سیمو اسلیپ چیست؟ آیا با کاربردهای آن آشنا هستید؟

قرص سیمو اسلیپ جهت بهبود اختلال خواب، تسریع خواب و تنظیم ریتم خواب مناسب است. قرص ملاتونین برای افرادی که مسافرت های هوایی طولانی و اختلاف ساعات زیاد ( جت لگ ) و یا بی خوابی و یا کارهای شیفتی دارند مناسب است که به واسطه این عوامل تنظیم ریتم خواب آن ها  به هم ریخته است. این قرص می تواند خواب آن ها را تنظیم کرده و خستگی ناشی از بی خوابی را از بین ببرد همچنین کیفیت خواب را نیز بالا می برد.

قرص سیمو اسلیپ از موارد زیر تشکیل شده است:

• کلسیم
• بابونه
• ملاتونین
• منیزیم
• سنبل الطیب
• رازک
• گل ساعتی
• تائورین

برای اطلاعات بیشتر در مورد این دارو بهترین است با متخصص طب سنتی در دکترتو مشورت کنید.

موارد مصرف قرص سیمو اسلیپ

•  تسریع روند خواب
• رفع خستگی روزانه
• بهبود کیفیت و مدت زمان خواب
• بهبود اختلال خواب
• تنظیم ریتم خواب
• مناسب پروازهای طولانی و اختلاف ساعات زیاد ( جت لگ )

در این مقاله به بررسی اجزاء سیمو اسلیپ می پردازیم.

برای اطلاعات بیشتر در مورد این دارو با متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید.

کلسیم چیست و چه کاربردی دارد؟

کلسیم از دیگر اجزای تشکیل دهنده ی سیمو اسلیپ است که در طول زندگی برای استخوان ها حائز اهمیت است.رژیم غذایی بهترین روش برای دریافت کلسیم است، با این وجود مکمل های کلسیم یک روش برای به دست آوردن کلسیم است. قبل از استفاده از مکمل کلسیم به میزان نیاز بدن خود و نوع مکمل توجه داشته باشید. بدن برای ساخت و حفظ استخوان های محکم و عملکرد مناسب قلب، عضلات و اعصاب به کلسیم نیاز دارد. برخی مطالعات نشان می دهد که کلسیم، همراه با ویتامین D، ممکن است مزایایی فراتر از سلامت استخوان داشته باشد، مانند محافظت در برابر سرطان، دیابت و فشار خون بالا، اما شواهد در مورد چنین مزایایی قطعی نیست.

در صورتی که بدن به اندازه ی کافی کلسیم دریافت نکند، با مشکلاتی مرتبط با ضعف استخوان ها روبرو می شود:

ممکن است رشد قدی کودکان کامل نشود و در بزرگسالان باعث کاهش توده ی استخوانی که یک عامل خطر برای پوکی استخوان است، می شود.

بسیاری از افراد در رژیم های غذایی خود کلسیم کافی دریافت نمی کنند، علاوه بر کودکان و نوجوانان، بزرگسالان بالاتر از ۵۰ سال نیز در معرض خطر هستند.

عوارض جانبی کلسیم چیست؟

در صورتی که در مصرف مکمل های کلسیم فرد دچار عوارض جانبی شود، این عوارض بسیار کم هستند و شامل، ایجاد گاز معده، یبوست و نفخ است. به طور کلی، عارضه ی یبوست بیشتر در مصرف کربنات کلسیم دیده می شود، بنابراین می توان با امتحان انواع مکمل، نوعی از آن که بیشتر با بدن هر فرد سازگار است را انتخاب نمود.

نحوه ی مصرف کلسیم و دوز مصرفی آن چگونه است؟

میزان کلسیم مورد نیاز بدن هر فرد به سن و جنسیت او بستگی دارد. توجه داشته باشید که حد بالایی در نمودار نشان دهنده مرز ایمن است، اگر میزان مصرف کلسیم از حد بالاتر عبور کند، خطر ابتلا به ازدیاد کلسیم افزایش می یابد.

