تریازولام یک داروی خوابآور از خانواده بنزودیازپینها است که برای درمان اختلالات خواب مانند بیخوابی کوتاه مدت استفاده میشود. این دارو به فرد کمک میکند تا راحتتر به خواب برود و خواب آرامتری داشته باشد. به دلیل امکان وابستگی و عوارض جانبی، توصیه میشود تریازولام تنها برای دورههای کوتاه و طبق دستور پزشک مصرف شود.
قرص پرامی پکسول داروی آنتی پارکینسونی برای کنترل علائم بیماری پارکینسون محسوب میشود که با اتصال به گیرندههای دوپامینی D2 و D3 در مغز، تولید دوپامین را افزایش داده و علائمی مانند لرزش، سفتی عضلانی و کندی حرکت را کاهش میدهد. از دیگر موارد مصرف آن میتوان به درمان سندروم پای بیقرار و رفع علائم افسردگی اشاره کرد.
لوودوپا پیش داروی دوپامینی جهت کنترل بیماری پارکینسون و سایر بیماریهای مرتبط با پارکینسون است که معمولا همراه با کاربیدوپا تجویز میشود. زمانی که بیمار قرص لوودوپا را مصرف میکند از طریق روده کوچک جذب خون شده و از طریق خون به مغز میرسد و در آنجا به دوپامین تبدیل خواهد شد و علائم ناشی از بیماری پارکینسون را بهبود میدهد.
بنزتروپین در دسته داروهای آنتی کولینرژیک قرار دارد و با نام کوگنتین (Cogentin) هم شناخته میشود. این دارو گاهی بهتنهایی و گاهی بهعنوان بخشی از درمان ترکیبی تجویز میشود. این دارو باعث کنترل علائم بیماری پارکینسون میشود.
ممانتین تاثیر بسزایی در درمان بیماران آلزایمر و زوال عقل دارد. این دارو فقط بهصورت تجویزی در دسترس است و مصرف خودسرانه آن میتواند خطرناک باشد. این دارو برای همه افراد مبتلا به اختلالات حافظه موثر نیست و سطح اثرگذاری آن در افراد، متفاوت است.
داروی دپرنیل به منظور کنترل بیماری پارکینسون هم به صورت مجزا و هم همراه با دیگر داروهای پارکینسون مورد استفاده قرار میگیرد. برای مصرف قرص آن را روی زبان خود قرار دهید و صبر کنید تا حل شود. از عوارض آن میتوان به سرگیجه، حالت تهوع و سوزش سر دل اشاره کرد.
قرص فنوباربیتال داروی آنتیتشنج و آرامبخش از خانواده باربیتورات است که از طریق افزایش فعالیت گیرندههای GABA در مغز، روی انتقال پتانسیل عملی GABA تاثیر مثبت گذاشته و میزان تشنج را پایین میآورد. این دارو برای کنترل تشنج و برخی اختلالات عصبی و روانی مورد استفاده قرار میگیرد. مصرف همزمان آن با داروهای دیگر ممکن است باعث ایجاد تداخلات دارویی و عوارض جانبی شود. بنابراین قبل از مصرف، بهتر است با پزشک درباره تداخلات دارویی احتمالی مشورت کنید.
داروهای پارکینسون، مهمترین روش درمانی برای کنترل علائم پارکینسون هستند. معمولا، داروها برای کنترل سطح دوپامین در مغز استفاده میشوند و میتوانند بهبود قابل توجهی در علائم پارکینسون ایجاد کنند. با این حال، هر فردی نیاز به رژیم دارویی خاصی دارد که توسط پزشک تجویز شده است. مهم است که دستورات پزشک را به دقت دنبال کنید و در صورت نیاز به تغییر دوز یا درمان، با او مشورت کنید.
پرگابالین یک داروی مؤثر در کنترل دردهای عصبی، صرع و اختلالات اضطرابی است که با کاهش فعالیتهای غیرطبیعی در سیستم عصبی عمل میکند. این دارو معمولاً برای تسکین دردهای ناشی از نوروپاتی دیابتی، فیبرومیالژیا و آسیبهای عصبی تجویز میشود. پرگابالین با کاهش انتقال سیگنالهای عصبی مرتبط با درد، به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک میکند.
برای درمان اختلالات اضطراب و کاهش علائم ترک الکل از قرص کلردیازپوکساید استفاده میشود. این قرص را میتوان همراه یا بدون غذا استفاده کرد و معمولا باعث چاقی نمیشود اما در تداخل با داروهای دیگر میتواند این عارضه را ایجاد کند.
ایمیپرامین، دارویی از دسته داروهای ضدافسردگیهای سهحلقهای است که کاربرد اصلی آن درمان افسردگی، شبادراری و اختلالات عصبی است. این دارو باید در افراد با مشکلات قلبی، کبدی، بارداری و شیردهی با احتیاط مصرف شود و برای کسانی که آلرژی دارند یا از داروهای خاص استفاده میکنند، ممنوع است.
یکی از راههای درمان افسردگی، درمان دارویی است. داروهای بسیاری برای درمان افسردگی وجود دارد که یکی از آنها، فلوکستین است. این دارو امروزه بسیار مشهور است و بیماران افسرده و وسواس زیادی از این دارو استفاده میکنند و از اثرات آن نفع میبرند.
نظر خود را ثبت کنید