چند روش برای درمان سرطان مری وجود دارد؟ – مجله سلامت دکترتو

چند روش برای درمان سرطان مری وجود دارد؟

آنچه در این مقاله می‌خوانید

درمان سرطان مری شامل جراحی، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و درمان‌های هدفمند است که بسته به مرحله بیماری و وضعیت بیمار انتخاب می‌شود. هدف درمان می‌تواند کنترل بیماری، کاهش علائم و افزایش طول عمر باشد. پیگیری‌های منظم پس از درمان و مراقبت‌های تغذیه‌ای برای پیشگیری از عود بیماری و بهبود کیفیت زندگی بسیار ضروری است.

approved-by-doctors

تأیید‌‌‌‌‌‌‌ شده توسط پزشکان متخصص دکترتو

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، جهت درمان از پزشکان دکترتو مشاوره بگیرید.

زمان مطالعه : 8 دقیقه
درمان سرطان مری چگونه است؟

درمان سرطان مری یکی از چالش‌برانگیزترین موضوعات در حوزه پزشکی سرطان است که نیازمند رویکردی چندجانبه و تخصصی است. این بیماری به دلیل رشد تومورهای بدخیم در لوله مری، روند درمان پیچیده‌ای دارد و انتخاب روش مناسب درمان به عوامل متعددی بستگی دارد. خوشبختانه، با پیشرفت‌های چشمگیر در حوزه آنکولوژی، گزینه‌های درمانی مؤثر و متنوعی برای مقابله با این نوع سرطان در دسترس قرار گرفته‌اند. از جراحی‌های تخصصی گرفته تا درمان‌های هدفمند، همه تلاش‌ها در راستای بهبود کیفیت زندگی بیمار و افزایش طول عمر او است. آگاهی از روش‌های درمانی مختلف، شرایطی که بر انتخاب درمان تأثیر می‌گذارند و مراقبت‌های پس از درمان، به بیماران و خانواده‌هایشان کمک می‌کند تا تصمیم‌های آگاهانه‌تری بگیرند. شما می‌توانید از طریق سامانه نوبت دهی دکترتو با بهترین متخصصان گوارش بصورت حضوری یا آنلاین مشورت کنید.

روش های رایج درمان سرطان مری

سرطان مری با کمک روش‌های متفاوتی قابل درمان است، روش‌های رایج درمان این بیماری شامل جراحی، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و درمان‌های نوین هدفمند می‌شود. انتخاب بهترین روش بستگی به مرحله بیماری، وضعیت بیمار و محل تومور دارد. در ادامه به بررسی دقیق‌تر این روش‌ها می‌پردازیم:

روش های رایج درمان سرطان مری چند نوع است؟
انتخاب بهترین روش بستگی به مرحله بیماری، وضعیت بیمار و محل تومور دارد.

۱. جراحی (ازوفاژکتومی)

ازوفاژکتومی جراحی‌ است که در آن بخش آسیب‌دیده مری برداشته می‌شود و زمانی مؤثر است که تومور در مراحل اولیه شناسایی شود. در این جراحی، ممکن است بخشی از معده یا روده کوچک برای بازسازی مسیر گوارش استفاده شود. روند جراحی پیچیده بوده و نیاز به بستری طولانی‌مدت دارد. نتایج جراحی به عوامل مختلفی مانند تجربه تیم جراحی و شرایط بیمار بستگی دارد. این جراحی معمولاً همراه با شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی انجام می‌شود تا خطر عود بیماری کاهش یابد.

متن انگلیسی:
Surgery is the most common treatment for cancer of the esophagus. Part of the esophagus may be removed in an operation called an esophagectomy. Esophageal stent. A device (stent) is placed in the esophagus to keep it open to allow food and liquids to pass through into the stomach.
ترجمه متن:
جراحی رایج‌ترین درمان برای سرطان مری است. در این روش، بخشی از مری ممکن است در عملیاتی به نام ازوفاژکتومی برداشته شود. استنت مری نیز یک دستگاه است که در مری قرار داده می‌شود تا آن را باز نگه دارد و امکان عبور غذا و مایعات به معده را فراهم کند.

cancer

۲. شیمی درمانی

شیمی درمانی یکی از روش‌های اصلی درمان سرطان مری است که سلول‌های سرطانی را با داروهای قوی هدف قرار می‌دهد. این داروها به صورت وریدی یا خوراکی تجویز می‌شوند و ممکن است به تنهایی یا همراه با دیگر درمان‌ها استفاده شوند. هدف شیمی‌درمانی کوچک کردن تومور قبل از جراحی یا نابود کردن سلول‌های باقی‌مانده است. اثرات جانبی ممکن است شامل تهوع، ریزش مو و خستگی باشد، اما پیشرفت‌های دارویی عوارض را کاهش داده‌اند. داروهای جدید به‌طور هدفمند به سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند. پزشکان معمولاً شیمی‌درمانی را در دوره‌های منظم و با ارزیابی مداوم پاسخ بدن انجام می‌دهند.