مردان	میزان دوز پیشنهادی روزانه	حداکثر دوز مصرفی
۱۹-۵۰سال	۱,۰۰۰ mg	۲,۵۰۰ mg
۵۱-۷۰ سال	۱,۰۰۰ mg	۲,۰۰۰ mg
۷۱ بالاتر از	۱,۲۰۰ mg	۲,۰۰۰ mg
زنان	میزان دوز پیشنهادی روزانه	حداکثر دوز مصرفی
۱۹-۵۰ سال	۱,۰۰۰ mg	۲,۵۰۰ mg
۵۱ سال بالاتر	۱,۲۰۰ mg	۲,۰۰۰ mg

متداول ترین مکمل های کلسیم عبارتند از:

• مکمل کلسیم کربنات (۴۰ درصد کلسیم)
• کلسیم سیترات (۲۱ درصد کلسیم)
• مکمل کلسیم گلوکونات (۹ درصد کلسیم)
• کلسیم لاکتات (۱۳ درصد کلسیم)

مکمل های کلسیم کربنات و سیترات دو شکل اصلی کلسیم هستند، کلسیم کربنات ارزانترین نوع است و بنابراین اغلب اولین انتخاب جهت تجویز هم هست.

دچار اختلال خواب شدی و نمی‌تونی خوب بخوابی؟

همین الان برای درمان دارویی مشاوره بگیر!

مشاوره داروییدکتر فوق تخصص داخلی

موارد احتیاط مصرف کلسیم چیست؟

مکمل های کلسیم برای همه مناسب نیستند، به عنوان مثال اگر فرد دچار بیماری هست که منجر به افزایش کلسیم خون (هایپرکلسمی) می شود، باید از مصرف مکمل های کلسیم خودداری کند. بنابراین مهم است که قبل از بدست آمدن اطلاعات قطعی پیرامون خطرات احتمالی ناشی از مصرف کلسیم، از مصرف مقدار زیاد آن بپرهیزید و از پزشک خود مشورت بخواهید.

تداخلات دارویی کلسیم با دیگر داروها چگونه است؟

مکمل های کلسیم میتوانند با بسیاری از داروها از جمله داروهای فشارخون، داروهای هورمونی تیروئید، بی فسفونات ها، آنتی بیوتیک ها و بلاک کننده های کانال کلسیم تداخل داشته باشند. بسته به داروهای مصرفی، ممکن است لازم باشد مکمل را به همراه وعده های غذایی یا بین وعده های غذایی استفاده کنید. بنابراین با پزشک یا داروساز خود صحبت نمایید.

برای اطلاع از موارد مصرف، نحوه مصرف، عوارض و تداخلات دارویی این دارو بهتر است از سرویس مشاوره دارویی دکترتو استفاده کنید.

منیزیم چیست و چه کاربردی دارد؟

منیزیم از دیگر اجزای تشکیل دهنده ی سیمو اسلیپ است که یک ماده معدنی است که برای عملکرد بدن بسیار مهم است و باعث تنظیم فشارخون، استحکام استخوان ها و ثبات ریتم قلب می شود. متخصصان بر این باورند که مردم به میزان کافی منیزیم دریافت نمی کنند، بزرگسالانی که کمتر از مقدار توصیه شده منیزیم دریافت می کنند، به احتمال زیاد دارای مارکرهای التهابی بالا هستند، التهاب نیز به نوبه خود با بیماری های عمده ای مانند بیماری های قلبی، دیابت و برخی سرطان ها همراه است، همچنین ، به نظر می رسد که منیزیم پایین، خطر پوکی استخوان را افزایش می دهد.

برخی شواهد نشان می دهد که خوردن غذاهای سرشار از منیزیم و سایر مواد معدنی می تواند از فشار خون بالا در افراد مستعد به فشار خون جلوگیری کند. منیزیم داخل وریدی یا تزریقی برای درمان بیماری های دیگر مانند اکلامپسی در دوران بارداری و حملات شدید آسم استفاده می شود. منیزیم همچنین ماده اصلی بسیاری از داروهای ضد اسید و ملین است. کمبود جدی منیزیم نادر است.

نحوه ی مصرف و دوز مصرفی منیزیم چقدر است؟

مقدار توصیه شده رژیم غذایی (RDA) شامل میزان منیزیمی است که بدن از طریق غذا و مکمل ها دریافت می کند.

