آمفتامین چیست و چه عوارضی دارد؟

خلاصه این مطلب را در این پادکست گوش دهید:

آمفتامین ها از مواد مخدر پرمصرف در میان دانش‌آموزان و دانشجویان هستند. در سال ۲۰۲۰، ۷.۳٪ از دانش‌آموزان سال آخر دبیرستان گزارش دادند که حداقل یک‌بار از آمفتامین‌ها به‌صورت غیرپزشکی استفاده کرده‌اند. به گفتۀ این افراد هدف از مصرف این مواد افزایش تمرکز در امتحانات بوده است. آمفتامین‌ها بعد از حشیش پرمصرف‌ترین مخدر غیرقانونی در جهان هستند. با این حال، مصرف غیرپزشکی آمفتامین ها می‌تواند به عوارض جدی منجر شود. برای پیشگیری از سوءمصرف آمفتامین‌ها باید برنامه‌های پیشگیرانه‌ای برای نوجوانان و خانواده‌ها در نظر گرفت.

آمفتامین ها چه داروهایی هستند؟  

آمفتامین‌ها داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی هستند که به دو دسته قانونی و غیرقانونی تقسیم می‌شوند. آمفتامین‌های قانونی معمولاً برای درمان بیماری‌هایی مانند نارکولپسی، اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی (ADHD) و پارکینسون تجویز می‌شوند و برخی مشتقات آن برای درمان چاقی نیز استفاده می‌شوند. مصرف این داروها طبق دستور پزشک عوارض جانبی کمی دارد، اما استفاده غیرپزشکی می‌تواند باعث اعتیاد و مشکلات جدی سلامتی شود.

آمفتامین‌های غیرقانونی مانند اسپید و آیس به صورت غیرمجاز تولید و عرضه می‌شوند و معمولاً کیفیت و خلوص نامشخصی دارند که می‌تواند به آسیب‌های مغزی، قلبی-عروقی، سوءتغذیه و مشکلات روانی مانند اضطراب و پارانویید منجر شود. مصرف غیرپزشکی آمفتامین در میان دانش‌آموزان و دانشجویان رو به افزایش است و علائمی چون بی‌خوابی، افزایش تمرکز، کاهش خستگی و کاهش اشتها ایجاد می‌کند. مشتقات آمفتامین مانند دگزامفتامین و مت‌آمفتامین (شیشه) قدرت تأثیر متفاوتی دارند اما همگی اثرات محرکی مشابهی دارند. آمفتامین جزء کلاس دارویی فنتیلامین است. این دارو با اسم‌های زیر نیز شناخته می‌شود:

• سولفات آمفتامین (۲:۱)
• سنترامینا
• دزوکسینورفدرین
• فنامین
• ال-آمفتامین
• لوو آمفتامین
• میدریال
• فنامین
• فنوپرومین
• سولفات آمفتامین

مشاوره روانشناسی

با برترین روانشناسان ایران از دیدگاه کاربران

مشاوره حضوری و آنلاین۵۰۰+ خدمت

مشاهده همه

فرمول شیمیایی آمفتامین

آمفتامین با فرمول شیمیایی C₉H₁₃N، یک ترکیب آلی است که از خانواده آمین‌های فنی‌اتیل‌آمین محسوب می‌شود. آمفتامین شامل ۹ اتم کربن، ۱۳ اتم هیدروژن و یک اتم نیتروژن در ساختار مولکولی آمفتامین است. ساختار مولکولی آمفتامین شامل یک حلقه بنزن (فنیل) متصل به یک گروه آمین از طریق یک زنجیره سه‌اتمی است.  آمفتامین در دمای اتاق به‌صورت جامد کریستالی است. از ترکیبات مشتق‌شده با آمفتامین می‌توان به متامفتامین، کاتینون، افدرین و اکستازی اشاره کرد.