علائم سرطان مری داری و دنبال درمان موثری؟

برای بررسی نوبت بگیر.

۳. پرتو درمانی

پرتو درمانی از اشعه‌های پرانرژی برای تخریب سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند و برای تومورهایی که به جراحی پاسخ نمی‌دهند، کاربرد دارد. این روش ممکن است به‌صورت مستقل یا همراه با شیمی‌درمانی و جراحی استفاده شود. معمولاً پرتودرمانی به‌صورت خارجی انجام می‌شود، اما در برخی موارد داخلی نیز به‌کار می‌رود. عوارض رایج آن شامل التهاب مری و خستگی است که معمولاً با گذشت زمان کاهش می‌یابند. تکنولوژی‌های جدید مانند IMRT دقت درمان را افزایش داده و عوارض را کاهش می‌دهند. همکاری با رادیوتراپیست برای تنظیم برنامه درمانی ضروری است.

۴. درمان ‌های ترکیبی

در بسیاری از موارد، برای درمان مؤثر سرطان مری از ترکیب چند روش استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، بیمار ممکن است قبل از جراحی تحت شیمی‌درمانی و پرتودرمانی قرار گیرد تا تومور کوچک‌تر شود و شرایط برای جراحی فراهم گردد. یا پس از جراحی، شیمی‌درمانی به منظور نابودسازی سلول‌های باقی‌مانده تجویز شود.

درمان‌های ترکیبی بسته به وضعیت بالینی بیمار و مرحله سرطان طراحی می‌شوند. این رویکرد، احتمال موفقیت درمان را افزایش می‌دهد و شانس عود بیماری را کاهش می‌دهد. اگرچه درمان‌های ترکیبی می‌توانند عوارض بیشتری ایجاد کنند، اما با مراقبت صحیح و برنامه‌ریزی دقیق، می‌توان آن‌ها را کنترل کرد. مزیت این روش‌ها در آن است که چند جنبه مختلف بیماری را همزمان هدف قرار می‌دهند. تیم درمانی متشکل از انکولوژیست، جراح، رادیوتراپیست و متخصص تغذیه نقش مهمی در اجرای موفق این رویکرد دارد.

۵. درمان ‌های هدفمند و ایمونوتراپی

در سال‌های اخیر، درمان‌های هدفمند و ایمونوتراپی تحولی بزرگ در مقابله با سرطان مری ایجاد کرده‌اند. درمان‌های هدفمند به کمک داروهایی انجام می‌شود که مسیرهای خاص رشد سلول‌های سرطانی را مسدود می‌کنند. این داروها بر پایه ویژگی‌های ژنتیکی و مولکولی تومور طراحی می‌شوند، بنابراین اثربخشی بیشتری دارند و آسیب کمتری به سلول‌های سالم وارد می‌کنند.

ایمونوتراپی با تقویت سیستم ایمنی بدن، آن را قادر می‌سازد تا سلول‌های سرطانی را شناسایی و نابود کند. این روش به‌خصوص در موارد پیشرفته یا عودکننده سرطان مری، امیدهای زیادی ایجاد کرده است. بیمارانی که به درمان‌های سنتی پاسخ نداده‌اند، ممکن است با استفاده از ایمونوتراپی نتایج بهتری کسب کنند. البته این درمان‌ها نیز عوارض خاص خود را دارند، مانند التهاب ریه یا اختلالات ایمنی، که نیازمند پایش دقیق هستند. شناسایی بیماران مناسب برای این نوع درمان، نیاز به آزمایش‌های تخصصی دارد که در مراکز مجهز انجام می‌شود.

عوامل موثر در انتخاب روش درمان چیست؟
انتخاب روش درمان سرطان مری تحت تأثیر شرایط خاص هر بیمار و ویژگی‌های فردی او قرار دارد.