دسته بندی	مقدار توصیه شده رژیم غذایی
اطفال
۱-۳ سال	۸۰ mg/day
۴-۸ سال	۱۳۰ mg/day
۹-۱۳ سال	۲۴۰ mg/day
زنان
۱۴-۱۸ سال	۳۶۰ mg/day
۱۹-۳۰ سال	۳۱۰ mg/day
۳۱ سال به بالا	۳۲۰ mg/day
مردان
۱۴-۱۸ سال	۴۱۰ mg/day
۱۹-۳۰ سال	۴۰۰ mg/day
۳۱ سال به بالا	۴۲۰ mg/day

علاوه بر آنچه که از غذا دریافت میکنید، بالاترین دوز مصرفی مکمل های منیزیم عبارتند از:

۶۵ میلی گرم روزانه در کودکان ۱ تا ۳ ساله

۱۱۰ میلی گرم روزانه در کودکان ۴-۸ ساله

۳۵۰ میلی گرم روزانه در بزرگسالان و کودکان ۹ سال به بالا

عوارض جانبی منیزیم چیست؟

مکمل های منیزیم می توانند حالت تهوع ، گرفتگی و اسهال ایجاد کنند، مکمل های منیزیم اغلب باعث نرم شدن مدفوع می شوند.

موارد منع مصرف منیزیم چیست؟

افراد مبتلا به دیابت، بیماریهای روده، بیماری قلبی یا کلیوی نباید قبل از مشورت با پزشک خود از مکمل های منیزیم استفاده نمایند.

تداخلات دارویی منیزیم با دیگر داروها چگونه است؟

مکمل های منیزیم ممکن است با داروهای خاصی از جمله دیورتیک ها (ادرار آور)، داروهای قلبی یا آنتی بیوتیک ها تداخل داشته باشند. در صورت مصرف هرگونه دارو، قبل از مصرف منیزیم با پزشک خود مشورت نمایید.

علائم اوردوز مصرف منیزیم چیست؟

علائم مصرف بیش از حد منیزیم می تواند شامل حالت تهوع، اسهال، افت فشار خون، ضعف عضلانی و خستگی باشد. منیزیم در دوزهای بسیار بالا،  می تواند کشنده باشد.

برای اطلاع از موارد مصرف، نحوه مصرف، عوارض و تداخلات دارویی این دارو بهتر است از سرویس مشاوره دارویی دکترتو استفاده کنید.

اگر آپنه خواب داری، همین حالا کنترلش کن!

دکتر آپنه خواب

سنبل الطیب چیست و چه کاربردی دارد؟

نتایج حاصل از مطالعات متعدد نشان می دهد که سنبل الطیب از دیگر اجزای تشکیل دهنده ی سیمو اسلیپ است که – یک گیاه مرتع بلند و گلدار – ممکن است مدت زمان به خواب رفتن را کاهش دهد و به خواب بهتر کمک کند. از میان بسیاری از گونه های سنبل الطیب، فقط بر روی ریشه های گیاه مطالعه انجام شده،  با این حال، در همه ی مطالعات موثر بودن سنبل الطیب نشان داده نشده است و ممکن است خطراتی به همراه داشته باشد. همچنین سنبل الطیب نیز به صورت خوراکی برای اضطراب و استرس روانی استفاده می شود، اما تحقیقات علمی محدودی برای حمایت از آن وجود دارد. سنبل الطیب به عنوان طعم دهنده در غذاها و نوشیدنی ها استفاده می شود.

نحوه ی عملکرد سنبل الطیب چگونه است؟

به نظر می رسد که سنبل الطیب مانند یک آرامبخش بر روی مغز و سیستم عصبی عمل می کند. از این رو یکی از اجزای سیمو اسلیپ است.

نحوه ی مصرف و دوز مصرفی سنبل الطیب چگونه است؟

دوزهای زیر در تحقیقات علمی مورد مطالعه قرار گرفته است:

در بزرگسالان از طریق خوراکی:

دوز مصرفی در بی خوابی:

۴۰۰-۹۰۰ میلی گرم عصاره سنبل الطیب قبل از خواب به مدت ۶ هفته یا

۱۲۰ میلی گرم عصاره سنبل الطیب، با ۸۰ میلی گرم عصاره بادرنجبویه قبل از خواب تا ۳۰ روز، یا

۳۷۴-۵۰۰ میلی گرم عصاره سنبل الطیب به علاوه ۸۳.۸-۱۲۰ میلی گرم عصاره رازک قبل از خواب به مدت ۲-۴ هفته، یا

۳۰۰ میلی گرم عصاره سنبل الطیب ، ۸۰ میلی گرم عصاره گل ساعتی و ۳۰ میلی گرم عصاره رازك قبل از خواب تا دو هفته.