عنوان	توضیحات
نام عمومی دارو	آمفتامین (Amphetamine)
نام تجاری	Adderall، Dexedrine، Evekeo و دیگر برندها
نوع دارو	محرک سیستم عصبی مرکزی (CNS stimulant)
فرمول شیمیایی	C9H13N
دسته بندی بارداری	دسته C (مطالعات حیوانی آسیب نشان داده‌اند؛ استفاده فقط در صورت ضرورت)
نیمه عمر	حدود ۹ تا ۱۱ ساعت
متابولیسم دارو	متابولیزه شده در کبد توسط آنزیم CYP2D6
نحوه دفع دارو	دفع عمدتاً از طریق کلیه‌ها به صورت متابولیت‌ها
بهترین شرایط نگهداری	نگهداری در دمای اتاق، دور از رطوبت و نور مستقیم
نحوه مصرف اشکال دارویی	قرص خوراکی، کپسول با انتشار کنترل‌شده، شکل تزریقی در موارد خاص
داروهای هم گروه	متیل‌فنیدات (Ritalin)، دکستروآمفتامین، لیزدکسامفتامین (Vyvanse)

آشنایی با انواع آمفتامین ها

آمفتامین‌ها به‌صورت پودر، کریستال، محلول خوراکی، کپسول و قرص آمفتامین‌ در دسترس هستند و در بازار غیرقانونی با نام‌هایی مثل Speed شناخته می‌شوند. آمفتامین‌های غیرقانونی معمولاً به‌صورت پودر سفید یا مایل به قهوه‌ای با بوی تند و طعم تلخ عرضه می‌شوند. این پودرها ممکن است با مواد دیگری مانند کافئین یا شکر ترکیب شده باشند. 

قرص آمفتامین و کپسول‌های آن نیز در رنگ‌ها و اندازه‌های مختلف وجود دارند و ممکن است حاوی ناخالصی‌هایی باشند که اثرات مصرف را تغییر دهند. مصرف این مواد می‌تواند به‌صورت خوراکی، استنشاقی یا تزریقی باشد و بسته به روش مصرف، سرعت و شدت اثرات آن‌ها متفاوت است. رایج‌ترین آمفتامین مت‌آمفتامین است که به دو شکل عرضه می‌شود:

• آیس (مت‌آمفتامین کریستالی): به صورت پودر کریستالی یا بلورین است و شکل قوی‌تری از متامفتامین است که به «کریستال مت»، «شابو»، «شارد» یا «شیشه» نیز شناخته می‌شود.
• اسپید: معمولاً به صورت پودر است.

آمفتامین در چه داروهایی وجود دارد؟ 

همانطور که گفتیم آمفتامین‌ها مصرف پزشکی هم دارند برخی داروهای شبه‌آمفتامین که فروش بدون نسخه آنها ممنوع و غیرقانونی است. لیست داروهای آمفتامین موجود که کاربرد پزشکی دارند عبارت‌اند از:

• دکستروآمفتامین
• قرص متامفتامین
• آدرال
• افدرین
• فنیل پروپانولامین
• پسودوافدرین (برای ساخت شیشه استفاده می‌شود).

داروهای هم خانواده آمفتامین که قابلیت سوءمصرف دارند می‌توانند تمامی عوارض ناشی از مصرف آمفتامین‌ها را ایجاد کنند عبارت‌اند از:

• فندی مترازین
• دی‌اتیل‌پروپیون
• بنزفتامین
• فنترمین.

آمفتامین گیاهی چیست؟ 

آمفتامین گیاهی به ماده‌ای طبیعی گفته می‌شود که خواص محرک مشابه آمفتامین‌های صنعتی داشته باشد و بیشترین نمونه شناخته‌شده آن، کاتینون موجود در گیاه خات (Catha edulis Forsk) است. خات یا قات گیاهی است که در شرق آفریقا، شاخ آفریقا و جنوب غربی شبه‌جزیره عربستان رشد می‌کند و برگ‌ها و شاخه‌های جوان آن توسط میلیون‌ها نفر برای اثرات محرک روانی جویده می‌شود. 

این سنت، ریشه در فرهنگ و تاریخ بومیان این مناطق دارد و به دلیل مهاجرت افراد از این مناطق به اروپا و آمریکا، استفاده از خات فراتر از مرزهای سنتی خود رفته است. ترکیبات فعال خات، به ویژه کاتینون و کاتین، آلکالوئیدهایی هستند که ساختار شیمیایی آن‌ها بسیار شبیه به آمفتامین است. کاتینون به عنوان ماده اصلی محرک خات، اثرات مشابه آمفتامین بر سیستم عصبی مرکزی دارد و باعث افزایش هوشیاری و تحریک روانی می‌شود. 

تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف خات می‌تواند منجر به روان‌پریشی‌های قابل برگشت شبیه به آمفتامین شود و همچنین پتانسیل ایجاد وابستگی روانی را دارد. هنوز شواهد کافی برای قضاوت دقیق درباره تاثیرات بلند مدت آن وجود ندارد، اما مواردی مانند اختلالات روانی، استرس پس از سانحه و پارانویید در ارتباط با مصرف خات مشاهده شده است.

آمفتامین در قهوه 

قهوه به‌طور طبیعی حاوی آمفتامین نیست. آمفتامین‌ها گروهی از داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی هستند که به‌طور مصنوعی تولید می‌شوند. در مقابل، قهوه حاوی کافئین است که یک محرک طبیعی است و اثرات مشابهی مانند افزایش هوشیاری و انرژی را ایجاد می‌کند. کافئین با مسدود کردن گیرنده‌های آدنوزین در مغز عمل می‌کند و باعث افزایش تولید دوپامین می‌شود. این مکانیزم مشابه اثرات آمفتامین‌ها است، اما شدت و مدت‌زمان آن کمتر است.

مطالعات نشان داده‌اند که مصرف همزمان کافئین و آمفتامین‌ها می‌تواند اثرات تحریک‌کننده را تقویت کند و خطر عوارض جانبی مانند افزایش فشار خون، ضربان قلب بالا، اضطراب و بی‌خوابی را افزایش دهد. بنابراین، اگر داروهایی مانند آدرال (که حاوی آمفتامین است) مصرف می‌کنید، توصیه می‌شود از مصرف همزمان قهوه یا سایر محصولات کافئین‌دار خودداری کنید.

تفاوت آمفتامین و متامفتامین 

آمفتامین و متامفتامین ساختار شیمیایی مشابهی دارند، اما تفاوت‌های مهمی بین آن‌ها وجود دارد. متامفتامین تنها برای درمان اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی (ADHD) توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تأیید شده است، در حالی که آمفتامین برای درمان ADHD، نارکولپسی و چاقی مورد تایید است. 

متامفتامین به طور قابل توجهی قوی‌تر از آمفتامین بوده و اثرات آن نیز سریع‌تر ظاهر می‌شود. همچنین متامفتامین در بازار با نام شیشه یا کریستال به فروش می‌رسد. این ماده هیچ گونه مصرف پزشکی ندارد و بسیار اعتیادآور است، اما برخی آمفتامین‌ها مانند ریتالین مصرف پزشکی دارند و برای درمان ADHD استفاده می‌شوند.

متن انگلیسی:
People who use illegal amphetamines are at increased risk of experiencing mental health issues. High doses and frequent heavy use can also create a drug-induced psychosis. This can include experiencing delusions, hallucinations and out of character behaviour. These symptoms usually go away after the person stops using amphetamines.
ترجمه فارسی:
افرادی که از آمفتامین‌های غیرقانونی استفاده می‌کنند، در معرض خطر بیشتری برای مشکلات روانی قرار دارند. مصرف دوزهای بالا و مکرر آمفتامین می‌تواند موجب روان‌پریشی ناشی از دارو شود که شامل تجربه هذیان‌ها، توهمات و رفتارهای غیرمعمول می‌باشد. این علائم معمولاً پس از قطع مصرف آمفتامین از بین می‌روند.

به نقل از adf

آزمایش آمفتامین در تست اعتیاد چیست؟ 

روش‌های مختلفی برای آزمایش اعتیاد وجود دارد. از آزمایش‌های زیر برای تشخیص قطعی اعتیاد فرد به آمفتامین‌ها آمفتامین وجود دارد. از آزمایش‌های زیر برای تشخیص قطعی اعتیاد فرد به آمفتامین‌ها استفاده می‌شود:

• آزمایش مو (آزمایش فولیکول‌های مو که می‌تواند تا مصرف آمفتامین را تا ۹۰ روز قبل هم مشخص کند)
• آزمایش بزاق دهان
• آزمایش خون
• آزمایش با تزریق داروها (تزریق ماده نالین در سه مرحله و بررسی علائم طی ۳۰ دقیقه پس از هربار تزریق)
• آزمایش ادرار.