عوامل موثر در انتخاب روش درمان

انتخاب روش درمان سرطان مری تحت تأثیر شرایط خاص هر بیمار و ویژگی‌های فردی او قرار دارد. تصمیم‌گیری در این زمینه به دقت و بر اساس ارزیابی‌های جامع صورت می‌گیرد تا درمانی متناسب با وضعیت فرد ارائه شود. این فرآیند نیازمند توجه به جزئیات مختلفی است که در نهایت به مؤثرترین نتیجه درمانی منجر می‌شود. در ادامه عوامل موثر در انتخاب روش درمان را به طور دقیق‌تری بررسی می‌کنیم:

۱. مرحله بیماری

مرحله سرطان مری یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده نوع درمان است. در مراحل اولیه، ممکن است جراحی به‌تنهایی کافی باشد، اما در مراحل پیشرفته‌تر نیاز به ترکیب چند درمان وجود دارد. پزشکان با استفاده از روش‌هایی مانند اندوسکوپی، سی‌تی اسکن و PET اسکن مرحله بیماری را تعیین می‌کنند.

مرحله‌بندی بیماری کمک می‌کند تا مشخص شود که آیا سرطان به گره‌های لنفاوی یا سایر اعضای بدن گسترش یافته است یا نه. در مراحل موضعی، تمرکز بر حذف تومور است، در حالی که در مراحل متاستاتیک، کنترل رشد بیماری و بهبود کیفیت زندگی هدف اصلی می‌باشد. مرحله بیماری همچنین تعیین‌کننده بقاء بلندمدت و احتمال عود سرطان است. راهبردهای درمانی باید با دقت متناسب با مرحله بیماری تنظیم شوند تا حداکثر اثربخشی حاصل گردد. بیمار و خانواده‌اش باید اطلاعات دقیقی درباره مرحله بیماری داشته باشند تا بتوانند در فرآیند درمان مشارکت مؤثر داشته باشند.

متن انگلیسی:
If you have advanced oesophageal cancer it might be very hard to treat. It may not be possible to cure the cancer. In this situation, the aim of your treatment will be to limit the cancer and its symptoms, and help you live longer. Finding out the cancer cannot be cured can be very hard news to take in.
ترجمه متن:
اگر سرطان مری شما در مراحل پیشرفته باشد، درمان آن ممکن است بسیار سخت باشد. ممکن است درمان قطعی برای سرطان ممکن نباشد. در این شرایط، هدف درمان شما محدود کردن پیشرفت سرطان و علائم آن و کمک به زندگی طولانی‌تر است. فهمیدن این که سرطان قابل درمان نیست، خبر بسیار سختی است که ممکن است پذیرش آن دشوار باشد.

nhs

۲. سلامت عمومی بیمار

وضعیت کلی سلامتی بیمار یکی از عوامل تعیین‌کننده در انتخاب روش درمان سرطان مری است. بیماران با مشکلات قلبی، ریوی یا بیماری‌های مزمن دیگر ممکن است نتوانند جراحی سنگین یا درمان‌های ترکیبی را تحمل کنند. در چنین مواردی، پزشکان ممکن است از درمان‌های ملایم‌تر مانند پرتودرمانی یا درمان‌های هدفمند استفاده کنند.

تحمل بیمار نسبت به داروهای شیمی‌درمانی نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا دچار کم‌خونی هستند، ممکن است عوارض بیشتری تجربه کنند. همچنین شرایط تغذیه‌ای و وزن بیمار نیز در تصمیم‌گیری درمانی نقش دارد؛ چرا که ضعف عمومی بدن می‌تواند روند درمان را مختل کند. پزشکان قبل از شروع هر درمانی، ارزیابی جامعی از سلامت کلی بیمار انجام می‌دهند تا مطمئن شوند که درمان انتخاب‌شده ایمن و مؤثر خواهد بود. در برخی موارد، ابتدا باید وضعیت بیمار تقویت شود تا بتوان درمان مؤثر را آغاز کرد.

