تئوفیلین برای درمان علائم آسم یا سایر بیماریهای ریه که راههای تنفسی شما را مسدود میکنند، مانند امپزیما یا برونشیت مزمن استفاده میشود. داروی تئوفیلین ممکن است به عنوان بخشی از درمان ترکیبی استفاده شود و لازم باشد آن را با داروهای دیگر مصرف کنید.
وراپامیل برای درمان فشار خون بالا و کنترل آنژین (درد قفسه سینه) استفاده میشود و در دسته ای از داروها به نام مسدود کنندههای کانال کلسیم قرار دارد. این قرص با گشاد کردن رگهای خونی از فعالیت شدید قلب کم میکند.
داروی تامسولوسین برای درمان علائم پروستات بزرگ یا (BPH) در مردان مورد استفاده قرار میگیرد. اگر این دارو برای شما تجویز شده است، حتما مشاوره دارویی بگیرید.
وانکومایسین آنتیبیوتیکی است که برای درمان عفونتهای باکتریایی استفاده میشود و بر روی عفونتهای ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا تاثیری ندارد. وانکومایسین ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد. بنابراین، اطلاعرسانی به پزشک در مورد تمام داروهایی که بیمار مصرف میکند، اهمیت دارد.
سوربیتول یا گلوسیتول نوعی الکل قند (در برخی میوهها مثل آلو یا گلابی) است که در گذشته به عنوان ادرار آور استفاده میشد و در حال حاضر به شکل قرص، پودر یا مایع بهعنوان ملین برای درمان یبوست، شیرینکننده در صنعت غذایی مانند کیک و شکلات، خوراک دام و طیور، محصولات آرایشی بهداشتی و دارویی کاربرد دارد.
پردنیزون برای درمان بیماریهایی مانند آرتروز، اختلال خونی، مشکلات تنفسی، آلرژی شدید، بیماریهای پوستی، سرطان، مشکلات چشم و اختلال سیستم ایمنی استفاده میشود. برای پیشگیری از بدتر شدن بیماریهای خودایمنی حتما از دکتر مشاوره بگیرید.
سولفاسالازین یک داروی (DMARD) ضد روماتیسمی و ضد التهابی قوی است که به مدیریت بیماریهای خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید و بیماری التهابی روده (کولیت اولسراتیو و بیماری کرون) کمک میکند. این دارو معمولا یک تا ۲ بار در روز مصرف میشود و ممکن است ۴ تا ۱۲ هفته طول بکشد تا نتایج آن را ببینید.
ریتالین که با نام متیل فنیدات نیز شناخته میشود، دارویی است که بهطور معمول برای درمان اختلال کمبود توجه-بیشفعالی (ADHD) در کودکان و بزرگسالان تجویز میشود. این دارو به بهبود تمرکز، کاهش رفتارهای تکانشی، و افزایش توانایی در پیگیری وظایف کمک میکند. ریتالین معمولاً زمانی تجویز میشود که علائم ADHD بهطور قابلتوجهی بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی یا شغلی فرد تأثیر منفی گذاشته باشد. مصرف این دارو باید تحت نظارت دقیق روانپزشک یا روانشناس و با رعایت دوزهای تجویز شده باشد، زیرا مصرف نادرست یا خودسرانه ممکن است به عوارضی مانند بیخوابی، کاهش اشتها، اضطراب، و تحریکپذیری منجر شود.
داروی ریواروکسابان از داروهای ضد انعقاد است که برای درمان لختههای خونی خطرناک مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو عوارض زیادی دارد و پیش از مصرف باید نسبت به آنها آگاه باشید.
سودوافدرین برای درمان موقتی گرفتگی بینی، درد یا گرفتگی ناشی از عفونتهای تنفسی مثل سرماخوردگی و سایر موارد مانند آلرژیها و برونشیت استفاده میشود. این دارو، اصطلاحا بینی و گلوی کیپ و گرفته را باز میکند.
داروی ریسپریدون یک داروی ضد روان پریشی است که برای درمان اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی استفاده میشود. مصرف آن در طولانی مدت ممکن است با عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، افزایش وزن، تعریق، لرزش، مشکل در تمرکز و تورم صورت همراه باشد. این دارو فقط با تجویز روانپزشک در دسترس است.
داروی اندانسترون یکی از داروهای مؤثر در کنترل تهوع و استفراغ است که معمولاً برای بیماران تحت شیمیدرمانی، پرتودرمانی یا پس از جراحی تجویز میشود. این دارو با مهار گیرندههای سروتونینی در مغز، به کاهش تحریکهای عصبی که منجر به حالت تهوع میشوند کمک میکند. در برخی موارد، برای درمان تهوع شدید ناشی از بارداری نیز ممکن است با نظر پزشک مورد استفاده قرار گیرد. مصرف اندانسترون باید طبق تجویز پزشک باشد، چرا که استفاده خودسرانه ممکن است با عوارضی مانند سردرد، یبوست یا تداخل دارویی همراه باشد. برای دریافت مشاوره و تجویز مناسب، بهتر است با پزشک متخصص گوارش یا داخلی مشورت کنید.