مورفین، مسکن قوی برای درمان دردهای شدید و مزمن است که تنها با نسخه پزشک باید مصرف شود. این دارو با مسدود کردن سیگنال‌های درد از رسیدن آن‌ها به عصب‌های مغز جلوگیری می‌کند. یبوست، احساس بیماری و ضعف، و خواب آلودگی از شایع‌ترین عوارض جانبی مورفین هستند. گاهی مصرف آن در بلند مدت ممکن است باعث ایجاد وابستگی و اعتیاد شود، اما اگر زیر نظر پزشک مصرف شود، ریسک اعتیاد پایین می‌آید.
تیزانیدین یا تیزانوور که با نام تجاری زانافلکس نیز در بازار وجود دارد، یک شل‌کننده عضلانی کوتاه اثر است. این دارو به‌صورت قرص خوراکی یا کپسول خوراکی وجود دارد. از جمله عوارض آن می‌توان به خشکی دهان، خواب‌آلودگی، سرگیجه، سبکی سر، یبوست، ضعف و خستگی اشاره کرد.
ولتادک نوعی داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که به طور معمول جهت کنترل درد مصرف میشود. مصرف این دارو باید زیر نظر پزشک و برحسب دوز تعیین شده باشد.
قرص ژلوفن برای تسکین درد خفیف تا متوسط، کاهش تب و رفع التهاب تجویز میشود. مصرف زیاد آن ناراحتی معده و حتی خونریزی معده و روده را به دنبال دارد. این دارو باتوجه‌به دوز آن در سنین مختلف، باید هر ۴ تا ۱۲ ساعت یک بار مصرف شود.
نوافن برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط، درمان سردرد، میگرن، کاهش دردهای قاعدگی و بهبود علائم سرماخوردگی و آنفولانزا کاربرد دارد و همچنین در کنترل تب موثر است. این دارو ترکیبی از استامینوفن، کافئین و ایبوپروفن است که با هم اثر ضد درد و ضد التهاب قوی‌تری ایجاد می‌کنند. نوافن معمولاً هر ۶ تا ۸ ساعت مصرف میشود و باید طبق دستور پزشک یا بروشور دارو استفاده گردد. مصرف بیش از حد آن می‌تواند عوارضی مانند آسیب کبدی یا مشکلات گوارشی ایجاد کند، بنابراین رعایت دوز توصیه شده اهمیت زیادی دارد.
ملوکسیکام یکی از انواع داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی است که درد، تورم و سفتی عضلات و مفاصل را کاهش می‌دهد. از این دارو برای کاهش علائم آرتریت هم در دوزهای ۱۵ یا ۷.۵ میلی‌گرمی به شکل قرص خوراکی استفاده میشود و معمولا خواب‌آور نیست اما مصرف طولانی مدت آن می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند.
کتورولاک یک مسکن قوی از گروه NSAIDها است که برای دردهای شدید پس از جراحی و آسیب‌های حاد استفاده میشود. این دارو به شکل قرص، آمپول و قطره چشمی موجود است و حداکثر دوز روزانه آن معمولا ۴۰ میلی‌گرم است. مصرف آن در بیماران با مشکلات کلیوی، زخم معده و بارداری ممنوعیت دارد.
هیدرومورفون نوعی مشتق مرفین است که برای درمان درد متوسط تا شدید و استفاده طولانی مدت در درمان سرطان استفاده میشود. این دارو به صورت خوراکی یا تزریق به ورید، عضله و زیر پوست تجویز میشود و نیمه عمر تقریبا کوتاهی دارد. استفاده از دیلائودید اگر بدون نظارت پزشک باشد خطر اعتیاد دارد و می‌تواند تست اعتیاد را مثبت کند.
ترامادول یک داروی مسکن شبه‌افیونی است که برای کاهش دردهای متوسط تا شدید تجویز میشود. این دارو با تأثیر بر گیرنده‌های مغزی و مهار بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین، درد را تسکین می‌دهد اما خطراتی مانند وابستگی، تشنج و افسردگی تنفسی دارد. داروی ترامادول برای کودکان زیر ۱۲ سال ممنوع است و در سالمندان یا افراد با بیماری زمینه‌ای باید با احتیاط مصرف شود. استفاده از این دارو فقط باید با تجویز پزشک باشد زیرا مصرف نادرست یا ترکیب با داروهای دیگر می‌تواند خطرناک یا حتی کشنده باشد.
دیازپام یک نوع بنزودیازپین (داروی اعصاب و روان) است که معمولا برای درمان اضطراب، اسپاسم عضلانی و تشنج استفاده میشود. این دارو در اشکال مختلف قرص خوراکی، آمپول تزریقی و ژل رکتوم موجود است. مصرف داروی دیازپام در کودکان و زنان باردار به دلیل اثرات نامطلوب احتمالی روی رشد کودک و رشد جنین نیاز به نظارت پزشک دارد.
مفنامیک اسید از دسته‌ی داروهای NSAID است که برای تسکین درد و کاهش التهاب استفاده میشود. این دارو برای درمان دردهای قاعدگی، دندان درد، سردرد و دردهای عضلانی کاربرد دارد. همچنین از این دارو برای کاهش حجم خونریزی پریودی هم استفاده میشود.
فنازوپیریدین برای تسکین درد، سوزش و ناراحتی ناشی از عفونت یا تحریک مجاری ادراری استفاده میشود. این قرص آنتی‌بیوتیک نیست و ریشه عفونت را درمان نمی‌کند. مهمترین عوارض این دارو این است که فنازوپیریدین باعث میشود ادرار به رنگ نارنجی مایل به قرمز در بیاید.
نظر خود را ثبت کنید