سنبل الطیب را ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت قبل از خواب مصرف کنید.

دوز مصرفی در یائسگی:

۲۲۵ میلی گرم ریشه سنبل الطیب سه بار در روز به مدت ۸ هفته، یا

۵۳۰ میلی گرم عصاره ریشه سنبل الطیب دو بار در روز به مدت ۸ هفته.

عوارض جانبی سنبل الطیب چیست؟

در اکثر بزرگسالان مصرف کوتاه مدت سنبل الطیب در مقادیر دارویی ایمن است، در مطالعات مصرف سنبل الطیب تا ۲۸ روز مشکلی ایجاد نکرده است، اما ایمنی در مصرف طولانی مدت آن هنوز مشخص نیست.

سنبل الطیب ممکن است در برخی افراد موجب موارد زیر شود:

• سردرد
• ناراحتی معده
• اختلالات ذهنی
• تحریک پذیری
• ناراحتی
• اختلالات قلبی
• حتی بی خوابی

تعداد کمی از افراد، بعد از مصرف سنبل الطیب در دوزهای بالا، در هنگام صبح احساس کرختی می کنند، بعضی از افراد خشکی دهان یا دیدن رویا را تجربه می کنند. بهتر است بعد از مصرف سنبل الطیب، از رانندگی یا کار با ماشین آلات خطرناک اجتناب کنید. ممکن است قطع مصرف آن بعد از مدت طولانی، باعث ایجاد علائم ترک شود، بنابراین برای جلوگیری از عوارض جانبی احتمالی هنگام قطع سنبل الطیب بعد از استفاده طولانی مدت، قبل از قطع کامل، بهتر است دوز دارو را به آرامی طی یک یا دو هفته کاهش دهید.

موارد احتیاط مصرف سنبل الطیب چیست؟

بارداری یا شیردهی:

اطلاعات کافی مبنی بر ایمن بودن این دارو در زمان بارداری یا شیردهی وجود ندارد، بنابراین از استفاده از آن در این دوران دوری کنید.

کودکان:

در صورت استفاده ی مناسب خوراکی به مدت ۴-۸ هفته از این دارو، هیچ گونه خطری کودکان را تهدید نمیکند.

عمل جراحی:

سنبل الطیب سیستم عصبی مرکزی را کند می کند، از طرف دیگر بیهوشی و سایر داروهایی که در حین جراحی استفاده می شوند نیز بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارند، که اثرات ترکیبی آنها ممکن است مضر باشد، بنابراین مصرف سنبل الطیب را حداقل دو هفته قبل از عمل جراحی متوقف کنید.

تداخل دارویی سنبل الطیب با داروهای دیگر گونه است؟

سنبل الطیب ممکن است اثرات سایر داروهای خواب آور را افزایش دهد، همچنین اثر داروهای آرام بخش مانند الکل، بنزودیازپین ها و مواد مخدر را افزایش می دهد. سنبل الطیب ممکن است با سایر داروهای تجویزی تداخل داشته باشد و با سایر مکمل های غذایی مانند گل راعی نیز تداخل دارد. لذا به هنگام مصرف قرص سیمو اسلیپ نیز مراقب تداخلات دارویی آن باشید.

برای اطلاع از موارد مصرف، نحوه مصرف، عوارض و تداخلات دارویی این دارو بهتر است از سرویس مشاوره دارویی دکترتو استفاده کنید.

رازک چیست و چه کاربردی دارد؟

رازک از دیگر اجزای تشکیل دهنده ی سیمو اسلیپ است که قسمت خشک شده و گلدار گیاه است، که معمولاً در تهیه آبجو، طعم دهنده ی غذا و همچنین برای تهیه دارو نیز از آن استفاده می شود.

این محصول معمولاً به صورت خوراکی برای برطرف کردن اضطراب، اختلالات خواب مانند بی خوابی یا اختلال در خواب به دلیل چرخش یا ساعات کار در شب، بی قراری، استرس، تحریک پذیری، اختلال نقص توجه – بیش فعالی (ADHD)، عصبی بودن و علائم یائسگی استفاده می شود، اما شواهد علمی محدودی برای تأیید استفاده از رازک در هر یک از این شرایط وجود دارد.

