مننژیت در کودکان یک التهاب خطرناک در غشاهای مغز و نخاع است که عمدتا توسط ویروسها و باکتریها ایجاد میشود. این بیماری میتواند منجر به عوارض جدی مانند آسیب مغزی یا حتی مرگ شود؛ البته اگر به موقع درمان نشود. علائم مننژیت در کودکان شامل تب بالا، سردرد شدید، استفراغ، خشکی گردن و در موارد شدید، تشنج است. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب با استفاده از آنتیبیوتیکها و داروهای ضدویروسی میتواند بهبودی سریعتر را فراهم کند.
بیماری آنسفالیت، عفونت و التهاب مغز است که توسط ویروسها، باکتری، انگل یا عوامل دیگر ایجاد میشود. یکی از انواع شایع این بیماری، آنسفالیت هرپسی است که ناشی از عفونت ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ یا ۲ است.
زندگی نباتی حالتی است که فرد در اثر آسیب مغزی، هوشیاری خود را از دست میدهد و به حالت بیهوشی بیدار میرود. در این وضعیت، بیمار قادر به تکلم و انجام حرکات ارادی نیست، اما چشمهایش باز هستند.
بیماری هانتینگتون نوعی بیماری عصبی زوال دهنده است که معمولا از طریق ژنتیک و وراثت اتوزومال غالب انتقال پیدا میکند. علائم این بیماری معمولا بین ۳۰ تا ۵۰ سالگی شروع میشوند. درحال حاضر هیچ درمان قطعی برای بیماری هانتینگتون یا جلوگیری از تشدید بیماری وجود ندارد.
یکی از شرایط اورژانسی در پزشکی، آمبولی مغزی یا انسداد عروق مغزی است. این وقوع ناگهانی اغلب ناشی از انتقال یک لخت خونی یا چیز دیگر از یک نقطه دور در بدن به مغز است، که منجر به انسداد یکی از عروق خونی مغزی میشود. عوارض جدی از جمله از دست دادن کنترل عضلات، مشکلات حافظه، صحبت کردن و حتی مرگ ناگهانی را ایجاد کند. درمان آمبولی مغزی اغلب شامل استفاده از داروهای ضد لختهای، جراحی برای حذف لختههای خونی و فیزیوتراپی برای بازسازی عملکرد مغزی است.
الکترومیوگرافی پا یک آزمون تشخیصی جهت بررسی عملکرد عضلات و عصبهای پا با استفاده از الکترودها است که نقاط ضعف عضلات، آسیب عصبی و اختلالات عصبی را تشخیص میدهد. در طول انجام الکترومیوگرافی پا، الکترودها به عضلات نزدیک قرار میگیرند و سیگنالهای الکتریکی تولید شده در طول حرکت عضلات ثبت میشوند. این آزمایش اختلالات عصبی مربوط به عصبهای احساسی و حرکتی در پاها را شناسایی میکند.
آلزایمر شایعترین نوع زوال عقل و یک بیماری پیشرونده عصبی است که با تخریب سلولهای مغز موجب اختلال در حافظه، تفکر و رفتار میشود. این بیماری معمولاً پس از ۶۵ سالگی بروز میکند اما میتواند در سنین پایینتر نیز آغاز شود. علائم آن از فراموشی خفیف شروع شده و به تدریج به ناتوانی در انجام امور روزمره میانجامد. علت دقیق آن مشخص نیست، اما اختلالات پروتئینی و آسیب نورونها از عوامل اصلی آن به شمار میروند.