آمپول عفونت ریه یکی از راههای درمان عفونت ریه است، مخصوصا در موارد عفونت شدید که نیاز به دریافت داروی فوری دارند. معمولترین گزینهها شامل آنتیبیوتیکهای وریدی مانند سفتریاکسون، سفازولین و پنیسیلین برای عفونتهای باکتریایی، رمدسیویر برای عفونتهای ویروسی، آمفوتریسین B برای عفونتهای قارچی و استروئیدها برای کاهش التهاب هستند. اما بهترین آمپول برای عفونت ریه چیست و کدام برای شما بهتر است؟ در ادامه این مطلب از دکترتو، انواع آمپول عفونت ریه، دوزها و کاربرد آنها را بررسی میکنیم.
آمپول عفونت ریه چیست؟
آمپول عفونت ریه نوعی درمان تزریقی است که هدف آن از بینبردن عامل عفونت در ریهها است و بسته به نوع بیماری میتواند حاوی آنتیبیوتیک، داروی ضدویروس یا ضدقارچ باشد. این روش معمولا برای بیماران مبتلا به عفونت متوسط تا شدید یا افرادی که علائمی مانند تب بالا و تنگی نفس دارند، استفاده میشود.
تزریق در بیمارستان یا کلینیک انجام میگیرد تا وضعیت بیمار تحت کنترل باشد. انتخاب نوع دارو، دوز و مدت درمان کاملا به شرایط جسمی بیمار بستگی دارد. نکته مهم این است که تزریق نباید خودسرانه انجام شود زیرا مصرف نادرست میتواند خطرناک و حتی آسیبزا باشد.
انواع آمپول عفونت ریه عبارت است از:
- آمپول سفتریاکسون
- آمپول سفازولین
- آمپول پنی سیلین
- آمپول آنتیبیوتیک
- آمپول جنتامایسین
- آمپول ضدویروس
- آمپول ضدقارچ
- آمپول استروئیدی
متن انگلیسی:
به نقل از سایت healthline
Lung infections can be serious if not treated. In general, you may want to see a doctor if your cough lasts more than 3 weeks or you’re having trouble breathing.
ترجمه فارسی:
عفونتهای ریه میتوانند در صورت درمان نشدن، جدی باشند. بهطور کلی، اگر سرفه شما بیش از ۳ هفته طول کشید یا در تنفس مشکل دارید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
۱. آمپول سفتریاکسون برای عفونت ریه
سفتریاکسون یکی از آنتیبیوتیکهای تزریقی از خانواده سفالوسپورینها است که برای درمان عفونتهای متوسط تا شدید ریه تجویز میشود. این دارو با مهار ساخت دیواره سلولی باکتری، از رشد و گسترش عفونت جلوگیری میکند. معمولا زمانی تجویز میشود که داروهای خوراکی موثر نباشند یا بیمار دچار تب و عفونت گسترده باشد. تزریق آن بهصورت عضلانی یا وریدی انجام میشود و معمولا ظرف دو تا سه روز علائم کاهش مییابد و باید حتما زیر نظر پزشک تزریق شود.
- شکل دارویی: پودر لیوفیلیزه برای تزریق وریدی (IV) یا عضلانی (IM)، معمولا در ویالهای ۱ یا ۲ گرمی
- دوزهای دارویی: برای عفونتهای باکتریایی ریه مانند پنومونی، ۱ تا ۲ گرم روزانه (یا تقسیمشده دو بار در روز) برای بزرگسالان؛ در کودکان، ۵۰ تا ۱۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن روزانه
- نحوه تزریق: تزریق وریدی با انفوزیون بیش از ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت، یا تزریق عضلانی عمیق؛ رقیقسازی با آب مقطر یا نرمال سالین ضروری است
۲. آمپول سفازولین برای عفونت ریه
آمپول سفازولین یکی دیگر از آنتیبیوتیکهای تزریقی موثر در درمان عفونتهای باکتریایی ریه است. این دارو نیز از خانواده سفالوسپورینها است اما معمولا برای عفونتهای نسبتا خفیفتر نسبت به سفتریاکسون استفاده میشود.