نحوه ی عملکرد رازک چگونه است؟

به نظر می رسد مواد شیمیایی موجود در رازک اثرات ضعیفی مشابه هورمون استروژن دارند و برخی از مواد شیمیایی موجود در رازک منجر به کاهش تورم، پیشگیری از عفونت و احساس خواب آلودگی می شوند.

نحوه مصرف و دوز مصرفی رازک چگونه است؟

دوز مناسب رازک به عوامل مختلفی مانند سن، وضعیت سلامتی و چندین شرایط دیگر بستگی دارد، در حال حاضر اطلاعات علمی کافی برای تعیین میزان مناسب دوزها وجود ندارد، اما همیشه به خاطر داشته باشید که محصولات طبیعی لزوماً بی خطر نیستند و مقدار مصرف آن می تواند مهم باشد. حتماً دستورالعملهای موجود در محصولات را دنبال کنید و قبل از استفاده با داروساز یا پزشک مشورت کنید.

عوارض جانبی رازک چیست؟

در صورتی که رازک به میزان معمول در غذاها و به صورت کوتاه مدت مصرف شود، ایمن است. رازک ممکن است منجر به سرگیجه و خواب آلودگی در برخی افراد شود. زنانی که رازک مصرف می کنند، ممکن است شاهد تغییراتی در چرخه ی قاعدگی خود شوند.

موارد احتیاط مصرف رازک چیست؟

بارداری و شیردهی:

شواهدی مبنی بر بی خطر بودن مصرف رازک در این دوران وجود ندارد، بنابراین از مصرف آن بپرهیزید.

افسردگی:

رازک ممکن است منجر به بدتر شدن افسردگی شود، از استفاده از آن خودداری کنید.

سرطان ها و بیماریهای حساس به هورمون:

از آنجایی که برخی از مواد شیمیایی موجود در رازک مانند هورمون استروژن عمل می کنند، افرادی که بیماری های حساس به هورمون مانند سرطان پستان و آندومتریوز دارند، باید از مصرف رازک پرهیز نمایند.

عمل جراحی:

رازک در صورت همراهی با بیهوشی و سایر داروها در حین و بعد از عمل جراحی ممکن است باعث خواب آلودگی بیش از حد شود، بنابراین مصرف رازک حداقل ۲ هفته قبل از جراحی باید قطع شود.

تداخلات دارویی رازک با داروهای دیگر چگونه است؟

از آنجایی که مصرف الکل منجر به خواب آلودگی و گیجی می شود، بنابراین مصرف مقادیر زیادی رازک همراه با الکل ممکن است باعث خواب آلودگی بیش از حد شود.

به داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند، آرام بخش گفته می شود، مصرف رازک همراه با داروهای آرام بخش ممکن است باعث خواب آلودگی بیش از حد شود. برخی از داروهای آرامبخش شامل کلونازپام، لورازپام، فنوباربیتال، زولپیدم و سایر داروها هستند.

گل ساعتی چیست و چه کاربردی دارد؟

گل ساعتی از دیگر اجزای تشکیل دهنده ی سیمو اسلیپ است که حدود ۵۰۰ گونه از گل های ساعتی وجود دارد. برخی مطالعات نشان می دهد که گونه های خاصی ممکن است فواید دارویی داشته باشند، به عنوان مثال ممکن است به درمان اضطراب و بی خوابی کمک کند. بومیان آمریکا برای درمان انواع بیماری ها از گل ساعتی استفاده کرده اند، این موارد شامل جوش، زخم، گوش درد و مشکلات کبدی است، در اروپا نیز برای درمان بی قراری و تحریک پذیری استفاده میکردند، همچنین از میوه ی آن برای طعم دادن به برخی نوشیدنی ها نیز مصرف می شود.

نحوه ی مصرف و دوز مصرفی گل ساعتی چگونه است؟

می توان گل ساعتی خشک شده را با آب جوش ترکیب کرده و به صورت دمنوش آن را بنوشید، که گل ساعتی خشک شده یا دمنوش بسته بندی آن را از عطاری تهیه نمایید، که به شکل های عصاره، کپسول و قرص نیز در دسترس است.

