معرفی انواع داروهای ضد حساسیت و نحوه مصرف و عوارض آن ها

داروهای ضد حساسیت از پرکاربردترین و مهم‌ترین داروها در کنترل علائم آلرژی هستند، چرا که آلرژی یکی از شایع‌ترین مشکلات ایمنی بدن در سراسر جهان محسوب می‌شود. آلرژی زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به موادی مانند گرده، شوره حیوانات، نیش حشرات یا برخی غذاها واکنشی غیرعادی نشان می‌دهد و آنها را به‌اشتباه به‌عنوان مواد مضر تشخیص می‌دهد. این واکنش‌ها می‌توانند باعث التهاب در پوست، سینوس‌ها، دستگاه تنفسی یا گوارشی شوند. اگرچه درمان قطعی برای آلرژی وجود ندارد، اما با مصرف داروهای ضد حساسیت می‌توان علائم آن را کاهش داد یا کنترل کرد. در این مطلب از دکترتو با انواع داروهای ضد حساسیت، عملکرد آن‌ها و نحوه استفاده صحیح آشنا می‌شوید. همچنین می‌توانید برای دریافت مشاوره تخصصی از بهترین پزشکان آسم و آلرژی یا مشاوران دارویی دکترتو به‌صورت آنلاین، تلفنی یا حضوری کمک بگیرید.

انواع داروهای ضد حساسیت کدامند؟

داروهای ضد آلرژی به‌صورت قرص، شربت‌ها و داروهای مایع، داروهای استنشاقی، اسپری‌های بینی، قطره چشم، کرم‌های پوستی و موضعی و آمپول‌های تزریقی در دسترس هستند. بسیاری از این داروها به‌صورت آزاد و برخی نیز تنها با نسخه دکتر آسم و آلرژی در داروخانه‌ها عرضه می‌شوند.

دسته‌بندی مهم این داروهای ضد حساسیت به انواع داروهای ضد احتقان، آنتی‌هیستامین‌ها، داروهای مهارت کننده لوکوترین، کورتیکواستروئیدها، داروهای تثبیت‌کننده ماست سل‌ها و غیره نیز انجام می‌شود و هر یک از این داروها مکانیسم عمل متفاوتی دارند. در ادامه به بررسی جامع‌تری از این داروهای رایج ضد آلرژی که ممکن است دکتر آسم و آلرژی برایتان تجویز کند، می‌پردازیم.

این جدول انواع داروهای ضد حساسیت را همراه با کاربردها و نمونه‌های رایج معرفی می‌کند و می‌تواند در انتخاب داروی مناسب با توجه به نوع آلرژی کمک‌کننده باشد.

۱. آنتی‌ هیستامین‌ ها

یکی از بزرگ‌ترین دسته داروهای ضد حساسیت، انواع آنتی‌هیستامین‌ها هستند. آنتی‌هیستامین‌ها سال‌هاست که برای درمان علائم آلرژی استفاده می‌شوند. آنها را می‌توان به‌صورت قرص، مایع، اسپری بینی یا قطره چشم مصرف کرد. قطره‌های چشمی آنتی‌هیستامین بدون نسخه می‌توانند خارش قرمزی چشم‌ها را تسکین دهند، درحالی‌که اسپری‌های بینی را می‌توان برای درمان علائم آلرژی‌های فصلی یا درمان آلرژی در تمام طول سال استفاده کرد. برخی از آنتی‌هیستامین‌ها را به‌عنوان قرص ضد حساسیت به آرایش نیز در نظر گرفته می‌شوند و می‌توانند در درمان حساسیت‌های ناشی از مصرف مواد آرایشی نیز مورداستفاده قرار بگیرند.

داروهای آنتی‌هیستامینی به‌صورت قرص‌های ضد حساسیت و داروهای مایع خوراکی نیز در دسترس‌اند. از آنتی‌هیستامین‌ها برای کاهش علائم آبریزش بینی، خارش یا آبریزش چشم، کهیرهای پوستی، تورم و سایر علائم و نشانه‌های آلرژی استفاده می‌کنند.

