هفته هشتم بارداری مرحله‌ای است که در آن سرعت تکوین به‌طور چشمگیری افزایش می‌یابد و ابعاد جنین حدود ۱٫۵ تا ۲ سانتی‌متر با وزنی نزدیک به ۱ تا ۲ گرم گزارش می‌شود. شکل‌گیری اولیه قلب، مغز، ریه‌ها و کلیه‌ها در جریان است و معمولاً ضربان قلب با سونوگرافی قابل مشاهده خواهد بود. اندام‌های حرکتی از بدن جدا شده و مفاصل در حال تبیین‌اند. در بدن مادر نیز تغییرات هورمونی زمینه‌ساز تهوع، خستگی، حساسیت پستان‌ها، تکرر ادرار و نوسانات خلقی می‌شود. جنسیت به‌طور علمی هنوز قابل تشخیص نیست و ارزیابی‌ها بر پایش رشد، علائم و یافته‌های تصویربرداری متمرکز می‌ماند.
در هفته هفتم بارداری، بدن مادر تحت‌تأثیر تغییرات هورمونی قابل‌توجهی قرار می‌گیرد که موجب بروز علائمی مانند تهوع، حساسیت سینه، خستگی و تغییرات پوستی می‌شود. در این مرحله، رشد جنین شتاب می‌گیرد و اندام‌های حیاتی نظیر قلب، مغز، کبد و دستگاه گوارش در حال شکل‌گیری‌اند. قلب جنین معمولاً با ریتم منظم می‌تپد و در سونوگرافی قابل مشاهده است. اگرچه تغییرات فیزیکی شکم هنوز محسوس نیست، اما فرآیندهای درونی بدن برای پشتیبانی از بارداری فعالانه در جریان‌اند و تغذیه متعادل و مراقبت‌های پزشکی از اهمیت بالایی برخوردارند.
در هفته ششم بارداری، بدن مادر به‌سرعت در حال سازگاری با تغییرات هورمونی است و جنین کوچک به مرحله‌ای حیاتی از رشد می‌رسد. قلب او شروع به تپیدن می‌کند، مغز و اندام‌های اصلی در حال شکل‌گیری‌اند و رحم برای میزبانی از این زندگی تازه آماده می‌شود. در این هفته ممکن است علائمی مانند تهوع، خستگی و حساسیت سینه‌ها را تجربه کنید. آشنایی با این تغییرات و مراقبت‌های لازم می‌تواند به گذراندن این مرحله حساس با آرامش و اطمینان بیشتر کمک کند.
در هفته پنجم بارداری، جنین تنها ۱.۵ تا ۲ میلی‌متر اندازه دارد اما با سرعتی چشمگیر در حال رشد و شکل‌گیری اندام‌های حیاتی مانند قلب و مغز است. در این مرحله، افزایش هورمون بارداری باعث بروز علائمی مانند تهوع صبحگاهی، خستگی، حساسیت سینه‌ها و نوسانات خلقی می‌شود. با وجود اینکه هنوز تغییر ظاهری در بدن دیده نمی‌شود، رعایت تغذیه سالم، مصرف اسیدفولیک و مراقبت‌های پزشکی نقش مهمی در سلامت مادر و جنین دارند. در صورت مشاهده خونریزی، درد شدید یا علائم غیرعادی، مراجعه سریع به پزشک ضروری است.
در هفته چهارم بارداری، تخمک بارور شده در دیواره رحم لانه‌گزینی می‌کند و جنین رشد خود را آغاز می‌دهد. در این زمان ممکن است علائمی مانند تاخیر پریود، نفخ، حساسیت سینه‌ها، خستگی یا حالت تهوع احساس کنید. میزان هورمون بارداری (hCG) افزایش یافته و می‌توان بارداری را با تست خون یا ادرار تشخیص داد. مراقبت تغذیه‌ای، استراحت کافی و مصرف اسیدفولیک در این هفته برای حفظ سلامت مادر و رشد جنین بسیار اهمیت دارد.