همیشه قبل از استفاده از گل ساعتی به عنوان یک روش درمانی جایگزین، با پزشک خود صحبت نمایید.

عوارض جانبی و موارد منع مصرف گل ساعتی چیست؟

معمولا گل ساعتی  بی خطر تلقی می شود، اما ممکن است برخی عوارض جانبی ایجاد کند، مانند:

• خواب آلودگی
• سرگیجه
• گیجی

به همین دلیل، نباید همراه با داروهای آرام بخش مصرف شود. همچنین ، برای زنان باردار یا زنان شیرده ایمن نیست. در صورت مصرف در بارداری ممکن است باعث ایجاد انقباضات رحمی شود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد این دارو با متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید.

تائورین چیست و چه کاربردی دارد؟

تائورین از دیگر اجزای تشکیل دهنده ی سیمو اسلیپ است که اغلب به عنوان اسید آمینه یاد می شود، که اسیدهای آمینه عنصر سازنده پروتئین ها هستند، اما تائورین در واقع یک اسید آمینه سولفونیک است. این ماده برای ساخت پروتئین استفاده نمی شود، اما عملکردهای مهمی در بدن دارد، تائورین به مقدار زیادی در مغز، شبکیه، قلب و سلولهای خونی به نام پلاکت یافت می شود. بهترین منابع غذایی دریافت تورین گوشت، ماهی و تخم مرغ است.

در بدن اکثر افراد تائورین از سایر اسید آمینه ها تولید می شود، اما برخی از افراد قادر به ساخت آن نیستند و باید از رژیم غذایی یا مکمل ها، آن را دریافت کنند. شیر مادر سرشار از تائورین است، اما نوزادانی که از شیر مادر تغذیه نمی کنند، به اندازه کافی تورین دریافت نمی کنند و توانایی ساخت آن را ندارند، بنابراین تائورین اغلب به شیر خشک اضافه می شود.

تائورین در افراد با نارسایی احتقانی قلب و التهاب کبد (هپاتیت) استفاده می شود، این ماده همچنین برای عملکرد ورزشی، تقویت انرژی، دیابت و سایر شرایط مصرف می شود، اما شواهد علمی خوبی برای حمایت از تاثیرات آن وجود ندارد.

نحوه عملکرد تائورین چگونه است؟

تائورین عملکردهای مهمی در قلب و مغز از جمله حمایت از رشد عصب دارد. نارسایی قلبی را بهبود می بخشد زیرا به نظر می رسد که فشار خون را کاهش می دهد و سیستم عصبی سمپاتیک را آرام می کند، که اغلب در افراد با فشار خون بالا و نارسایی قلبی بیش از حد فعال است.

نحوه مصرف و دوز مصرفی تائورین چگونه است؟

دوزهای خوراکی زیر در تحقیقات علمی مورد مطالعه قرار گرفته است:

نارسایی احتقانی قلب:

مصرف روزانه ۱.۵-۶ گرم تائورین که میتواند به دو یا سه دوز در روز تقسیم شود.

هپاتیت:

مصرف روزانه ۱.۵-۴ گرم تائورین به مدت ۳ ماه.

عوارض جانبی تائورین چیست؟

به احتمال زیاد مصرف تائورین به صورت خوراکی و به میزان طبیعی موجود در غذاها برای بزرگسالان و کودکان ایمن است و ۳ ماه استفاده از آن به عنوان دارو در بزرگسالان و ۴ ماه استفاده در کودکان اختلالی ایجاد نمیکند.

موارد احتیاط مصرف تورین چیست؟

بارداری و شیردهی:

به احتمال زیاد تائورین در مقادیری که در غذاها وجود دارد، ایمن است، اما به دلیل ناکافی بودن اطلاعات در مورد مصرف آن در زمان بارداری و شیردهی، توصیه می شود که از آن استفاده نشود.

اختلال دو قطبی:

این نگرانی وجود دارد که مصرف بیش از حد تائورین ممکن است منجر به بدتر شدن اختلال دو قطبی شود.