بهترین داروهای ضد آلرژی و حساسیت فصلی در دسته همین آنتی‌هیستامین‌ها قرار می‌گیرند. رایج‌ترین داروهای ضد حساسیت در دسته آنتی‌هیستامین‌ها شامل داروهای زیر است:

• • شربت دیفن هیدرامین

• • کلرفنیرامین

• • سیتریزین

• • درلوراتادین

• • فکسوفنادین یا قرص ضد حساسیت تلفست

• • قرص ضد حساسیت لوراتادین

در گروه آنتی‌هیستامین‌ها می‌توان بهترین قرص حساسیت پوستی برای کهیر را مشاهده کرد. دیفن هیدرامین، فکسوفنادین و قرص ضد حساسیت لوراتادین در این دسته قرار می‌گیرند.

آنتی‌هیستامین ها باعث مسدودشدن هیستامین‌ها شده و اجازه نمی‌دهند به گیرنده‌ها متصل شوند

اسپری‌ های بینی آنتی هیستامین

اسپری‌های بینی آنتی‌هیستامینی به‌عنوان داروهای ضد گرفتگی بینی تجویز می‌شوند. آنها به تسکین عطسه، خارش یا آبریزش بینی، احتقان سینوسی و درمان ترشحات بینی کمک می‌کند. این اسپری‌ها معمولا یک سری عوارض جانبی نیز دارند که می‌توان به تلخی دهان، خواب‌آلودگی، احساس خستگی و غیره اشاره کرد. رایج‌ترین داروهای ضد گرفتگی بینی در قالب اسپری بینی شامل آزلاستین و اولوپاتادین می‌شود.

قطره‌ های چشمی آنتی هیستامین

قطره‌های چشمی آنتی‌هیستامین که بدون نسخه یا با نسخه در دسترس هستند، می‌توانند خارش، قرمزی و تورم چشم را کاهش دهند. این قطره‌ها ممکن است ترکیبی از آنتی‌هیستامین‌ها و سایر داروها را داشته باشند. عوارض جانبی ممکن است شامل سردرد و خشکی چشم باشد. رایج‌ترین قطره‌های چشمی آنتی‌هیستامینی شامل کتوتیفن، اولوپاتادین و قطره فنیرامین و نفازولین می‌شود.

قطره‌های چشمی آنتی‌هیستامین برای کاهش خارش، قرمزی و سوزش چشم ناشی از آلرژی استفاده می‌شوند.

آنتی‌ هیستامین‌ ها چگونه کار می‌ کنند؟

هنگامی که شما در معرض یک ماده حساسیت‌زا قرار می‌گیرید؛ به‌عنوان‌مثال، گرده گل که باعث تحریک سیستم ایمنی شما می‌شود. افراد مبتلا به آلرژی پاسخ ایمنی اغراق‌آمیزی دارند. سلول‌های سیستم ایمنی به نام «مست سل» ماده‌ای به نام هیستامین آزاد می‌کنند که به گیرنده‌های رگ‌های خونی متصل شده و باعث بزرگ‌شدن آنها می‌شود. هیستامین همچنین به گیرنده‌های دیگر نیز متصل می‌شود و باعث قرمزی، تورم، خارش و تغییر در ترشحات می‌شود. آنتی‌هیستامین‌ها با مسدودکردن هیستامین و جلوگیری از اتصال آن به گیرنده‌ها از این علائم جلوگیری می‌کنند.

متن انگلیسی:

How antihistamines work. Antihistamines block the effects of a substance called histamine in your body. Histamine is normally released when your body detects something harmful, such as an infection.

ترجمه فارسی:

آنتی‌هیستامین‌ها چگونه عمل می‌کنند؟ آنتی‌هیستامین‌ها اثرات ماده‌ای به نام هیستامین را در بدن مسدود می‌کنند. هیستامین معمولاً زمانی در بدن آزاد می‌شود که سیستم ایمنی چیزی مضر مانند عفونت را تشخیص دهد.

