علائم میکروسفالی در نوزادان معمولاً شامل کوچک بودن غیرطبیعی اندازه سر، تأخیر در رشد، و مشکلات حرکتی است. نوزادانی که مبتلا به میکروسفالی هستند ممکن است مشکلاتی در بلع و خوردن داشته باشند، همچنین ممکن است در انجام حرکات طبیعی مانند بلند کردن سر یا حرکت دستها و پاها دچار تأخیر شوند. این نوزادان ممکن است دچار مشکلات شناختی مانند اختلال در یادگیری یا رشد ذهنی نیز باشند. علاوه بر این، در برخی از نوزادان مبتلا به میکروسفالی، تشنجها و مشکلات تنفسی نیز مشاهده میشود. شناسایی زودهنگام این علائم میتواند به درمان و مدیریت بهتر وضعیت کودک کمک کند.
کودکان مبتلا به میکروسفالی ممکن است در برخی موارد زندگی طبیعی و طولانیتری داشته باشند، اما پیشبینی طول عمر آنها بستگی به شدت اختلال و وجود بیماریهای همراه دارد. در میکروسفالیهای خفیف، بسیاری از کودکان میتوانند به طور طبیعی رشد کرده و به سنین بزرگسالی برسند. با این حال، در موارد شدیدتر میکروسفالی که با ناهنجاریهای مغزی جدیتر همراه است، احتمال بروز مشکلات پزشکی پیچیده مانند تشنجهای مزمن، مشکلات تنفسی یا نقصهای قلبی وجود دارد که میتواند بر طول عمر تأثیر بگذارد. مراقبتهای پزشکی مناسب، درمانهای حمایتی و شناسایی سریع مشکلات میتواند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش طول عمر کودکانی که مبتلا به میکروسفالی هستند، کمک کند.
میکروسفالی یک اختلال نادر است که در آن اندازه مغز نوزاد به طور غیرطبیعی کوچک است، که میتواند ناشی از مشکلات ژنتیکی، عفونتهای دوران بارداری یا عوامل محیطی باشد. این وضعیت معمولاً با تأخیر در رشد جسمی و ذهنی همراه است و ممکن است مشکلاتی مانند نقصهای حرکتی، گفتاری و شناختی را به همراه داشته باشد. در حال حاضر، هیچ درمان قطعی برای افزایش اندازه مغز وجود ندارد، اما درمانهای حمایتی مانند فیزیوتراپی، کار درمانی و گفتار درمانی میتوانند به بهبود تواناییهای کودک کمک کنند.
علائم تومور مغزی در زنان شامل پریود نامنظم، قطع قاعدگی (آمنوره)، ترشح شیر از سینه بدون بارداری، حساسیت یا درد سینه، مشکلات باروری، کاهش میل جنسی، بزرگ شدن یا درد تخمدانها و سردرد مداوم است. این علائم اغلب به دلیل فشار تومور بر غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس و اختلال در هورمونها (استروژن، پروژسترون، پرولاکتین) ایجاد میشوند. سردردها ممکن است با تهوع یا تاری دید همراه باشند. تشخیص زودهنگام با آزمایش هورمونی و تصویربرداری (MRI) ضروری است، زیرا درمان به موقع میتواند از عوارض جدی جلوگیری کرده و عملکرد طبیعی بدن را بازگرداند.
قرص برای میگرن چشمی شامل مسکنها و NSAIDها برای حملات خفیف تا متوسط، داروهای اختصاصی مانند تریپتانها برای تسکین سریع سردرد (با احتیاط و پرهیز مصرف در میگرن شبکیهای) و داروهای پیشگیرانه مانند آنتاگونیستهای CGRP و ضدافسردگیهای سهحلقهای است. هدف، کاهش درد، کوتاهکردن مدت حمله و کاستن از دفعات آن است. در حملات نادر، معمولا درمان خاص لازم نیست. انتخاب دارو و دوز باید توسط پزشک و با توجه به نوع میگرن، بیماریهای همراه و تداخلات دارویی انجام شود.
میگرن چشمی، نوعی نادر از میگرن است که با اختلالات بینایی موقت در یک چشم همراه است و علت دقیق آن نامشخص است اما یکی از فرضیهها اختلال موقت جریان خون در شبکیه است. علائم اصلی شامل از دست دادن بینایی جزئی یا کامل، جرقههای نورانی و سردرد شدید است که معمولاً کمتر از یک ساعت طول میکشد. افراد با سابقه میگرن یا مشکلات عروقی بیشتر در معرض خطر هستند و درمان شامل داروهای پیشگیری و تغییرات سبک زندگی میشود.
سکته مغزی وضعیت پزشکی اضطراری است که نیاز به توجه فوری دارد. سکته مغزی اغلب بدون هشدار و علائم ظاهر میشود. با این حال، در برخی موارد ممکن است نشانههای هشداردهندهای قبل از وقوع سکته وجود داشته باشد مانند سردرد شدید و حمله ایسکمی گذرا.
زوال عقل عروقی یک اصطلاح کلی مرتبط با مشکلات مربوط به استدلال، برنامه ریزی، قضاوت، حافظه و سایر فرآیندهای فکری آسیب مغزی ناشی از اختلال در جریان خون به مغز را توصیف میکند.
داروهای ضد تشنج بخش مهمی از درمان صرع و تشنجهای علامتی هستند. ممکن است پیدا کردن داروی ضد تشنج مناسب برای شما زمانبر باشد. بهعلاوه اینکه، مصرف خودسرانه این داروها بههیچ وجه توصیه نمیشود و بیشتر قرصهای تشنج باید تنها با مصرف پزشک تجویز شوند.
تشنج های میوکلونیک نوعی نسبتا رایج از تشنج هستند که باعث حرکات عضلانی سریع و غیرقابل کنترل میشوند. اگرچه این تشنجها به طور کلی خطرناک یا مضر نیستند، اما میتوانند در فعالیتهایی مانند راه رفتن یا حمل اشیا مشکلساز شوند. همچنین، این تشنجها میتوانند نشانهای از بروز تشنج شدیدتر باشند.
تشنج های فوکال میتوانند علائم متنوعی ایجاد کنند که بسیاری از آنها گیجکننده یا ترسناک هستند، بهویژه اگر قبلا تجربه نشده باشند. این نوع تشنجها همچنین در کودکان شایع هستند که میتواند برای کودکان و والدین هم ترسناک باشد. با این حال، تشنج های فوکال قابل درمان هستند. در بسیاری از موارد، کودکان مبتلا میتوانند این حالت را پشت سر بگذارند و باقی عمر را بدون تشنج سپری کنند.
داروی پیراستام در درمان بیماریهایی از جمله سرگیجه، صرع میوکلونیک، اختلالات حرکتی، زوال عقل، اسکیزوفرنی و اختلال در درک کاربرد دارد. اما این دارو، دارویی نیست که بتوانید خودسرانه و بدون تجویز پزشک مصرف کنید. برای اطمینان از مناسب بودن برای شما و شروع مصرف آن لازم است تا با یک متخصص واجد شرایط و باتجربه صحبت کنید