روش درمانتوضیحمزایامعایب
جراحی (ازوفاژکتومی)برداشت بخشی یا تمام مری برای حذف توموردرمان مؤثر در مراحل اولیه؛ امکان درمان قطعیدوره نقاهت طولانی، خطر عوارض مانند عفونت یا نشت
شیمی‌درمانی (شیمی‌تراپی)استفاده از داروها برای از بین بردن سلول‌های سرطانیمی‌تواند تومور را کوچک کند؛ مناسب برای مراحل پیشرفتهعوارض جانبی مانند تهوع، ریزش مو، ضعف
پرتودرمانی (رادیوتراپی)استفاده از پرتوهای پرانرژی برای نابودی سلول‌های سرطانیاغلب همراه با شیمی‌درمانی برای اثربخشی بیشترممکن است به بافت‌های سالم اطراف آسیب بزند.
درمان هدفمنداستفاده از داروهایی که به طور خاص به سلول‌های سرطانی حمله می‌کنندعوارض کمتر نسبت به شیمی‌درمانی؛ دقت بالافقط برای برخی انواع سرطان مناسب است.
ایمونوتراپیتحریک سیستم ایمنی بدن برای حمله به سلول‌های سرطانینوآورانه و با نتایج امیدوارکننده در برخی بیمارانپاسخ‌دهی محدود به برخی بیماران؛ هزینه بالا
درمان اندوسکوپیکحذف تومورهای کوچک با استفاده از آندوسکوپکمتر تهاجمی؛ مناسب برای مراحل بسیار ابتداییفقط برای سرطان‌های سطحی قابل استفاده است.
مراقبت تسکینی (Palliative care)کاهش علائم برای بهبود کیفیت زندگیکمک به کاهش درد و ناراحتی در مراحل پیشرفتهدرمان قطعی نیست، فقط کاهش علائم
روش‌های مختلف درمان سرطان مری

۳. محل و اندازه تومور

محل قرارگیری تومور در مری، نقش کلیدی در تعیین نوع درمان دارد. تومورهای قسمت فوقانی مری معمولاً به درمان‌های متفاوتی نیاز دارند نسبت به تومورهای بخش میانی یا تحتانی. اگر تومور در نزدیکی نای یا تارهای صوتی باشد، ممکن است جراحی با ریسک بالایی همراه باشد و پرتودرمانی ترجیح داده شود.

اندازه تومور نیز در انتخاب روش درمانی مؤثر است. تومورهای کوچک‌تر ممکن است به جراحی موضعی یا اندوسکوپی پاسخ دهند، در حالی که تومورهای بزرگ‌تر نیاز به درمان‌های پیشگیرانه قبل از جراحی مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی دارند. پزشکان با استفاده از اندوسونوگرافی و تصویربرداری دقیق، محل دقیق تومور و میزان درگیری بافت‌های اطراف را بررسی می‌کنند. در برخی موارد، تومور ممکن است باعث انسداد مری شده باشد که در این صورت، اولویت با روش‌هایی برای باز کردن مسیر بلع است. در مجموع، محل و اندازه تومور مستقیماً بر نوع، زمان‌بندی و ترتیب درمان‌ها اثر می‌گذارد.

پیش ‌آگهی و مراقبت ‌های پس از درمان به روند بهبودی بیمار کمک می کنند.
پیش‌آگهی و مراقبت‌های پس از درمان سرطان مری به روند بهبودی و کیفیت زندگی بیمار مرتبط است.

پیش ‌آگهی و مراقبت ‌های پس از درمان

پیش‌آگهی و مراقبت‌های پس از درمان سرطان مری به روند بهبودی و کیفیت زندگی بیمار مرتبط است. این مرحله شامل اقداماتی برای اطمینان از بهبودی کامل و جلوگیری از بازگشت بیماری است. در ادامه به بررسی دقیق‌تر این موضوع می‌پردازیم:

۱. بهبودی و پیگیری

مرحله بهبودی پس از درمان سرطان مری ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد و بسته به نوع درمان متفاوت باشد. بیماران پس از جراحی معمولاً نیاز به بستری در بیمارستان دارند تا مسیر گوارش به طور کامل ترمیم شود. مراقبت‌های ویژه برای پیشگیری از عفونت، مدیریت درد و حفظ عملکرد تنفسی اهمیت زیادی دارد.
پس از پایان درمان اولیه، پیگیری منظم با پزشک نقش مهمی در پیشگیری از بازگشت بیماری دارد. این پیگیری شامل معاینه فیزیکی، آزمایش‌ها و تصویربرداری‌های دوره‌ای است. پزشکان ممکن است توصیه کنند که بیمار هر سه تا شش ماه برای بررسی وضعیت خود مراجعه کند و علائم هشداردهنده مانند اختلال در بلع یا کاهش وزن ناگهانی را مراقبت کند.

بلعیدن غذا برات دشوار شده و نگرانی؟ از متخصص مشاوره بگیر.

