لابیاپلاستی با جراحی، روشی برای کاهش یا تغییر شکل لابیاهای مینور (لب‌های داخلی واژن) است که معمولا به دلایل زیبایی یا رفع ناراحتی فیزیکی انجام می‌شود. این عمل با برش دقیق و حذف پوست اضافه توسط جراح انجام می‌شود و معمولا بین ۴۵ تا ۹۰ دقیقه طول می‌کشد. جراحی لابیاپلاسی برای زنانی مناسب است که از ظاهر لابیاهای خود ناراضی‌اند یا دچار درد هنگام فعالیت هستند. انجام این عمل برای افراد باردار، مبتلا به عفونت فعال یا اختلالات انعقادی توصیه نمی‌شود و نیاز به مشورت دقیق پزشکی دارد.
لابیاپلاستی با لیزر نوعی عمل زیبایی برای کوچک‌کردن اندازه لابیاها، تغییر شکل، رفع عدم تقارن و تیرگی لابیاها است. این روش معمولا با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و نیازی به بیهوشی عمومی نیست. دوران نقاهت آن کوتاه است، خونریزی کمی دارد و معمولا تا ۲ هفته باید از رابطه جنسی پرهیز شود. برای انجام لابیاپلاستی با لیزر به متخصص زنان مراجعه کنید.
لابیاپلاستی با دستگاه RF روش به نسبت کم تهاجمی و کم خطر برای اصلاح شکل و حجم‌دهی لابیا مینور و ماژور است که با امواج رادیوفرکانسی کار میکند. این روش بدون نیاز به جراحی و بخیه و در بیشتر موارد با درد کم و دوران نقاهت کوتاه، باعث سفت‌شدن و جوان‌سازی بافت‌های ناحیه تناسلی می‌شود. همچنین با تحریک کلاژن‌سازی، ظاهر طبیعی‌تری به لابیا می‌بخشد. روش لابیاپلاستی با RF انتخابی مناسب برای افرادی است که به دنبال بهبود زیبایی و عملکرد ناحیه تناسلی بدون روش‌های تهاجمی مانند جراحی هستند.
مونس پلاستی (Monsplasty) یک عمل جراحی زیبایی است که برای برداشتن پوست شل و چربی اضافی در ناحیه برجستگی جلوی ناحیه تناسلی، معروف به تپه ونوس، انجام می‌شود. این جراحی به صاف‌تر شدن و فرم‌دهی بهتر این ناحیه کمک میکند. دوره نقاهت این عمل معمولا بین ۴ تا ۸ هفته طول می‌کشد و ممکن است جای زخم خفیفی باقی بماند که با مراقبت مناسب تا حد زیادی کمرنگ می‌شود.
هودکتومی یا عمل برداشتن کلاهک کلیتوریس، یک روش جراحی است که در آن پوست اضافی روی هود کلیتورال برداشته می‌شود. این جراحی با هدف بهبود ظاهر ناحیه تناسلی، افزایش تحریک‌پذیری جنسی یا رفع ناراحتی‌های فیزیکی انجام می‌شود و در دسته عمل‌های زیبایی و درمانی دستگاه تناسلی زنان قرار دارد. عمل هودکتومی توسط پزشک متخصص زنان انجام می‌شود و تصمیم به انجام آن باید آگاهانه و با مشورت پزشک باشد.
پرینورافی یک عمل جراحی برای ترمیم ناحیه پرینه، بخشی از بدن که بین دهانه واژن و مقعد قرار دارد است. این ناحیه معمولا در زمان زایمان طبیعی دچار کشیدگی یا پارگی می‌شود. آسیب به پرینه می‌تواند باعث بروز مشکلاتی مانند درد هنگام رابطه جنسی یا احساس شلی واژن شود. عمل پرینورافی با بازسازی و تقویت عضلات این ناحیه، به بهبود عملکرد و کیفیت زندگی فرد کمک میکند.