این آزمایش را می‌توان در خانه یا آزمایشگاه انجام داد. از آنجایی که می‌توان در این آزمایش خطا ایجاد کرد بهتر است این آزمایش در آزمایشگاه تحت‌نظر پزشک و پرستار برای جلوگیری از تقلب انجام شود. هر نوع از تست‌های تشخیص اعتیاد مدت زمان آخرین مصرف را مشخص می‌کنند. در این میان، باید اشاره داشت که بهترین و دقیق‌ترین تست اعتیاد آمفتامین تاکنون، تست خون اعتیاد است.

آزمایش ادرار آمفتامین 

آزمایش ادرار آمفتامین برای شناسایی آمفتامین در ادرار انجام می‌شود و معمولاً می‌تواند مصرف این ماده را تا ۱ تا ۳ روز پس از استفاده نشان دهد. آمفتامین‌ها شامل موادی مانند مت امفتامین و MDMA هستند که مصرف غیرقانونی آن‌ها می‌تواند باعث افزایش تحریک‌پذیری، توهم، خشونت و مشکلات جدی سلامت مثل سکته و بیماری قلبی شود.

آزمایش ادرار آمفتامین ممکن است برای افرادی که داروی تجویزی مصرف می‌کنند تا دکتر از مصرف دوز تجویزی آن‌ها باخبر شود، یا کسانی که به اورژانس مراجعه کرده‌اند و علائم اوردوز دارند، انجام شود. همچنین برای استخدام یا کنترل افراد تحت درمان اعتیاد هم استفاده می‌شود. 

آزمایش ادرار آمفتامین نسبت به آزمایش خون ارزان‌تر است اما احتمال تقلب در آن وجود دارد، زیرا برخی افراد ممکن است مواد خاصی به نمونه اضافه کنند تا نتیجه را تغییر دهند. همچنین همه انواع آمفتامین‌ها توسط این آزمایش قابل تشخیص نیستند و برخی داروها می‌توانند روی نتیجه اثر بگذارند. برای جلوگیری از تقلب، در برخی موارد ناظر در حین نمونه‌گیری حضور دارد.

عوارض آمفتامین چیست؟

آمفتامین‌ها با افزایش آزادسازی نوراپی‌نفرین و دوپامین باعث افزایش فعالیت این مواد و افزایش فعالیت مغزی و کاهش خواب‌آلودگی می‌شود. حتی مصرف داروهای حاوی آمفتامین هم عوارض زیادی دارد که از جمله آن می‌توان موارد زیر را نام برد:

• تأثیر بر دستگاه عصبی: حالات بی‌قراری، بی‌خوابی، سرگیجه، سردرد، بی‌حوصلگی، کاهش حافظه، مشکلات در تفکر واضح و سکته مغزی
• مشکلات خلقی و رفتاری مانند خشونت، افسردگی و اقدام به خودکشی
• تأثیر بر دستگاه گوارشی: بی اشتهایی، خشکی دهان، کاهش وزن
• تأثیر بر دستگاه قلبی – عروقی: افزایش فشار خون، افزایش ضربان قلب، آریتمی قلب
• مشکلات خلقی و رفتاری مانند خشونت، افسردگی و اقدام به خودکشی
• افزایش دمای بدن و قرمزی پوست
• بیماری‌های دهانی (در صورت استفاده تدخینی)
• بیماری های‌پوستی ( قرمزی، راش، خارش، آکنه)
• مسمومیت و تداخل دارویی
• مرگ.

