معجزه تومور مغزی از نگاه علم و تجربه بیماران ممکن است در اثر فعال شدن غیرمنتظره‌ی سیستم ایمنی بدن، تغییرات ژنتیکی در سلول‌های سرطانی یا حتی عفونت‌هایی که پاسخ ایمنی را تحریک می‌کنند، رخ دهد. مطالعات گزارش‌هایی از بهبودی خودبه‌خودی نادر در تومورهای خوش‌خیم مانند مننژیوم را ثبت کرده‌اند
عمل جراحی برای میکروسفالی به طور مستقیم نمی‌تواند اندازه مغز را تغییر دهد، زیرا این اختلال ناشی از مشکلات در رشد مغز در دوران جنینی یا اوایل تولد است. با این حال، در مواردی که میکروسفالی با مشکلات شدید ساختاری یا عملکردی مغزی همراه باشد، برخی جراحی‌ها ممکن است برای بهبود کیفیت زندگی یا مدیریت عوارض بیماری انجام شود. به عنوان مثال، در صورتی که میکروسفالی با بیماری‌هایی مانند هیدروسفالی (جمع شدن مایع مغزی-نخاعی) همراه باشد، ممکن است نیاز به قرار دادن شنت برای تخلیه مایع اضافی و کاهش فشار داخل جمجمه وجود داشته باشد. همچنین، در صورت بروز مشکلات دیگر مانند تشنج‌های مقاوم به دارو، جراحی‌های خاصی ممکن است به منظور کنترل این عوارض انجام شوند.
تومورهای مغزی خوش خیم، توده‌های غیرسرطانی هستند که رشد آهسته‌ای دارند و معمولاً به بافت‌های اطراف سرایت نمی‌کنند. علائم آن‌ها بسته به محل و اندازه تومور متفاوت است و ممکن است شامل سردردهای مکرر یا شدید (به‌ویژه صبحگاهی)، تشنج، مشکلات بینایی (تاری یا دوبینی)، کاهش شنوایی، اختلال در تعادل یا هماهنگی، تغییرات شخصیتی یا رفتاری، ضعف یا بی‌حسی در اندام‌ها، و مشکلات حافظه یا تمرکز باشد. این علائم اغلب به‌تدریج ظاهر می‌شوند و ممکن است با بیماری‌های دیگر اشتباه گرفته شوند. تشخیص دقیق با تصویربرداری (MRI/CT) و معاینه نورولوژیک انجام میشود. در صورت بروز علائم مداوم، مشاوره با متخصص مغز و اعصاب ضروری است.
تومور مغزی خوش خیم توده‌ای غیرسرطانی است که معمولاً رشد آهسته‌ای دارد و به بافت‌های دیگر گسترش نمی‌یابد. این تومورها شامل مننژیوم، آدنوم هیپوفیز، شوانوما (نوروم آکوستیک) و کرانیوفارنژیوم هستند. برخلاف تومورهای بدخیم، به ندرت تهاجمی‌اند، اما می‌توانند با فشار بر نواحی مغز باعث علائمی مانند سردرد، تشنج، مشکلات بینایی یا شنوایی شوند. درمان ممکن است شامل نظارت دوره‌ای، جراحی برای برداشتن تومور یا پرتودرمانی در موارد خاص باشد. پیش‌آگهی معمولاً خوب است، به‌ویژه اگر تومور زود تشخیص داده شود. با این حال، محل و اندازه تومور می‌تواند بر پیچیدگی درمان تأثیر بگذارد.
دوره نقاهت پس از عمل تومور مغزی ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد و بهبودی کامل ممکن است تا یک سال ادامه یابد. فعالیت‌های سبک پس از ۴ هفته، کار پس از ۴-۶ هفته و رانندگی پس از ۱ هفته (بدون تشنج) امکان‌پذیر است. مراقبت زخم شامل شستشوی ملایم پس از ۷۲ ساعت و تعویض پانسمان خیس است. این دوره شامل مراقبت‌های پزشکی، استراحت کافی، فیزیوتراپی و کنترل علائم پس از جراحی است. رعایت توصیه‌های پزشک در دوره نقاهت بعد از عمل تومور مغزی باعث بهبود سریع‌تر و کاهش عوارض پس از جراحی میشود.
