سرگیجه یکی از نخستین نشانه‌های کم خونی است، زیرا مغز به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی‌کند. احساس سبکی در سر، سیاهی رفتن چشم‌ها و بی‌ثباتی در راه رفتن همگی هشداردهنده‌اند. این وضعیت ممکن است هنگام برخاستن ناگهانی تشدید شود. کم خونی مزمن می‌تواند کیفیت زندگی را به‌طور جدی کاهش دهد. با درمان کم‌خونی، سرگیجه‌ها معمولاً به‌سرعت برطرف می‌شوند.
ریزش مو یکی از پیامدهای شایع کم خونی است که اغلب نادیده گرفته میشود. زمانی که مواد مغذی و اکسیژن کافی به فولیکول‌های مو نمی‌رسد، موها ضعیف و شکننده می‌شوند. زنان بیشتر در معرض این نوع ریزش مو قرار دارند، به‌ویژه در دوران قاعدگی یا بارداری. اصلاح سطح آهن و سایر ویتامین‌های خونی می‌تواند روند رشد مو را دوباره فعال کند.
گزگز یا مورمور شدن دست و پا می‌تواند ناشی از کم خونی، به‌ویژه کمبود ویتامین B12 باشد. این کمبود روی اعصاب محیطی اثر گذاشته و احساس غیرطبیعی در اندام‌ها ایجاد می‌کند. بیماران معمولاً از خواب‌رفتگی‌های مکرر در شب یا حین فعالیت شکایت دارند. اگر این علائم همراه با خستگی یا رنگ‌پریدگی باشد، احتمال کم‌خونی بیشتر میشود. تشخیص دقیق با آزمایش خون امکان‌پذیر است.
اگر احساس سنگینی یا درد در پاها دارید، شاید دلیلش کم خونی باشد. کاهش اکسیژن‌رسانی به عضلات پا باعث خستگی زودرس و درد به‌ویژه در حین راه رفتن میشود. افراد مبتلا به کم‌خونی و فقر آهن بیشتر این علائم را تجربه می‌کنند. حتی ممکن است پاها سردتر از حد معمول باشند یا دچار گرفتگی عضلات شوند. درمان کم‌خونی می‌تواند این دردها را تا حد زیادی کاهش دهد.
چشم‌ها نیز مانند سایر اندام‌ها نیاز به اکسیژن دارند و کم خونی می‌تواند آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. تاری دید، خشکی چشم و احساس فشار در ناحیه اطراف چشم از علائم شایع هستند. در موارد شدید، کم‌خونی می‌تواند باعث خونریزی شبکیه شود. افرادی که دائما احساس خستگی چشمی دارند، باید سطح هموگلوبین خونشان را بررسی کنند.
درد استخوان‌ها گاهی از کم‌خونی ناشی میشود، به‌ویژه در نوعی از آن به نام کم خونی سلول داسی‌شکل. در این حالت، گلبول‌های قرمز شکل طبیعی ندارند و در عروق کوچک گیر می‌کنند. این انسداد باعث دردهای ناگهانی و عمیق در مفاصل و استخوان‌ها میشود. بیماران معمولا درد را در نواحی مانند پاها، دست‌ها و ستون فقرات حس می‌کنند.
راش پوستی ایدز معمولاً چند هفته پس از ابتلا به ویروس HIV ظاهر میشود. این راش اغلب به شکل لکه‌های قرمز یا بنفش روی پوست دیده میشود و ممکن است همراه با خارش باشد. حتی اگر از قبل به HIV مبتلا هستید، ممکن است سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید که شما و پوستتان را در برابر عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها آسیب‌پذیرتر می‌کند.
راش پوستی در ناحیه تناسلی ممکن است به دلیل عوامل مختلفی مانند عفونت‌های قارچی، حساسیت به مواد شوینده یا پوشیدن لباس‌های تنگ ایجاد شود. این راش‌ها معمولاً با خارش، سوزش و التهاب همراه هستند و نیاز به مراقبت و درمان مناسب دارند.
راش پوستی به هرگونه تغییر غیرطبیعی در رنگ، بافت یا ظاهر پوست گفته میشود. راش پوستی می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند عفونت، آلرژی یا بیماری‌های سیستم ایمنی باشد. این راش‌ها ممکن است به شکل لکه، تاول، برجستگی یا پوسته‌ریزی ظاهر شوند و گاهی با خارش، درد یا التهاب همراه هستند.
دانه های قرمز روی پوست همراه با خارش می‌تواند ناشی از واکنش آلرژیک به مواد غذایی، دارو یا تماس با مواد تحریک‌کننده مانند شوینده‌ها باشد. همچنین بیماری‌هایی مثل درماتیت آتوپیک، عفونت‌های قارچی یا ویروسی و کهیر نیز می‌توانند علت این علائم باشند.
دانه های قرمز روی پوست کودکان اغلب به دلیل عفونت‌های ویروسی مانند سرخک، سرخجه، آبله‌مرغان و... ایجاد می‌شوند. همچنین حساسیت‌های پوستی به غذا، نیش حشرات یا مواد شوینده نیز ممکن است باعث بروز این دانه‌ها شود.
علائم سرطان مثانه در زنان شامل وجود خون در ادرار، تکرر یا درد هنگام ادرار و دردهای لگنی است. این نشانه‌ها ممکن است در ابتدا خفیف باشند و با علائم عفونت اشتباه گرفته شوند، اما پیگیری پزشکی ضروری است.