برخی عوارض جانبی کمتر شایع اما جدی‌تر شامل موارد زیر هستند:

• واکنش‌های آلرژیک، از جمله واکنش‌های شدید که می‌توانند منجر به شوک آنافیلاکتیک شوند
• دندان قروچه (براکسیسم)
• کندن وسواسی پوست (درماتیلومانیا)
• علائم قلبی مانند درد قفسه سینه (آنژین)
• مانیا یا علائم مشابه آن
• روان‌پریشی
• سندرم سروتونین
• زخم‌های نامشخص که روی انگشتان دست یا پا ظاهر می‌شوند

افرادی که داروهایی مثل آمفتامین و متامفتامین را مصرف می‌کنند بیشتر در معرض بیماری‌های عفونی مثل ایدز، هپاتیت ب و هپاتیت سی قرار دارند. علت آن هم استفاده از سوزن‌های آلوده‌ی مشترک و  یا رفتارهای پرخطر مانند رابطه جنسی ناامن است. 

به دنبال راهی برای جایگزین کردن آمفتامین هستی؟
همین الان مشاوره بگیر

بهترین روانشناس

اعتیاد به آمفتامین

معمولاً در صورتی که آمفتامین‌های تجویزی به دوز مناسب و تحت نظر پزشک مصرف شوند، اعتیادآور نیستند. اعتیاد زمانی ایجاد می‌شود که فرد برای سرخوشی یا افزایش عملکرد، آمفتامین را مصرف کند. اعتیاد به آمفتامین به معنای وابستگی جسمی و روانی است که باعث می‌شود فرد کنترل مصرف خود را از دست بدهد.

همچنین اعتیاد می‌تواند منجر به افزایش تحمل دارو شود؛ یعنی برای رسیدن به همان احساس سرخوشی باید دوز بیشتری مصرف کرد. درمان اعتیاد به آمفتامین با پذیرش وجود مشکل شروع می‌شود. وقتی تصمیم گرفتید که مصرف این ماده را ترک کنید، گام بعدی دریافت کمک و حمایت است. گزینه‌های درمان برای اعتیاد به آمفتامین شامل موارد زیر است:

• سم‌زدایی (دتوکسیکاسیون)
• مشاوره فردی
• درمان گروهی
• حمایت همسالان یا صحبت با افرادی که تجربه مشابهی داشته‌اند

ترک آمفتامین بعد از مصرف طولانی مدت کار سختی است چون بدن باید یاد بگیرد بدون این ماده کار کند. علائم ترک معمولاً طی یک هفته کم می‌شوند و بیشتر آن‌ها بعد از یک ماه کاملاً از بین می‌روند. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• تمایل شدید به مصرف آمفتامین
• افزایش اشتها
• افزایش خواب
• خستگی شدید، درد و کوفتگی‌
• افسردگی
• سردرگمی و تحریک‌پذیری
• اضطراب
• پارانوئید 

علائم مصرف امفتامین کدام است؟

مصرف آمفتامین‌ها اثرات زیادی روی عروق مغزی و گوارشی دارد و اگر در دوزهای بالا استفاده شود، باعث تشنج اغما و مرگ می شود. برخی از علائم مصرف آمفتامین‌ها عبارت‌اند از:

• کاهش وزن
• گشادی مردمک
• سراسیمگی یا کندی روانی –حرکتی
• تاکی کاردی
• تعریق و لرز
• بی‌خوابی
• تحریک پذیری
• اختلال قضاوت
• رفتار جنسی بالقوه خطرناک و تکانشی
• پرخاشگری و افزایش فشارخون.

MDMA یکی از انواع آمفتامین های جایگزین است که اثرات ذهنی شبیه آمفتامین و LSD ایجاد می کند. پس از مصرف مقادیری از MDMA خلق فرد بالا می‌رود و او دچار اعتماد‌به‌نفس کاذب بالا، تپش قلب، افزایش فشارخون و تعریق می‌شود. اثرات ذهنی MDMA تا ۴ تا ۸ ساعت در حد شدیدی وجود دارد.

به دنبال ترک مصرف آمفتامین هستی؟ همین حالا مشاوره بگیر

دکتر ترک اعتیاد

درمان مسمومیت با آمفتامین

سوء مصرف هر مخدری به‌خصوص آمفتامین همراه با اوردوز و آسیب‌های جدی است. آمفتامین‌ها با دسته بزرگی از داروهای دارویی تداخل داشته و همچنین موارد منع مصرف متعددی دارند؛ بنابراین اگر فرد دچار اختلال روانی باشد، با مصرف بیش از حد آمفتامین یا ترکیب آن با سایر داروها و مخدرها دچار مسمومیت اوردوز با آمفتامین می‌شود. رایج‌ترین علائم اوردوز آمفتامین عبارت‌اند از:

• تنگی نفس
• تپش سریع قلب
• گشاد‌شدن مردمک چشم
• عدم توانایی تحرک
• بی‌حسی و بی‌هوشی
• اغما
• رنگ‌پریدگی
• حالت چهره بسیار غیرعادی و رفتارهای کنترل‌نشده.