تداخلات دارویی تائورین با داروهای دیگر چیست؟

تائورین با لیتیوم تداخل دارد، تائورین ممکن است اثری مانند داروهای ادرارآور داشته باشد، بنابراین مصرف آن باعث کاهش دفع لیتیوم از بدن و تجمع آن در بدن شود، که این تجمع عوارض جانبی بسیار جدی به دنبال دارد. در صورتی که لیتیوم مصرف می کنید، قبل از استفاده از تائورین با پزشک خود صحبت نمایید، ممکن است دوز مصرفی لیتیوم نیاز به تغییر داشته باشد.

بابونه چیست و چه کاربردی دارد؟

بابونه از دیگر اجزای تشکیل دهنده ی سیمو اسلیپ است که یک ماده طعم دهنده رایج در غذاها و نوشیدنی ها و سایر محصولات مانند دهان شویه، صابون ها و مواد آرایشی است. این گیاه وقتی به عنوان محصول غذایی استفاده می شود، فواید یا عوارض جانبی ندارد، اما وقتی به عنوان یک محصول دارویی استفاده می شود، ممکن است اثرات مطلوب و یا ناخواسته ای روی بدن ایجاد کند.

این گیاه در برخی موارد به عنوان داروی جایگزین استفاده می شود، که می توان به درمان موارد زیر کمک کند:

• اضطراب
• ناراحتی معده
• کولیک (گاز معده) یا اسهال
• در درمان یا جلوگیری از زخم های دهانی ناشی از شیمی درمانی یا پرتودرمانی
• درمان بی خوابی
• التهاب لثه و تحریک پوست

با این حال تحقیقات نشان داده است که این گیاه ممکن است در درمان این شرایط موثر نباشد. سایر کاربردهایی که هنوز در تحقیقات ثابت نشده اند، شامل بواسیر، عفونت واژن، زخم های پوستی و علائم سرماخوردگی بوده است. از بابونه نباید به جای داروهای تجویز شده توسط پزشک استفاده شود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد این دارو با متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید.

نحوه مصرف و دوز مصرفی بابونه چگونه است؟

برای استفاده از مکمل های گیاهی، با پزشک خود و یا متخصص طب سنتی مشورت نمایید، بنابراین بابونه را طبق دستور موجود در بسته بندی یا طبق دستور پزشک یا داروساز استفاده نمایید و از این محصول بیشتر از میزان پیشنهادی در بسته بندی استفاده ننمایید. از اشکال مختلف (قرص، شربت، تنتور، چای و غیره) بابونه به طور همزمان و بدون توصیه پزشکی استفاده نکنید، زیرا که مصرف فرمولاسیون های مختلف در کنار هم خطر اوردوز و مسمومیت را افزایش می دهد. بابونه را در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت، نگهداری نمایید.

در صورت نیاز به عمل جراحی، مصرف بابونه را حداقل ۲ هفته قبل از آن قطع کنید.

عوارض جانبی بابونه چیست؟

در صورت مشاهده هر یک از این علائم واکنش آلرژیک، مانند:

• کهیر
• دشواری در تنفس
• تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو

با اورژانس تماس بگیرید. اگرچه همه عوارض جانبی شناخته شده نیستند، اما تصور می شود که مصرف بابونه برای مدت زمان کوتاه، بی خطر است. عوارض جانبی شایع ممکن است شامل بثورات پوستی خفیف، پوسته پوسته شدن، یا خارش باشد.

چنانچه استفاده از بابونه بر روی پوست منجر به تحریک شدید پوستی (خارش، بثورات، قرمزی، تورم) شد، مصرف بابونه را متوقف کنید و با پزشک خود تماس بگیرید.

موارد احتیاط مصرف بابونه چیست؟

در صورت دارا بودن هر یک از موارد زیر، از مصرف بابونه بپرهیزید:

• ابتلا به سرطان پستان
• تخمدان یا رحم در گذشته یا حال
• سابقه آندومتریوز یا فیبروم رحم

در صورت آلرژی به گرده های گل و گیاه، قبل از مصرف بابونه با پزشک خود مشورت نمایید.

تاثیر بابونه بر روی نوزاد هنوز مشخص نیست، بنابراین در زمان بارداری و شیردهی از مصرف آن اجتناب نمایید.

بابونه ممکن است باعث کاهش اثر قرص های جلوگیری از بارداری شود. بنابراین در صورت مصرف بابونه، از پزشک خود در مورد استفاده از روش های کنترل بارداری غیر هورمونی (کاندوم ، دیافراگم با اسپرم کش) سوال نمایید.