به نقل از nhs

​۲. داروهای ضد احتقان‌

داروهای ضد احتقان از جمله مهم‌ترین داروهای مورد استفاده در کنترل سریع و موقت علائم آلرژی به‌ویژه گرفتگی بینی و سینوس‌ها هستند. این داروها اغلب در کنار آنتی‌هیستامین‌ها برای کاهش علائم آلرژی تجویز می‌شوند و در اشکال مختلفی مانند اسپری بینی، قطره چشمی، مایعات خوراکی و قرص در دسترس‌اند. اسپری‌ها و قطره‌های بینی باید تنها برای مدت کوتاه (حداکثر ۳ روز) استفاده شوند، زیرا مصرف طولانی‌مدت می‌تواند منجر به بازگشت شدیدتر علائم شود. در مقابل، قرص‌ها و شربت‌های ضد احتقان معمولاً ایمن‌تر و برای مصرف طولانی‌تر مناسب‌تر هستند.

این داروها ممکن است عوارضی مانند بی‌خوابی، سردرد، افزایش فشار خون و تحریک‌پذیری ایجاد کنند، به همین دلیل برای افراد مبتلا به فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی، پرکاری تیروئید یا گلوکوم توصیه نمی‌شوند. سودوافدرین یکی از رایج‌ترین داروهای ضد احتقان خوراکی است که به‌صورت بدون نسخه نیز عرضه می‌شود. همچنین بسیاری از داروهای ضد حساسیت ترکیبی، مانند سیتریزین به‌همراه سودوافدرین یا دزلوراتادین با سودوافدرین، برای درمان هم‌زمان علائم آلرژی و احتقان کاربرد دارند.

در میان اسپری‌های بینی، داروهایی مانند اکسی‌متازولین، تتراهیدروزولین و فنیل‌ آفرین برای باز کردن راه‌های هوایی در موارد سرماخوردگی یا آلرژی شدید بسیار رایج‌اند. همچنین قطره نفازولین نیز برای کاهش التهاب و خارش چشم و بینی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مصرف این داروها، به‌ویژه در فصول سرد سال یا در زمان عود آلرژی‌ها افزایش می‌یابد و باید طبق توصیه پزشک انجام شود.

کورتیکواستروئیدها هم به‌صورت قرص، اسپری، قطره و شربت در داروخانه‌ها یافت می‌شوند.

۳. کورتیکواستروئیدها

دسته دیگر داروهای ضد حساسیت شامل کورتیکواستروئیدها می‌شوند. این داروها با سرکوب التهاب مرتبط با آلرژی، علائم ایجاد شده را تسکین می‌دهند. این داروها را نیز می‌توان در قالب اسپری بینی، داروهای استنشاقی، قطره‌های چشمی و به‌صورت قرص و مایعات خوراکی تهیه کرد.

اسپری بینی کورتیکواستروئید

اسپری‌های کورتیکواستروئیدی از گرفتگی، عطسه و آبریزش بینی جلوگیری کرده و آن را تسکین می‌دهد. عوارض جانبی می‌تواند شامل طعم ناخوشایند، تحریک بینی و خونریزی بینی نیز به دنبال استفاده از این اسپری‌ها ایجاد شود. برخی از رایج‌ترین اسپری‌های بینی کورتیکواستروئیدی موجود شامل موارد زیر است:

• • بودزوناید

• • فلکوتیکازون فوروات

• • مومتازون

• • تریامسینولون

• • فلوتیکازون پروپیونات

• • بکلومتازون

• • سیکلسوناید.

داروهای استنشاقی کورتیکواستروئیدی

کورتیکواستروئیدهای استنشاقی اغلب روزانه به‌عنوان بخشی از درمان آسم ناشی از واکنش به محرک‌های آلرژی موجود در هوا (آلرژن‌ها) مصرف می‌شوند. عوارض جانبی معمولا جزئی هستند و می‌توانند شامل تحریک دهان و گلو و عفونت‌های قارچی دهان باشند.

برخی از داروهای ضد حساسیت استنشاقی کورتیکواستروئیدها را با گشادکننده‌های برونش طولانی اثر ترکیب می‌کنند. برخی از رایج‌ترین داروهای استنشاقی تجویزی عبارت‌اند از:

• • بکلومتازون

• • بودزوناید

• • سیکلسوناید

• • فلوتیکازون

• • مومتازون.

