ذخیره‌سازی خون بندناف شامل چند مرحله مهم است. اولین مرحله، ثبت درخواست ذخیره‌سازی است که پس از آن خون بندناف جمع‌آوری میشود و نمونه به بانک خون بندناف ارسال می‌گردد. سپس نمونه آزمایش و پردازش سلولی میشود تا سلول‌های بنیادی در آن استخراج شوند. در نهایت، خون بندناف به صورت طولانی مدت ذخیره میشود، اما باید توجه داشت که این سلول‌ها براساس نوع ذخیره‌سازی تنها یک یا دوبار قابل استفاده‌اند.
اگر والدین نوزاد تصمیم بگیرند تا نمونه خون بند ناف را در یک بانک خون بند ناف خصوصی ذخیره کنند، این نمونه‌ها در شرایط لزوم توسط خود خانواده مورد استفاده قرار می‌گیرد. در خواهر و برادر تنی، شانس تطابق ژنتیکی 75 درصد است.
خون بند ناف حاوی سلول‌های بنیادی خونساز است که می‌تواند در درمان برخی بیماری‌های صعب العلاج مؤثر باشد. بیماری‌هایی از جمله لوکمی، لوسمی، بیماری‌های خونی نادر، بیماری‌های اختلال خون و سرطان استخوان مورد درمان قرار می‌گیرند. سلول‌های بنیادی خون بند ناف به دلیل قابلیت تکثیر و تمایز به انواع سلول‌های خونی و سایر سلول‌های بدن می‌توانند در ایجاد درمان‌های نوین و موثر برای بیماری‌های مختلف کمک کنند.
ذخیره سازی خون بند ناف اهمیت زیادی در پزشکی دارد. خون بند ناف دارای سلول‌های بنیادی استخوانی است که به بازسازی سیستم خونی و سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند. همچنین، ذخیره سازی خون بند ناف می‌تواند به عنوان منبع سلول‌های بنیادی در درمان بیماری‌های مختلف از جمله بیماری‌های خونی، اختلالات ایمنی، و بیماری‌های نورولوژیک مورد استفاده قرار گیرد
به مکانی که سلول‌های بنیادی در آنجا نگهداری میشود بانک خون بند ناف می‌گویند. این سلول‌ها، از بند ناف و جفت به دست می‌آیند و می‌توان با ذخیره خون بند ناف، در صورت نیاز در آینده از آنها استفاده کرد.
هزینه ذخیره سازی خون بند ناف متغیر است و بسته به موقعیت جغرافیایی، سیاست‌های هر بانک خون بند ناف و خدمات اضافی ممکن است متفاوت باشد. این هزینه معمولاً شامل هزینه جمع آوری نمونه، هزینه پردازش و ذخیره سازی و هزینه‌های مرتبط با حفظ نمونه‌ها در طول زمان است. برخی از بانک‌های خون بند ناف ممکن است پلان‌های مختلفی ارائه دهند که هزینه‌ها و خدمات آنها متفاوت باشد.
برای نگهداری و ذخیره سازی خون بند ناف باید از بانک خون استفاده کرد. خون بند ناف پس از تولد نوزاد جمع‌آوری شده و در بانک‌های خون بند ناف نگهداری میشود. این بانک‌ها امکان ذخیره سلول‌های بنیادی موجود در خون بند ناف را فراهم می‌کنند و در موارد نیاز برای درمان بیماری‌های خونی یا سایر بیماری‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بند ناف یک عضو لوله‌ای باریک است که جنین را در رحم مادر به جفت متصل می‌کند. این عضو منبع تغذیه جنین است و وظیفه انتقال خون بین جنین و جفت را بر عهده دارد. سرخرگ‌های بند ناف خون غنی از اکسیژن و مواد غذایی را از مادر به جنین منتقل می‌کنند، در حالی که سیاهرگ آن خون کثیف و دی‌اکسید کربن را از جنین به مادر باز می‌گرداند. این عضو از مرحله بارداری تا زمان تولد جنین و حتی پس از آن نقش بسیار مهمی دارد.
متاستاز ریه به وضعیتی اشاره دارد که سلول‌های سرطانی از سایر قسمت‌های بدن به ریه‌ها منتقل می‌شوند. این شرایط معمولاً به عنوان یکی از مراحل پیشرفته سرطان شناخته میشود و می‌تواند به شدت بر عملکرد ریه‌ها تأثیر بگذارد. علائم متاستاز ریه ممکن است شامل سرفه مزمن، درد در قفسه سینه، تنگی نفس، لاغری بیش از حد، خستگی، و خونریزی در سرفه باشد. درمان متاستاز ریه بسته به نوع سرطان اولیه، وضعیت عمومی بیمار و میزان گسترش تومور متفاوت است و معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های مختلف مانند جراحی برای برداشتن تومور، شیمی‌درمانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی، درمان‌های هدفمند برای هدف قرار دادن پروتئین‌های خاص سلول‌های سرطانی، و تابش درمانی (رادیوتراپی) برای کاهش اندازه تومورها و تسکین علائم است. این درمان‌ها معمولاً با هدف کنترل بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیمار انجام می‌شوند.
متاستاز کبد به وضعیتی اشاره دارد که سلول‌های سرطانی در ابتدا در جایی دیگر از بدن شیوع پیدا می کنند و سپس به کبد منتقل شده یا به اصطلاح متاستاز و در آنجا رشد می‌کنند. علائم متاستاز کبد ممکن است شامل درد در ناحیه کبدی، تورم شکم، کاهش وزن، ضعف عمومی، و غیره باشد. درمان متاستاز کبد شامل روش‌هایی مانند جراحی برداشتن تومور، شیمی درمانی، ترکیبات هدفمند، و تابش درمانی است.
متاستاز مغز به انتقال سلول‌های سرطانی از دیگر قسمت‌های بدن به مغز گفته میشود. این سلول‌های سرطانی ابتدا در اندام‌های دیگر مانند ریه‌ها، پستان، روده یا کلیه‌ها شروع به رشد کرده و سپس از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به مغز منتقل می‌شوند. متاستاز مغزی معمولاً در مراحل پیشرفته سرطان رخ می‌دهد و باعث رشد توده‌های سرطانی در بافت مغز میشود. علائم این نوع متاستاز بسته به محل دقیق رشد سلول‌های سرطانی در مغز، ممکن است شامل سردردهای مداوم، تغییرات در بینایی، ضعف یا بی‌حسی در بخش‌هایی از بدن، تشنج، مشکلات حافظه و تغییرات در رفتار و شخصیت باشد. درمان متاستاز مغزی معمولاً شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی و درمان‌های هدفمند است که بستگی به نوع سرطان اولیه و وضعیت عمومی بیمار دارد.
متاستاز استخوان وضعیتی است که سرطان از ناحیه‌های دیگر بدن به استخوان‌ها منتقل شده است. این وضعیت می‌تواند علائمی نظیر درد استخوانی مزمن، شکستگی استخوانی و ضعف عمومی را ایجاد کند. درمان متاستاز استخوان ممکن است شامل روش‌هایی مانند شیمی درمانی، ترکیبات هدفمند، تابش درمانی و در برخی موارد جراحی باشد.