ترانکوپین، داروی ضدروان‌پریشی نسل دوم، برای کنترل علائم رفتاری آلزایمر (توهم، هذیان، پرخاشگری) استفاده میشود، اما درمان قطعی نیست و بیماری را متوقف نمی‌کند. دوز معمول (۲۵-۵۰ میلی‌گرم) با نظارت پزشک و از مقدار پایین شروع میشود. عوارض شامل خواب‌آلودگی، خشکی دهان، یبوست، افزایش وزن و در موارد نادر، مشکلات قلبی یا متابولیکی است. بیماران با بیماری‌های قلبی، کبدی یا دیابت باید با احتیاط مصرف کنند. تداخل با داروهای آرام‌بخش، ضدافسردگی یا قلبی ممکن است خطراتی مانند افت فشار خون ایجاد کند. مصرف باید تحت نظر پزشک باشد.
اینکه افرادی که آلزایمر می گیرند چقدر زنده می مانند بستگی به سن شروع بیماری، شدت علائم، سلامت کلی بیمار و کیفیت مراقبت‌های پزشکی دارد. شروع بیماری در سنین پایین‌تر با پیشرفت سریع‌تر و کاهش عمر همراه است، در حالی که در سنین بالاتر بیماری کندتر پیش می‌رود. شدت علائم شدید، خطر عوارض مانند عفونت، سوءتغذیه و افتادن را افزایش می‌دهد. سلامت جسمی و روانی بهتر و مراقبت‌های تخصصی (تغذیه مناسب، معاینات منظم) طول عمر را افزایش می‌دهند. عفونت‌های تنفسی (ذات‌الریه)، سوءتغذیه و زخم بستر از علل اصلی مرگ هستند. میانگین امید به زندگی ۴ تا ۱۰ سال پس از تشخیص است، اما با مراقبت مناسب تا ۲۰ سال ممکن است.
مدت زمان ترک سیگار از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما معمولا مراحل اولیه ترک بین ۳ تا ۵ روز طول میکشد که طی آن، نیکوتین به‌طور کامل از بدن خارج میشود. در این بازه، علائم جسمی مانند سردرد، تحریک‌پذیری و بی‌خوابی بیشتر بروز می‌کنند. اما ترک واقعی، فراتر از پاک‌سازی فیزیکی است و جنبه روانی آن ممکن است هفته‌ها یا حتی ماه‌ها طول بکشد. بسیاری از افراد طی ۲ تا ۴ هفته با افت و خیزهای احساسی و رفتاری دست‌وپنجه نرم می‌کنند تا به ثبات برسند.
نیکوتین به‌طور معمول ظرف ۲۴ تا ۷۲ ساعت پس از ترک سیگار از بدن دفع میشود، اما اثرات آن ممکن است برای مدت طولانی‌تری باقی بماند. پس از گذشت حدود سه روز، سطح نیکوتین در خون به صفر می‌رسد و بدن وارد مرحله پاک‌سازی کامل میشود، جایی که گیرنده‌های نیکوتینی در مغز به‌تدریج به تعادل جدیدی می‌رسند. با این حال، علائم ترک می‌توانند تا چند هفته ادامه یابند، چرا که مغز نیاز به زمان دارد تا به نبود نیکوتین عادت کند.
بیماری دوقطبی و اسکیزوفرنی دو اختلال روانی متفاوت هستند، هرچند ممکن است برخی علائم مشابه داشته باشند. بیماری دوقطبی (یا اختلال دو قطبی) با تغییرات شدید در خلق و خو مشخص میشود که شامل دوره‌های افسردگی و شیدایی (مانیا) است. در مقابل، اسکیزوفرنی یک اختلال روانی پیچیده است که به طور عمده با علائمی مانند توهمات، هذیان‌ها، مشکلات در تفکر و ارتباطات و از دست دادن تماس با واقعیت همراه است.
برای خواب راحت چه بخوریم؟ شاید این سوال شما هم باشد و ذهنتان درگیر پاسخی برای آن باشد. بسیاری از مواد غذایی باعث بی خوابی و بسیاری دیگر باعث تجربه خوابی راحت‌تر می‌شوند. انتخاب‌های غذایی تنها بر انرژی و خواب‌آلودگی تأثیر نمی‌گذارند؛ آن‌ها می‌توانند نقش مهمی در سایر مسائل از جمله وزن، سلامت قلبی‌عروقی و سطح قند خون داشته باشند.
بی‌خوابی می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات جسمی یا روانی مختلف باشد. بیماری‌هایی مانند افسردگی، اضطراب، اختلالات تیروئید و مشکلات تنفسی اغلب با بی‌خوابی همراه هستند. همچنین شرایطی مانند سندرم پای بی‌قرار یا دردهای مزمن نیز می‌توانند باعث اختلال در خواب شوند.
اختلال دوقطبی با دوره‌های تغییرات شدید خلق از مانیا تا افسردگی مشخص میشود. عوامل مختلفی می‌توانند باعث شروع دوره خلقی دوقطبی و تشدید کننده این اختلال باشند مانند استرس، تغییرات هورمونی و مصرف داروها و الکل. برخی افراد ممکن است دوره‌های خلقی را بدون هیچ دلیل مشخصی تجربه کنند. در مجموع، عوامل متعددی می‌توانند در تشدید و تحریک دوره‌های مانیا و افسردگی در بیماری دوقطبی نقش داشته باشند.
داروی هالوپریدول جزء داروهای روان‌پریشی محسوب میشود که برای درمان بیماری‌هایی همچون اسکیزوفرنی، اختلال تورت و بیماری‌های عصبی کاربرد دارد. از عوارض آن می‌توان به یبوست و اسهال، حالت تهوع، تاثیرات روی سیستم عصبی مرکزی و کاهش توانایی جنسی اشاره کرد.
از جمله روش‌های درمان حملات پانیک می‌توان به دارو درمانی و روش‌های روان درمانی پرداخت. هر یک از این روش‌ها علائم این حملات را کاهش داده و به فرد مبتلا در جهت بهبود زندگی کمک می‌کند.
حشیش نوعی ماده مخدر و شکل قوی شاهدانه (ماری جوانا) است که با جمع آوری و فشرده‌سازی صمغ آن تولید میشود. صمغ شاهدانه THC بالایی دارد و به شدت روی عملکرد مغز تاثیرگذار است. حشیش به صورت بلوک‌های کوچک فشرده یا روغن مصرف دارد.
افسردگی یک اختلال روانی پیچیده و شایع است که با احساس غم عمیق، بی‌انگیزگی و از‌دست‌دادن علاقه نسبت به فعالیت‌های روزمره همراه است. این بیماری می‌تواند بر افکار، احساسات، خواب، اشتها و توانایی عملکرد فرد در زندگی شخصی و اجتماعی تأثیر بگذارد. افسردگی فقط یک ناراحتی موقت نیست، بلکه نیاز به تشخیص و درمان تخصصی دارد. در صورت رسیدگی نکردن، ممکن است شدت پیدا‌کند و به مشکلات جدی‌تر جسمی و روانی منجر شود.