و سوپ زیادی بخورید.
• از داروهای ضد سرفه خانگی استفاده کنید.
• از کمپرس گرم برای درد خود استفاده کنید.
• از بخور کمک بگیرید.
• از زردچوبه استفاده کنید.
• به خوبی استراحت کنید.

شیر گرم برای ذات الریه

از خوردن لبنیات در زمانی که به پنومونی مبتلا هستید پرهیز کنید زیرا می‌توانید علائم شما را شدت ببخشد. با وجود اینکه شیر گرم می‌تواند برای درمان بیشتر بیماری‌ها مفید باشد و فواید زیادی در آن وجود دارد اما می‌تواند پنومونی را بدتر کند. بنابراین از خوردن آن به طور جدی پرهیز کنید.

۳. واکسن ذات الریه

واکسن پنومونی که به کودکان و بزرگسالان داده می‌شود می‌تواند بین ۵۰ تا ۷۰ درصد در پیشگیری از ابتلا به ذات الریه پیشگیری کند. انواع مختلف واکسن پنومونی هیچ ارگانیسم زنده‌ای در خود ندارند و از نوع واکسن‌های غیرفعال شده یا کشته‌شده هستند.

عوارض واکسن ذات الریه

با وجود اینکه واکسن پنوموکوک از واکسن‌های ایمن و مطمئن است، اما ممکن است که عوارضی را به دنبال داشته‌باشد و باعث بروز علائمی شود. برخی از عوارض واکسن پنوموکوک شامل موارد زیر هستند؛

• این واکسن می‌تواند اشتهای شما را کاهش دهد.
• بعد از تزریق واکسن پنوموکوک ممکن است که به تب بالا دچار شوید.
• گاهی تحریک‌پذیر می‌شوید و اذیت می‌شوید.
• در محل تزریق واکسن ممکن است که به قرمزی و خارش و سوزش پوستی دچار شوید.
• ممکن است که احساس خواب آلودگی بکنید و خسته شوید.

با وجود اینکه واکسن پنوموکوک از واکسن‌های ایمن و مطمئن است، اما ممکن است که عوارضی را به دنبال داشته‌باشد و باعث بروز علائمی شود.

ذات الریه و بارداری

زنان باردار بیش‌تر در معرض خطر ابتلا به ذات‌الریه هستند. به دلیل سرکوب طبیعی سیستم ایمنی بدن در هنگام بارداری، این اتفاق رخ می‌دهد. ذات‌الریه در زنان باردار می‌تواند عوارض مختلفی از جمله تولد زودرس و وزن کم هنگام تولد را در پی داشته‌باشد.

در دکترتو می‌توانید با بهترین پزشکان متخصص ریه در شهر خود آشنا شوید، با آنها به صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و همچنین برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.

چه زمانی لازم است به دلیل ذات الریه در بیمارستان بستری شوید؟

اگر بیماری پنومونی شدید باشد، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان داشته‌باشید.

در طی مراقبت در بیمارستان، اکسیژن، مایعات، آنتی‌بیوتیک‌ها و سایر داروهای تزریقی وریدی به شما داده‌خواهد‌شد.

بچه‌ها و کودکان خردسال، افراد دارای سن بالای ۶۵ سال، افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، افرادی دارای بیماری قلبی و ریوی نیاز به بستری در بیمارستان دارند.

در دکترتو می‌توانید با بهترین پزشکان متخصص ریه در شهر خود آشنا شوید، با آنها به صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و همچنین برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!