زگیل‌های تناسلی یکی از شایع‌ترین عفونت‌های مقاربتی هستند که از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. احتمال ابتلا به این ویروس بلافاصله پس از شروع زندگی جنسی وجود دارد، به‌طوری‌که حتی با داشتن تنها یک شریک جنسی نیز می‌توان به زگیل تناسلی کم خطر مبتلا شد. این زگیل‌ها ناشی از ویروس پاپیلوما انسانی (HPV) هستند و معمولاً به‌صورت زائده‌های کوچک و برجسته در نواحی تناسلی، مقعد یا گاهی دهان و گلو ظاهر می‌شوند. اگرچه بسیاری از انواع HPV خطرناک نیستند، برخی می‌توانند به مشکلات جدی‌تری مانند سرطان‌های گردن رحم یا مقعد منجر شوند.
درمان خانگی زگیل تناسلی می‌تواند در برخی موارد برای زگیل‌های خفیف و ساده مفید باشد، اما باید با دقت و احتیاط انجام شود. این روش‌ها بیشتر به‌عنوان مکمل درمان‌های پزشکی برای کاهش علائم یا تسکین موقت استفاده می‌شوند و نباید جایگزین درمان‌های مؤثر پزشکی باشند. استفاده از مواد طبیعی مانند آلوئه‌ورا، عصاره چای درخت چای یا سیر می‌تواند به کاهش التهاب و بهبود وضعیت پوست کمک کند. با این حال، برای درمان زگیل‌های تناسلی و جلوگیری از پیشرفت آنها، مراجعه به پزشک و دریافت درمان‌های تخصصی مانند داروهای موضعی، کرایوتراپی یا لیزر ضروری است.
نمونه برداری زگیل تناسلی روش تشخیصی است که در مواردی تجویز می‌شود که زگیل‌ها با معاینه قابل تشخیص نباشند. در این روش، نمونه‌ای از بافت یا سلول‌های زگیل تناسلی برداشته و به آزمایشگاه ارسال می‌شود تا تحت بررسی‌های مختلف قرار گیرد. بیوپسی زگیل تناسلی می‌تواند به تشخیص بیماری‌هایی مانند سرطان زگیل تناسلی، عفونت‌ها، التهابات و تغییرات غیرطبیعی دیگر در زگیل تناسلی کمک کند.
تشخیص زگیل تناسلی باید توسط پزشک متخصص با معاینه جسمی اولیه و شرح حال جنسی بیمار و انجام آزمایش‌های لازم صورت بگیرد. در برخی موارد که معاینه کافی نباشد یا زگیل‌ها با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نباشند، یا احتمال سرطانی بودن زگیل‌ها باشد، پزشک برای تشخیص زگیل تناسلی، سراغ نمونه برداری می‌رود. با مراجعه به پزشک متخصص و پیروی از دستورات و درمان‌های مورد تجویز آنها، می‌توانید بهبودی و درمان مناسب را تجربه کنید.
سوزاندن زگیل تناسلی با الکتروکوتر یک روش درمانی است که با استفاده از حرارت بالا، زگیل تناسلی را می‌سوزاند و برای از بین بردن زگیل‌هایی تجویز می‌شود که به سایر روش‌های درمانی جواب نداده یا به دلیل وسعت زیاد، امکان استفاده با سایر روش‌ها نیست. از مزایای سوزاندن زائده‌ها با الکتروکوتر می‌توان به عملکرد سریع و هزینه مقرون به صرفه‌تر آن اشاره کرد.
روش‌های مختلفی برای درمان زگیل تناسلی وجود دارند، از جمله کرایوتراپی، لیزر، جراحی و دارو درمانی. در مواردی که زگیل‌ها کوچک هستند یا استفاده از روش‌های دیگر ممکن نباشد، داروهای موضعی می‌توانند تجویز شوند. این داروها با مهار ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و جلوگیری از تقسیم سلولی در ناحیه زگیل، به کاهش اندازه و تعداد زگیل‌ها کمک می‌کنند. داروهای معمول شامل پمادهایی مانند پودوفیلوکس و ایمی‌کیومد هستند که به‌طور خاص برای درمان زگیل‌های تناسلی طراحی شده‌اند. درمان با دارو معمولاً به عنوان یک گزینه مؤثر و غیرتهاجمی برای مدیریت زگیل‌های تناسلی در نظر گرفته می‌شود.