در نهایت اگر به‌موقع فرد کمک‌های پزشکی را دریافت نکند، زندگی خود را از دست خواهد داد. آمفتامین به‌شدت در دسترس است و به‌راحتی می‌توان آن را تهیه کرد. بنابراین در مورد اعتیاد نوجوانان و علائم مصرف این محرک دقت داشته باشید.

قبل از انتقال بیمار به بیمارستان، باید فعالیت‌های فیزیکی و شیمیایی فرد محدود شود. همچنین باید عوارض مسمومیت مانند تشنج، مشکلات تنفسی، آریتمی‌های قلبی و آسیب‌های بدنی درمان شوند. مسمومیت با آمفتامین می‌تواند باعث بی‌خوابی، اضطراب، رفتارهای تهاجمی و توهمات شود که ممکن است منجر به ناتوانی در پاسخ‌گویی به دستورات شود. این اختلالات رفتاری با هیدراتاسیون و خنک‌سازی قابل مدیریت هستند.

برای درمان مسمومیت با آمفتامین، ممکن است از مشاوره با سم‌شناس پزشکی، مشاوره‌های عصبی یا جراحی عصبی در صورت وجود مشکلات مغزی و مشاوره قلبی در صورت آسیب‌های قلبی استفاده شود. داروهایی مانند آرام‌بخش‌ها، شل‌کننده‌های عضلانی و داروهای کنترل‌کننده اختلالات قلبی-عروقی برای درمان استفاده می‌شوند.

آمفتامین با چه داروهایی تداخل دارد؟ 

آمفتامین‌ها ممکن است با بسیاری از داروهای دیگر تداخل داشته باشند. بهترین راه برای اطلاع از داروهایی که باید از مصرف همزمان آن‌ها با آمفتامین خودداری کنید، مشورت با پزشک یا داروساز است. این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• آنتی‌اسیدها
• داروهای ضد افسردگی مانند: فلوکستین، سرترالین، آمی تریپتیلین
• داروهای مخدر صنعتی مانند: متادون، ترامادول
• مهارکننده‌های MAO مانند: ایزوکربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو
• داروهای مسکن مانند: ایبوپروفن و استامینوفن
• داروهای آرام بخش مانند: سیتالوپرام، دیازپام، اگزازپام، کاپتوپریل، آتنولول، آملودیپین، آسبوتولول
• داروهای ضد آلرژی مانند: استازولامید، اکریواستین، آلفنتانیل، آلفازوسین، آلماسیلات
• برخی داروهای بیماری‌های قلبی و زمینه‌ای مانند: آلو گلوتامول، آلپرنولول، هیدروکسید آلومینیوم، آمیودارون، آموکساپین
• داروهای حاوی بتا بلاکرها مانند: آستمیزول، بیزوپرولول، برومو دیفن هیدرامین، بروم فنیرامین مالئات، ریتالین
• انسولین و سایر داروهای کنترل قند خون
• داروهایی که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند
• مهارکننده‌های پمپ پروتون

حتما قبل از شروع داروهای آمفتامین‌دار لیست داروهای مصرفی خود را به پزشک نشان دهید.