هفته سوم بارداري در مقياس ميکروسکوپي پيش ميرود؛ زيگوت در مسير لوله فالوپ با تقسيم هاي پياپي به بلاستوسيت بدل ميشود و براي اتصال به آندومتر آماده ميگردد. لانه گزيني معمولا طي ۶ تا ۱۲ روز پس از لقاح کامل ميشود و همزمان ترشح hCG آرام آرام افزايش مييابد، اما هنوز ساختارهاي بارداري در سونوگرافي معمول ديده نميشوند. از نظر باليني، تغييرات ظاهري برجسته اي انتظار نميرود و هر نشانه احتمالي اغلب خفيف و ناپايدار است. اهميت اين بازه در آغاز ارتباط بلاستوسيت با ديواره رحم و فراهم شدن بستر هورموني تداوم بارداری است.
هفته اول بارداری از زمان لقاح اسپرم و تخمک آغاز می‌شود، اما به دلیل نامشخص بودن دقیق زمان لقاح، اولین روز آخرین پریود به عنوان شروع بارداری در نظر گرفته می‌شود. در این مرحله، جنین هنوز تشکیل نشده و تغییرات ظاهری در بدن مادر مشاهده نمی‌شود، اما تغییرات هورمونی شروع شده‌اند. برخی زنان ممکن است خستگی، حساسیت سینه یا تغییرات خلقی را تجربه کنند، هرچند بسیاری هیچ علامتی ندارند. شناخت این علائم اولیه به مادران کمک می‌کند مراقبت‌های لازم را از همان ابتدا به خوبی انجام دهند.
هفته دوم بارداری در نظام تاریخ‌گذاری بر پایهٔ اولین روز آخرین قاعدگی معمولاً همزمان با حوالی تخمک‌گذاری است و هنوز بسیاری از افراد از نظر پزشکی «باردار» محسوب نمی‌شوند. در این مقطع فولیکول‌های تخمدان بالغ می‌شوند، تخمک آزاد می‌شود و در صورت حضور اسپرم امکان لقاح فراهم می‌گردد. سلول بارورشده، اگر شکل گیرد، در مسیر لولهٔ فالوپ به سوی رحم حرکت می‌کند تا برای لانه‌گزینی آماده شود. در این زمان hCG به حد سنجش نرسیده، بی‌بی‌چک معمولاً منفی است و سونوگرافی چیزی نشان نمی‌دهد. تمرکز بر زمان‌بندی چرخه و مشاهدهٔ نشانه‌های تخمک‌گذاری اهمیت توصیفی دارد.
برخی بیماری های دوران بارداری مانند ویار، سرگیجه و نفخ رایج بوده و آسیبی به مادر و جنین وارد نمی‌کنند. اما برخی دیگر از بیماری‌ها مانند دیابت بارداری و پره اکلامپسی برای مادر و جنین خطرناک هستند. به آزمایش‌های زمان بارداری توجه داشته باشید و در صورت بروز علائم مشکوک حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
نفخ در بارداری یکی از علائم شایع و طبیعی است که به‌دلیل تغییرات هورمونی و کند شدن هضم غذا ایجاد می‌شود. این مشکل معمولاً از سه‌ماهه اول آغاز شده و تا زمان زایمان ادامه دارد و می‌تواند با احساس پری، ورم شکم و تجمع گاز همراه باشد. با اصلاح رژیم غذایی، نوشیدن آب کافی و انجام فعالیت‌های سبک می‌توان شدت نفخ را کاهش داد. در موارد شدید یا همراه با علائم غیرعادی، مراجعه به پزشک ضروری است.
ویار بارداری یکی از تجربه‌های شایع اما طبیعی در دوران بارداری است که اغلب به دلیل تغییرات هورمونی، نیازهای تغذیه‌ای و تغییر حس بویایی و چشایی ایجاد می‌شود. این حالت معمولاً از هفته ششم شروع شده و تا پایان سه‌ماهه اول ادامه دارد. شدت ویار در هر مادر متفاوت است و گاهی می‌تواند شدید و همراه با تهوع و استفراغ مکرر باشد که نیاز به توجه پزشکی دارد. مدیریت درست ویار با رژیم غذایی سالم و مراقبت‌های سبک زندگی، بهترین راه برای حفظ سلامت مادر و جنین است.
آزمایش NIPT در هفته دهم بارداری انجام می‌شود. این آزمایش اختلالات ژنتیکی مانند سندروم داون و تریزومی 18 را بررسی می‌کند. برای انجام آزمایش نمونه خون از مادر گرفته می‌شود و از این طریق DNA جنین مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
نظر خود را ثبت کنید