تالاسمی ماژور، که به کم‌خونی کولی نیز شناخته می‌شود، شدیدترین نوع تالاسمی بتا است که به دلیل نقص در تولید زنجیره بتا گلوبین ایجاد می‌شود.
تالاسمی بتا یک بیماری ارثی خونی است که تولید زنجیره بتا هموگلوبین را مختل می‌کند و می‌تواند منجر به کم‌خونی خفیف تا شدید شود. شناخت دقیق علائم و نوع تالاسمی بتا نقش مهمی در انتخاب روش درمان دارد.
تالاسمی آلفا نوعی اختلال ژنتیکی است که به دلیل نقص در ساخت زنجیره‌های آلفا هموگلوبین ایجاد می‌شود. شدت بیماری بسته به تعداد ژن‌های معیوب می‌تواند از بدون علامت تا کشنده متغیر باشد.
تالاسمی مینور یک حالت ناقل از اختلال ژنتیکی تالاسمی است که باعث کم‌خونی خفیف می‌شود و معمولاً علائم جدی ندارد. افراد مبتلا به تالاسمی مینور می‌توانند ژن بیماری را به فرزندان خود منتقل کنند.
انواع تالاسمی به دو دسته اصلی آلفا و بتا تقسیم می‌شوند که هر کدام از نظر شدت علائم و نیاز به درمان متفاوت هستند. تالاسمی می‌تواند از نوع خفیف (مینور) تا شدید (ماژور) متغیر و متفاوت باشد.
علائم تالاسمی معمولاً شامل خستگی، رنگ‌پریدگی، زردی پوست، بزرگ شدن طحال و کبد، و مشکلات رشد می‌شود. این علائم به دلیل کاهش تولید گلبول‌های قرمز سالم و اختلال در انتقال اکسیژن به بافت‌ها بروز می‌کند.
رژیم غذایی نقش مهمی در درمان و مدیریت کم خونی ایفا می‌کند.
دمنوش گیاهی برای کم خونی می‌تواند گزینه‌ای طبیعی برای بهبود وضعیت آهن بدن و کاهش علائم کم‌خونی باشد. استفاده از گیاهان دارویی مانند گزنه، برگ چغندر، زنجبیل و...
رژیم غذایی برای افراد مبتلا به کم خونی باید متنوع، مغذی و هدفمند باشد. انتخاب مواد غذایی سرشار از آهن، ویتامین C و ویتامین B12 می‌تواند تأثیر بسزایی در بهبود وضعیت فرد داشته باشد.
قرص کم خونی یکی از روش‌های اصلی درمان این بیماری شایع است که در انواع مختلفی مانند ففول، سیدرال، فرامکس و فرم‌های گیاهی یا ویتامینی در دسترس است.
درمان کم خونی نیاز به شناسایی دقیق علت، درمان ریشه‌ای و پیگیری منظم دارد. این بیماری با استفاده از روش‌های دارویی، تغذیه‌ای و در موارد خاص، درمان‌های فوری یا پیشرفته قابل کنترل است.
سرگیجه یکی از نخستین نشانه‌های کم خونی است، زیرا مغز به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی‌کند. احساس سبکی در سر، سیاهی رفتن چشم‌ها و بی‌ثباتی در راه رفتن همگی هشداردهنده‌اند.