قطره‌ های چشمی کورتیکواستروئیدی

قطره‌های کورتیکواستروئیدی برای تسکین خارش مداوم چشم‌ها، قرمزی یا آبریزش چشم‌ها زمانی که سایر مداخلات موثر نیستند، استفاده می‌شود. یک پزشک متخصص در اختلالات چشمی (چشم‌پزشک) معمولاً استفاده از این قطره‌ها را به دلیل خطر مشکلاتی مانند آب مروارید، گلوکوم و عفونت کنترل می‌کند. رایج‌ترین داروهای ضد حساسیت موجود در این دسته شامل موارد زیر است:

• • فلورومتولون

• • لوتپردنول

• • پردنیزولون.

قطره‌های چشمی کورتیکواستروئیدی برای کاهش التهاب شدید چشم در بیماری‌های التهابی یا آلرژیک استفاده می‌شوند.

قرص و مایعات کورتیکواستروئیدی

کورتیکواستروئیدهای خوراکی برای درمان علائم شدید ناشی از انواع واکنش‌های آلرژیک استفاده می‌شوند. مصرف طولانی‌مدت می‌تواند باعث آب مروارید، پوکی‌استخوان، ضعف عضلانی، زخم معده، افزایش قند خون (گلوکز) و تاخیر در رشد در کودکان شود. برخی از آنها را به‌عنوان قرص ضد حساسیت کودکان در نظر می‌گیرند. بااین‌حال مصرف آنها باید تحت‌نظر پزشک یا دکتر آسم و آلرژی باشد. کورتیکواستروئیدهای خوراکی نیز می‌توانند فشارخون بالا را بدتر کنند. برخی از رایج‌ترین کورتیکواستروئیدهای خوراکی تجویزی شامل موارد زیر است:

• • پردنیزولون

• • پردنیزون

• • متیل پردنیزولون.

کرم‌ های پوستی کوتیکواستروئیدی

کرم‌های کورتیکواستروئیدی واکنش‌های آلرژیک پوستی مانند خارش، قرمزی یا پوسته ریزی را تسکین می‌دهند. آنها به‌عنوان داروهای درمان خارش پوست یا کهیر در نظر گرفته می‌شوند. برخی از کرم‌های کورتیکواستروئیدی کم قدرت بدون نسخه نیز در دسترس هستند، اما قبل از استفاده از این داروهای ضد حساسیت موضعی برای بیش از چند هفته باید با پزشک خود مشورت کنید.

عوارض جانبی می‌تواند شامل تغییر رنگ و تحریک پوست باشد. استفاده طولانی‌مدت، به‌ویژه کورتیکواستروئیدهای تجویزی قوی‌تر، می‌تواند باعث نازک شدن پوست و ایجاد سطوح غیرطبیعی هورمونی شود. رایج‌ترین و شناخته‌شده‌ترین کرم‌های پوستی کورتیکواستروئیدی شامل موارد زیر است:

• • بتامتازون

• • دسوناید

• • هیدروکورتیزون

• • تریامسینولون

• • مومتازون.

تثبیت‌ کننده‌ های ماست سل

تثبیت‌کننده‌های ماست سل مانع از انتشار مواد شیمیایی در سیستم ایمنی می‌شوند که وجود آنها به واکنش‌های آلرژیک کمک می‌کنند. این داروها به‌طورکلی بی‌خطر هستند اما معمولاً برای ایجاد اثر کامل باید چندین روز استفاده شوند. آنها معمولاً زمانی استفاده می‌شوند که آنتی‌هیستامین‌ها کار نمی‌کنند یا به‌خوبی تحمل نمی‌شوند.

این داروها نیز به اشکال مختلف در دسترس است. اسپری‌های بینی به‌صورت اسپری‌های تنفسی که از راه بینی استنشاق می‌شوند بدون نسخه نیز در دسترس‌اند و از جمله آنها می‌توان به اسپری کرومولین اشاره کرد. قطره‌های چشمی نیز مدل رایج دیگر این داروهای ضد حساسیت‌اند که رایج‌ترین آنها شامل قطره چشمی کرومولین، لودوکسامید و ندوکرومیل می‌شود.

