ام اس یک بیماری ناتوان کننده خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن با حمله به بافتهای خود، به اعصاب مغز و نخاع آسیب وارد میکند!
با وجود تمام اختلالات و محدودیتهایی که بیمار مبتلا به ام اس با آن دست و پنجه نرم میکند، روز به روز با پیشرفت علم پزشکی خبرهایی به گوش میرسد که مطمئناً امید به زندگی را در این افراد و حتی اطرافیانشان دو چندان میکند. اینکه یک فرد مبتلا به ام اس نیز میتواند مانند هر زن سالم دیگری حس زیبای مادر شدن را با وجود تمام سختیها تجربه کند، خبری است که خواندن آن حتی برای افراد سالم نیز خالی از لطف نیست.
برای تشخیص و درمان بیماری MS باید به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. در دکترتو میتوانید با بهترین متخصصان مغز و اعصاب در شهر خود آشنا شوید، با انها بهصورت اینترنتی و تلفنی مشورت کنید و در صورت یاز برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.
بیماری ام اس مستقیماً تاثیری بر حاملگی، زایمان و تولد نوزاد ندارد، مطالعات مختلف نشان دادهاند که مادر مبتلا به ام اس نظیر هر خانم سالم دیگری میتواند دوران بارداری طبیعی و نوزادی سالم داشته باشد و هیچکدام از مطالعات و تحقیقات نشان نداده که ام اس ممکن است باعث افزایش ریسک حاملگی خارج از رحمی، افزایش خطر سقط، زایمان زودرس، جنین مرده و یا افزایش ناهنجاریهای مادرزادی در نوزاد گردد.
در این ویدئو دکتر فاطمه طاهریان متخصص مغز و اعصاب در مورد بیماری MS با شما صحبت میکند.
مراقبتهای پیش از بارداری:
در ابتدا لازم است بیماران مبتلا به ام اس که تصمیم به حاملگی دارند با پزشک متخصص مغز و اعصاب خود مشورت کنند، چون بسیاری از داروهایی که برای بیماری مصرف میشوند، مثل اینترفرونها یا دسته گلاتیرام استاتها و سایر داروهای خوراکی که چند سالی است برای بیماران ام اس تجویز میشوند، معمولابرای جنین، داروهای سالم ومطمئنی نیستند، از این گروه تری فلو نامید(AUBAGIO)که در ایران هم در دسترس هست و خیلی کمتر از داروهای خوراکی دیگر، توسط بیماران ام اس مصرف میشود (به عنوان یک داروی مورد تائید FDA امریکا و موثر بر روند بیماری)، میتواند به عنوان یک داروی عارضهدار و با ریسک بالا برای جنین باشد. این دارو هم برای خانمهای مبتلا به ام اس که قصد باردار شدن دارند و هم برای آقایان مبتلا که میخواهند صاحب فرزند شوند، ممکن است عوارضی را متوجه فرزند آنها کند (این دارو از لحاظ عارضه برای جنین دارای ریسک بالاست و در گروه X قرار دارد.) در مقابل، شاید بتوان کم عارضهترین دارو در دوران بارداری و قبل از آن را گلاتیرام استات دانست.
با وجود اینکه خانمهای حامله ممکن است حملات کمتری حین بارداری داشته باشند، سایر عوارض بیماری ام اس در دوران بارداری تحت تاثیر قرار میگیرند. این عوارض و علائم شامل خستگی، عدم تعادل، مشکلات ادراری و حتی اجابت مزاج و درد کمر میباشد.
در طول بارداری:
شواهد نشان میدهد که حاملگی بصورت طبیعی و معمولی، باعث تخفیف علائم و عوارض ام اس میگردد، که این امر مخصوصا درسه ماهه آخر بارداری (بین ماه شش تا آخر ماه نهم) صحت و واقعیت دارد. دلیل آن هنوز به خوبی روشن نیست ولی احتمالا به علت تغییر سطوح هورمونی در دوران بارداری است. به عبارتی اگر بیمار مبتلا به ام اس، در دوران بارداری استرس نداشته باشد، حاملگی خود میتواند بیمار را در مقابل علائم و عوارض و حملات بیماری حمایت کند.
