جوش پشت کمر معمولا به دلیل بسته شدن منافذ پوست، تعریق زیاد، تغییرات هورمونی یا استفاده از لباس‌های تنگ و الیاف غیرتنفسی ایجاد می‌شود. در مردان، تولید بیشتر چربی پوست نقش پررنگ‌تری دارد و در زنان، اختلالات هورمونی مانند سندروم تخمدان پلی‌کیستیک از عوامل شایع هستند. در برخی موارد، بروز مکرر جوش‌ها می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات داخلی مانند اختلال در عملکرد کبد یا سیستم گوارش باشد. شناخت اینکه جوش پشت کمر نشانه چیست، مسیر درمان را مؤثرتر و سریع‌تر می‌کند.
در رفتگی آرنج یک آسیب شایع است که به دلیل ضربه یا کشیدگی شدید ایجاد می‌شود و می‌تواند باعث درد، تغییر شکل و محدودیت حرکت شود. درمان سریع با جا انداختن مفصل و فیزیوتراپی برای بازگشت عملکرد مفصل ضروری است. در صورت عدم درمان به موقع، عوارضی مانند آسیب عصبی یا آرتروز زودرس ممکن است رخ دهد. پیشگیری با استفاده از وسایل محافظ و تقویت عضلات اطراف مفصل امکان‌پذیر است.
نیمه در رفتگی لگن ممکن است با مجموعه‌ای از علائم و نشانه‌ها همراه باشد که بسیاری از آن‌ها می‌توانند تأثیرات شدیدی بر کیفیت زندگی فرد بگذارند. تشخیص دقیق و درمان به موقع این وضعیت بسیار ضروری است.
در رفتگی لگن یک آسیب جدی است که در صورت درمان نکردن به موقع، می‌تواند منجر به مشکلات بلندمدت شود. تشخیص زودهنگام و درمان صحیح این مشکل می‌تواند از بروز عوارض شدیدتر مانند آرتروز و آسیب‌های دائمی به مفصل جلوگیری کند.
درمان در رفتگی انگشت دست در خانه ممکن است در موارد خفیف و با رعایت احتیاط مؤثر باشد، اما در صورت بروز علائم شدیدتر یا عدم بهبودی، مراجعه به پزشک ارتوپد ضروری است. درمان‌های خانگی مانند استفاده از یخ، بانداژ، آتل، و گیاهان دارویی می‌توانند به تسکین درد و تورم کمک کنند.
دررفتگی انگشت دست با علائمی مانند درد ناگهانی، تورم و تغییر شکل ظاهری همراه است و نیاز به تشخیص و درمان سریع توسط پزشک دارد تا از بروز عوارضی مانند ناپایداری مفصل یا کاهش عملکرد انگشت جلوگیری شود.
دررفتگی انگشت دست نوعی آسیب مفصلی است که در آن استخوان‌های مفصل از جای خود خارج می‌شوند و معمولاً به دنبال ضربه مستقیم یا فشار شدید رخ می‌دهد. این وضعیت با درد، محدودیت حرکتی و گاهی آسیب به رباط‌ها، تاندون‌ها یا عضلات اطراف همراه است.
درمان در رفتگی مچ پا در خانه، اگر آسیب شدید نباشد و بدون شکستگی همراه باشد، می‌تواند با اقدامات ساده اما مؤثر آغاز شود. استراحت دادن به پا، بالا نگه داشتن آن، استفاده از یخ در فواصل منظم برای کاهش تورم، و بستن باند فشاری به آرامی از اولین گام‌های مهم هستند. در این مدت، باید از وارد آوردن وزن روی پا خودداری کرد و به تدریج با حرکات کششی سبک، انعطاف‌پذیری مفصل را بازگرداند. استفاده از مسکن‌های خوراکی در صورت نیاز و پایش علائم نیز به روند بهبودی کمک می‌کند.
علائم در رفتگی مچ پا شامل درد شدید، تورم و کبودی، تغییر شکل ظاهری پا، التهاب و حساسیت به لمس، عدم توانایی در حدکت دادن پا و ناتوانی در حرکت و ایستادن است. شناخت به موقع علائم در رفتگی مچ پا نقشی کلیدی در پیشگیری از آسیب‌های جدی‌تر ایفا می‌کند.
دررفتگی انگشت زمانی رخ می‌دهد که استخوان‌های یک مفصل انگشت از جای طبیعی خود خارج شوند، معمولا به دلیل ضربه مستقیم، افتادن یا پیچ‌خوردگی ناگهانی. این آسیب با درد شدید، تورم، تغییر شکل ظاهری مفصل و ناتوانی در حرکت دادن انگشت همراه است. دررفتگی‌ها بیشتر در مفاصل میانی یا انتهایی انگشتان دیده می‌شوند و ممکن است با پارگی رباط‌ها یا آسیب به تاندون‌ها همراه باشند. جا انداختن مفصل باید توسط پزشک انجام شود.
در رفتگی مچ پا یکی از آسیب‌های دردناک و نسبتا نادر است که بیشتر در اثر پیچ‌خوردگی شدید، ضربه مستقیم یا سقوط از ارتفاع رخ می‌دهد. در این حالت، استخوان‌های مفصل مچ از محل طبیعی خود خارج می‌شوند و ممکن است با پارگی رباط‌ها، کبودی و تورم شدید همراه باشد. تشخیص سریع، بی‌حرکت‌سازی اصولی و پیگیری توانبخشی، کلید بازگشت موفق بیمار به فعالیت‌های روزمره است.
درمان خانگی در رفتگی کتف معمولا شامل استراحت دادن به مفصل، استفاده از کمپرس یخ برای کاهش التهاب و درد، و بی‌حرکت نگه داشتن شانه با استفاده از آتل یا بانداژ ساده است. در مراحل اولیه، یخ را می‌توان روی محل قرار داد. همچنین مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن، در کاهش درد و تورم مؤثر است. البته این اقدامات فقط برای تسکین اولیه‌اند و مراجعه به پزشک برای درمان اصولی ضروری است.