سفازولین با مهار سنتز دیواره باکتری، آن را از بین میبرد و به بدن کمک میکند تا التهاب ریه کاهش یابد. این دارو معمولا در بیمارستان و بهصورت تزریق وریدی تجویز میشود. در بیماران مسن یا افرادی که مشکلات کلیوی دارند، دوز دارو باید دقیق تنظیم شود تا از عوارض جانبی جلوگیری شود. نکته مهم درباره سفازولین این است که باید در فواصل زمانی منظم تزریق شود تا سطح دارو در خون ثابت بماند. قطع ناگهانی یا تزریق نامنظم میتواند باعث بازگشت عفونت یا مقاومت باکتریایی شود.
- شکل دارویی: پودر برای تزریق وریدی یا عضلانی، در ویالهای ۵۰۰ میلیگرم تا ۱ گرم
- دوزهای دارویی: معمولا برای پنومونی پنوموکوکی، ۵۰۰ میلیگرم هر ۱۲ ساعت؛ در عفونتهای متوسط تا شدید، ۵۰۰ میلیگرم تا ۱ گرم هر ۶ تا ۸ ساعت
- نحوه تزریق: انفوزیون وریدی بیش از ۱۰ تا ۳۰ دقیقه، یا تزریق عضلانی؛ رقیقسازی با نرمال سالین یا دکستروز ۵ درصد توصیه میشود
۳. آمپول پنی سیلین برای عفونت ریه
پنی سیلین یکی از قدیمیترین آنتیبیوتیکها برای درمان عفونتهای تنفسی و به خصوص عفونت ریه ناشی از باکتریهای استرپتوکوکی است. این دارو معمولا برای بیماران مبتلا به پنومونی باکتریایی تزریق میشود و اثر آن طی چند روز ظاهر میشود.
با وجود اثربخشی بالا، در برخی افراد میتواند حساسیت شدید ایجاد کند، به همین دلیل تزریق آن باید حتما در محیط پزشکی انجام شود. در صورت حساسیت بیمار، پزشک داروهایی مانند سفتریاکسون یا آزیترومایسین را جایگزین میکند. با این حال، پنیسیلین هنوز یکی از مؤثرترین روشهای درمان عفونتهای باکتریایی به شمار میآید.
- شکل دارویی: پودر کریستالی برای تزریق وریدی یا عضلانی
- نحوه تزریق: انفوزیون وریدی آهسته بیش از ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت، یا تزریق عضلانی عمیق؛ رقیقسازی با آب مقطر ضروری است
۴. آمپول جنتامایسین برای عفونت ریه
جنتامایسین از خانواده آمینوگلیکوزیدها است و برای درمان عفونتهای باکتریایی شدید ریه به کار میرود. این دارو معمولا زمانی استفاده میشود که باکتریها نسبت به سایر آنتیبیوتیکها مقاوم شده باشند. جنتامایسین مستقیما در بیمارستان و زیر نظر پزشک تزریق میشود. بنابراین سطح دارو در خون باید بهطور منظم اندازهگیری شود تا از بروز عوارض جلوگیری شود.
- شکل دارویی: محلول آماده برای تزریق وریدی یا عضلانی، در ویالهای ۴۰ میلیگرم بر میلیلیتر یا ۸۰ میلیگرم بر ۲ میلیلیتر
- دوزهای دارویی: برای عفونتهای ریه، ۱ میلیگرم بر کیلوگرم هر ۸ ساعت، یا ۵ تا ۷ میلیگرم بر کیلوگرم روزانه تکدوز
- نحوه تزریق: انفوزیون وریدی بیش از ۳۰ تا ۱۲۰ دقیقه، یا تزریق عضلانی؛ نظارت بر سطح سرمی ضروری است
متن انگلیسی:
به نقل از سایت mayoclinic
Gentamicin injection is used to treat serious bacterial infections in many different parts of the body. Gentamicin belongs to the class of medicines known as aminoglycoside antibiotics. It works by killing bacteria or preventing their growth.
ترجمه فارسی:
تزریق جنتامایسین برای درمان عفونتهای شدید باکتریایی در بخشهای مختلف بدن استفاده میشود. جنتامایسین از دسته داروهای آمینوگلیکوزید است و با از بین بردن باکتریها یا جلوگیری از رشد آنها عمل میکند.

