درست است که عسل برای دفع پروتئین مفید بوده و مصرف عسل و سایر روش‌های طبیعی می‌تواند به بهبود وضعیت کلیه کمک کند، اما جایگزین درمان‌های تخصصی نیست.
مصرف منظم سیر می‌تواند تأثیرات مثبتی بر سلامت کلیه‌ها داشته باشد و به کاهش فشار خون، کاهش التهاب، بهبود عملکرد کلیه‌ها و کاهش دفع پروتئین در ادرار کمک کند.
برخی از انواع دمنوش گیاهی برای دفع پروتئین به دلیل خاصیت ادرارآوری، ضدالتهابی و تقویت عملکرد کلیه‌ها می‌توانند به کاهش دفع پروتئین در ادرار کمک کنند.
برخی راهکارهای مدیریت پروتئینوری شامل کاهش مصرف پروتئین، افزایش فیبر در رژیم غذایی، مصرف کمتر نمک برای کمک به کاهش فشار خون، و انجام ورزش منظم یا فعالیت بدنی می‌شوند.
پروتئینوری، یا وجود پروتئین در ادرار، نه تنها یک علامت هشداردهنده برای بیماری‌های کلیوی است، بلکه می‌تواند به عوارض جدی‌تری مانند نارسایی کلیه منجر شود.
دفع پروتئین در کودکان می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات کلیوی یا بیماری‌های دیگر باشد. این وضعیت ممکن است موقتی و ناشی از عفونت یا استرس باشد یا به بیماری‌های جدی‌تری مانند سندرم نفروتیک منجر شود.
رژیم غذایی مناسب برای دفع پروتئین از کلیه باید به کاهش فشار روی کلیه‌ها و بهبود عملکرد آن‌ها کمک کند. کاهش مصرف نمک و سدیم با پرهیز از غذاهای شور و فرآوری‌شده، می‌تواند فشار خون را کنترل کند.
درمان دفع پروتئین از کلیه به علت و شدت مشکل بستگی دارد. در موارد خفیف، تغییرات در رژیم غذایی، کاهش نمک و مصرف داروهای ضد فشار خون می‌تواند مفید باشد.
عواقب دفع پروتئین می‌تواند شامل مشکلات متعددی باشد که بر عملکرد کلیه‌ها و سایر ارگان‌های بدن تأثیر می‌گذارد.
دفع پروتئین در بارداری اگر به میزان کم باشد معمولاً خطرناک نیست، اما اگر مقدار آن افزایش یابد، می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی مانند پره‌اکلامپسی یا آسیب کلیوی باشد.
دفع پروتئین در بارداری معمولاً به علت مشکلاتی مانند پره‌اکلامپسی، عفونت‌های ادراری یا بیماری‌های کلیوی رخ می‌دهد. این وضعیت می‌تواند باعث تورم، فشار خون بالا و سردرد شدید شود.
دفع پروتئین از کلیه ها معمولاً به دلیل آسیب به فیلترهای کلیه رخ می‌دهد و می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی مانند بیماری‌های کلیوی، فشار خون بالا یا دیابت باشد.