تداخلات دارویی بابونه با داروهای دیگر چگونه است؟

مصرف این محصول با داروهای خواب آور می تواند تاثیر داروها را افزایش دهد. بنابراین قبل از مصرف بابونه با داروهای خواب آور، ضد درد اپیوئیدی، شل کننده عضلات یا داروهای ضد اضطراب، افسردگی یا تشنج با پزشک خود مشورت نمایید.

در صورت مصرف داروهای درمان کننده ی بیماری های زیر، بدون توصیه پزشکی از بابونه استفاده نکنید:

• هر نوع عفونت (از جمله ایدز، مالاریا یا سل)
• آسم یا آلرژی
• سرطان
• دیابت
• اختلال در نعوظ
• سوزش معده یا ریفلاکس
• فشار خون بالا، کلسترول بالا یا بیماری قلبی
• سردردهای میگرنی
• پسوریازیس، آرتریت روماتوئید یا سایر اختلالات خود ایمنی
• اختلال روانپزشکی

در مورد سایر داروهای مصرفی خود و سایر داروهایی که در طول درمان با بابونه شروع یا قطع می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید، مخصوصا داروهای زیر:

• قرص های جلوگیری از بارداری یا هورمون درمانی
• وارفارین (کومادین ، ژانتوون)

لیست بالا کامل نیست، بنابراین سایر داروها از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی ممکن است با بابونه تداخل داشته باشند.

ملاتونین چیست و چه کاربردی دارد؟

هورمون ملاتونین از دیگر اجزای تشکیل دهنده ی سیمو اسلیپ است که در چرخه خواب و بیداری طبیعی نقش دارد و بیشترین میزان طبیعی ملاتونین در خون هنگام شب است. برخی تحقیقات نشان می دهد که مکمل های ملاتونین ممکن است در درمان اختلالات خواب مانند تاخیر در مرحله خواب و بی خوابی و جت لگ مفید باشد.

نحوه مصرف و دوز مصرفی ملاتونین چگونه است؟

بهتر است ملاتونین را با دوز کم شروع کنید، به عنوان مثال، با ۰.۵ میلی گرم (۵۰۰ میکروگرم) یا ۱ میلی گرم ۳۰ دقیقه قبل از خواب شروع کنید، در صورتی که کمکی به خوابیدن نکرد، دوز خود را به ۳-۵ میلی گرم افزایش دهید. مصرف بیش از حد ملاتونین به شما کمک نمی کند تا سریعتر بخوابید. با این حال بهتر است که دستورالعمل همراه با مکمل را اجرا نمایید.

عوارض جانبی ملاتونین چیست؟

شایعترین عوارض جانبی ملاتونین عبارتند از:

• سردرد
• سرگیجه
• حالت تهوع
• خواب آلودگی

سایر عوارض ناشایع ملاتونین:

• احساس افسردگی کوتاه مدت
• لرزش خفیف
• اضطراب خفیف
• گرفتگی شکم
• تحریک پذیری
•  کاهش هوشیاری
• گیجی و کاهش غیر طبیعی فشار خون (هیپوتنشن)

از آنجا که ملاتونین می تواند باعث خواب آلودگی روزانه شود، پس از گذشت ۵ ساعت از مصرف مکمل، از رانندگی یا استفاده از ماشین آلات خودداری کنید.

موارد احتیاط مصرف ملاتونین چیست؟

به طور کلی ملاتونین برای مصارف کوتاه مدت بی خطر است. برخلاف بسیاری از داروهای خواب آور، بعید است که مصرف  ملاتونین باعث ایجاد وابستگی یا پاسخ کمتر یا اثر خماری پس از استفاده های مکرر شود.

تداخلات دارویی ملاتونین با داروهای دیگر چگونه است؟

مکمل های ملاتونین می توانند با داروهای مختلف تداخل داشته باشند، از جمله:

• داروهای ضد انعقاد و ضد پلاکت
•  ضد تشنج ها
•  پیشگیری کننده ها از بارداری
• داروهای دیابت
• سرکوب کننده های سیستم ایمنی

بنابراین در صورت تمایل به استفاده از مکمل های ملاتونین، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.