۵. آمپول آنتی بیوتیک برای عفونت ریه
در برخی موارد، پزشک برای درمان مؤثرتر عفونت ریه از ترکیب چند نوع آمپول آنتیبیوتیک استفاده میکند تا باکتریهای مختلف را همزمان هدف قرار دهد. معمولا ترکیب سفالوسپورینها با ماکرولیدها در بیماران بستری نتیجه خوبی دارد.
طی درمان، وضعیت بیمار از نظر تب، اکسیژن خون و نتایج آزمایشها بهدقت بررسی میشود تا در صورت نیاز نوع دارو تغییر کند. با این حال، قطع زودهنگام آمپول میتواند باعث بازگشت عفونت یا مقاومت دارویی شود، بنابراین باید کل دوره درمان طبق نظر پزشک کامل شود.

۶. آمپول ضدویروس
وقتی عامل عفونت ریه ویروس باشد، آنتیبیوتیکها بیاثر هستند. در چنین مواردی، پزشک ممکن است از آمپولهای ضدویروس یا داروهای مشابه استفاده کند. این داروها معمولا برای درمان آنفلوآنزای شدید یا ویروسهایی که باعث التهاب شدید ریه میشوند تجویز میشوند.
تزریق ضدویروسها کمک میکند تا تکثیر ویروس در بدن متوقف شود و سیستم ایمنی بتواند باقیمانده عفونت را از بین ببرد. تاکید پزشکان بر تشخیص دقیق نوع عامل بیماری است. زیرا مصرف اشتباه آنتیبیوتیک در عفونت ویروسی نهتنها کمکی نمیکند، بلکه میتواند باعث مقاومت باکتریایی در آینده شود.
۷. آمپول ضدقارچ
در برخی موارد نادر، عفونت ریه ناشی از قارچهایی مانند آسپرژیلوس یا کاندیدا است. در این حالت، پزشک از آمپول ضدقارچ مانند آمفوتریسین B استفاده میکند. این داروها معمولا برای بیماران با سیستم ایمنی ضعیف تجویز میشوند. درمان قارچی طولانیتر از درمان باکتریایی است و گاهی هفتهها یا حتی ماهها ادامه دارد.
تزریق داروهای ضدقارچ باید با دقت بالا انجام شود زیرا ممکن است باعث آسیب به کلیه یا کبد شود. بیمار در این مدت تحت پایش مداوم آزمایشهای خونی قرار میگیرد تا عوارض احتمالی بهموقع شناسایی شود.
۸. آمپول استروئیدی
در کنار داروهای ضدعفونت، گاهی پزشک از آمپول استروئیدی برای کاهش التهاب و تسهیل تنفس استفاده میکند. این داروها مانند متیل پردنیزولون عمل میکنند و التهاب بافت ریه را کاهش میدهند. استروئیدها بهتنهایی عفونت را از بین نمیبرند اما با کاهش ورم و التهاب مجاری تنفسی، به بیمار کمک میکنند تا راحتتر نفس بکشد و سرفهاش کمتر شود. در برخی موارد، به خصوص در بیماران مبتلا به آسم یا COPD، استفاده از آنها ضروری است.
پزشک معمولا دوز استروئید را محدود میکند تا از عوارضی مانند افزایش قند خون، بیخوابی یا ضعف سیستم ایمنی جلوگیری شود. تزریق استروئید باید همیشه زیر نظر پزشک انجام شود. البته استفاده روتین از کورتیکوستروئیدها توصیه نمیشود.