۵. داروهای ضد حساسیت مهار کننده لکوترین

مهارکننده لکوترین یک داروی تجویزی است که مواد شیمیایی ایجادکننده علائم آلرژی، به نام لکوترین‌ها را مسدود می‌کند. این داروی خوراکی علائم و نشانه‌های آلرژی از جمله احتقان بینی، آبریزش بینی و عطسه را تسکین می‌دهد. تنها یک نوع از این دارو، مونته لوکاست (Singulair) برای درمان تب یونجه یا همان رینیت آلرژیک تایید شده است.

در برخی افراد، مهارکننده‌های لوکوترین می‌توانند علائم روان‌شناختی مانند اضطراب، افسردگی، رویاهای عجیب‌وغریب، مشکلات خواب و تفکر یا رفتار خودکشی را به‌عنوان عوارض جانبی مصرف این داروها ایجاد کنند. مصرف آنها حتما باید تحت‌نظر پزشک باشد.

داروهای مهارکننده لکوترین برای کنترل علائم آلرژی و آسم، به‌ویژه گرفتگی بینی و التهاب مجاری تنفسی استفاده می‌شوند.

۶. داروهای ضد حساسیت تزریقی

دسته مهمی از داروهای ضد آلرژی به‌صورت تزریقی و آمپول‌های ضد حساسیت مصرف می‌شوند. در این دسته می‌توان انواع داروهای آنتی‌هیستامینی، کورتیکواستروئیدی، سرکوب‌کننده‌های ماست سل و را مشاهده کرد.

رایج‌ترین داروهای ضد حساسیت تزریقی آنتی‌هیستامینی شامل موارد زیر است:

• هیدرامین
• سیتریزین
• لوراتادین
• فکسوفنادین
• دسلوراتادین.

این داروها را برای درمان واکنش‌های آلرژیکی مانند خارش پوست، رینیت آلرژیک، آبریزش بینی، سرفه استفاده می‌کنند. این داروها به‌صورت داخل عضلانی و داخل وریدی تجویز می‌شوند. آمپول هیدروکسی زین هیدروکلراید نیز یکی از داروهای آنتی‌هیستامینی تزریقی است که فقط به‌صورت عضلانی تجویز می‌شود.

آمپول تریامسینولون نیز یکی دیگر از داروهای ضد حساسیت تزریقی است که در دسته کورتیکواستروئیدها قرار می‌گیرد. این دارو را به‌عنوان یک آمپول ضد حساسیت کورتون می‌شناسند. آمپول تریامسینولون قوی‌ترین آمپول ضد حساسیت است که به دلیل خواص ضدالتهابی خود در درمان لوپوس، واکنش‌های آلرژیک حاد، آلوپسی، پسوریازیس و آرتریت خودایمنی مورداستفاده قرار می‌گیرد.

آمپول بتامتازون یکی دیگر از داروهای ضد حساسیت تزریقی است که در دسته کورتیکواستروئیدها قرار می‌گیرد. این آمپول ضد حساسیت شیری رنگ را به‌عنوان داروی کورتون می‌شناسند و یک سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است. از این آمپول ضد حساسیت قوی برای درمان بیماری‌های خودایمنی مانند آسم و آلرژی‌های شدید، لوپوس و رماتیسم مفصلی استفاده می‌کنند.

درمان آلرژی از طریق ایمونوتراپی آلرژن‌ ها به چه معناست؟

ایمونوتراپی بادقت زمان‌بندی می‌شود و به‌تدریج با قرارگرفتن در معرض آلرژن‌ها، به‌ویژه مواردی که اجتناب از آنها دشوار است، مانند گرده‌ها، کنه‌ها، گردوغبار و کپک‌ها افزایش می‌یابد. هدف ازاین‌روش درمانی، آموزش سیستم ایمنی بدن برای عدم واکنش به این آلرژن‌ها است.