موارد احتیاط داروی آمفتامین 

لازم است قبل از شروع مصرف داروهایی که آمفتامین دارند با پزشک خود مشورت کنید و سابقه‌ی پزشکی خود را با او به اشتراک بگذارید. اگر سابقه سوءمصرف مواد، مشکلات سلامت روانی مانند روان‌پریشی، افسردگی، یا مشکلات قلبی دارید، با پزشک خود در میان بگذارید. مواردی که باعث منع مصرف آمفتامین می‌شود عبارت است از:

• آلرژی به سایر داروها
• بارداری یا شیردهی
• افرادی که قصد بارداری دارند
• مبتلایان به صرع و تشنج
• افراد دچار اختلالات روانی مانند اختلال دو قطبی
• افراد دارای افکار منفی مانند آسیب به خود یا دیگران
• بیماری تیروئیدی
• سابقه سوء مصرف الکل و اعتیاد به سایر مواد مخدر
• افرادی که حداقل ۱۴ روز گذشته از داروهای حاوی MAO (لینزولید، ایزوکربوکسازید) استفاده کرده‌اند.
• افراد دارای بیماری‌های قلبی و مشکلات گردش خون
• افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی (به‌دلیل دفع آمفتامین از طریق کلیه و آسیب شدید به آن).

آمفتامین در دوران بارداری و شیردهی

مصرف آمفتامین در شیردهی و بارداری را باید جدی گرفت! از جمله عوارض مصرف آمفتامین‌ها در دوران بارداری عبارت‌اند از:

• احتمال تولد نوزاد کم‌وزن
• مرده‌زایی
• نقص‌های ظاهری
• تولد نوزاد معتاد
• عقب‌ماندگی رشد
• زایمان زودرس.

این عوارض در مادران شیرده هم وجود دارد. آمفتامین‌ها با ورود به جریان خون وارد بدن نوزاد می‌شوند و مشکلات متعددی از جمله مشکلات عصبی و روحی و بی‌قراری شدید یا اعتیاد نوزاد را به‌همراه دارد. آمفتامین با تأثیر بر سیستم عصبی، میزان ترشح هورمون‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. از این رو ترک مصرف آمفتامین‌ها برای کسانی که قصد بارداری دارند، اهمیت زیادی دارد. از جمله تاثیرات منفی آمتامین‌ها بر باروری عبارت‌اند از:

• کیفیت اسپرم‌ها
• عدم توانایی لقاح
• اختلالات نعوظ و مشکلات زناشویی
• مشکلات قاعدگی و نازایی در زنان
• سردمزاجی
• کاهش سلامت دستگاه باروری زنان و به‌خصوص رحم و تخمدان‌ها
• دیرانزالی یا زودانزالی.

پزشکان پیشنهادی

۴.۹ (۱۲۷۱ نظر)

علیرضا اسماعیل زاده

تخصص روانشناس

نوبت بگیرید

۴.۸ (۱۲۴۴ نظر)

دکتر امیر کشاورز

تخصص روانشناس

نوبت بگیرید

۴.۹ (۹۴۶ نظر)

حامد محمدزاده

تخصص روانشناس

نوبت بگیرید

۴.۹ (۶۰۴ نظر)

جلیل مهربان

تخصص روانشناس

نوبت بگیرید

۴.۴ (۵۳۷ نظر)

منصوره رفیعی

تخصص روانشناس

نوبت بگیرید

۴ (۵۸۰ نظر)

دکتر سارا کمال دار

تخصص روانشناس

نوبت بگیرید

نتیجه‌ گیری و راهنمای مراجعه به دکتر

استفاده از آمفتامین به‌ویژه در درمان اختلالات مانند ADHD و نارکولپسی می‌تواند مؤثر باشد، اما باید تحت نظر پزشک انجام شود. خطرات مصرف خودسرانه این داروها، از جمله اعتیاد و عوارض جانبی جدی، نیاز به آگاهی و دقت فراوان دارد. تحقیقات نشان می‌دهند که آمفتامین‌ها می‌توانند تأثیرات منفی جدی روی سلامت فرد، به‌ویژه از نظر روانی و قلبی، داشته باشند. 

آمفتامین‌ها باید با دقت و تنها تحت شرایط کنترل‌شده استفاده شوند. بیماران باید از تداخلات دارویی آگاه باشند و از مصرف همزمان آمفتامین‌ها با سایر داروها بدون مشورت با پزشک خود خودداری کنند. به‌ویژه در زمان بارداری و شیردهی، مصرف این داروها ممکن است خطراتی برای سلامت مادر و کودک به همراه داشته باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید از طریق سایت دکترتو با دکتر اعصاب و روان در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره با دکتر روانپزشک آنلاین و مشاوره دارویی وجود دارد.

دکترتو مراقب سلامت شماست!