فنیل افرین یک داروی مسکن است که برای تسکین گرفتگی بینی ناشی از سرماخوردگی، آلرژی و تب یونجه، سینوس و همچنین قرمزی چشم استفاده می‌شود. داروی فنیل افرین علائم را تسکین می‌دهد اما علت علائم را درمان نمی‌کند.
وارفارین یک داروی ضد انعقادی است که برای جلوگیری از لخته‌شدن خون در رگ‌ها تجویز می‌شود. این دارو به صورت قرص خوراکی معمولا یکبار در روز مصرف می‌شود و برای زنان باردار، بیماران کبدی و کلیوی و کسانی که خونریزی دارند، منع مصرف دارد.
آسیکلوویر یک داروی ضدویروسی است که برای درمان عفونت‌های ناشی از ویروس هرپس مانند تبخال دهانی، تبخال تناسلی، زونا و آبله‌مرغان استفاده می‌شود. این دارو با کاهش تکثیر ویروس، شدت علائم و مدت بیماری را کم کرده اما ویروس را به‌طور کامل از بین نمی‌برد. مصرف آسیکلوویر ممکن است عوارضی مانند حالت تهوع، سردرد، سرگیجه و مشکلات کلیوی ایجاد کند. رعایت دوز تجویزی پزشک و مصرف کافی مایعات به کاهش عوارض آن کمک می‌کند.
داروی هیوسین (Hyoscine) یک داروی ضداسپاسم است که برای کاهش انقباضات عضلات صاف در دستگاه گوارش، مجاری ادراری و رحم استفاده می‌شود. این دارو با مهار گیرنده‌های موسکارینی، به تسکین دردهایی مانند دل‌پیچه، سندرم روده تحریک‌پذیر، دردهای قاعدگی و اسپاسم‌های مثانه کمک می‌کند. هیوسین به اشکال مختلفی مانند قرص، آمپول و چسب پوستی موجود است و باید طبق تجویز پزشک مصرف شود تا از بروز عوارضی مانند خشکی دهان، تاری دید یا سرگیجه جلوگیری شود.
ملین یا مسهل نوعی داروی تحریک‌کننده دستگاه گوارش است که برای درمان یا جلوگیری از یبوست استفاده می‌شود. ملین‌ها معمولا در اشکال مختلفی مانند قرص، شربت، پودر گیاهی و شیاف در دسترس هستند و با یا بدون نسخه پزشک مصرف می‌شوند. موارد منع مصرف مسهل‌ها شامل انسداد روده، کم آبی شدید و باداری است. برای استفاده از ملین در کودکان نیز بهتر است حتما با پزشک متخصص در ارتباط باشید.
دایمتیکون (Dimethicone) یک دداروی گوارشی است که در دوزهای خوراکی و موضعی برای کاهش نفخ شکم، درد ناشی از تجمع گاز و نغخ معده و بهبود مشکلات گوارشی به‌ویژه در کودکان و نوزادان کاربرد دارد. در بزرگسالان هم برای درمان نفخ، سوءهاضمه و حتی به‌صورت موضعی برای مراقبت از پوست استفاده می‌شود. داروی دایمتیکون به صورت قرص جویدنی (۴۰ میلی‌گرمی) و قطره خوراکی (۴۰ میلی‌گرم در هر میلی‌لیتر) در دسترس است. مصرف این دارو در اغلب موارد نیاز به نسخه پزشک ندارد، اما برای کودکان یا بیماران با شرایط خاص، مشورت با پزشک توصیه می‌شود.
آلندرونیت (قرص استئوفوس، استئومد یا فوزاماکس) یک داروی بیسفوسفونات است که برای جلوگیری و درمان پوکی استخوان استفاده می‌شود. این دارو به تراکم استخوان در زنانی که در دوران یائسگی هستند یا افرادی که مدت زیادی داروهای کورتیکواسید مصرف کردند، کمک می‌کند. عوارض جانبی رایج آلندرونیت شامل مشکلات گوارشی مانند تهوع و درد شکمی و درد اسکلتی عضلانی است.
کپسول گلوکزامین مکملی است که معمولا برای حمایت از سلامت مفاصل و کاهش علائم آرتروز استفاده می‌شود و به حفظ غضروف و کاهش التهاب کمک می‌کند. اگرچه اثربخشی آن متفاوت است و ممکن است برای همه مناسب نباشد. قبل از مصرف، از پزشک مشاوره بگیرید.
آلزایمر شایع‌ترین نوع زوال عقل و یک بیماری پیشرونده عصبی است که با تخریب سلول‌های مغز موجب اختلال در حافظه، تفکر و رفتار می‌شود. این بیماری معمولاً پس از ۶۵ سالگی بروز می‌کند اما می‌تواند در سنین پایین‌تر نیز آغاز شود. علائم آن از فراموشی خفیف شروع شده و به تدریج به ناتوانی در انجام امور روزمره می‌انجامد. علت دقیق آن مشخص نیست، اما اختلالات پروتئینی و آسیب نورون‌ها از عوامل اصلی آن به شمار می‌روند.
ویتامین سی یکی از قوی‌ترین آنتی‌اکسیدان‌هاست که علاوه بر تقویت سیستم ایمنی، نقش کلیدی در سنتز کلاژن و حفظ سلامت پوست دارد. این ویتامین با افزایش جذب آهن، به پیشگیری از کم‌خونی کمک می‌کند و مصرف منظم آن باعث ترمیم سریع‌تر زخم‌ها و کاهش علائم پیری می‌شود. از آنجایی که بدن قادر به تولید و ذخیره ویتامین C نیست، دریافت روزانه آن از طریق میوه‌ها، سبزیجات تازه یا مکمل‌ها ضروری است.
اختلال نعوظ (ED) در مردان به معنای ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای عملکرد جنسی رضایت‌بخش است. علل این عارضه معمولا عوامل روانشناختی مانند اضطراب و افسردگی و مسائل فیزیولوژیکی مانند دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی هستند. مشکل نعوظ با تغییر سبک زندگی، روان‌درمانی، مصرف داروهای خوراکی و در برخی موارد مداخلات جراحی درمان می‌شود.
تالاسمی یک بیماری ژنتیکی است که بر تولید هموگلوبین در خون تأثیر می‌گذارد و از طریق آزمایش‌های مختلف مانند شمارش کامل خون (CBC)، الکتروفورز هموگلوبین، و تست‌های ژنتیکی تشخیص داده می‌شود. این بیماری به دو نوع اصلی، تالاسمی ماژور و تالاسمی مینور تقسیم می‌شود که علائم و شدت متفاوتی دارند. درمان تالاسمی شامل مدیریت علائم، مانند انتقال خون منظم، مصرف داروهای کاهنده آهن، و مراقبت‌های حمایتی است، اما تاکنون درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. مشاوره ژنتیک نیز برای پیشگیری از انتقال آن به نسل‌های بعدی اهمیت دارد.