خود حاملگی و باردار شدن میتواند برای هر خانمی چه سالم و یا مبتلا به ام اس، عوارض و مشکلاتی را ایجاد کند که در این مواقع فرد حتما باید به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کند و جهت رفع این مشکلات اقدام نماید.
ضمنا در مورد هر دارویی که خانمهای مبتلا به ام اس، حین بارداری مصرف میکنند حتما باید به طور همزمان تحت نظر نورولوژیست و متخصص زنان باشند.
چنانچه حین بارداری بیمار دچار عود یا حمله بیماری گردد، کورتیکرتروئیدها(معمولا متیل پرونیزلون) استفاده میشود و خطر و عارضه مهمی برای جنین ندارد. لیکن تجویز این قبیل داروها نیز در صورت بروز حمله ام اس، حتما باید تحت نظر متخصص مغز و اعصاب تجویز و مصرف شود.
زمان زایمان:
خانمهای مبتلا به ام اس همانند هر خانم سالم دیگری میتوانند زایمان انجام دهند، اما برخی از بیماران ممکن است دچار ضعف عضلانی حاصل از بیماری باشند، در این صورت متخصصین مغز و اعصاب و زنان و زایمان باید قبل از زایمان با هم مشورت کنند و وضعیت فیزیکی و جسمی، مخصوصا ضعف عضلانی که بیمار به آن مبتلا است را مورد ارزیابی دقیق قرار دهند و چنانچه لازم باشد، بیمار را کاندید عمل سزارین(c-section)کنند، در غیر این صورت زایمان طبیعی مشکلی برای بیمار ایجاد نمیکند. بررسی و معاینه مکرر بیمار باردار، مخصوصا در ماه آخر حاملگی ضرورت دارد.
ابتلا به ام اس به معنی این نیست که نیاز به عمل سزارین در مادر مبتلا به بیماری افزایش مییابد. بیحسی نخاعی و یا بیهوشی عمومی در صورت نیاز به عمل سزارین، میتوانند برای خانمهای باردار مبتلا به ام اس، از روشهای مطمئن و بدون عارضه به شمار آیند.
سه ماه بعد از زایمان:
در این دوره ریسک عود یا حمله بیماری ام اس بالا میرود و تصور میشود که شاید دلیل آن برگشت سطوح هورمونی به وضعیت قبل از حاملگی باشد. محققین بر این عقیدهاند که علیرغم حملات بیماری (چنانچه حین حاملگی یا بعد از زایمان پیش آید)، میزان وضریب ناتوانی را در بیمار مبتلا به ام اس بالا نمیبرد و به عبارت دیگر حاملگی باعث پیشرفت بیماری ام اس نمیشود.
در نهایت تخمین زده میشود که نوزادانی که از والدین مبتلا به ام اس متولد میشوند فقط دو درصد شانس ابتلا به ام اس را در آینده خواهند داشت و به عبارت دیگر ۹۸% درصد این نوزادان در آینده مبتلا به ام اس نخواهند شد، که این رقم قابل ملاحظه ایست و از این بابت جای نگرانی برای والدین مبتلا به ام اس وجود ندارد.
خیلی عالی بود این مقاله.چون من ام اس داشتم ونمیدونستم ولی خدا یه دختر سالم سالم بهم اعطا کرد فقط چون بیماری مو نمیدونستم وتحت نظر نبودم شدید اسپاسم عضلات داشم و بعد زایمان شدیدا درگیر شدم ورفتم دکتر بعد تشخیص بهم دارو دادن الان پنج ساله مبدونم او اس دارم. دارو میخورم خیلی حالم خوبه
سلام و سپاس از شما
به امید سلامتی روزافزون شما
ممنون از مطالب خوبتون. چند نفر مبتلا به ام اس میشناسم که این مطلب رو باهاشون درمیون میذارم.
چه خبرای خوبی میخونم این مدت.. در ازای همه بیماریهای عجیب و غریبی که همه جا میشنویم، یه عالمه هم راه درمان جدید و موثر وجود داره.. اینجوریه که کفه ترازوی دنیا هیچ وقت نامتعادل نمیشه..
ممنون بابت اطلاع رسانیتون