محدوده کراتین نرمال در آزمایش خون برای بزرگسالان ۰.۶ تا ۱.۳ میلی‌گرم در دسی‌لیتر است (زنان: ۰.۵ تا ۱.۱، مردان: ۰.۷ تا ۱.۳). در بارداری کمتر از ۰.۸ و در ورزشکاران ممکن است کمی بالاتر باشد. سالمندان به دلیل کاهش توده عضلانی و عملکرد کلیه، نیاز به بررسی دقیق‌تر دارند. عوامل مانند رژیم غذایی، فعالیت بدنی و بیماری‌ها (دیابت، فشار خون) بر سطح کراتین اثر می‌گذارند. افزایش یا کاهش غیرطبیعی کراتین می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات کلیوی یا سوءتغذیه باشد. مشاوره با پزشک برای تفسیر نتایج ضروری است.
تزریق ژل به آلت یک روش غیرجراحی برای افزایش حجم و قطر آلت مردانه است که با استفاده از پرکننده‌های پوستی انجام می‌شود. این روش بیشتر به منظور بهبود ظاهر و افزایش رضایت فرد از اندازه و شکل آلت کاربرد دارد و معمولاً نتایج آن موقتی است.
سرطان مثانه می‌تواند کشنده باشد، اما این بستگی به مرحله تشخیص، نوع تومور و اثربخشی درمان دارد. با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، احتمال مرگ به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. همچنین، عواملی مانند متاستاز به سایر اندام‌ها و وضعیت عمومی سلامت بیمار نیز می‌توانند تأثیر زیادی بر پیش‌آگهی و نتیجه درمان داشته باشند.
جلوگیری از عود سرطان مثانه نیازمند ترکیبی از درمان‌های پزشکی، پیگیری منظم و تغییر در سبک زندگی است. استفاده از داروهای تقویتی، تغذیه مناسب، ورزش، و پایبندی به برنامه‌های پیگیری پزشکی می‌تواند خطر بازگشت بیماری را کاهش دهد. پیشرفت‌های علمی مانند ایمونوتراپی و روش‌های تشخیصی نوین نیز نقش مؤثری در کنترل عود دارند.
درد پا در بیماران مبتلا به سرطان مثانه ممکن است به دلیل درگیری عصبی، متاستاز استخوان یا ایجاد لخته خون در رگ‌ها ایجاد شود. این درد معمولاً با علائمی مثل بی‌حسی، ورم یا ضعف عضلانی همراه است. تشخیص و درمان به‌موقع، نقش مهمی در کنترل درد و پیشگیری از عوارض دارد.
تشخیص سرطان مثانه معمولاً با بررسی علائم، آزمایش‌های ادرار، تصویربرداری و سیستوسکوپی انجام می‌شود. تشخیص زودهنگام نقش کلیدی در درمان موفق این بیماری دارد.
فتق بیضه چیست؟ این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که قسمتی از روده یا بافت چربی از طریق یک ناحیه ضعیف در دیواره شکم به داخل کیسه بیضه وارد می‌شود. فتق بیضه ممکن است با علائمی مانند تورم و درد در ناحیه کشاله ران همراه باشد و برای درمان معمولاً نیاز به جراحی است.
اختلال نعوظ معمولا به علت مشکلات عروقی، عصبی، هورمونی یا روانی رخ می‌دهد. دیابت، بیماری‌های قلبی-عروقی، فشار خون بالا و آسیب‌های عصبی از علل فیزیکی شایع هستند، در حالی که اضطراب، افسردگی و استرس می‌توانند عوامل روانی دخیل باشند. مصرف سیگار، الکل و برخی داروها نیز می‌توانند نقش داشته باشند.
برخی از انواع دمنوش گیاهی برای دفع پروتئین به دلیل خاصیت ادرارآوری، ضدالتهابی و تقویت عملکرد کلیه‌ها می‌توانند به کاهش دفع پروتئین در ادرار کمک کنند. با این حال، باید مصرف این دمنوش‌ها را با احتیاط انجام داد، به‌ویژه برای افرادی که مشکلات خاص کلیوی یا بیماری‌های مزمن دارند.
درمان دفع پروتئین از کلیه به علت و شدت مشکل بستگی دارد. در موارد خفیف، تغییرات در رژیم غذایی، کاهش نمک و مصرف داروهای ضد فشار خون می‌تواند مفید باشد. در موارد شدیدتر، داروهای کاهش‌دهنده پروتئین ادرار مثل مهارکننده‌های ACE یا ARBs تجویز می‌شود. همچنین کنترل بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت و فشار خون می‌تواند به درمان کمک کند.
دفع پروتئین در بارداری اگر به میزان کم باشد معمولاً خطرناک نیست، اما اگر مقدار آن افزایش یابد، می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی مانند پره‌اکلامپسی یا آسیب کلیوی باشد. در صورت همراه بودن با علائمی مانند فشار خون بالا، تورم شدید یا سردرد، نیاز به درمان فوری دارد. درمان به علت اصلی بستگی دارد و برای جلوگیری از عوارض جدی باید تحت نظر پزشک قرار گیرد.
pH ادرار می‌تواند نشان‌دهنده وضعیت سلامت کلیه‌ها و عملکرد آنها باشد. ادرار با pH پایین‌تر (اسیدی) می‌تواند نشان‌دهنده تغذیه غنی از پروتئین یا اختلالات متابولیک باشد، در حالی که ادرار با pH بالاتر (قلیایی) ممکن است به مشکلاتی نظیر عفونت‌های ادراری یا سنگ کلیه قلیایی اشاره کند. اندازه‌گیری pH در آزمایش ادرار ابزاری مهم برای تشخیص انواع مختلف بیماری‌های ادراری و متابولیک است.