سوزش کف پا یک مشکل شایع است که میتواند ناشی از عوامل مختلفی مانند آسیب عصبی (نوروپاتی محیطی)، دیابت، کمبود ویتامینها، عفونتها یا استفاده از کفش نامناسب باشد. درمان این عارضه بستگی به علت اصلی آن دارد و شامل روشهای خانگی مانند استراحت، استفاده از کفش مناسب و قرار دادن پاها در آب سرد (در موارد مجاز) تا درمانهای تخصصی مانند دارودرمانی و کنترل بیماریهای زمینهای است.
برق زدن چشم یا دیدن نوارهای روشن یا هالههای نور بعد از عمل آب مروارید، به خصوص در شب، یک تجربه نسبتا شایع است. این مشکل میتواند ناشی از تغییرات در ساختار چشم بعد از جراحی باشد، به ویژه در صورتی که عدسی مصنوعی در موقعیت مناسبی قرار نگرفته باشد یا به طور کامل با چشم تطابق نیافته باشد. اگرچه این حالت معمولا موقتی است و با گذشت زمان بهتر میشود، در برخی موارد ممکن است نیاز به تنظیم بیشتر عدسی یا درمان اضافی داشته باشد.
عمل آب مروارید عموما بیخطر است، اما مانند هر جراحی دیگری ممکن است برخی عوارض جانبی به دنبال داشته باشد. از جمله عوارض نادر میتوان به عفونت، خونریزی، التهاب طولانیمدت یا جدا شدن شبکیه اشاره کرد. همچنین، در برخی موارد ممکن است پس از عمل دید بیمار به طور موقت تار یا مهآلود شود.
قبل از عمل آب مروارید، پزشک با انجام آزمایشهای دقیق وضعیت چشم را بررسی میکند و برنامهای مناسب برای عمل جراحی تنظیم میکند. بیمار باید از 24 ساعت قبل از عمل از مصرف برخی داروها مانند رقیقکنندههای خون خودداری کرده و ممکن است نیاز به قطع مصرف داروهای خاص داشته باشد.
دوران نقاهت بعد از عمل آب مروارید معمولا کوتاه و بدون مشکل است. اکثر بیماران روز بعد از عمل قادر به انجام فعالیتهای روزمره هستند، اما توصیه میشود در هفته اول از انجام کارهایی که فشار زیادی به چشم وارد میکند (مانند بلند کردن اجسام سنگین و ورزشهای سنگین) پرهیز کنند. استفاده از داروهای تجویز شده برای کاهش التهاب و پیشگیری از عفونت ضروری است.
درمان اصلی آب مروارید جراحی است که در آن عدسی کدر شده با یک عدسی مصنوعی شفاف جایگزین میشود. این جراحی به طور معمول به صورت سرپایی و با استفاده از بیحسی موضعی انجام میشود و نیازی به بستری شدن بیمار ندارد. در برخی موارد، قبل از انجام جراحی ممکن است پزشک درمانهای محافظتی مانند قطرههای چشمی ضدالتهاب یا ضدعفونیکننده تجویز کند.
آب مروارید، که به تاری یا کدر شدن عدسی چشم اطلاق میشود، معمولا با علائم تدریجی شروع میشود. از جمله علائم معمول میتوان به کاهش وضوح بینایی، افزایش حساسیت به نور، دیدن هاله یا نورهای پخش شده اطراف منابع نور، مشکلات در شبدید و رنگهای محو یا کمرنگ اشاره کرد. همچنین، افراد مبتلا ممکن است احساس کنند که شیشه عینک آنها همیشه کثیف است یا نیازی به تغییر مکرر شماره عینک پیدا کنند. این علائم به مرور زمان پیشرفت کرده و نیاز به درمان جدیتر میشود.
نحوه تشخیص بیماری سل شامل آزمایشهای پوستی مانند تست مانتو، آزمایش خون، بررسی خلط و کشت باکتری است. همچنین، روشهای تصویربرداری مانند عکس قفسه سینه، سیتیاسکن و MRI برای شناسایی آسیبهای داخلی استفاده میشوند. در برخی موارد، آزمایشهای مولکولی و نمونهبرداری برای تشخیص دقیقتر ضروری است.
علائم بیماری سل شامل سرفههای طولانی مدت، تبهای شبانه، کاهش وزن ناگهانی و بیاشتهایی است. همچنین، بیمار ممکن است دچار خستگی، عرق شبانه و مشکلات تنفسی شود. در صورت بروز این علائم، مراجعه به پزشک ضروری است.
آمپول دیکلوفناک یکی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) بوده که برای درمان بسیاری از دردهای خفیف تا متوسط و حتی شدید مصرف میشود. مصرف این دارو باید زیر نظر پزشک متخصص انجام شود تا از عوارض احتمالی پیشگیری گردد.
شیاف دیکلوفناک شکلی از داروی دیکلوفناک است که در درمان درد و التهاب ناشی از بسیاری بیماریها تجویز و مصرف میشود. شیاف دیکلوفناک به عنوان یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی شناخته میشود.
شیاف پروژسترون در بارداری به منظور جبران فقدان این هورمون در بدن مادران باردار تجویز و مصرف میشود. مصرف این شیاف باعث لانهگزینی بهتر و تشکیل قلب جنین و ادامه بارداری میشود. عموما پزشکان برای کاهش خطر سقط جنین هم این شیاف را در دوران حاملگی تجویز میکنند.