ایمونوتراپی ممکن است زمانی مورداستفاده قرار گیرد که سایر درمان‌ها و مصرف داروهای ضد حساسیت موجود موثر یا قابل‌تحمل نباشند. همچنین در کاهش علائم آسم در برخی بیماران مفید است. در درمان‌های ایمونوتراپی ممکن است از تزریق یک سری آمپول‌ها به‌صورت هفتگی یا هر دوهفته یک‌بار استفاده شود.

نوع دیگر نیز استفاده از درمان‌های خوراکی است. یک قرص حاوی یک آلرژن را در این نوع درمان زیر زبان قرار می‌دهند تا به‌تدریج جذب شود. این روش درمانی برای ازبین‌بردن علائم ناشی از رینیت آلرژیک و درمان آبریزش بینی، سوزش چشم‌ها و احتقان بینی مورداستفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این گاهی به‌عنوان روشی برای بهبود علائم آسم نیز در نظر گرفته می‌شود.

مصرف داروهای ضد حساسیت در کودکان

برای کودکان معمولا از یک سری داروهای ضد حساسیت مخصوص استفاده می‌شود و نکته مهم‌تر این که دوز مصرفی در آنها با بزرگسالان متفاوت است. مصرف بدون نسخه داروهای ضد آلرژی نیز در کودکان ممنوع است و حتما باید با پزشک و دکتر آسم و آلرژی مخصوص کودکان در این زمینه مشورت شود.

بانوفن یا دیفن هیدرامین به‌صورت شربت یا قرص یکی از داروهای رایجی است که به‌عنوان شربت یا قرص ضد حساسیت کودکان مصرف می‌شود. از این دارو برای درمان خارش، آبریزش چشم‌ها، سوزش بینی و گلو و درمان سرفه در کودکان استفاده می‌شود. شربت دیفن هیدرامین در کودکان برای درمان سرفه استفاده می‌شود. قرص آن را نیز به‌عنوان قرص ضد حساسیت سرفه تجویز می‌کنند. داروهای لوراتادین و فکسوفنادین را نیز در دوزهای کم‌تر و تحت‌نظر پزشک برای درمان برخی حساسیت‌ها و آلرژی‌ها در کودکان تجویز می‌کنند.

داروهای ضدحساسیت را تنها با تجویز پزشک باید استفاده کرد.

واکنش‌ های آلرژیک در بدن شامل چه مواردی می‌ شود؟

همان‌طور که گفته شد واکنش‌های آلرژیک می‌توانند در افراد مختلف به مواد متفاوت و به اشکال متنوع دیده شود. بسته به این که ماده آلرژن چیست و میزان آلرژی افراد به این مواد چه میزان است، واکنش‌های آلرژی نیز متفاوت است. به همین ترتیب نیز داروهای ضد حساسیت متفاوتی با دوزهای مختلف برای رفع علائم آلرژی مصرف می‌شوند.

این مواد آلرژن می‌توانند بر راه‌های هوایی، سینوس‌ها، مجاری بینی، پوست کل بدن، دستگاه گوارش و غیره تاثیر بگذارد. میزان شدت واکنش‌های آلرژیک در افراد متفاوت است. گاهی حتی یک واکنش ممکن است در یک فرد در زمان‌های مختلف با شدت‌های متفاوتی بروز کند. در شدیدترین حالت این واکنش‌ها می‌تواند موجب بروز یک واکنش تهدیدکننده زندگی به نام شوک آنافیلاکسی شود.

آسم و آلرژی یکی از رایج‌ترین مشکلاتی است که در بسیاری از افراد دیده می‌شود. در بیماری آسم معمولا مجاری تنفسی و ریه‌ها درگیر واکنش‌های آلرژیک می‌شوند. خارش پوست نیز یکی دیگر از واکنش‌های آلرژیک است که در برخی افراد به دلیل تماس پوست با یک ماده حساسیت‌زا ایجاد می‌شود. کهیر پوستی یا راش‌های پوستی نیز نوع دیگر واکنش‌های آلرژیک است که در افراد مختلف با شدت‌های متفاوت دیده می‌شود. ادم‌های پوستی، التهاب، خارش پوست، تورم لب‌ها و زبان و غیره از دیگر حالت‌های واکنش آلرژی است.

