سنگ لوزه توده‌های کوچک و معمولاً بی‌خطر سفت‌شده‌ای است که در شیارها و حفره‌های سطح لوزه شکل می‌گیرد. این توده‌ها از بقایای غذا، سلول‌های مرده، میکروب‌ها و رسوب مواد معدنی مانند کلسیم ساخته می‌شوند و شایع‌ترین نشانه‌شان بوی بد دهان و احساس گیرکردن چیزی در گلوست. گاهی درد خفیف هنگام بلع، تحریک گلو، سرفه خشک یا تیرکشیدن به گوش هم دیده می‌شود. برخی سنگ‌ها سطحی‌اند و خودبه‌خود یا با سرفه خارج می‌شوند و بعضی از آنها پنهان می‌مانند و علائم شدیدتری ایجاد می‌کنند. تشخیص مبنی بر معاینه گلو و لوزه‌ها توسط دکتر متخصص است.
در صورت ابتلای گوش به برخی عفونت‌ها ممکن است بیمار دچار سرگیجه شود. این سرگیجه از خفیف تا شدید متغیر بوده و برحسب شرایط بیماری هر فرد می‌تواند شدت یابد. سرگیجه‌هایی که گاهی اوقات شدت یافته و زندگی بیمار را مختل می‌کنند. موضوع مهم تشخیص زودهنگام و به موقع این علائم است.
برای درمان خانگی عفونت گوش روش‌های زیادی در کنار روش‌های درمان دارویی وجود دارد. از این روش‌های خانگی می‌توان هم برای درمان عفونت گوش کودکان و هم بزرگسالان کمک گرفت. روش‌های درمان خانگی عفونت گوش اگر چه در بسیاری موارد موثر هستند اما در برخی افراد با عفونت شدید، چندان موثر نخواهند بود.
عفونت گوش بیماری شایعی است که نوزادان، کودکان، نوجوانان و بزرگسالان به آن مبتلا می‌شوند. این بیماری عوارضی زیادی به همراه دارد که در صورت عدم درمان به موقع فرد را به خود درگیر می‌کنند. درمان عفونت گوش بسته به شدت و شرایط بیماری متفاوت است. گاهی برای بیمار روش‌های درمان خانگی کافی خواهد بود و در برخی شرایط نیاز به مصرف داروهای ضددرد و آنتی بیوتیک است.
عفونت گوش می‌تواند علت باکتریایی یا ویروسی داشته باشد. این عفونت می‌توانند در گوش میانی، قسمت پشت پرده گوش و همچنین گوش خارجی و داخلی ایجاد شوند. شناخت علائم عفونت گوش می‌تواند به شما در تشخیص به موقع این بیماری کمک کند. در صورت تشخیص به موقع هم می‌توانید در بهترین زمان ممکن برای درمان بیماری خود اقدام نمایید.
اگر می‌خواهید بدانید که بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش چیست و چگونه اثر می‌کند این مقاله برای شماست. ما در این مقاله به معرفی انواع آنتی بیوتیکی پرداخته‌ایم که توسط پزشکان برای درمان عفونت گوش در کودکان و بزرگسالان تجویز می‌شوند.
یکی از انواع سرطان گلو و سر و گردن، سرطان حنجره است. سرطان حنجره به‌ویژه در مراحل اولیه و با روش‌های درمانی مؤثر مانند جراحی و پرتودرمانی، قابل درمان قطعی است. با این حال، تشخیص زودهنگام و پیگیری منظم توسط پزشک، نقش مهمی در موفقیت درمان و جلوگیری از بازگشت بیماری دارد.
آفت نوعی ضایعه کوچک و کم عمقی بوده که روی بافت‌های نرم دهان یا در پایه لثه ایجاد می‌شود. علت دقیق آفت دهان ناشناخته باقی مانده است، اما محققان گمان می‌کنند که ترکیبی از عوامل بیماری در یک فرد باعث بروز این عارضه می‌شود.
آفت دهان یا استوماتیت سرخک (Canker Sore)، یک زخم کوچک و دردناک در دهان است که معمولاً در لبها، داخل گوشه‌های دهان، روی زبان و در برخی موارد در پشت لپ‌ها ظاهر می‌شوند. این زخم‌ها معمولاً در اندازه یک سانتیمتر یا کمتر هستند و دارای رنگ سفید یا زرد و حاشیه قرمز و التهابی هستند. علائم و نشانه‌های آفت دهان شامل درد و سوزش در محل زخم، سختی در خوردن و صحبت کردن، التهاب و قرمزی در دهان می‌شود. این زخم‌ها معمولاً به طور خودبخود در مدت یک تا دو هفته بهبود می‌یابند.
کیپ شدن گوش که اغلب به عنوان حس گرفتگی یا فشار در گوش تجربه می‌شود، می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند تغییرات فشار هوا، تجمع موم گوش یا عفونت‌های گوش باشد. این وضعیت معمولا با کاهش شنوایی موقت همراه است و ممکن است با درد یا احساس خارش نیز همراه شود. برای رفع این مشکل، روش‌هایی مانند استفاده از قطره‌های گوش، جویدن آدامس در هنگام تغییر ارتفاع یا در موارد جدی‌تر، مراجعه به پزشک توصیه می‌شود. اقدام به موقع برای درمان این حالت می‌تواند از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کند و شنوایی را به حالت طبیعی بازگرداند.
گلودرد از علائم شایعی است که می‌تواند منشأ ویروسی یا باکتریایی داشته باشد و تشخیص درست علت آن برای انتخاب درمان اهمیت زیادی دارد. در گلودردهای باکتریایی به‌ویژه نوع استرپتوکوکی گروه A آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند پنی‌سیلین و آموکسی‌سیلین باعث کاهش سریع علائم و پیشگیری از عوارضی مانند تب روماتیسمی می‌شوند. در صورت حساسیت دارویی می‌توان از سفالوسپورین‌ها یا ماکرولیدها استفاده کرد و در عفونت‌های شدید کلیندامایسین تجویز می‌شود. در گلودردهای ویروسی آنتی‌بیوتیک نقشی ندارد و درمان حمایتی بهترین گزینه است. شدت بیماری و شرایط بیمار در انتخاب دارو مؤثرند.
گلودرد می‌تواند به دلایل ویروسی یا باکتریایی رخ دهد و در بخش محدودی از بیماران به درمان تزریقی نیاز پیدا می‌کند. در عفونت‌های باکتریایی شدید، داروهای تزریقی مانند پنی سیلین و سفتریاکسون با مهار رشد باکتری‌ها به کاهش علائم کمک می‌کنند. استروئیدهایی مانند دگزامتازون و بتامتازون با کم کردن التهاب و تورم گلو، نقش تسکینی سریعی دارند و در کنار درمان علت به کار می‌روند. داروهای ضددرد و ضدالتهاب تزریقی نیز برای مدیریت کوتاه مدت درد سودمند هستند. انتخاب روش تزریق و نوع دارو به علت بیماری، شدت علائم و شرایط بیمار بستگی دارد.