شیمی درمانی تومور مغزی، اگرچه یکی از روش‌های موثر برای کاهش رشد و گسترش سلول‌های سرطانی است، اما می‌تواند با عوارض جانبی متعددی همراه باشد که کیفیت زندگی بیماران را تحت تأثیر قرار دهد. این عوارض معمولاً شامل خستگی شدید، تهوع و استفراغ، کاهش اشتها، ریزش مو و آسیب به سلول‌های سالم مغز می‌شوند. همچنین، شیمی‌درمانی می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند و بیمار را در برابر عفونت‌ها آسیب‌پذیرتر سازد. به همین دلیل، مدیریت دقیق عوارض و مراقبت‌های حمایتی در طول دوره درمان برای بهبود کیفیت زندگی و افزایش اثربخشی درمان ضروری است.
قرص تومور مغزی معمولاً شامل داروهای کنترل‌کننده رشد سلول‌های سرطانی، ضد التهاب و داروهای کاهش علائم مرتبط با تومور مغزی است. عوارض شامل تهوع، ریزش مو، کاهش گلبول‌های خون، و مشکلات کبدی/ریوی است. احتیاطات شامل آزمایش خون منظم، منع مصرف در بارداری و پرهیز از تداخل با داروهای ضدصرع یا ضدانعقاد است. استفاده از قرص تومور مغزی باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شود.
فلج شدن پس از جراحی تومور مغزی، اغلب به‌صورت همی‌پلژی، ناشی از تورم مغزی، آسیب به نواحی حرکتی، لخته خون یا التهاب بروز می‌کند. علائم شامل ضعف/فلج اندام‌ها، اختلالات شناختی، مشکلات حافظه و گفتار، و خستگی است. انواع فلج شامل همی‌پلژی، مونوپلژی، فلج اعصاب جمجمه‌ای و اختلالات ساقه مغز است. تشخیص با معاینه عصبی، MRI/CT و EMG انجام میشود. درمان شامل فیزیوتراپی است و بهبودی نسبی طی ۴-۸ هفته ممکن است، اما فلج پایدار می‌تواند دائمی باشد. پیشگیری با خواب کافی، ورزش سبک و اجتناب از کافئین/الکل امکان‌پذیر است.
شیمی درمانی تومور مغزی یکی از روش‌های اصلی درمان این بیماری است که با هدف از بین بردن سلول‌های سرطانی و کاهش حجم تومور انجام میشود. این روش معمولا پس از جراحی یا در ترکیب با پرتودرمانی به‌کار می‌رود تا شانس بهبودی و کنترل بیماری افزایش یابد. با وجود اثربخشی قابل توجه، شیمی‌درمانی می‌تواند باعث بروز عوارضی مانند تهوع، خستگی، و کاهش سلول‌های خونی شود که نیازمند مراقبت‌های ویژه و مدیریت دقیق است. پیشرفت‌های اخیر در داروهای شیمی‌درمانی و تکنولوژی‌های پزشکی به کاهش عوارض و افزایش کیفیت زندگی بیماران کمک کرده‌اند، اما همچنان نیاز به پیگیری مستمر و حمایت‌های چندجانبه احساس میشود.
پرتودرمانی تومور مغزی یکی از روش‌های اصلی درمان محسوب میشود که با استفاده از پرتوهای پرانرژی سلول‌های سرطانی را مورد هدف قرار می‌دهد. این روش با تخریب DNA سلول‌های تومور، از رشد و تکثیر آن‌ها جلوگیری می‌کند. پرتودرمانی ممکن است به‌تنهایی یا همراه با جراحی و شیمی‌درمانی استفاده شود. انتخاب نوع و دوز پرتو به اندازه، نوع و محل تومور بستگی دارد.
تومور مغزی در جوانان ممکن است با علائم مختلفی بروز کند که به محل و نوع تومور بستگی دارد. علائم تومور مغزی در جوانان شامل سردردهای مداوم، تغییرات بینایی، تغییرات در رفتار یا توانایی‌های شناختی و مشکلات حرکتی، سرگیجه و حالت تهوع است. شناسایی علائم تومور مغزی در جوانان می‌تواند به تشخیص سریع و آغاز درمان مناسب کمک کند.
علائم تومور مغزی در آزمایش خون می‌تواند شامل تغییرات غیرطبیعی در پروتئین‌ها، آنزیم‌ها و برخی فاکتورهای خونی باشد. هر چند آزمایش خون به‌طور مستقیم قادر به شناسایی تومور مغزی نیست، اما برخی تومورها هورمون‌ها یا مواد شیمیایی خاصی را در جریان خون آزاد می‌کنند که نشان‌دهنده فعالیت غیرطبیعی است. شناسایی علائم تومور مغزی در آزمایش خون به پزشکان کمک می‌کند تشخیص اولیه را سریع‌تر انجام دهند و روند درمانی را دقیق‌تر پیگیری کنند.