| نام دارو | نحوه تزریق | کاربرد در عفونت ریه |
|---|---|---|
| آمپول سفتریاکسون | وریدی (IV) یا عضلانی (IM) | برای درمان عفونتهای باکتریایی شدید ریه مانند پنومونی ناشی از باکتریهای حساس مانند استرپتوکوک یا هموفیلوس، به ویژه در موارد بستری یا مقاوم به درمانهای سادهتر استفاده میشود |
| آمپول سفازولین | وریدی (IV) یا عضلانی (IM) | در درمان عفونتهای باکتریایی ریه مانند پنومونی ناشی از استافیلوکوک یا استرپتوکوک، به خصوص در بیماران با خطر عفونتهای جراحی یا مقاوم، کاربرد دارد. |
| آمپول پنی سیلین | عضلانی (IM) یا وریدی (IV) | برای عفونتهای باکتریایی ریه مانند پنومونی ناشی از باکتریهای حساس به پنیسیلین مانند استرپتوکوک پنومونیه، به عنوان درمان اولیه در موارد خفیف تا متوسط استفاده میشود |
| آمپول آنتیبیوتیک | وریدی (IV) یا عضلانی (IM) (بسته به نوع آنتیبیوتیک) | به عنوان دسته کلی، برای درمان عفونتهای باکتریایی ریه مانند پنومونی مقاوم یا ناشی از باکتریهای گرممنفی، در ترکیب با دیگر داروها کاربرد دارد |
| آمپول جنتامایسین | وریدی (IV) یا عضلانی (IM) | برای عفونتهای شدید باکتریایی ریه ناشی از باکتریهای گرممنفی مانند سودوموناس، به خصوص در بیماران بستری یا با ضعف ایمنی، معمولا در ترکیب با دیگر آنتیبیوتیکها استفاده میشود |
| آمپول ضدویروس | وریدی (IV) (مانند رمدیسیویر) | در درمان عفونتهای ویروسی ریه مانند پنومونی ناشی از آنفلوآنزا یا کووید-۱۹، برای کاهش شدت علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری کاربرد دارد |
| آمپول ضدقارچ | وریدی (IV) (مانند آمفوتریسین B) | برای عفونتهای قارچی ریه مانند آسپرژیلوز یا پنوموسیستیس، به خصوص در افراد با نقص ایمنی یا پس از پیوند، برای کنترل عفونتهای مقاوم استفاده میشود |
| آمپول استروئیدی | وریدی (IV) یا عضلانی (IM) | برای کاهش التهاب و جلوگیری از نارسایی تنفسی در عفونتهای شدید ریه مانند پنومونی ناشی از ویروسها یا باکتریها، به عنوان درمان کمکی در موارد بحرانی کاربرد دارد |
چه زمانی پزشک تزریق آمپول برای عفونت ریه را تجویز میکند؟
پزشک معمولا زمانی تصمیم به تجویز آمپول میگیرد که عفونت ریه شدید باشد یا درمان خوراکی جواب ندهد. نشانههایی مانند تب بالا، تنگی نفس، کاهش اکسیژن خون، ضعف شدید یا درگیری دوطرفه ریه در عکس قفسه سینه، میتواند نشاندهنده نیاز به درمان تزریقی باشد.
در بیماران مسن، کودکان، افراد دارای بیماری زمینهای و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، معمولا احتمال پیشرفت سریع عفونت بالاتر است. به همین دلیل، تزریق دارو برای کنترل سریعتر عفونت ضروری است. همچنین، اگر بیمار نتواند داروی خوراکی مصرف کند، تزریق بهترین راه رساندن دارو به بدن است. پس از بهبود نسبی، پزشک معمولا درمان تزریقی را به قرص تغییر میدهد تا روند درمان کامل شود.

نتیجه گیری
درمان عفونت ریه با آمپول، یکی از سریعترین روشهای کنترل بیماری به خصوص در موارد شدید که عفونت به داروهای خوراکی پاسخ نمیدهد یا نیاز به جذب سریع دارو وجود دارد، است. انتخاب آمپول عفونت ریه به نوع عامل (باکتریایی، ویروسی یا قارچی)، سن بیمار و وضعیت سلامتی بستگی دارد.
آمپولهایی مانند سفتریاکسون برای عفونتهای باکتریایی، رمدسیویر برای ویروسی و آمفوتریسین B برای قارچی موثر هستند، در حالی که استروئیدها التهاب را کاهش میدهند. هیچ تزریقی نباید خودسرانه باشد و درمان ایمن با تشخیص پزشک، رعایت دوز و پیگیری مداوم امکانپذیر است تا از مقاومت دارویی جلوگیری شود.
دکترتو مراقب سلامتی شماست!