۲. تغذیه بعد از درمان

بعد از درمان سرطان مری، به‌ویژه پس از جراحی، بیماران باید رژیم غذایی خاصی را رعایت کنند تا از سوءتغذیه جلوگیری شود و روند بهبودی سریع‌تر طی شود. در ابتدا، رژیم غذایی ممکن است فقط شامل مایعات شفاف باشد و سپس غذاهای نرم و پوره‌ای اضافه می‌شود. توانایی بلع به تدریج بهبود می‌یابد.
بیماران باید غذا را در وعده‌های کوچک و مکرر مصرف کنند و از غذاهای بسیار داغ، تند یا چرب خودداری نمایند. مصرف مکمل‌های تغذیه‌ای در صورت لزوم، به‌ویژه در صورت کاهش وزن، ضروری است. متخصص تغذیه می‌تواند برنامه غذایی شخصی‌سازی‌شده‌ای تنظیم کند. همچنین نوشیدن آب کافی و پرهیز از دراز کشیدن بلافاصله بعد از غذا خوردن توصیه می‌شود.

نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به دکتر

درمان سرطان مری نیاز به همکاری تیمی متخصص و انتخاب روش‌های درمانی مناسب دارد. در صورت تشخیص زودهنگام و درمان به‌موقع، این بیماری قابل کنترل است. روش‌هایی مانند جراحی، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و درمان‌های نوین در مبارزه با سرطان مؤثر هستند. انتخاب درمان باید شخصی‌سازی شده و بر اساس شرایط هر بیمار باشد. مراقبت‌های پس از درمان به اندازه درمان اولیه اهمیت دارند. حمایت روحی و تغذیه‌ای نیز نقش مهمی در بهبودی دارد. تشخیص زودهنگام و مشاوره با پزشک متخصص گوارش باتجربه می‌تواند شانس بهبودی را افزایش دهد. اما حتی اگر به پزشک دسترسی ندارید نگران نباشید چرا که می‌توانید از سامانه مشاوره آنلاین دکترتو بدین منظور کمک بگیرید.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!

پرسش‌های متداول

مدت درمان به مرحله سرطان، نوع درمان انتخابی و واکنش بدن بیمار بستگی دارد. معمولاً برنامه درمانی می‌تواند از چند هفته تا چند ماه طول بکشد. در برخی موارد، مرحله بهبودی و پیگیری‌ها ممکن است تا سال‌ها ادامه یابد تا از عود بیماری جلوگیری شود.

درمان‌هایی مانند جراحی و پرتودرمانی ممکن است باعث ایجاد درد یا ناراحتی شوند، اما این دردها با دارو قابل کنترل هستند. شیمی‌درمانی نیز می‌تواند عوارضی مانند تهوع و خستگی داشته باشد که معمولاً موقتی هستند. پزشکان برای مدیریت این علائم از روش‌های تسکینی مؤثر استفاده می‌کنند.

بیماران باید از غذاهای نرم، پوره‌ای و کم‌چرب استفاده کنند. خوردن وعده‌های کوچک و مکرر توصیه می‌شود. بهتر است از غذاهای تند، اسیدی یا بسیار داغ پرهیز شود. نوشیدن آب کافی و مصرف مکمل‌ها نیز در صورت نیاز اهمیت دارد. مشورت با متخصص تغذیه بسیار مفید است.

بله، اگر سرطان مری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، احتمال درمان موفق بسیار بالاست. حتی در مراحل پیشرفته، با درمان‌های ترکیبی و هدفمند می‌توان بیماری را کنترل کرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید. پاسخ به درمان به شرایط فردی هر بیمار بستگی دارد.

سرطان مری بدخیم نیز می‌تواند با روش‌های درمانی مناسب مانند جراحی، شیمی‌درمانی و درمان‌های هدفمند تا حد زیادی کنترل یا حتی درمان شود. شدت بدخیمی و میزان گسترش آن بر انتخاب روش درمان و میزان موفقیت تأثیر می‌گذارد، اما امید به درمان همچنان وجود دارد.

در برخی موارد، به‌ویژه زمانی که سرطان در مراحل ابتدایی تشخیص داده شود و به بافت‌های دیگر گسترش نیافته باشد، امکان درمان قطعی وجود دارد. با این حال، در موارد پیشرفته‌تر هدف درمان بیشتر بر کنترل بیماری و افزایش بقاء متمرکز است. پیگیری مداوم برای جلوگیری از بازگشت بیماری ضروری است.

امتیاز شما به مقاله:
دسته بندی:
برچسب:
منبع:
مطالب مرتبط

پاسخ دادن