سرفه‌های شدید، عطسه‌های مکرر، قرمزی چشم، آبریزش بینی، آبریزش چشم‌ها، سوزش چشم، تنگی نفس، تغییر صدا، جوش‌های پوستی، کهیرهای پوستی و تهوع و استفراغ و درد معده از انواع واکنش‌های آلرژیکی است که در افراد مختلف با شدت‌های متفاوتی ممکن است بروز کند.

افرادی که به بیماری آلرژی دچارند اکثرا به مواد غذایی، گرده گل و یا مواد شیمیایی حساسیت دارند

واکنش‌ های آلرژیک در چه زمان‌ هایی بروز می‌ کند؟

برخی از مواقع آلرژی‌ها به‌صورت حساسیت فصلی هستند و ازاین‌رو علائم تنها تحت شرایطی خاص و در یک فصل مشخص بروز می‌کند. برای مثال در فصل بهار به دلیل وجود گرده‌های زیاد گل نرخ شیوع آلرژی‌های فصلی بسیار زیاد است. در فصل پاییز نیز معمولا واکنش‌های آلرژیک به‌صورت عطسه و سرفه بروز می‌کند.

دسته دیگری از واکنش‌های آلرژی در یک‌زمان مشخص و به دنبال تماس با ماده آلرژن بروز می‌کند. برای مثال در اثر تماس با یک آلاینده در افراد مبتلا به آسم و آلرژی، ممکن است یک حمله آسم رخ دهد. در برخی افراد که به یک دارو یا ماده غذایی خاص آلرژی دارند، زمان بروز واکنش‌های حساسیتی در مواقع مصرف این غذاها و داروهاست. در تمام این حالت‌ها معمولا با مصرف داروهای ضد حساسیت علائم فروکش کرده و برطرف می‌شوند. بااین‌حال اگر علائم ادامه‌دار شد یا واکنش‌های شدیدتری مانند شوک آنافیلاکسی در افراد اتفاق افتاد؛ ممکن است به بستری شدن در بیمارستان و دریافت یک سری درمان‌های تخصصی‌تر نیز نیاز باشد.

شوک آنافیلاکسی و درمان آن

همیشه واکنش‌های آلرژیک در حد حساسیت‌ها و واکنش‌های معمول نیستند. اگر واکنش‌ها بسیار شدید و جدی باشند، خطر مرگ برای افراد بالاست. به برخی از این واکنش‌های آلرژیک شدید و خطرناک، شوک آنافیلاکسی گفته می‌شود.

معمولا در اثر نیش حشرات مانند نیش زنبور یا نیش مار، تزریق پنی‌سیلین یا مصرف برخی داروها، مصرف یک سری غذاهای حساسیت‌زا و غیره ممکن است این واکنش‌های شدید و شوک آنافیلاکسی رخ دهد. معمولا برای درمان این حملات به‌صورت اضطراری، از تزریق اپی نفرین استفاده می‌شود.

نتیجه‌گیری و راهنمای مراجعه به دکتر

واکنش‌هایی که در اثر واکنش سیستم ایمنی بدن به یک ماده محرک ایجاد می‌شود را به‌عنوان واکنش‌های آلرژیک می‌شناسند. این بیماری قابل‌درمان نیست و تنها می‌توان با استفاده از داروهای ضد حساسیت موجود، شدت آنها را کاهش داد و آنها را کنترل کرد. رایج‌ترین داروهای ضد حساسیت در دسته آنتی‌هیستامین‌ها، کورتیکواستروئیدها، ضد احتقان‌ها و مهارکننده‌های لوکوترین دسته‌بندی می‌شوند و انواع بسیار متنوعی دارند. اگر سوالی در مورد انواع داروهای ضد حساسیت دارید، می‌توانید از متخصصان در پنل دکترتو بپرسید.

در دکترتو می‌توانید با بهترین متخصصین آسم و آلرژی آشنا شوید، با آنها به‌صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و در صورت نیاز برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید. اگر در مورد این داروها نیاز به اطلاعات بیشتری داشتید، می‌توانید از خدمات مشاوره دارویی دکترتو استفاده کنید.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!